Kızımla bazen anlaşamıyoruz.

lavantanesi

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
9 Ağustos 2022
1
-3
56
25 yaşında bir kızım var. Üniversite son yılında, öğrenci. Genel olarak aramız iyi. Beraber vakit geçiririz, çay saatlerimiz olur, benimle arkadaş gibidir çoğu zaman. Ablasına göre bana daha düşkün. :) Ama son zamanlarda, bazı anlar çok kavga ediyoruz. Çok stresli olduğu zamanlar saç tellerini çekiştirdiği bir psikolojik hastalığı var. Küçüklüğünden beri olan bir durum ne yazık ki. Psikolojik destek almıştık belki önereniniz olur. Çok sık yapmıyor artık ama dediğim gibi çok stresli anlarda farkında olmadan oluyor. Yeni değil, küçüklüğünden beri gördüğüm an yapmamasını söylerim ve elini çekerdi ama artık tepkisi farklı. Bu sabah yine yaptığını gördüm. Yolma saçını dedim ve bana karışma dedi. Üzüldüm. Ben söylemiş olsam da yapmaya devam edeceğini söyledi. Ben de kızdım biraz, üzüntüyle karışık "sözlerini ciddiye alacağım biri değilsin" demek istiyorsun yani dedim. Bana emir vermenden hoşlanmıyorum dedi. Ben onun iyiliği için söylüyorum ama anlamıyor beni. Bu sadece kavga sebeplerimizden biri. Bazen bana karşı çok asi oluyor. Nasıl yaklaşabilirim ona?
 
25 yaşında bir kızım var. Üniversite son yılında, öğrenci. Genel olarak aramız iyi. Beraber vakit geçiririz, çay saatlerimiz olur, benimle arkadaş gibidir çoğu zaman. Ablasına göre bana daha düşkün. :) Ama son zamanlarda, bazı anlar çok kavga ediyoruz. Çok stresli olduğu zamanlar saç tellerini çekiştirdiği bir psikolojik hastalığı var. Küçüklüğünden beri olan bir durum ne yazık ki. Psikolojik destek almıştık belki önereniniz olur. Çok sık yapmıyor artık ama dediğim gibi çok stresli anlarda farkında olmadan oluyor. Yeni değil, küçüklüğünden beri gördüğüm an yapmamasını söylerim ve elini çekerdi ama artık tepkisi farklı. Bu sabah yine yaptığını gördüm. Yolma saçını dedim ve bana karışma dedi. Üzüldüm. Ben söylemiş olsam da yapmaya devam edeceğini söyledi. Ben de kızdım biraz, üzüntüyle karışık "sözlerini ciddiye alacağım biri değilsin" demek istiyorsun yani dedim. Bana emir vermenden hoşlanmıyorum dedi. Ben onun iyiliği için söylüyorum ama anlamıyor beni. Bu sadece kavga sebeplerimizden biri. Bazen bana karşı çok asi oluyor. Nasıl yaklaşabilirim ona?

25 yaşındaki bir kızı fazla mı sıkıyorsunuz acaba? bir sıkıntısı derdi olsa size zaten gelir ama sürekli sorarak ya da gözlemleyerek psikolojik baskı altında hissetmesine neden olabilirsiniz.

Çocuklarınız bizim malımız değil ki isteklerimize sorgusuz sualsiz boyun eğsin. Siz üstüne gittikçe o da ters davranıyor size
 
Son düzenleme:
Trikotillomani böyle bit hastalık değil ki aa kızım saçını çekme
Tamam anneciğim o zaman çekmeyeyim diyebileceği bir hastalık değil.
Keza zaten 2 insan bazen anlaşamaz
Siz de öküz altında buzağı aramışsınız
Yok sözlerini dikkate alabileceğim biri değilsin demek istiyorsunuz bilmem ne diyerek psikolojik baskı uygulamışsınız
Bunun adı budur

Türk anne ve babaların da sevdiği yoldur zaten
Çocuğunuz psikolojik yardım alıyor ve davranışınız onu strese sokuyor
Annesi olarak bir de bunu düşünün isterseniz

25 yaşındaki çocuk reşittir saygı çerçevesi içinde herkes kendi istediğini yapacak yaşta
Bağırmak tabii yanlış
Fakat karakter bakımından iki farklı insansınız tabi anlaşamayacağınız yönler olacak
Büyüdükçe sizden daha da ayrı düşünebilir daha da derin ayrılıklara düşebilirsiniz
 
25 yaşında bir kızım var. Üniversite son yılında, öğrenci. Genel olarak aramız iyi. Beraber vakit geçiririz, çay saatlerimiz olur, benimle arkadaş gibidir çoğu zaman. Ablasına göre bana daha düşkün. :) Ama son zamanlarda, bazı anlar çok kavga ediyoruz. Çok stresli olduğu zamanlar saç tellerini çekiştirdiği bir psikolojik hastalığı var. Küçüklüğünden beri olan bir durum ne yazık ki. Psikolojik destek almıştık belki önereniniz olur. Çok sık yapmıyor artık ama dediğim gibi çok stresli anlarda farkında olmadan oluyor. Yeni değil, küçüklüğünden beri gördüğüm an yapmamasını söylerim ve elini çekerdi ama artık tepkisi farklı. Bu sabah yine yaptığını gördüm. Yolma saçını dedim ve bana karışma dedi. Üzüldüm. Ben söylemiş olsam da yapmaya devam edeceğini söyledi. Ben de kızdım biraz, üzüntüyle karışık "sözlerini ciddiye alacağım biri değilsin" demek istiyorsun yani dedim. Bana emir vermenden hoşlanmıyorum dedi. Ben onun iyiliği için söylüyorum ama anlamıyor beni. Bu sadece kavga sebeplerimizden biri. Bazen bana karşı çok asi oluyor. Nasıl yaklaşabilirim ona?
25 yaşında kadına 15 yaşında ergen gibi davranmaktan vazgeçerek işe başlayabilirsiniz bence.
 
saçını koparması stres belirtisi ise sizde ilgisini dağıtacak birşeyler konuşabilirdiniz yada susmayı deneyebilirsiniz.
Size anlatmasını beklemek yerine üzerine gidiyorsunuz tepkiyi görünce anlaşamıyoruz oluyor.
kızım tırnaklarını yiyor,etlerini koparıyor bunu yaptığı zaman onu uyarmamı istedi elini eline küssün konuşmasınlar ayrılsınlar diyorum farkına varıp bırakıyor ama sormuyorum ne oldu diye herşeyi benimle paylaşamaz ,paylaşmak isterse kelimeler hemen dökülüyor konuşup paylaşıyor
 
Öncelikle pozitif tarafa bakin: Genel olarak iletisiminiz iyi kizinizla.. sac cekmeye gelince: benim oglum da bir ara tik olustu. Doktorun bana ilk söyledigi: Ona sakın "öyle yapma. Yine yapiyorsun gibi seyler söylemeyin oldu". Cocuk onu bilerek yapmiyor. Aynisi kiziniz icin de gecerli. Sac cekmesini dile getirmek yerine onu rahatlatacak.birsey söylemeyi deneyin.
 
zaten stresliyken yaptığı bir şey için üzerinde daha da baskı oluşturmuş bir de duygu sömürüsü yapmışsınız.
belki işe alınganlığınızı törpüleyerek başlamalısınız zira o da önemli bir psikolojik sıkıntı.
bir de büyük kızınıza da böyle tepkileriniz olur mu merak ettim.
eğer ona böyle karışmıyorsanız muhtemelen bu kızınızla aranız daha yakın olduğunuz için kendinizi ona daha çok adamışsınız.
 
İlismeyin kıza ya. Tikli insana 'kirpma gözünü' demek, tırnak yiyene 'yeme tirnagini' demek, saçını çekene 'cekme saçını' demek, ayağını sallayan 'sallama su ayagini' demek marifet mi? Stresle nasıl baş edeceğini bilmeyen vücutlar böyle dışa vuruyor kendini. Kız zaten stresli siz de yapma yapma.
Karışma bana demis,kötü bir şey dememiş , bir şey söylenmesi durumuma etki etmiyor demek istemiş
Ama o da ne.
sözlerini ciddiye alacağım biri değilsin,demek istiyorsun yani
Evirmis çevirmiş lafı, kızı suçlu çıkaracak cümle bulmussunuz.
Her zaman boyleyseniz Allah kızınıza Sabir versin.
Artık çocuk değil. Biraz rahat bırakın. Daha çok strese sokmayın kadını
 
Saç derimi kanatana kadar kaşıyabiliyorum aynı kızınız gibi her zaman değil çok stresli zamanda ve nadiren.. Genelde yaptığım zamanlar; soru çözerken çok bunalmışsam.. Çözümse yapma etme demek değil stres topu gibi elini oyalayacağı bir şey verin kızınıza, dikkatini saçına değil ona yöneltir..
 
Trikotollomani bende de var. Üniversite sınavı döneminde başladı. Psikologa gittim kısa bir süre ama bıraktım. Başka sorunlar da baş göstermeye başlıyor artık ve psikiyatriste gideceğim yakın zamanda. Çok kötü Allah kimseye vermesin gerçekten. Kendimi asla tutamıyorum keyfim yerindeyken mesgulken unutuyorum ama kafamın karışık olduğu veya vücudumun stresli olduğu ilk anda ortaya çıkıyor tekrardan. Oyuklar var saçlarımın içinde. Uzayanlar da saçımın tüm görüntüsünü bozuyor bağlayınca felan her yerden bebek saçlar çıkıyor. Annem de fark ettiğinden beri ben saçımı yolarken elini çek saçından,yolma felan der ama hiç fayda edecek bir durum değil çünkü anlatamayacağım şekilde içten geliyor. Ona baskı kuran ne varsa ortadan kaldırın, hareketlerinizi o yönde düzeltin, psikolojik yardım aldırmayı teklif edin. Ve fazla da ustelemeyin. Ne zaman annem yine saç yolmussun her yer saç veya saçın yinr azalmış felan dese tekrar nüksetiyor bu yolma isteği....
 
Sağlıklı bir başa çıkma mekanizması mı?
Değil.
Sizin yapma demenizle bu kalkıyor mu?
Hayır.

Yani evet çocuğunuzu düşünmenizi anlıyorum, ama bu düşünmek değil, boşa konuşmak. Babam öldüğünde bana üzülme derlerdi o hesap, nasıl üzülmeyebilirim mesela mümkün mü? Değil. Abartılı bir örnek gibi gelebilir ama değil inanın. Senelerce stresini gideren şey buyken şu an siz yapma deyince alabileceğiniz en mantıklı cevap "sen yapma desen de yapmaya devam edeceğim" olur, onu da duymuşsunuz zaten.

Uzman desteği almışsınız, uzman sizi de yönlendirmedi mi şu şu durumda böyle böyle yapın diye?
 
25 yaşında bir kızım var. Üniversite son yılında, öğrenci. Genel olarak aramız iyi. Beraber vakit geçiririz, çay saatlerimiz olur, benimle arkadaş gibidir çoğu zaman. Ablasına göre bana daha düşkün. :) Ama son zamanlarda, bazı anlar çok kavga ediyoruz. Çok stresli olduğu zamanlar saç tellerini çekiştirdiği bir psikolojik hastalığı var. Küçüklüğünden beri olan bir durum ne yazık ki. Psikolojik destek almıştık belki önereniniz olur. Çok sık yapmıyor artık ama dediğim gibi çok stresli anlarda farkında olmadan oluyor. Yeni değil, küçüklüğünden beri gördüğüm an yapmamasını söylerim ve elini çekerdi ama artık tepkisi farklı. Bu sabah yine yaptığını gördüm. Yolma saçını dedim ve bana karışma dedi. Üzüldüm. Ben söylemiş olsam da yapmaya devam edeceğini söyledi. Ben de kızdım biraz, üzüntüyle karışık "sözlerini ciddiye alacağım biri değilsin" demek istiyorsun yani dedim. Bana emir vermenden hoşlanmıyorum dedi. Ben onun iyiliği için söylüyorum ama anlamıyor beni. Bu sadece kavga sebeplerimizden biri. Bazen bana karşı çok asi oluyor. Nasıl yaklaşabilirim ona?
Aynı sorun bendede var stresli olunca artıyor .
Sürekli uyarmaniz hoş değil .25 yaşında insan .belki dokunurken dokunduğunu hatırlamak bile istemiyor.
 
Yolma saçını dedim ve bana karışma dedi. Üzüldüm. Ben söylemiş olsam da yapmaya devam edeceğini söyledi. Ben de kızdım biraz, üzüntüyle karışık "sözlerini ciddiye alacağım biri değilsin" demek istiyorsun yani dedim.
“25 yaşındaki kız” olarak cevap veriyorum konuya. Siz iyi niyetinizle söylemişsiniz ona şüphe yok ama birincisi bu zaten insanın elinde olan bir şey değildir, ikincisi benim annem de bu yaşımda bana emir kipiyle konuşsa (hele ki elimde olmayan bir tik için - hele ki defalarca yapmışsa bunu) ben de ters cevap verebilirim. Keşke siz boşverip geçseydiniz benim annem öyle yapar mesela. "sözlerini ciddiye alacağım biri değilsin" demek istiyorsun yani dedim Şunu diyerek yangına kömür atıp uzatmışsınız konuyu.

Yani anneler olarak her zaman çocuğum benim en iyi bildiğimi yapsın istiyorsunuz. İyi niyetinize sözüm yok ama 25 yaş da artık çocuk değil, 20'lerin ortası 30'a doğru gidiş. Bu yaşa gelmiş kadına (evet, annelerimize göre hep bebek olabiliriz ama inanın değiliz), ne yapıp ne yapmayacağı da söylenmemeli.
 
Ilkokulda bir arkadaşımda kaslarını yoluyordu. Çocuk ne stres yaşadıysa saçını yoluyor. Siz fazla otoriter ve kısıtlayan bir anne mısınız bilmiyorum. Saçını yolmadı normal değil,baskilandigini düşünüyorum %100... küçükken yaşadığı travma ve istismarda olabilir...
 
25 yaşında bir kızım var. Üniversite son yılında, öğrenci. Genel olarak aramız iyi. Beraber vakit geçiririz, çay saatlerimiz olur, benimle arkadaş gibidir çoğu zaman. Ablasına göre bana daha düşkün. :) Ama son zamanlarda, bazı anlar çok kavga ediyoruz. Çok stresli olduğu zamanlar saç tellerini çekiştirdiği bir psikolojik hastalığı var. Küçüklüğünden beri olan bir durum ne yazık ki. Psikolojik destek almıştık belki önereniniz olur. Çok sık yapmıyor artık ama dediğim gibi çok stresli anlarda farkında olmadan oluyor. Yeni değil, küçüklüğünden beri gördüğüm an yapmamasını söylerim ve elini çekerdi ama artık tepkisi farklı. Bu sabah yine yaptığını gördüm. Yolma saçını dedim ve bana karışma dedi. Üzüldüm. Ben söylemiş olsam da yapmaya devam edeceğini söyledi. Ben de kızdım biraz, üzüntüyle karışık "sözlerini ciddiye alacağım biri değilsin" demek istiyorsun yani dedim. Bana emir vermenden hoşlanmıyorum dedi. Ben onun iyiliği için söylüyorum ama anlamıyor beni. Bu sadece kavga sebeplerimizden biri. Bazen bana karşı çok asi oluyor. Nasıl yaklaşabilirim ona?
Anne kızda olunsa arada ufak tefek çatışmalar oluyor ama belki sürekli aynı şeyi söylemeniz onu üzüyordur
 
Anne kız arasında böyle şeyler olması normal, biz hala tartışırız nadirde olsa annemle. Kötülüğünü istemediğimizin farkindayim ama ergen gibi her şeye müdahale edilmesi insanı rahatsız eder, karisirsanizda yas ilerledikçe daha fazla tepki vericek, karisamayacaginizi anlamanız için. Rahat bırakın ve karışmayın. Canı sıkkın olduğunu biliyorsunuz, neye caninin sıkkın olduğunu, iyi olup olmadığını sorun sadece, anlatmak istiyorsa anlatir bu sekilde davranırsanız, saçınıda muhtemelen çekmeyi bırakacaktır. Sizin verdigin tarzda cevaplar olayin büyümesini sağlar lutfen artik bir birey olduğunu kabul edin.
 
Merhaba. Yazınızı okuduktan sonra kendi düşüncelerimi aktarmak istedim. Bende de kızınıza benzer bir hastalık var. Ben kulağımın arka kısmını kanatacak kadar kaşıyorum stresli veya üzgün olduğumda. Mutlu olduğumda sorun yok. Annem hep bu halimi gördüğünde bana kızardı çek elini yara olacak derdi dediği gibi olurdu. Suratıma üzgün üzgün bakardı bu olduğunda bende üzülürdüm ama inanın elimde olmazdı.

Ki zaten bu hastalığa sahip insanlar bunu kontrol edemiyor. Çok zor. Zaten elimizde olsa yapmamayı seçerdik. Çünkü çoğu Trikotillomani hastası eylem gerçekleştikten sonra o görüntüyü görünce üzüntü ve pişmanlık hissediyor.
 
X