- Konu Sahibi gulendam_34
- #41
Bugun izledim beyhan beyin bu videosunu anlattıklarınızı benzettim biraz . Acaba sizin bastırılmış duygularınızla mı ilgili
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Buna küçükken alıştırmak gerekiyor. Böyle küçükken çok hevesli oluyorlar, heveslerini kırmamak gerekiyor. Bir de okula başlayınca aman yeter ki ödevlerini yapsın, geri kalanı ben yaparım gibi bir düşünce oluşabiliyor insanlarda. Çevremde çok örnek var. Sonra dediğiniz gibi bir suyu bile kalkıp almaya üşenir hale geliyorlar. Şahsen bana böyle bir yaklaşım olmadı. Hem annem hem de babam çalışıyordu. Yemeğimi, ütümü ben yapıyordum, çamaşırımı falan da yıkıyordum. Anneler hep arka toplamazsa kendileri yapmak durumunda kalırlar. Ama sizin biraz söylenip de onun yerine yapacağınızı biliyorsa yapmıyordur. Sizin yaklaşımlarınızla da ilgili bir durum.güzelce de söylüyorum haklısın annecim diyor o kadar :)
diyelim ki kaldırmadım bazen de kaldırmıyorum
pc önünde kaç soda şişesi kaç bardak
mutfakta bulaşıkları akşama yemek yapıcam mesela vs
kalk yap diyince de birazdan diyor mesela
o birazdan bitmiyor
benümkü küçükkken yapıyordu büyüdükçe haylazlaştı
Sizin mesele bambaşka evet arasını iyi tutsun kiziyla ama çocuğa sorumluluk verilmesi lazım elbette koruyup kollayacagiz ama hayat bu her zaman yanında olamayabiliriz cocuklarimiznYa daha neler neler yani varya az sessiz kalsam kızıma düşman gibi bakacaklar nerdeyse sevdiklerini de düşünmüyorum zaten sırf benden çekindikleri için sevimli davranıyolar düşünsene bide bende kızımı irdelesem onlara hak versem onların gazına gelip kızsam mesela diyorum ayyyy ozaman çocuğun hali ne olur iyice sevilmediğini dışlandığını düşünüp iyice dışarıya kayar alamadığı o sevgiyi ilgiyi sahiplenilmeyi dışarda arar ve yanlış kişilerle oturup kalkar Allah korusun kendimden biliyorum bir çoğumuz aileden alamadığımız sevgiyi dışarda aradık ne yazıkki keşke bizimde annemiz hatalarımızda bile bizi savunsaydı arkamızda dursaydı yani biz doğrularımızla sevilmedik hatalarımızdada hep itildik ne yazıkki o yüzden benim çocuğum ya hata mı yaptı yine benim çocuğum yanlışıylada severim kimse karışamaz kimsenin söz hakkı yok ben bu hakkı eşime dahi vermiyorum bazen bana diyolar bu kadar pimpirikli olma çok şımartıyosun bilmem ne şımarsın arkadaşım sizene bidaha bu yaşında olmicak kocaman kocaman travmalar bırakmicam ona o yüzden bırak ne derlerse desinler bir zaman sonra anlicaklar ve susucaklar emin ol sen kızımla aranı iyi tutmaya bak
Çok haklısınız ama benim kızım daha 12 yaşına giricek olmasına rağmen iş bölümü yaparız herzaman yardım eder bana mesela ayda bir sefer odasının genel temizliğini süpürme silme toz alma çarşaf değiştirme gibi ayda bir sefer kendi yapar gündelik olarak toplamasını yapar haftalık olarak ben zaten genel temizliğini yaparım ama ayın belli bir günü ona bırakırım hiç karışmam masasının yerini yatağının dolabının yerini falan istediği gibi değiştiririz...Size güzel de topluma karıştığında hala sadece size güzel olacak. Bu gibi bireyler iş yerlerinde de, okullarda da düzensizler. Sorumluluk vermeye çalışın lütfen ki alışsınlar. Yaş ilerledikçe çok zor oluyor, onlara da işkence gibi geliyor.
Koskoca insanların steril çalışmaları gereken ortamlarını b*k götürüyor. Whatsapp gruplarına ve ortamlara "Bu çöpü kim dökmedi, masadaki silgi çöpleri neden var, lavaboya çöpleri atmayın, bulaşıklarınızı kaldırın, 1 haftadır burada duran küflenmiş kahve kupası kimin, arkadaşlar sifonu çekmeden çıkmayın" gibi bir sürü uyarılar yazılıyor. Bakınca teorikte bunlar öğretiliyor ama alışkanlıkları olmadıkları için yapamıyorlar veya unutuyorlar.
Aynen öyle sorumluluk konusunda haklısınız ben zaten uzun yıllar kızımla yalnız yaşadığım için ve çalıştığım için kızım daha ilkokuldayken alıştırdım ben çünkü yetişemezdim başka şekilde mesela gezmeye gidiceksek önce işlerimizi yapar öyle giderdik hep yardım ederdi bana hala öyle dışarda bi aktivite yapıcaksak önce evdeki işler yapılır öyle çıkılır yoksa ağlasada zırlasada iptal ederim gitmemSizin mesele bamba
Sizin mesele bambaşka evet arasını iyi tutsun kiziyla ama çocuğa sorumluluk verilmesi lazım elbette koruyup kollayacagiz ama hayat bu her zaman yanında olamayabiliriz cocuklarimizn
Yok anlatamadımGittiginiz evlerde kiz niye bulaşik yikasin? Tabagini kaldirsin yeter, elaleme hizmet etmeye aliştirmayin şu kizlari.
Evde yatagini odasini toplasin, bulasigini yikasin mutlaka.
Milletin evinde yapmasi onemli degil.
işte bu silkelenmelik yorum olmuş çookk teşekkür ederiimmmm :))İnsanlar haklı derken kızınızın onlara karşı bir sorumluluğu yok farkında mısınız, kızınız onların beğeneceği gibi olmak zorunda değil. Onlar dört dörtlük mü? Çocukları dört dörtlük mü? Kızınız o beğenmeyen babaannenin elinde büyümedi mi? Bir mesajınızda misafirliktede iş yapmıyor demişsiniz ne münasebet niye yapsın? Bu başarılacak bir şey değil ki ergen bu kız daha ki ilaç kullanıyor yıllardır sorunları var. Zamanla sorumluluk alacaktır, almazsa bedel ödeyecek öğrenecektir.
Çok enteresan koca koca bir sürü insan toplanıp toplanıp kızı çekiştiriyor yokmu başka işleri ya
işte tam da bu yüzdenEleştirilerin doğru olduğunu biliyorsun ve elinden bir şey gelmiyor bu sinir bu yüzden.
bazen hersey iyi olsun herkesi hosnut yapcam diye ne yaparsan yap olmuyorsa olmuyordur degmiyor degmediginide yillar gectikten sen sendende gectikten sonra kendini yordugunla kaliyorsunuzYa daha neler neler yani varya az sessiz kalsam kızıma düşman gibi bakacaklar nerdeyse sevdiklerini de düşünmüyorum zaten sırf benden çekindikleri için sevimli davranıyolar düşünsene bide bende kızımı irdelesem onlara hak versem onların gazına gelip kızsam mesela diyorum ayyyy ozaman çocuğun hali ne olur iyice sevilmediğini dışlandığını düşünüp iyice dışarıya kayar alamadığı o sevgiyi ilgiyi sahiplenilmeyi dışarda arar ve yanlış kişilerle oturup kalkar Allah korusun kendimden biliyorum bir çoğumuz aileden alamadığımız sevgiyi dışarda aradık ne yazıkki keşke bizimde annemiz hatalarımızda bile bizi savunsaydı arkamızda dursaydı yani biz doğrularımızla sevilmedik hatalarımızdada hep itildik ne yazıkki o yüzden benim çocuğum ya hata mı yaptı yine benim çocuğum yanlışıylada severim kimse karışamaz kimsenin söz hakkı yok ben bu hakkı eşime dahi vermiyorum bazen bana diyolar bu kadar pimpirikli olma çok şımartıyosun bilmem ne şımarsın arkadaşım sizene bidaha bu yaşında olmicak kocaman kocaman travmalar bırakmicam ona o yüzden bırak ne derlerse desinler bir zaman sonra anlicaklar ve susucaklar emin ol sen kızımla aranı iyi tutmaya bak
belki de siz yanlış düşünüyorsunuzdur :) hayata karşı bakış açımız farklı olabilir. sevgiler...Bakan babaannesiymis çalışırken bırakın bi iki laf edebilsin benimde gözüme batar koca kızim hiç bisey yapmazsa
9 yaşında ki kızım ve 7 yaşında ki oğlum mutfak disinda her odayi toplayabilir 3 yaşındaki oğlumda döktüğü oyuncaklarını topluyor sorumluluk almaları gerekiyor yanlış düşünüyorsunuz.
Herseyi anne üstlenirse nasıl yapacak bu kız hayatta
18 yaşındaki bir kız çocuğunun tabağını kaldirmamasi normal değil.Babannesi kötülüğünü istemez.Merhaba Arkadaşlar
Hep kurtulmak istediğim ama yapamadığım bir sorunum var. Özellikle büyük kızım hakkında eleştiri kaldıramamak..
Neden böyleyim çözemiyorum.. 18 yaş ve 8 yaşında iki tane dünya tatlısı kızlarım var.. Allah hepimizin çocuklarını bağışlasın.. Büyük kızım neredeyse 2 3 yaşından beri sinirli gergin zor bir karakterdi. Bazen sabırlı bazen sabırsızdım ona karşı.. İlkokul’ da maalesef çok akran zorbalığı gördü.. Bu zor halleri 11 12 yaşlarında ergenlikle iki katına çıktı.. 16 yaşından itibaren ilaç destekli yardım alıyor.. Çok şükür o günlerimiz bayağı geride kaldı.. Ama gelin görün ki aşırı tembel bir kız.. İçtiği su bardağını bile makineye koymaz.. Yatağını kapatmaz.. Her yemek yemesinde bulaşıkları atar gider.. Makineye kaldır diyeceksin illa.. Hadi evde bana nazı geçsin gittiğimiz hiçbir evde de yapmaz.. Bunları hallediyorum bir şekilde.. Aşırı kızsam da ben annesiyim sonra unutulup gidiyor.. Benim asıl sorunum birisi ufacık eleştirsin çok ama çok üzülüyorum tüm modum yerle bir..
Hele ben çalıştığım için onu büyüten babaannesi.. Bu aralar bizde ufacık bişey desin nasıl üzülüp sinirleniyorum hiç tahammülüm yok bişey denmesine.. Ki kendisini yani kv mi çok severim.. Aynı şekilde teyzesi de eleştirince başkası eleştirince de.
Kv sağolsun arkasından çok hareket yapar konuşur mesela şişirmek ister gibi.. Bikaç defa kızımın yüzüne bak babaannen böyle diyor diye tam yanında söyledim ama.. Az dikkat etse kv sonra yine.. Anca surat yaparsam duruyor.
Hep diyorlar takma arada başardığım da oluyor ama %80’inde takıyorum elimde değil.. Nasıl kurtulacağım bu hassasiyetten bilemiyorum..
Olabilir haklisiniz belki debelki de siz yanlış düşünüyorsunuzdur :) hayata karşı bakış açımız farklı olabilir. sevgiler...
Sizin kızınız yapıyormuş. Küçükken biz de sevmeye sevmeye yapardık. O kadarı da olsun. Sizinki de büyük sandımÇok haklısınız ama benim kızım daha 12 yaşına giricek olmasına rağmen iş bölümü yaparız herzaman yardım eder bana mesela ayda bir sefer odasının genel temizliğini süpürme silme toz alma çarşaf değiştirme gibi ayda bir sefer kendi yapar gündelik olarak toplamasını yapar haftalık olarak ben zaten genel temizliğini yaparım ama ayın belli bir günü ona bırakırım hiç karışmam masasının yerini yatağının dolabının yerini falan istediği gibi değiştiririz...
Mutfaktada öyle sofrayı o kurar ben toplarım makinayı o boşaltır ben sudan geçirip dizerim ama ne o benimkine nede ben onunkine karışmam çoğu zaman mızmızlansa da yapar biraz fazla tabak bardak kırıyor ama olsun kalpler kırılmasın....
Benim konu sahibine yorumum çevreye karşı kızını savunmasıydı buna benimde tahammülüm yok çünkü ama sorumluluk alma konusunda haklısınız...
Benim kızım verdiğim işlerden birini yapmazsa bende onun istediği bişeyi yapmıyorum mesela herşey karşılıklı bu hayatta
Sizin kızınız yapıyormuş. Küçükken biz de sevmeye sevmeye yapardık. O kadarı da olsun. Sizinki de büyük sandımÇok haklısınız ama benim kızım daha 12 yaşına giricek olmasına rağmen iş bölümü yaparız herzaman yardım eder bana mesela ayda bir sefer odasının genel temizliğini süpürme silme toz alma çarşaf değiştirme gibi ayda bir sefer kendi yapar gündelik olarak toplamasını yapar haftalık olarak ben zaten genel temizliğini yaparım ama ayın belli bir günü ona bırakırım hiç karışmam masasının yerini yatağının dolabının yerini falan istediği gibi değiştiririz...
Mutfaktada öyle sofrayı o kurar ben toplarım makinayı o boşaltır ben sudan geçirip dizerim ama ne o benimkine nede ben onunkine karışmam çoğu zaman mızmızlansa da yapar biraz fazla tabak bardak kırıyor ama olsun kalpler kırılmasın....
Benim konu sahibine yorumum çevreye karşı kızını savunmasıydı buna benimde tahammülüm yok çünkü ama sorumluluk alma konusunda haklısınız...
Benim kızım verdiğim işlerden birini yapmazsa bende onun istediği bişeyi yapmıyorum mesela herşey karşılıklı bu hayatta
Bende böyleydim ama tek farkım çok eleştiri aldığım için. Bende kusurlyluk şeması oluştuKızınızın iyiliği icik üniversitede başka yere gönderin. Böyle bir evin prensesi modunda büyürse otuzunda bile hala ergen olur. Çok fazla benzer arkadaşım var, yaşı 32 bı yerden bi yere gidecekken uygulamaya bakmak aklına gelmez, gidemez, elinden hiç iş gelmez, komut almadan hiç bir şeyi akıl edemezler. Hepsinin de ortak özelliği anne kucağından hiç ayrılmamış olmalari
Ben çok yanlış anlaşıldım burda. Olay doğru ya da yanlış değil. Kızına laf gelince üzülen bir anne var. Ben anneye üzülmemesi için destek vermeye çalıştım. Ama herkes kızın tabağı kaldırmamasına takılmış.Olabilir haklisiniz belki de
Sürekli arkasını toplayan bir anneyle hayatla mücadele de başarılı olunabilinir mi sizce
Kastım hayatına karışmak elbette değil hayatı yaşasın gonlunce ama bazı ustumuze dusen gorevler vardır toplu yaşamda
18 yaşında genç bir kız ve hala yatağı toplamadı, tabağını kaldırmadı sorunları gerçekten devam mı ediyorMerhaba Arkadaşlar
Hep kurtulmak istediğim ama yapamadığım bir sorunum var. Özellikle büyük kızım hakkında eleştiri kaldıramamak..
Neden böyleyim çözemiyorum.. 18 yaş ve 8 yaşında iki tane dünya tatlısı kızlarım var.. Allah hepimizin çocuklarını bağışlasın.. Büyük kızım neredeyse 2 3 yaşından beri sinirli gergin zor bir karakterdi. Bazen sabırlı bazen sabırsızdım ona karşı.. İlkokul’ da maalesef çok akran zorbalığı gördü.. Bu zor halleri 11 12 yaşlarında ergenlikle iki katına çıktı.. 16 yaşından itibaren ilaç destekli yardım alıyor.. Çok şükür o günlerimiz bayağı geride kaldı.. Ama gelin görün ki aşırı tembel bir kız.. İçtiği su bardağını bile makineye koymaz.. Yatağını kapatmaz.. Her yemek yemesinde bulaşıkları atar gider.. Makineye kaldır diyeceksin illa.. Hadi evde bana nazı geçsin gittiğimiz hiçbir evde de yapmaz.. Bunları hallediyorum bir şekilde.. Aşırı kızsam da ben annesiyim sonra unutulup gidiyor.. Benim asıl sorunum birisi ufacık eleştirsin çok ama çok üzülüyorum tüm modum yerle bir..
Hele ben çalıştığım için onu büyüten babaannesi.. Bu aralar bizde ufacık bişey desin nasıl üzülüp sinirleniyorum hiç tahammülüm yok bişey denmesine.. Ki kendisini yani kv mi çok severim.. Aynı şekilde teyzesi de eleştirince başkası eleştirince de.
Kv sağolsun arkasından çok hareket yapar konuşur mesela şişirmek ister gibi.. Bikaç defa kızımın yüzüne bak babaannen böyle diyor diye tam yanında söyledim ama.. Az dikkat etse kv sonra yine.. Anca surat yaparsam duruyor.
Hep diyorlar takma arada başardığım da oluyor ama %80’inde takıyorum elimde değil.. Nasıl kurtulacağım bu hassasiyetten bilemiyorum..
Ablacım bu yaşta tüm ergenler böyle değil mi ? Çok normal inan ki, yeri geliyor biz bile onca işin gücün arasında telefona dalıp gidiyoruz bunlar yüzünden canını sıktığına bile değmez.kv dem de olsa onu da yapıyorum :) :) cevabı yapıştırıyorum hemen
yalnız insanlar da haklı biliyor musunuz? çok oyuna telefona düşkün kızım onlar haklı ben başaramadım diye düşünüyorum ister istemez
işten geliyorum insan yediği bulaşığı kaldırmaz mı bilmiyorum ki ne olacak böyle?
merak etme herşeyin bir vakti zamanı var geçiyor ve olması gereken gibi davranıyorlarMerhaba Arkadaşlar
Hep kurtulmak istediğim ama yapamadığım bir sorunum var. Özellikle büyük kızım hakkında eleştiri kaldıramamak..
Neden böyleyim çözemiyorum.. 18 yaş ve 8 yaşında iki tane dünya tatlısı kızlarım var.. Allah hepimizin çocuklarını bağışlasın.. Büyük kızım neredeyse 2 3 yaşından beri sinirli gergin zor bir karakterdi. Bazen sabırlı bazen sabırsızdım ona karşı.. İlkokul’ da maalesef çok akran zorbalığı gördü.. Bu zor halleri 11 12 yaşlarında ergenlikle iki katına çıktı.. 16 yaşından itibaren ilaç destekli yardım alıyor.. Çok şükür o günlerimiz bayağı geride kaldı.. Ama gelin görün ki aşırı tembel bir kız.. İçtiği su bardağını bile makineye koymaz.. Yatağını kapatmaz.. Her yemek yemesinde bulaşıkları atar gider.. Makineye kaldır diyeceksin illa.. Hadi evde bana nazı geçsin gittiğimiz hiçbir evde de yapmaz.. Bunları hallediyorum bir şekilde.. Aşırı kızsam da ben annesiyim sonra unutulup gidiyor.. Benim asıl sorunum birisi ufacık eleştirsin çok ama çok üzülüyorum tüm modum yerle bir..
Hele ben çalıştığım için onu büyüten babaannesi.. Bu aralar bizde ufacık bişey desin nasıl üzülüp sinirleniyorum hiç tahammülüm yok bişey denmesine.. Ki kendisini yani kv mi çok severim.. Aynı şekilde teyzesi de eleştirince başkası eleştirince de.
Kv sağolsun arkasından çok hareket yapar konuşur mesela şişirmek ister gibi.. Bikaç defa kızımın yüzüne bak babaannen böyle diyor diye tam yanında söyledim ama.. Az dikkat etse kv sonra yine.. Anca surat yaparsam duruyor.
Hep diyorlar takma arada başardığım da oluyor ama %80’inde takıyorum elimde değil.. Nasıl kurtulacağım bu hassasiyetten bilemiyorum..