Ayy gerçekten böyle buldumcuk, her şeyi en iyi bilen,hayatı bu kadar kasarak yaşayan annelere uyuz oluyorum. Yirmi sene sonra eminim ki sorsak çocuğunuzun binlerce çocukluk travması çıkacak sizden ötürü.
Misal, 90larda herkes sokaktayken annem dışarısı güvenli değil,çocuklar kufurbaz, arabalar var, organ mafyası çocuk kaçırıyor diye bizi salmazdi. Kendince harika anne olduğu için. Ama hiç de güzel çocukluğumuz geçmedi,bol bol dislandik. Aynı annem aaaassssla TV izlemezdi. Hele Rosalinda marimar gibi saçma dizilere asla izin vermezdi. Okulda herkesin tek muhabbeti dün geceki diziler olurdu, ben katılamazdim sohbete. Sohbete dahil olmak için izlemis gibi yapardım,ki dadı dizisi bile yasaktı bize.
Mahallenin çocuğu dışarda oynarken,sesi gelirken daha saat 9da 10da bizim yatak vaktimiz gelirdi. Nolur nolmaz karşıdan karşıya gecmeyelim diye markete yollamazdi.
Ne oldu bu kadar kastı da?
Doğru düzgün çocukluk anisi bile yaşamadan , cam fanusta büyüdüm.
Bir marifet değil yani çocuğu böyle yetistirmek
Ayrıca şarjı saklayıp şarjı bitince 'aaa açılmıyor' yapabilirdiniz. Uğraşır dururdu sarjsiz tabletle.
Resmen "benim sözümün üstüne nasıl söz söylerler" diye gözünüz dönmüş, hirsinizdan kirmissiniz.
Cooook ayıp etmişsiniz bence