Kızımda uyaran eksikliği varmış

bizim kızımız 7 aylık doğdu ve bizde gurbettr yaşıyoruz akraba anne baba kimse yok eşim işi yoğun olan bi dernekte çalışıyordu ve kızım erken doğumdan dolayı sürekli nezle falan oluyordu zaten 18 aya kadar dısarı hç çıkarmadım sayılır pandemi korkusuna sonra buhar makinesi tutarken durmuyor diye telefon ve televizyon olayına bi başladı yemek yerken durmuyo diye devam etti ve bi yıl byle devam etti. 2 yasını doldurunca hala konusamadığını ismine tepki vermedğini ve oyuncakları sırwlayıp bi kutuya doldurup boşalttıpını işlevsel oynamadığını farkettik.. biz hep erken doğuma bağlıdüzelicek diye bekliyorduk.
göz teması iyi bizimle oynaması şakalaşmasıda iyiydi ama ekrandan çizgi filmden ne öğrendiyse hep o şarkıları mırıldanıyordu işte karpuz adamı melodiliyordu ali babanın çiftliği var çiftliğinde koyunları var dediğimizde me diyordu 33 aylık olduk halada byle ypıyor kedi görüyor mee diyor inrk görüyor mö diyor 1-10 arası sayıyor hayvan isimlerini telaffuxu düzgün olmasada söylüyor ama asla komut almıyor .
24 aylıkkrn yani 2 yasında tam bi şeyler yapmak üzereyken eşim imamlığı kazandı ve tam 6 aydır imamlık için yeni kanunlaşan akademi eğitiminde tek basımayım kızla suan 1 aylık tatile çıkınca iyice fark ettik ve özel eğitime başlqtmayı düşünüyoruz
rqpor vs. almak ietemiyotuz sonrasında sorun yaşar kızımız diye..
dediğim gibi soyıt değil kızımız sürekli konusmaya çalışuyor hiç susmuyor şarkı wöylüyot kendince bizede söyletmek ietiyor patates adam ceviz adam şarkılarını söylrdiğimizde o hareketleri yapıyor takıntısı yok göz teması kuruyor ama komut almıyor sadece bu şarkılarda alıyor ve isme tepki vermiyor..
perişanız otizmdir diye ama daha cok dehb tir diye düşünüyoruz bilmiyorum tanısız eğitime başlamayı düşünüyoruz.
1000 pişmanım o tvyi açtığım güne lanet olsun.
 
bizim kızımız 7 aylık doğdu ve bizde gurbettr yaşıyoruz akraba anne baba kimse yok eşim işi yoğun olan bi dernekte çalışıyordu ve kızım erken doğumdan dolayı sürekli nezle falan oluyordu zaten 18 aya kadar dısarı hç çıkarmadım sayılır pandemi korkusuna sonra buhar makinesi tutarken durmuyor diye telefon ve televizyon olayına bi başladı yemek yerken durmuyo diye devam etti ve bi yıl byle devam etti. 2 yasını doldurunca hala konusamadığını ismine tepki vermedğini ve oyuncakları sırwlayıp bi kutuya doldurup boşalttıpını işlevsel oynamadığını farkettik.. biz hep erken doğuma bağlıdüzelicek diye bekliyorduk.
göz teması iyi bizimle oynaması şakalaşmasıda iyiydi ama ekrandan çizgi filmden ne öğrendiyse hep o şarkıları mırıldanıyordu işte karpuz adamı melodiliyordu ali babanın çiftliği var çiftliğinde koyunları var dediğimizde me diyordu 33 aylık olduk halada byle ypıyor kedi görüyor mee diyor inrk görüyor mö diyor 1-10 arası sayıyor hayvan isimlerini telaffuxu düzgün olmasada söylüyor ama asla komut almıyor .
24 aylıkkrn yani 2 yasında tam bi şeyler yapmak üzereyken eşim imamlığı kazandı ve tam 6 aydır imamlık için yeni kanunlaşan akademi eğitiminde tek basımayım kızla suan 1 aylık tatile çıkınca iyice fark ettik ve özel eğitime başlqtmayı düşünüyoruz
rqpor vs. almak ietemiyotuz sonrasında sorun yaşar kızımız diye..
dediğim gibi soyıt değil kızımız sürekli konusmaya çalışuyor hiç susmuyor şarkı wöylüyot kendince bizede söyletmek ietiyor patates adam ceviz adam şarkılarını söylrdiğimizde o hareketleri yapıyor takıntısı yok göz teması kuruyor ama komut almıyor sadece bu şarkılarda alıyor ve isme tepki vermiyor..
perişanız otizmdir diye ama daha cok dehb tir diye düşünüyoruz bilmiyorum tanısız eğitime başlamayı düşünüyoruz.
1000 pişmanım o tvyi açtığım güne lanet olsun.
 
dua edin inşAllah bizimkide düzelir
 
Öncelikle çok geçmiş olsun. Nasıl hissettiğinizi çok çok iyi anlıyorum . . İletişimin boyutları çok önemli bence . Bir nesnenin adını , nasıl kullanıldığını öğretmeye çalışın. Ben hiç ama hiç unutamıyorum. Duştan çıktım oğlum oyun oynuyordu tarağı alıp görebileceği yere koymuştum ‘bana tarağı getirir misin adıyla hitap ettim “ asla ne tarağa ne bana baktı ilk. 100. Söylemem de aldı getirdi . Sonra saçlarımızı taradık ettik. Ne zaman saçımızı tarayalım dediysem tarağı getirdi. Yani komut aldı. Sizde masada duran suyu isteyin, tokasını isteyin . İlk olarak siz gösterin . Mesela suyu alın kızınıza verin ondan da size vermesini isteyin tatlı dille . Anlata anlata. Emin olun 1-2-3 gün anlamaz gibi gözükse de hafızasına kaydediyorlar. Sizin hiç ummadığınız anda söyleyince şaşıracaksınız . Size tavsiyem çocuklu olan yerlere gidin . Bu sayede paylaşmayı da al veri de bilir . Biraz komut ve işlevleri açılır. imkanınız ve müsaitliğiniz varsa oyun evlerini öneririm . Ama gözünüzde ileri derecede bir yatkınlığı varsa hiç durmayın hemen özel eğitime başlayın. 6-7 ayda Allah nasip ederse akranlarını yakalar .
 
benim gözümde geri kalmışlığı çok fazla malesef sürekli şarkı söylüyo gece uyanıo beşikte bile şarkı söylüyo ekran mahvetmiş resmen kızmın zihnini yerinde duramıo
bez kullanıo tabi hala yemeğide ben uediriyotum kaşık ve çatal kullanımı az
yorucu oluyo haliyle, komut almıyo isme bakmıo ama asosyal değil tek ümidim kendini kapatmamış olması zaten,
parka götürüom yaşıtları kayarken sallanırken bizimkisi koşuşuyo ve gözüne çarpan nesnelere dokunuyo sayıyo duramıo ya resmen çok korkuyorum otizm diyecekler diye ama elden ne gelir .. gelecek hafta rapor almadan özel eğitim e başlayacağız nasipse faydasını görürürz inşAllah
 
Dualarım sizinle bir an önce yaşıtlarını yakalar , ihmal etmeyin hemen gidin başlatın . Bizim mesela çok şükür eğitime gerek kalmamıştı ama kalsaydı bende götürürdüm . Siz düzeltmeye olumlu şeyler düşünmeye empoze edin kendinize Rabbim yardımcınız olsun inşallah
 
hocam rahatsız ediyorum yine ama ,
bizimkinde sürekli bi şarkı söyleme var ekranla içiçeyken aklına kazınan şarkılar muhtemelen.
örneğin ceviz adam, patates adam, a ram sam sam gibi şarkılar.. tabi telaffuzlar tam çıkmıyo ama onu söylemeye çalışıyo..
gece beşikte uyandığında bilr söylüyo.s
anne baba mama yok ama şarkılar var..
örneğin ali babanın çiftliğini söylüyorum köpekleri var diyorum hav hav diyo inekleri var diyorum mööö diyo..
sayıları tanıo 10 a kadar hem ingilizce hem türkçe.s
bizimle asla oyunclarını oynarken paylaşmıo onu izlememizi istiyo sadece ama bizime kutu kutu penseyi yakalambacı oynamayı sevio..
işte şarkı söylemeyi bizimlr seviyo.s
bu sizdede varmıydı ekran maruziyeti zamanından şarkı söylemeler.s
acaba bu şarkı söylemeler otistikmidir yoksa yine uyaran eksikliğindenmidir.s
 
Selam canım , vala ben hiç hatırlamıyorum öyle yaptıgını. Evet taklit etmesi güzel bişey ama bunu takıntı haline mi getirdi kendi kafasında onu anlayamadım.
 
Bu konuya ilk kez bir sene önce yazmıştım. Belki şuanda benzer süreçlerden geçen anneler varsa, fikir olması adına bugün geldiğimiz noktaya nasıl geldiğimizi guncellemek istedim.

İlk kez 2 yaşında çocuk psikiyatriye gittigimizde kelime sayisi sifirdi. Komut almiyordu. Birlikte oyun kurma yoktu. Fakat takıntılı ve tekrarlayıcı hareketler de yoktu. Ekran maruziyeti vardı. Yabancılar seslendiginde ismine neredeyse hiç bakmiyordu. Yabancılarla goz teması çok çok nadiren ve çok kisa vardı. Babaanne dedesine bile gitmiyordu. Gördüğü an ağlıyordu. 2 yaşındaydı ama kaşık tutma yoktu cunku hep ben yedirmistim. Bir çok sosyal bilissel becerisi gerideydi. İlk gittiğimiz çocuk psikiyatristinden verim alamadik, belki de otizm şüphesi olabilir demesi özel eğitime başlatın mutlaka tavsiyesi bizi çok sarstı ve bir zaman inkar ve anne baba olarak birbirimizi suclamakla geçti. Bu süreçte özel eğitime baslatacaktik fakat asla durmadi ogretmenle, bir kez gittik, iki kere de dairenin kapısından döndük, çığlık kıyamet içeri girmek istemedi ve eğitimi biraktik. Oyun gruplarına götürdüm fakat diğer çocuklarla tam bir uyum içinde değildi. Bu süreçte de ekranı kah kestik, kah krizleri olduğunda basedemedigimiz için açtık vs vs.

2 bucuk yaşına geldiğimizde boşa kürek çektiğimizi anladim. Oyun grubuyla falan olacak iş değildi. Alanında iyi bir çocuk psikiyatristi buldum. Ona gittiğimizde sadece arada baba diyordu. Tek kelimesi buydu. Ve bazı hayvanların taklidini yapıyordu sessel olarak. İsmine bakıyordu fakat göz teması çok kısaydı. Komut kah alıyor kah almiyordu vs. Çocuk psikiyatristinin çizdiği yolu izledik. 5 ay haftada bir gün ergoterapiye gittik. Yine 5 ay haftada 2 gün oyun terapisine gittik. Düzenli olmasa da konuşma terapisi aldik. Ve altını çizerek söylüyorum, ekranı bıçak gibi tamamen kestik. Babası sürekli parka goturdu, kum toprakla oynadı. Çok emek ve sabırla sürekli ilgilendik. İlk dört beş ay neredeyse her şeyi bıraktık sabah uyandigi andan gece yatana kadar oyun oynadık. En son yaz basinda doktorumuzla gorusmemizde muazzam bir yol aldigimizi ve hiçbir tanının olmadığını söyledi.

Bugün geldiğimiz noktada kızım 3 buçuk yaşında. Ortak dikkat var. Komut alma var. İsmine anında bakiyor ve göz teması uzun. Oyun kurma var. İşlevsel oyun var(evcilik gibi), Yasitlarini çok seviyor, çok sosyal. Görsel hafızası çok güçlü, dikkati çok gelişmiş. Ve artık her duyduğu kelimeyi taklit ediyor. İkili cümlelerden şimdi ufak ufak üçlü cumlelere geçti. Baba su ver, baba çöp at( babasi çöp atmaya gidince). Henüz zaman kiplerini kullanamiyor ama bu şekilde ifade ediyor. Bu arada tam 1 senedir sıfır ekran. Haftada üç gün ebeveynsiz oyun grubuna götürüyorum ve 3 saat beni hiç aramıyor, normalde çok yapisiktir koala gibi ikinci dönem okula baslatmayi dusunuyorum.

Evet belki mizaç olarak hala zor bir çocuk. Yemesi uyuması hala sıkıntılı. Aşırı hareketli, asla gözünün önünden ayırmaya gelmiyor. Zaman zaman inatlasmasi ve hırçınlığı beni çok yoruyor ama sonuç olarak en kotu gunleri geride bıraktığımızı düşünüyorum. Çok yol katettik ve sosyal bilişsel anlamda artık yaşının çocuğu. Geriye sadece konuşmasının ilerlemesj kaldı. Ama çok fedakarlık yaptık. En basiti bir sene boyunca çocukla dışarı ciktigimizda hiçbir yerde yemek yemedik. Çünkü sadece ekrana bakarken dışarda yemek yiyebiliyorduk öncesinde. Başka türlü masada durmuyordu. Ama şimdi o da değişti ve ekransiz da durabiliyor disarida. Belki en fazla 20 dakika oturuyor masada ama bu bile bizim için muhteşem bir gelisme..

Bizde durum bu. Dilerim yazdıklarım benzer süreçlerden gecenlere ufacık da olsa ışık olur. Tanı ne olursa olsun bolca sevgi, ilgi ve doğru eğitimle inanın çok yol katediliyor. Siz yeter ki kendinize ve çocuğunuza inanın. Aynı yoldan geçen bütün anneler, kalbinizden öperim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…