- 21 Ocak 2013
- 12.506
- 20.142
- 398
çoook küçükken okumuştum, aklımdadır hepSusanna Tamaro__Yüreğinin Götürdüğü Yere Git bitti.
Çok meşhur olduğu için sürekli okumayı ertelediğim bir kitaptı. Yazarın okuduğum ilk kitabı, geçen gün sahafta sararıp solmuş bir baskısını görünce o kağıt kokusuna dayanamayıp almıştım, iyi ki de almışım.
Yaşlı bir kadının uzakta olan torununa yazdığı mektuplardan oluşuyor. Bu tarz anlatımlara çok çok bayılırım, okurken de o keyifle okudum.
Geleneklerin değişmesi, kuşaklar arası farklılıklar, dile getirilemeyen yıllarca saklanan sırlar, hayatındaki pişmanlıklar, keşkeler, dile getirilmeye korkulan duygular ... Hepsi mektuplara işlenen yalın ama anlamı süslü olan cümlelerle gün yüzüne çıkıyor.
Duygu aktarımı çok güzel işlenmiş, kadının hislerinin çoğunu birebir hissettim diyebilirim.
Kitaptaki tek eksik nokta benim için, torununun bu yazılanlara nasıl tepki vereceğini bilememek. Çok merak ediyorum, öfke-pişmanlık-kayıtsızlık duygularından hangisi ağır basardı acaba ?
Ben yine de kafamda bir son yazdım kıza dair ve kitabın sayfasını kapadım.
çok sevmiştim
tekrar okusam ne güzel olur