- Konu Sahibi iyikiamaiyiki
- #61
Ben de eklemeler yapayım, hiç sanmıyorum ama belki okur da dikkate alır. Benim kız 12 yaşındaydı. Psikolog, önce şu tahliller yapılacak, hormon kan vitamin değerlerine bakmamız lazım dedi. Testleri tahlilleri yaptırdık.Öncelikle bizim aldığımız tanıyla sizin Li aynı olmayabilir o yüzden bizim yaptıklarımız size iyi gelmeyebilir. Ayrıca biz başladığımızda 7 yaşındaydık siz 13 yaşındasınız sizde ergenlik etkisi de var..
bizim genel olarak şu çerçeve içindeydi
1- ekran yok 2- aile saati(yürüyüşler,kutu oyunları,anne ve babayla birebir zamanlar) 3- spor aktivitesi (özellikle takım sporu) 4-kendini ifade etme kabiliyeti gelişmesi açısından kitap okuma 5-sosyalleşme doyumu (aile/akraba/kuxen büyükler,küçükler ve yaşıtlarla sosyalleşme kabiliyeti)
6-tebrik ve taktir. İyi yaptığı şeylere odaklanma.
.
.
.
Yani üstünden geçti 5 yıl bizde artık bunlar standart yaşam haline geldi. Misal sosyal medya kullanamaz onun için henüz uygun değil. Telefonu yok ihtiyacı da yok. İlk günden beri özel okulda okuyor çünkü kontrol edilebilir olmalıydı. Sınıf öğretmenini bile daha önce dehb ve otizmli çocuklarla çalışmış bir öğretmenden seçtik. Öğretmen ne derse uyguladık.
Sınıf arkadaşlarıyla sosyalleşmesi için bir sürü şey yaptım. Piknikler düzenledim,sinema organizasyonları yaptım,sınıfa kekler börekler gönderdim.
Yazları evde tutamadım parkta onunla zaman geçirdim ev işi yemek işi hepsini kendi zamanımdan uykumdan aldım.
Bu arada kardeşi de vardı bambaşka huyları olan aynı özeni onun isteklerine de gösterdim.
Yani hakikaten bu iş emek ister
Anneyle babayla böyle konuşulmaz diye bir şey yok, çocuk rahatsız olduğu bir şeyi çat diye anne babaya söyleyecek soracak. O konu açıklığa kavuşturulacak ve haksız olan özür dileyecek.
Kızınız şunu bunu yaptı söyledi dendiğinde, önce kendisiyle konuşmamız gerek, siz söylüyorsunuz diye hemen doğru kabul edemeyiz dedik. Kendisinin anlatacaklarını daha önemsediğimizi, gerçeği kendisinden duymak istediğimizi söyledik. Herkes doğru sen yalan asla yapmadık.
Dikte etmeyeceksin, uzlaşacaksın. Odanın temizliği kişisel bakımın ders çalışman ödev yapman benim değil senin istediğin zamanlarda yapılacak. Planını programını sen ayarlayacaksın ama yapacaksın.
Evde pişen yemeği beğenmediysen yemek zorunda değilsin, kendine yiyecek hazırlayabilirsin. Sen de kendine alış veriş listesi yap.
Benimki kalın perdeleri kapatıp karanlıkta takılıyordu. Ok yapabilirsin ama en az yarım saat balkonda güneşte duracaksın. İster kitap oku ister müzik dinle ama d vitamini şart.
Elektroniklerde zaten zaman ayarı var, istese de bakamıyordu kapanıyordu ekranlar. O konu şöyle pazarlığa dahil oldu, eğer az bakarsa hafta sonu süreyi uzatabiliriz dedik, kabul etti.
Herkes birbirine saygılı olacak, anne babayız diye en çok saygıyı biz hak etmiyoruz. Çocuğun kişisel alanına izinsiz girmek yok, odama gelme diyorsa gitmiycez.
Cilt problemi vardı, saçları çok kırışıktı. Dermatolog randevusu aldık ve ben dışarıda bekledim girmedim içeri. Kendim konuşmak istiyorum dedi ama bence benim bilmemi istemedi. Cilt bakım ürünlerini aldık hatta en iyisi dediği saç düzleştiriciyi aldık. Saçı başı cildi düzelince kendine güveni geldi.
Asla evde yokken odasına girmedik, çamaşırlarını kendi yıkamak istedi buyur dedik.
...
Daha var da ilk aklıma gelenler bunlar.
Bizim de 5 sene geçti üstünden, biz de bu kuralları yaşam stili haline getirdik. Çocuk emin oldu, annem babam benim düşmanım değil ve ben istemediğim sürece alanıma girmiyorlar dedi. Sadece tek bir kural koyduk. En kötünün kötüsü bile olsa doğruyu söyleyecek. Ceza yok kızma yok. Gittiği yeri kimle gittiğini haber verecek o kadar. Anne ben şu arkadaşımla buraya gidiyorum, ne zaman döneceğimi sana mesaj atıcam, tamam kızım gidebilirsin dedik. Okul günleri evde olmak şartıyla.
Okulu asarsanız bile eve gelebilirsiniz evde vakit geçirebilirsiniz dedik. Burada çakallık yaptık, çünkü okuldan mesaj geliyor zaten. X yere gidiyoruz derken telefondan y yere gittiğini de gördüm ama sabrettim ve kendisinin söylemesini bekledim. Hemen gelip söylerdi, anne biz oradan vazgeçtik şuraya gittik diye. Ben bilime inandım, doktorların psikologların bilgisine birikimine güvendim ve düz yolu buldum. Paranın yanında yazdığınız gibi kendi zamanımdan gitti. Saçımda beyazlar başladı ama günün sonunda kurtardık çocuğu. Bu sene 18 olacak, kariyer planı yapıyor şimdi.