Kv ile aram öyle açık ki kelimelerle anlatılmaz. Kendisi de kelimelerle anlatılamayacak birisidir. Zaten oğlun çok çirkin kucağıma alıp sevesim gelmez, inşallah hayırlı evlat olmaz sen de sokaklarda evlat diye gezersin gibi cümleleri sarfettiği günden beri eşim de annesiyle görüşmüyor. Fakat bu olaylardan bir seviye önce çocuk daha 4-5 aylıkken tutturmuştu eşime “Oğlum, torunuma salıncak alacağım” diye. Kovid oldum, 39 ateşle yatıyorum kapı çaldı, tanıdık biriyle salıncağı yollamış. Salıncak devasa bir şey, başkasından aldığını sanıyorum, müthiş derecede kirli, demirleri paslı. Allahım sen sabır ver dedim sustum. Eşim kılıfları yıkadı, salıncağı bir elden geçirdi, biraz büyüsün balkonda sallanır filan dedi ses etmedim. Oğlum büyüdü, hiç ilgisini çekmedi 1,5 yaşındaydı başkasına verdik gitti. Alıp atabilirdim de ama yapmam. Yanlış bir şey yapmışsınız maalesef. Keşke kısıtlı kullanmasını sağlasaydınız ya da kaldırsaydınız bir yere. Benim oğlum artık 2,5 yaşında. TV tablet telefonla vakit geçirmez. Benim telefonumu almak istediğinde uçak moduna alıp galerimi açarım. Fotoğraflara bakar ve kapatır. 2 yaş sendromunu zirvede yaşıyor ama her şeyi onun keyfine göre yapamam, otorite ve istikrar da gerekli çocuk yetiştirmede. Eşiniz de üzülmüştür. Samimi bir dille özür dileyin bence.
