Ekran hiç yok hayatımızda. Ama eğitim aba eğitimi zorlayıcı bir eğitim o da ters tepki yaptı sanırım. Ayrıca yaşadığımız yerde floortime eğitmeni yok yani oyun temelli çocuğun liderliğinde gerçekleşen eğitim
Ekran hiç yok hayatımızda. Ama eğitim aba eğitimi zorlayıcı bir eğitim o da ters tepki yaptı sanırım. Ayrıca yaşadığımız yerde floortime eğitmeni yok yani oyun temelli çocuğun liderliğinde gerçekleşen eğitimEğitim alan çocuğunuzda nasil gerileme oluyor anlamadım. Çocuk 10 aydır özel eğitim alıyormuş? Ekranları tamamen kapatmadınız mı?
Benim oğlum 3 yıldır uyaran eksikliği için özel eğitim alıyor. Aba eğitimini de floor time vb eğitimleri de biliyorum ve asıl bu yüzden şaşırdım. Özel eğitim öğretmeniniz ne diyor bu konuda? Bu durumu nasıl normallestiriyorsunuz?Ekran hiç yok hayatımızda. Ama eğitim aba eğitimi zorlayıcı bir eğitim o da ters tepki yaptı sanırım. Ayrıca yaşadığımız yerde floortime eğitmeni yok yani oyun temelli çocuğun liderliğinde gerçekleşen eğitim
Salı günü izmire vega testi yaptırmaya gideceğim hem hastalığı var mı hem alerji vs var mı hem de vücutta ağır metal var mı saç telinden çıkıyormuş. Eşim istemiyor çözümü yok diyor o kadar yoruldum ki bi de onla uğraşıyorum önümde hep bir engel.
Normalleştirmek derken orasını tam anlayamadım. Özel eğitim öğretmenimiz mizacının inatçı olduğunu söylüyor ilerliyor ama davranış problemleri ekleniyor öfke krizleri gibi mesela. Bunlar eğitimden önce yoktu. Floortime eğitmeni yok yaşadığım yerde. Her eğitim şekli maalesef her çocukta aynı etkiyi göstermiyor kendim online floortime eğitimi almaya başladım ayrıca evde kendim uygulamaya çalışıyorum normalleşen hiçbir şey yok yaniBenim oğlum 3 yıldır uyaran eksikliği için özel eğitim alıyor. Aba eğitimini de floor time vb eğitimleri de biliyorum ve asıl bu yüzden şaşırdım. Özel eğitim öğretmeniniz ne diyor bu konuda? Bu durumu nasıl normallestiriyorsunuz?
Evet araştırdım hepsini çoğunu da denedim paketli gıda gluten kazeini kestim faydalarını görüyorum ama mucizeler yaratmadı malesef. Kereviz sapını aldım yaptım kesinlikle içiremedim çok ağır bir kokusu var hatta kirazla beraber verin dediler o şekilde bile içmedi. Bağırsaklarda ve vücutta ağır metal var mı diye bu ay sonu vega test yaptıracağız sonuca göre doktor verecekmiş takviye detoks vsOtizm_iyilesir
Instagram hesabını takip edin.
Glüten süt ürünleri paketleri gıdaları keserek otizm belirtilerinin hafifleyeceğini söylüyor sayfanın sahibi.
Bir de kereviz sapı suyu önerisi var.
Bağırsaklarla ilişkili olduğuna dair de çok araştırma var zaten.
Sizin yerinizde olsam acilen farklı bir eğitmenden fikir alırdım. Çocuğunuzun kelime sayısı azalmış, üstüne öfke krizleri vs eklenmiş. Her çocukta aynı oranda ilerleme olmaz doğru ama mutlaka ilerleme olur.Normalleştirmek derken orasını tam anlayamadım. Özel eğitim öğretmenimiz mizacının inatçı olduğunu söylüyor ilerliyor ama davranış problemleri ekleniyor öfke krizleri gibi mesela. Bunlar eğitimden önce yoktu. Floortime eğitmeni yok yaşadığım yerde. Her eğitim şekli maalesef her çocukta aynı etkiyi göstermiyor kendim online floortime eğitimi almaya başladım ayrıca evde kendim uygulamaya çalışıyorum normalleşen hiçbir şey yok yani
Sizin yazınızı okurken geçmişe döndüm . Benim oğlumda da uyaran eksikliği vardı 13 aylıkken fark edildi ablam ve kaynanam tarafından . Biz hemen pedegoga gittik evet vardı . Benim 2 aylık bir çalışma dönemim oldu ve ilgilenemedim oğlumla babaannesi baktı çok güzel yedirir içirir ama annenin öğreteceği şeylerden çok uzaklardı. Ben bunu duyunca hemen ertesi gün işten çıktım çok araştırdım hiç bir zaman ağlamadım . Bana çok tv açtın ettin diyenler oldu evet açtım eşimi o kadar gözümde büyüttüm ki çocuğumu göremedim . Bunu yazarken vicdanım o kadar sızlıyor ki . Pedegog bize sürekli insanlarla iç içe olmamızı söyledi . Biz sabah çıkardık park cafe pazar gezdiğimiz yerlerin haddi hesabı yoktu. 2 haftada o kadar çok gelişim gösterdi ki oğlum tv komple bizde izlemedik hayta çoğu zaman kapalı olduğunu bile unutuyorduk. İşimi akşam oğlumu uyuyunca yapıyordum Rabbim bana öyle kuvvet verdi ki 5-6 ay da ders almadan sadece İLGİYLE çocuğum kendine geldi şuan hamdolsun yaşıtlarından aynı. Bezi de bıraktık maşallah konuşuyorda 3 yaş 1 aylık oldu . Sakın moralinizi bozmayın emin olun herşey ilgi ilgi . Ben onkadar çok korkuyordum ki Benim ablamın bir lafı var. Kızım dedi köpek bile eğitiliyor . Yani demem o ki öğret herşeyi öğret taş, ağaç,yaprak herşeyi çevresindeki uyaranlıgı hissettir çocugaMerhaba kızım 3 gün sonra 26 aylık olacak. 7-15 ay arası çok çizgi film izletmek mecburiyetinde kaldım. Ama bir yandan da çok ilgiliydim. Şüphelerim 16. Ayda başladı ismine bakmıyordu işaret etmiyordu. Yaşadığım yerde bir pedegoğa götürdüm inceledi birkaç test yaptı yani bize gelişimi ile ilgili,yaptığı ve yapamadığı şeylerle ilgili sorular sordu. Sonuçta da kızınızın hiçbir şeyi yok çok küçük daha benlik algısının yüksek olduğu bir dönemde başına buyruk umursamaz olması normal aynı zamanda dikkat süresi bu aylarda çok düşük olur çocukların dedi. Biz de içimiz rahatlamış bir vaziyette evimize geldik çizgi filmi kestik 4 ay hiç izletmedik çizgi film. Sonra günde yarım saat-1 saat mecbur kaldıkça açtık. 24 aylık olduğunda aşıları ve rutin kontrolleri için sağlık ocağına gittik oradaki hemşire kızımın çok başına buyruk davranışları olduğunu söyledi aynı zamanda bu süreçte arkadaşlarımızda kızımızın çok umursamaz olduğunu söylüyorlardı. İnsanlara çok yaklaşmaz biri onla oynarsa ilgilenirse yanaşır. 5-6 kelimesi var geçtiğimiz aylarda daha çoktu . Neyse ben de bunların üzerine çocuk gelişim uzmanına gittim hastanede. Ordada kızım hiç doktorla ilgilenmedi çok ismine bakmadı komut almadı. Küpleri ğst üste 3, gösterişinde koydu ve devirdi. Doktor top verdi bana at dedi başka taraflara attı ya da bana attı, sonra doktor otizm var da diyemiyorum yok da dedi çok arada bir çocuk dedi 1 ay sonra tekrar gelin ilgilenin tv izlemesin dedi. Neyse bizde kreşe verelim dedik eşim kreşe şüphelerimizden bahsetti kreşteki pdr uzamanı da ilk gün sınıfta incelemiş ya uyaran eksikliği ya atipik otizm dedi. Biz de durmadık iyi bir çocuk psikiyatrisine götürdük kızımı inceledi oyun oynamasına baktı bizi sırayla odadan çıkarttı tepkisne baktı. Atipik otizme çok uzak uyaran eksikliği dedi. Bol bol ilgilenin televizyonu komple kesin sadece çizgi film değil çocuk uyanıkken siz de izlemeyin dedi. 2 hafta olacak komple kapattık tvyi özel eğitime başlattık haftanın 5 günü 40 ar dk özel eğitim alıyor. Evde devamlı konuşuyorum kızımla oyunlar oynuyorum işlerimi o uyurken yapıyorum kalan kalıyor. Sık sık parka gidiyoruz. Özel eğitim öğretmeni de otizm diyemiyorum göz teması var tepki var takıntı yok tekrarlayan hareketler yok. Oyunları güzel oynuyor taklidi iyi. Kelimeleri var ağzında kelimeler söylüyor yakında konuşacak gibi diyor. 2 haftada kızım biraz ilerleme kaydetti ismine daha çok bakıyor,işaret çok nadir de olsa ediyor komutu azdı yani otur kalk gel öp çak alkış yat koş al ver komutlarını alıyordu zaten balonu getir bana ver komutunu falan aldı bi kaç gündür. Ama yaşıtları gibi değil ben anlıyorum. Bazı yaşıtları ile aynı ama bazılarıyla değil. Çocuğu uyaran eksikliğini yaşamış düzelmiş, ya da şuan yaşayanlar ya da bilgisi olan uzmanlar bana yardımcı olabilir mi ne kadar sürede düzelir yaşıtlarını yakalar. Özel eğitim öğretmeni kreşe şuan hazır olmadığını hazır olduğunda bizi bilgilendireceğini söyledi bizde kreşten aldık. Her gün özel eğitime gidiyor kendi imkanlarımızla aldırıyorux rapor vermeyebilirler dedi psikiyatrimiz aynı zamanda ben geleceği için aldırmak istemiyorum zaten. Bu durum ne kadar zamanda geçecek bilen biri yazabilir mi acaba içimiz içimizi yiyor çok üzülüyoruz. Keşke diyorum hiç tv açmasaydık ama işte bişey olmaz bişey olmaz dedik zamanında etrafımızdaki her çocuk izliyor dedik. Kızımız kucaktan inmek istemiyordu o aralar eşim ev işleri yemek konusunda çok anlayışsızdır tek başımaydı işim oldukça çizgi film açtım sonra alıştı açmayınca yıktı ortalığı mecbur kaldık açtık. Bir de 4 aydır falan ikinci azı dişleri çıkıyor gibi daha hala gözükmemiş dişi ama çok sıkıntı çekiyor bu yüzden elleri hep dişinde ağlıyor acı çeker gibi herşeyi ağzına sokup diş etlerini kaşıtıyor o da mı etkiliyor acaba her dişi zor çıktı sıkıntı şekilde. Kızım şuan 26 aylık yardımcı olursanız çok mutlu olurum
Sizin yerinizde olsam acilen farklı bir eğitmenden fikir alırdım. Çocuğunuzun kelime sayısı azalmış, üstüne öfke krizleri vs eklenmiş. Her çocukta aynı oranda ilerleme olmaz doğru ama mutlaka ilerleme olur.
Eğitim alan çocuğun gerilemesi normal değildir, siz hala floor time deyip duruyorsunuz.
Tam olaran neler yaptınız instadan bana yazar mısınız rica etsem hlalnrr ismim. Çok üzülüyorum vicdanım çok acıyor tv açtığım için. Elimden geleni yapıyorum ama yetersiz kalıyor gibi. En başta belirtiler neydi bir de çocuğunuzdaSizin yazınızı okurken geçmişe döndüm . Benim oğlumda da uyaran eksikliği vardı 13 aylıkken fark edildi ablam ve kaynanam tarafından . Biz hemen pedegoga gittik evet vardı . Benim 2 aylık bir çalışma dönemim oldu ve ilgilenemedim oğlumla babaannesi baktı çok güzel yedirir içirir ama annenin öğreteceği şeylerden çok uzaklardı. Ben bunu duyunca hemen ertesi gün işten çıktım çok araştırdım hiç bir zaman ağlamadım . Bana çok tv açtın ettin diyenler oldu evet açtım eşimi o kadar gözümde büyüttüm ki çocuğumu göremedim . Bunu yazarken vicdanım o kadar sızlıyor ki . Pedegog bize sürekli insanlarla iç içe olmamızı söyledi . Biz sabah çıkardık park cafe pazar gezdiğimiz yerlerin haddi hesabı yoktu. 2 haftada o kadar çok gelişim gösterdi ki oğlum tv komple bizde izlemedik hayta çoğu zaman kapalı olduğunu bile unutuyorduk. İşimi akşam oğlumu uyuyunca yapıyordum Rabbim bana öyle kuvvet verdi ki 5-6 ay da ders almadan sadece İLGİYLE çocuğum kendine geldi şuan hamdolsun yaşıtlarından aynı. Bezi de bıraktık maşallah konuşuyorda 3 yaş 1 aylık oldu . Sakın moralinizi bozmayın emin olun herşey ilgi ilgi . Ben onkadar çok korkuyordum ki Benim ablamın bir lafı var. Kızım dedi köpek bile eğitiliyor . Yani demem o ki öğret herşeyi öğret taş, ağaç,yaprak herşeyi çevresindeki uyaranlıgı hissettir çocuga
Akbaş mı soyadınız ?Tam olaran neler yaptınız instadan bana yazar mısınız rica etsem hlalnrr ismim. Çok üzülüyorum vicdanım çok acıyor tv açtığım için. Elimden geleni yapıyorum ama yetersiz kalıyor gibi. En başta belirtiler neydi bir de çocuğunuzda
EvetAkbaş mı soyadınız ?
meraba ii gecelerMerhaba kızım 3 gün sonra 26 aylık olacak. 7-15 ay arası çok çizgi film izletmek mecburiyetinde kaldım. Ama bir yandan da çok ilgiliydim. Şüphelerim 16. Ayda başladı ismine bakmıyordu işaret etmiyordu. Yaşadığım yerde bir pedegoğa götürdüm inceledi birkaç test yaptı yani bize gelişimi ile ilgili,yaptığı ve yapamadığı şeylerle ilgili sorular sordu. Sonuçta da kızınızın hiçbir şeyi yok çok küçük daha benlik algısının yüksek olduğu bir dönemde başına buyruk umursamaz olması normal aynı zamanda dikkat süresi bu aylarda çok düşük olur çocukların dedi. Biz de içimiz rahatlamış bir vaziyette evimize geldik çizgi filmi kestik 4 ay hiç izletmedik çizgi film. Sonra günde yarım saat-1 saat mecbur kaldıkça açtık. 24 aylık olduğunda aşıları ve rutin kontrolleri için sağlık ocağına gittik oradaki hemşire kızımın çok başına buyruk davranışları olduğunu söyledi aynı zamanda bu süreçte arkadaşlarımızda kızımızın çok umursamaz olduğunu söylüyorlardı. İnsanlara çok yaklaşmaz biri onla oynarsa ilgilenirse yanaşır. 5-6 kelimesi var geçtiğimiz aylarda daha çoktu . Neyse ben de bunların üzerine çocuk gelişim uzmanına gittim hastanede. Ordada kızım hiç doktorla ilgilenmedi çok ismine bakmadı komut almadı. Küpleri ğst üste 3, gösterişinde koydu ve devirdi. Doktor top verdi bana at dedi başka taraflara attı ya da bana attı, sonra doktor otizm var da diyemiyorum yok da dedi çok arada bir çocuk dedi 1 ay sonra tekrar gelin ilgilenin tv izlemesin dedi. Neyse bizde kreşe verelim dedik eşim kreşe şüphelerimizden bahsetti kreşteki pdr uzamanı da ilk gün sınıfta incelemiş ya uyaran eksikliği ya atipik otizm dedi. Biz de durmadık iyi bir çocuk psikiyatrisine götürdük kızımı inceledi oyun oynamasına baktı bizi sırayla odadan çıkarttı tepkisne baktı. Atipik otizme çok uzak uyaran eksikliği dedi. Bol bol ilgilenin televizyonu komple kesin sadece çizgi film değil çocuk uyanıkken siz de izlemeyin dedi. 2 hafta olacak komple kapattık tvyi özel eğitime başlattık haftanın 5 günü 40 ar dk özel eğitim alıyor. Evde devamlı konuşuyorum kızımla oyunlar oynuyorum işlerimi o uyurken yapıyorum kalan kalıyor. Sık sık parka gidiyoruz. Özel eğitim öğretmeni de otizm diyemiyorum göz teması var tepki var takıntı yok tekrarlayan hareketler yok. Oyunları güzel oynuyor taklidi iyi. Kelimeleri var ağzında kelimeler söylüyor yakında konuşacak gibi diyor. 2 haftada kızım biraz ilerleme kaydetti ismine daha çok bakıyor,işaret çok nadir de olsa ediyor komutu azdı yani otur kalk gel öp çak alkış yat koş al ver komutlarını alıyordu zaten balonu getir bana ver komutunu falan aldı bi kaç gündür. Ama yaşıtları gibi değil ben anlıyorum. Bazı yaşıtları ile aynı ama bazılarıyla değil. Çocuğu uyaran eksikliğini yaşamış düzelmiş, ya da şuan yaşayanlar ya da bilgisi olan uzmanlar bana yardımcı olabilir mi ne kadar sürede düzelir yaşıtlarını yakalar. Özel eğitim öğretmeni kreşe şuan hazır olmadığını hazır olduğunda bizi bilgilendireceğini söyledi bizde kreşten aldık. Her gün özel eğitime gidiyor kendi imkanlarımızla aldırıyorux rapor vermeyebilirler dedi psikiyatrimiz aynı zamanda ben geleceği için aldırmak istemiyorum zaten. Bu durum ne kadar zamanda geçecek bilen biri yazabilir mi acaba içimiz içimizi yiyor çok üzülüyoruz. Keşke diyorum hiç tv açmasaydık ama işte bişey olmaz bişey olmaz dedik zamanında etrafımızdaki her çocuk izliyor dedik. Kızımız kucaktan inmek istemiyordu o aralar eşim ev işleri yemek konusunda çok anlayışsızdır tek başımaydı işim oldukça çizgi film açtım sonra alıştı açmayınca yıktı ortalığı mecbur kaldık açtık. Bir de 4 aydır falan ikinci azı dişleri çıkıyor gibi daha hala gözükmemiş dişi ama çok sıkıntı çekiyor bu yüzden elleri hep dişinde ağlıyor acı çeker gibi herşeyi ağzına sokup diş etlerini kaşıtıyor o da mı etkiliyor acaba her dişi zor çıktı sıkıntı şekilde. Kızım şuan 26 aylık yardımcı olursanız çok mutlu olurum
bu arada unuttuğum şeyleri ekleyeyim.meraba ii geceler
gecenin bu saatinde yazma sebebim artık kafaları yeme derecesinde olduğumu gösteriyor sanırım..
ilk yavrumu 3 aylıkken karnımda iken kaybettim..
ve rahimde şekil bozukluğu tanısı koyuldu sonea 1 yıl çocuk edinmedik..
6 kasım 2021 de doğdu kızım 7 aylık doğdu 1 ay küvezde kaldı..
gelişimi hep yavaş oldu 18 aylıkken ayakta durabildi..
bebekken babıldama va vardı ama tabi gözü dalıyordu. ama hep erken doğuma bağlamıştım..
pandemi sürecinde doğdu ve ailemden baska şehirde yasıyoruz.
erken doğduğu için neredeyse 2 sene hiç dısarı cıkarmadım grip olmasın hasta olmasın nazar değmesin vs. diye.. ve hepimizin düştüğü hataya bende düştüm..
parka veya dışarıya neredeyse hiç çıkmadığı gibi sürekli tv ve telefon verdim o şarkılara oyndıkca sevindim en azın duyuyordu gülüyordu..
şuan 33 aylık olduk ve hala anne demiyor baba demiyor mama demiyor isme tepkisi yok denecek kadar az. ve sürekli tv den öğrendiği şarkılara kendi dilinde tekrarlıyor (ceviz adam, otobüsün tekerleği yuvarlak, a ramsamsam vs.)
bizimle kovalamaca veya kutu kutu pense gibi oyunlar oynuyor ama oyuncaklarını bizimlr oynamıyor ..
bazen dalıp gitmesi var kısa sürüyor ,
işaret ettiğimiz yere bakıyor genelde .
annemlere gidiyoruz bayramda kalabalıkta veya seste hic rahatsız olmuyor ama sanki kimse yokmus gibi coşa coşa o tv şarkılarını söylemeye çalışıyor zıplıyor kucaklarına gidiyor milletin ama seslenincr bakmıyor..
el çırpma kafa vurma etrafında dönme gibi hareketlet yok sadece şarkı esnasında halının etrafınfa dönüyor..
tvyi kaldırdık telefonu kapattık ama dr. gitmeye korkuyoruz rapor kesinlikle almak istemiyoruz..
özel öğretim hocaları ile konustuk kimisi tamamen erken doğuma bağlı dedi kimisi atipik otizm dedi kimisi asosyal büyüdüğü için böyle dedi.. kimiside uyaran eksikliği dedi..
napıcamı bilmiyorum..
kreşe versem kesinlikle dışlanır ve zaten cocuklarla oynamaz. bizimle bile sadece kovalanaca gibi objenin olmadığı oyunları oynuyor..
parka götürmeye basladım ordads oynamıyor cocuklarla zaten sürekli etrafı inceliyor ve kum savuruyor dakikalarca..
o yüzden kreş yerine özel eğitime gidip raporsuz başlayıp devam etmeyi düşünüyoruz
siz ne durumdasınız neler önerirsiniz..
Gecmis olsun . Şeyi anlayamadım ekrana kac saat maruz kalıyordu yani günlük ortalama kaç dakika ve aralıksız mi bakıyorduMerhaba kızım 3 gün sonra 26 aylık olacak. 7-15 ay arası çok çizgi film izletmek mecburiyetinde kaldım. Ama bir yandan da çok ilgiliydim. Şüphelerim 16. Ayda başladı ismine bakmıyordu işaret etmiyordu. Yaşadığım yerde bir pedegoğa götürdüm inceledi birkaç test yaptı yani bize gelişimi ile ilgili,yaptığı ve yapamadığı şeylerle ilgili sorular sordu. Sonuçta da kızınızın hiçbir şeyi yok çok küçük daha benlik algısının yüksek olduğu bir dönemde başına buyruk umursamaz olması normal aynı zamanda dikkat süresi bu aylarda çok düşük olur çocukların dedi. Biz de içimiz rahatlamış bir vaziyette evimize geldik çizgi filmi kestik 4 ay hiç izletmedik çizgi film. Sonra günde yarım saat-1 saat mecbur kaldıkça açtık. 24 aylık olduğunda aşıları ve rutin kontrolleri için sağlık ocağına gittik oradaki hemşire kızımın çok başına buyruk davranışları olduğunu söyledi aynı zamanda bu süreçte arkadaşlarımızda kızımızın çok umursamaz olduğunu söylüyorlardı. İnsanlara çok yaklaşmaz biri onla oynarsa ilgilenirse yanaşır. 5-6 kelimesi var geçtiğimiz aylarda daha çoktu . Neyse ben de bunların üzerine çocuk gelişim uzmanına gittim hastanede. Ordada kızım hiç doktorla ilgilenmedi çok ismine bakmadı komut almadı. Küpleri ğst üste 3, gösterişinde koydu ve devirdi. Doktor top verdi bana at dedi başka taraflara attı ya da bana attı, sonra doktor otizm var da diyemiyorum yok da dedi çok arada bir çocuk dedi 1 ay sonra tekrar gelin ilgilenin tv izlemesin dedi. Neyse bizde kreşe verelim dedik eşim kreşe şüphelerimizden bahsetti kreşteki pdr uzamanı da ilk gün sınıfta incelemiş ya uyaran eksikliği ya atipik otizm dedi. Biz de durmadık iyi bir çocuk psikiyatrisine götürdük kızımı inceledi oyun oynamasına baktı bizi sırayla odadan çıkarttı tepkisne baktı. Atipik otizme çok uzak uyaran eksikliği dedi. Bol bol ilgilenin televizyonu komple kesin sadece çizgi film değil çocuk uyanıkken siz de izlemeyin dedi. 2 hafta olacak komple kapattık tvyi özel eğitime başlattık haftanın 5 günü 40 ar dk özel eğitim alıyor. Evde devamlı konuşuyorum kızımla oyunlar oynuyorum işlerimi o uyurken yapıyorum kalan kalıyor. Sık sık parka gidiyoruz. Özel eğitim öğretmeni de otizm diyemiyorum göz teması var tepki var takıntı yok tekrarlayan hareketler yok. Oyunları güzel oynuyor taklidi iyi. Kelimeleri var ağzında kelimeler söylüyor yakında konuşacak gibi diyor. 2 haftada kızım biraz ilerleme kaydetti ismine daha çok bakıyor,işaret çok nadir de olsa ediyor komutu azdı yani otur kalk gel öp çak alkış yat koş al ver komutlarını alıyordu zaten balonu getir bana ver komutunu falan aldı bi kaç gündür. Ama yaşıtları gibi değil ben anlıyorum. Bazı yaşıtları ile aynı ama bazılarıyla değil. Çocuğu uyaran eksikliğini yaşamış düzelmiş, ya da şuan yaşayanlar ya da bilgisi olan uzmanlar bana yardımcı olabilir mi ne kadar sürede düzelir yaşıtlarını yakalar. Özel eğitim öğretmeni kreşe şuan hazır olmadığını hazır olduğunda bizi bilgilendireceğini söyledi bizde kreşten aldık. Her gün özel eğitime gidiyor kendi imkanlarımızla aldırıyorux rapor vermeyebilirler dedi psikiyatrimiz aynı zamanda ben geleceği için aldırmak istemiyorum zaten. Bu durum ne kadar zamanda geçecek bilen biri yazabilir mi acaba içimiz içimizi yiyor çok üzülüyoruz. Keşke diyorum hiç tv açmasaydık ama işte bişey olmaz bişey olmaz dedik zamanında etrafımızdaki her çocuk izliyor dedik. Kızımız kucaktan inmek istemiyordu o aralar eşim ev işleri yemek konusunda çok anlayışsızdır tek başımaydı işim oldukça çizgi film açtım sonra alıştı açmayınca yıktı ortalığı mecbur kaldık açtık. Bir de 4 aydır falan ikinci azı dişleri çıkıyor gibi daha hala gözükmemiş dişi ama çok sıkıntı çekiyor bu yüzden elleri hep dişinde ağlıyor acı çeker gibi herşeyi ağzına sokup diş etlerini kaşıtıyor o da mı etkiliyor acaba her dişi zor çıktı sıkıntı şekilde. Kızım şuan 26 aylık yardımcı olursanız çok mutlu olurum
suan ne durumdasınız acaba aynı yollardan geciyoruz ve perişanızG gzm9995 Merhaba. İlk mesajinizi ve sonraki güncellemenizi okudum. Ve okurken içinizdeki o tarifsiz sıkıntıyı kalbimde hissettim. Biz de benzer bir süreçten geçiyoruz. Şuan kızım 30 aylık olmak üzere. 24 ayı dolduğunda hala konusmadigi ve bazı sosyal alanlarda geri kaldığını düşündüğümüz için bir çocuk psikiyatriye gittik. Tavsiye üzerine gittik fakat gittiğimiz kişi son derece tecrubesizdi, uzmanlığını alalı bir iki sene olmuş biri. Çocuğu doğru düzgün gözlemlemedi, bu benim kanaatim. Bize anket şeklinde evet hayırlı sorular sordu ve sonucunda çocuğumuzun gelişiminin 1.5 yaş civarında olduğunu söyledi. Sonrasında konuşma olmaması ve seslenince hemen bakmaması vs nedeniyle otizm suphesi olabilir dedi. Biz zaten bunu duyunca moralman bittik. Ekran maruziyetinden söz ettim çünkü bizim çocuğumuz da ne yazık ki ekrana fazla maruz kaldı özellikle geçen kış. Hem ekran maruziyeti hem bütün kış evden cikmadigimizi sosyallesemedigini söyleyince uyaran eksikligi olabilir, eğer fazla ekran maruziyeti olduğunu soylemeseydiniz direk otizm teşhisi koyardım dedi. Özel eğitim önerdi geç kalmadan.
Ordan moralimiz sıfır çıktığımızda birbirimizi sucladik. Ve tabiki eşim en cok beni sucladi. Gerçekten çok zor surecler. Eve gelir gelmez TV yi kaldırdık. Bir özel eğitim öğretmeni bulduk. İlk gidişimizde oyun odasında, ki küçücük ve kasvetli bir odaydi, 10. Dakikada bir oyuncak yuzunden kriz oldu ve sonrasında öğretmenin yanlış tutumu nedeniyle( ağlayan ve sürekli.kapiya giden kızımı cikmasin alışsın vs diyerek ) 15 dk kadar içerde tuttu. Ben de yanlarindayim ama çocuk ağlamaktan helak oldu. Nitekim dersi yapamadan donduk. İkinci gidişimizde binanın kapısından bile girmeden çığlık kiyamet ağlama. Hemen tanıdı. Nitekim geri döndük ve özel eğitim sayfasını kapadık.
Sonrasında ben kendi imkanlarimca ne yapabilirim diye düşündüm ve bulduğum iki tane oyun grubuna yazdırdım. Oyun gurubunda da genelde masaya oturup etkinlik yapmalı şeyler olduğu için bizimki durmak istemiyodu..komut almiyodu. Gidip kendince bir oyuncak bulup onunla oynuyordu. Sadece su ve duyusal içerikli etkinliklerde dikkat süresi uzundu sevdiği için. Fakat o gittiğim oyun grubunda duyusal oyun o kadar nadirdi ki, çocuk kagit etkinliklerinden sıkıldi. Ben başta hata edip cocugumuzun bu durumundan öğretmene bahsetmiştim. Ki ortada konmuş bir tanı falan da yok. Ama işte aptallik. Bu sefer öğretmen çocuk biraz sıkılsa işte x yaşıtlarına ilgi göstermiyor şurayı arastirin burayı arastirin demeye başladı. Tavsiyesinden değil ama üslubundan rahatsız olduğum için orayı biraktik.
Şuan devam ettiğimiz oyun grubunda mesela gayet mutlu. Ebeveynli grup bu ve sürekli başka cocuklarin masalarına gidiyor. Gayet de yaşıtlarına ilgi gösteriyor. Parkta gördüğü çocuklara sarılmak istiyor. Bu sarilma huyu birkaç hafta önce başladı. Ve ben inanılmaz mutlu oldum. Gidip gidip sariliyor yaşına yakın bir çocuk gördüğünde.
Bunun dışında ismine seslenince bakıyor. Ama her zaman ilk seferinde bakmayabiliyor, eğer bir oyuncakla mesgulse. Taklit becerisi var, komut alma her seferinde olmasa da şunu ver bunu al hadi ayakkabini giyelim yeleğini giyelim vs bunlara uyuyor. Etkinlik yaptırırken de canı isteyince uyuyor istemeyince uymuyor. Seni öpeyim deyince yanağını uzatıyor ama beni öp deyince opmuyor. Çak yapıyor ama Bay bay yapmıyor ve öpücük atmıyor eliyle. Bunlari gösterdiğim halde yapmadı, canı yapmak mi istemiyor bilmiyorum. Bunun dışında göz teması hep vardı zaten benimle. Ama yabancilarla yoktu. Şimdi o da var çok uzun süre olmasa da.
Bu arada bu olumlu gelişmeler olurken bazi olumsuzluklar da eklendi hayatımıza. Yaz başından beri öfke patlamaları yaşamaya basladi. İki yaş krizi diye yorumlamak istedim ama ekran maruziyetimiz TV değil bu sefer tabletle devam etti. Tv yi kaldirdiktan sonra aslında sıfır ekran yapmamız gerekirken sadece yemeklerde tablet actik. Çünkü baby TV izlereyek yemeye aliskindi ve başka türlü yemiyordu. Zaten iştahsız bir cocuktu ve yeter ki biraz olsun yesin diye yine ekran hayatımıza girdi ve önünü alamadik. En son bu öfke patlamalari dayanılmaz olunca ekranı tamamen kestik. İlk günler yine çılgınca ağlamalar krize gitmeler vs derken sonra biraz alıştı. Yaklaşık gündür hiç tablet görmedi. Sadece bir kere babası susturamayinca telefondan çizgi film açmış 20 dk. Bir iki kere de ben üzerini değiştirebilmek için onun kendisini çektiğimiz videolarıni izlettim. Gördüğü ekran bu kadar.
Fakat bizi, özellikle beni en zorlayan şey gece geç saatlere kadar uyumamasi. Bebekliginden beri zor uyuyan bir cocuktu. Mesela az önce uyutabildim, 02.30 da. Düşünün bu saate kadar uyanık bir cocuk. En erken yattığı sansliysam Gece 12 dir. Ona bile o kadar razıyım ki. Uyku düzeni asla oturmadi. Bu saatlere kadar çocuğu oyalamak o kadar zor ki. Ancak yaşayan bilir. Ve her sabaha bitik bir pille baslamak. Gece de sık uyanır. Hala emiyor. Bir kere bıraktırma girisimim oldu, 2 buçuk gün surdurebildim, akıl sagligimj kaybedecektim bıraktım. Çünkü korkunç ağlama nöbetleri geçirdi ememedikce.
Gerçekten hayatta sinandigim şey annelik. Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Asla isyan değil elbette, Allah'ım hep sağlık versin evlatlarımıza, hayatta neler var, halimize bin sukur. Ama o kadar yorgunum ki. 2 buçuk senedir çocuksuz 500 metre ilerdeki market dışında hiçbir yere gidemedim. Bana aşırı bagli. Evin içinde bile yarım saat uyuyamıyorum odaya gidip. Peşimden geliyor beni arıyor. O kadar yıpratıcı bişey ki. Henüz hala konusmadi ve iletişim kuramamak da ayrıca yoruyor, hem onu hem beni. Instagram'da çocuğuyla uyum içinde anneler görüyorum, neredeyse 2 buçuk yaşında çocuğuyla sohbet eden, iştahi yerinde olan, akşam en geç 10 dedi mi uyuyan. Kendilerine bakıyorlar mutlular, motiveler. Çalışıyor çoğu ve sosyal hayata karışıyor. Bir de dönüp kendime bakıyorum. Hayatım bitmiş adeta. Ne kendime bakıyorum ne bisey. Çıkıp bir kahve bile içemiyorum bir yerde tek basima. Gece geç yattigim için duygusal yeme bozuklugu oluştu, 8 9 kilo aldim bir de üzerine.
Biraz uzun oldu, kusura bakmayin. Bilmiyorum, bu günler de gecer elbette. Allah güzel günler göstersin..Feraha cikalim hep birlikte. Ama şimdi ben çok yorgunum. Çok ama çok..
şuqn ne durumdasınız acaba bizde aynı süreçlerden geçiyoruz da ,G gzm9995 Merhaba. İlk mesajinizi ve sonraki güncellemenizi okudum. Ve okurken içinizdeki o tarifsiz sıkıntıyı kalbimde hissettim. Biz de benzer bir süreçten geçiyoruz. Şuan kızım 30 aylık olmak üzere. 24 ayı dolduğunda hala konusmadigi ve bazı sosyal alanlarda geri kaldığını düşündüğümüz için bir çocuk psikiyatriye gittik. Tavsiye üzerine gittik fakat gittiğimiz kişi son derece tecrubesizdi, uzmanlığını alalı bir iki sene olmuş biri. Çocuğu doğru düzgün gözlemlemedi, bu benim kanaatim. Bize anket şeklinde evet hayırlı sorular sordu ve sonucunda çocuğumuzun gelişiminin 1.5 yaş civarında olduğunu söyledi. Sonrasında konuşma olmaması ve seslenince hemen bakmaması vs nedeniyle otizm suphesi olabilir dedi. Biz zaten bunu duyunca moralman bittik. Ekran maruziyetinden söz ettim çünkü bizim çocuğumuz da ne yazık ki ekrana fazla maruz kaldı özellikle geçen kış. Hem ekran maruziyeti hem bütün kış evden cikmadigimizi sosyallesemedigini söyleyince uyaran eksikligi olabilir, eğer fazla ekran maruziyeti olduğunu soylemeseydiniz direk otizm teşhisi koyardım dedi. Özel eğitim önerdi geç kalmadan.
Ordan moralimiz sıfır çıktığımızda birbirimizi sucladik. Ve tabiki eşim en cok beni sucladi. Gerçekten çok zor surecler. Eve gelir gelmez TV yi kaldırdık. Bir özel eğitim öğretmeni bulduk. İlk gidişimizde oyun odasında, ki küçücük ve kasvetli bir odaydi, 10. Dakikada bir oyuncak yuzunden kriz oldu ve sonrasında öğretmenin yanlış tutumu nedeniyle( ağlayan ve sürekli.kapiya giden kızımı cikmasin alışsın vs diyerek ) 15 dk kadar içerde tuttu. Ben de yanlarindayim ama çocuk ağlamaktan helak oldu. Nitekim dersi yapamadan donduk. İkinci gidişimizde binanın kapısından bile girmeden çığlık kiyamet ağlama. Hemen tanıdı. Nitekim geri döndük ve özel eğitim sayfasını kapadık.
Sonrasında ben kendi imkanlarimca ne yapabilirim diye düşündüm ve bulduğum iki tane oyun grubuna yazdırdım. Oyun gurubunda da genelde masaya oturup etkinlik yapmalı şeyler olduğu için bizimki durmak istemiyodu..komut almiyodu. Gidip kendince bir oyuncak bulup onunla oynuyordu. Sadece su ve duyusal içerikli etkinliklerde dikkat süresi uzundu sevdiği için. Fakat o gittiğim oyun grubunda duyusal oyun o kadar nadirdi ki, çocuk kagit etkinliklerinden sıkıldi. Ben başta hata edip cocugumuzun bu durumundan öğretmene bahsetmiştim. Ki ortada konmuş bir tanı falan da yok. Ama işte aptallik. Bu sefer öğretmen çocuk biraz sıkılsa işte x yaşıtlarına ilgi göstermiyor şurayı arastirin burayı arastirin demeye başladı. Tavsiyesinden değil ama üslubundan rahatsız olduğum için orayı biraktik.
Şuan devam ettiğimiz oyun grubunda mesela gayet mutlu. Ebeveynli grup bu ve sürekli başka cocuklarin masalarına gidiyor. Gayet de yaşıtlarına ilgi gösteriyor. Parkta gördüğü çocuklara sarılmak istiyor. Bu sarilma huyu birkaç hafta önce başladı. Ve ben inanılmaz mutlu oldum. Gidip gidip sariliyor yaşına yakın bir çocuk gördüğünde.
Bunun dışında ismine seslenince bakıyor. Ama her zaman ilk seferinde bakmayabiliyor, eğer bir oyuncakla mesgulse. Taklit becerisi var, komut alma her seferinde olmasa da şunu ver bunu al hadi ayakkabini giyelim yeleğini giyelim vs bunlara uyuyor. Etkinlik yaptırırken de canı isteyince uyuyor istemeyince uymuyor. Seni öpeyim deyince yanağını uzatıyor ama beni öp deyince opmuyor. Çak yapıyor ama Bay bay yapmıyor ve öpücük atmıyor eliyle. Bunlari gösterdiğim halde yapmadı, canı yapmak mi istemiyor bilmiyorum. Bunun dışında göz teması hep vardı zaten benimle. Ama yabancilarla yoktu. Şimdi o da var çok uzun süre olmasa da.
Bu arada bu olumlu gelişmeler olurken bazi olumsuzluklar da eklendi hayatımıza. Yaz başından beri öfke patlamaları yaşamaya basladi. İki yaş krizi diye yorumlamak istedim ama ekran maruziyetimiz TV değil bu sefer tabletle devam etti. Tv yi kaldirdiktan sonra aslında sıfır ekran yapmamız gerekirken sadece yemeklerde tablet actik. Çünkü baby TV izlereyek yemeye aliskindi ve başka türlü yemiyordu. Zaten iştahsız bir cocuktu ve yeter ki biraz olsun yesin diye yine ekran hayatımıza girdi ve önünü alamadik. En son bu öfke patlamalari dayanılmaz olunca ekranı tamamen kestik. İlk günler yine çılgınca ağlamalar krize gitmeler vs derken sonra biraz alıştı. Yaklaşık gündür hiç tablet görmedi. Sadece bir kere babası susturamayinca telefondan çizgi film açmış 20 dk. Bir iki kere de ben üzerini değiştirebilmek için onun kendisini çektiğimiz videolarıni izlettim. Gördüğü ekran bu kadar.
Fakat bizi, özellikle beni en zorlayan şey gece geç saatlere kadar uyumamasi. Bebekliginden beri zor uyuyan bir cocuktu. Mesela az önce uyutabildim, 02.30 da. Düşünün bu saate kadar uyanık bir cocuk. En erken yattığı sansliysam Gece 12 dir. Ona bile o kadar razıyım ki. Uyku düzeni asla oturmadi. Bu saatlere kadar çocuğu oyalamak o kadar zor ki. Ancak yaşayan bilir. Ve her sabaha bitik bir pille baslamak. Gece de sık uyanır. Hala emiyor. Bir kere bıraktırma girisimim oldu, 2 buçuk gün surdurebildim, akıl sagligimj kaybedecektim bıraktım. Çünkü korkunç ağlama nöbetleri geçirdi ememedikce.
Gerçekten hayatta sinandigim şey annelik. Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Asla isyan değil elbette, Allah'ım hep sağlık versin evlatlarımıza, hayatta neler var, halimize bin sukur. Ama o kadar yorgunum ki. 2 buçuk senedir çocuksuz 500 metre ilerdeki market dışında hiçbir yere gidemedim. Bana aşırı bagli. Evin içinde bile yarım saat uyuyamıyorum odaya gidip. Peşimden geliyor beni arıyor. O kadar yıpratıcı bişey ki. Henüz hala konusmadi ve iletişim kuramamak da ayrıca yoruyor, hem onu hem beni. Instagram'da çocuğuyla uyum içinde anneler görüyorum, neredeyse 2 buçuk yaşında çocuğuyla sohbet eden, iştahi yerinde olan, akşam en geç 10 dedi mi uyuyan. Kendilerine bakıyorlar mutlular, motiveler. Çalışıyor çoğu ve sosyal hayata karışıyor. Bir de dönüp kendime bakıyorum. Hayatım bitmiş adeta. Ne kendime bakıyorum ne bisey. Çıkıp bir kahve bile içemiyorum bir yerde tek basima. Gece geç yattigim için duygusal yeme bozuklugu oluştu, 8 9 kilo aldim bir de üzerine.
Biraz uzun oldu, kusura bakmayin. Bilmiyorum, bu günler de gecer elbette. Allah güzel günler göstersin..Feraha cikalim hep birlikte. Ama şimdi ben çok yorgunum. Çok ama çok..
Ne kadar süre ekrana maruz kalıyordu çocuğunuz?Sizin yazınızı okurken geçmişe döndüm . Benim oğlumda da uyaran eksikliği vardı 13 aylıkken fark edildi ablam ve kaynanam tarafından . Biz hemen pedegoga gittik evet vardı . Benim 2 aylık bir çalışma dönemim oldu ve ilgilenemedim oğlumla babaannesi baktı çok güzel yedirir içirir ama annenin öğreteceği şeylerden çok uzaklardı. Ben bunu duyunca hemen ertesi gün işten çıktım çok araştırdım hiç bir zaman ağlamadım . Bana çok tv açtın ettin diyenler oldu evet açtım eşimi o kadar gözümde büyüttüm ki çocuğumu göremedim . Bunu yazarken vicdanım o kadar sızlıyor ki . Pedegog bize sürekli insanlarla iç içe olmamızı söyledi . Biz sabah çıkardık park cafe pazar gezdiğimiz yerlerin haddi hesabı yoktu. 2 haftada o kadar çok gelişim gösterdi ki oğlum tv komple bizde izlemedik hayta çoğu zaman kapalı olduğunu bile unutuyorduk. İşimi akşam oğlumu uyuyunca yapıyordum Rabbim bana öyle kuvvet verdi ki 5-6 ay da ders almadan sadece İLGİYLE çocuğum kendine geldi şuan hamdolsun yaşıtlarından aynı. Bezi de bıraktık maşallah konuşuyorda 3 yaş 1 aylık oldu . Sakın moralinizi bozmayın emin olun herşey ilgi ilgi . Ben onkadar çok korkuyordum ki Benim ablamın bir lafı var. Kızım dedi köpek bile eğitiliyor . Yani demem o ki öğret herşeyi öğret taş, ağaç,yaprak herşeyi çevresindeki uyaranlıgı hissettir çocuga
Hep açıktıNe kadar süre ekrana maruz kalıyordu çocuğunuz?
hocam suan ne durumdasınız bizde aynı durumlardan geciyoruz yukarda yazdım yorumlarmısınız acabaHep açıktı
Merhabalar . Biz çok şükür 6-7 ayda atlattık . Uyaran eksikliği olduğu için ve erkenden fark edildiği için erken teşhis diyebilirim. Oğlum şuan 43 aylık son olarak geçen ay pedegogle görüşmemizi sonlandırdık. Oğlumu gördü zaten sorun olmadığını sizin ihtiyacınız olduğunu hissedince gelmemizi söyledi ama inşaAllah daha da Allahın izniyle olmaz . Az çok özet geçeyim . 6-7 aylıkken oğlum asla ismine tepki vermiyordu . Normalde bir çocuk bu aylarda sese tepki verir . Asla benim oğlum vermezdi. Çok ekran mağduru oldu o kadar bunun için vicdan azabı çekiyorum kihocam suan ne durumdasınız bizde aynı durumlardan geciyoruz yukarda yazdım yorumlarmısınız acaba