Allah'ım yardımcın olsun. O kadar üzüldüm ki bunu okuyunca.
Çünkü bu konuyu ben açacaktım. Aynısını sen açmışsın
Aynı hissettiklerini ben de hissediyorum. 3 yıllık bir birlikteliğim var ve evlenince geçer sanıyordum. 14. yılda hala olabiliyorsa yandım ki ne yandım. Hergün nişanlımın maillerini habersizce kontrol ediyorum. Her dakikasını bilmek istiyorum sürekli soruyorum. Artık Paranoyak olmuş durumdayım.
canım problemini çözmeden sakın evlenme derim ben çünkü eşini ne kadar seversen sev o da seni ne kadar severse sevsin bu durumun evliliğine zarar verir öncelikle bunu aş kendini kontrol etmeyi öğren bunu bende öğrenmeye çalışıyorum çok zor ama eşini yada nişanlını seviyorsan bunu yapmak zorundasın hayat böyle çok eziyetli bunu bize beynimiz yapıyor bizde onu kontrol etmeyi öğreneceğiz başka çaresi yok ayrıca durumunu nişanlına mümkün mertebe yansıtma sonra bunu koz olarak kullanıyorlar ve bu canını çok acıtıyor kendini aciz hissediyorsun kendimizdeki gelişmeleri yazalım belki birlikte aşarız bu sorunu motivasyon önemli üçüncü bir göz insanı yönlendirmede çok gerekli
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kıskançlık
- Konu Sahibi sega
- Başlangıç Tarihi
Allah'ım yardımcın olsun. O kadar üzüldüm ki bunu okuyunca.
Çünkü bu konuyu ben açacaktım. Aynısını sen açmışsın
Aynı hissettiklerini ben de hissediyorum. 3 yıllık bir birlikteliğim var ve evlenince geçer sanıyordum. 14. yılda hala olabiliyorsa yandım ki ne yandım. Hergün nişanlımın maillerini habersizce kontrol ediyorum. Her dakikasını bilmek istiyorum sürekli soruyorum. Artık Paranoyak olmuş durumdayım.
İstanbulda iyi bi psikolog bilen var mı?
kızlar bu konuda tek olduğumu düşünüyordum... eşimi bende gerçekten çok kıskanıyorum evleneli bir yıl bile olmadı nerdeyse bıktıracam son hadlerinde sabrının. çocukluk arkadaşım aslında nasıl sağlam kişilik ve karaktere sahip olduğunu biliyorum ama bi gün beni bırakacak başka biri kalbini çalacak diye o kadar korkuyorum ki. bakmaz etrafına kızlarla hiç görüşmez ortak arkadaşlarımızla da beraber görüşürüz. inadına kızlarda onu çok sever. kendimi sevmiyorum hiç yakıştıramıyorum eşime. ama o hep beni sevmiş arkadaşları falanda hiç şaşırmadı öyle sık görüşmememize rağmen evlenme kararı aldığımıza.. sevgisinden şüphem yok ama neden böyle oluyo anlamıyorum... :çok üzgünüm:
Arkadaslar bende yardimlarinizi bekliyorum. Bende de esimin eski sevgilisine olan takinti var.Ne yaptiysam kurtulamiyorum .1 hafta iyiyim ikinci hafta tekarar basliyor.Yurt disindayim cok arastirdim turk psikolok yasadigim yerde yok.Nasil unutulur ne yapabilirim bilemiyorum.bu durum beni ve esimi cok rahatsiz etmeye basladi.Aklima geldigi zaman cok saldirgan olup surekli onun hakkinda sorular soruyorum.sonra kendi kafamda seneryolar kuruyorum.Ben isin icin den cikamiyorum artik....
arkadaşlar ben psikolog değilim ama hepinizinde güzel mutlu bir evliliği var anlaşılan. böyle kuruntularla etkilemeyin hayatınızı. ömrünüzü paylaştığınız insan zaten sevdiğiniz ve gözü kapalı güvendiğiniz kişidir. yanlışmı düşünüyorum siz evlenmeye karar verdiyseniz karşınızdakinin doğru kişi olduğuna zaten eminsinizdir. artık arayış bitmiştir.kadın içinde erkek içinde. maillerini telefonunu vs. kontol etmek çok yanlış geliyo bana yapmayın lütfen. eşinize güvendiğinizi onu sevdiğinizi hissettirin, kendisine her daim güvenen, kendini geliştiren dimdik bir eş olun. Allah başka dert vermesin, bunları aşamayacak insan olduğuna inanmıyorum. bir ömür boyu mutlu ve huzurlu olmanızı dilerim...
- 8 Eylül 2009
- 397
- 3
- 116
selam :)
seni gerçekten çok iyi anlıyorum .. umarım en kısa zamanda şu anki halinden çok daha rahat ve mutlu olursun..
Sega'cım ve diğer bu sorunu yaşayan arkadaşlar.. bu gerçekten eğer kronikleşmiş bir sorunca çözümü biraz zor bir sorun ama çözümsüz değil..
öncelikle nedenlerine inmek lazım..bu duyguları hissettiren sebepler ne ? geçmişte yaşanan başka bir olay mı bu ailede olabilir kendinizde olabilir.. çevrede olabilir..
ama öncelikle öğrenilmesi gereken insanın kendisine güvenmesi..bu tip şeylerin dünyanın sonu olmadığına inanılması gerekiyor.. tabiki yaşanmaması için elinizden geleni yapmalısınız ama şu da unutulmamalıdır ki yaşamın her anını kontrol altında tutmak çok zor kontrol altına almak isterken aslında yaşamın kendisini mahvetme ihtimalini de unutmamak lazım..
seni gerçekten çok iyi anlıyorum .. umarım en kısa zamanda şu anki halinden çok daha rahat ve mutlu olursun..
Sega'cım ve diğer bu sorunu yaşayan arkadaşlar.. bu gerçekten eğer kronikleşmiş bir sorunca çözümü biraz zor bir sorun ama çözümsüz değil..
öncelikle nedenlerine inmek lazım..bu duyguları hissettiren sebepler ne ? geçmişte yaşanan başka bir olay mı bu ailede olabilir kendinizde olabilir.. çevrede olabilir..
ama öncelikle öğrenilmesi gereken insanın kendisine güvenmesi..bu tip şeylerin dünyanın sonu olmadığına inanılması gerekiyor.. tabiki yaşanmaması için elinizden geleni yapmalısınız ama şu da unutulmamalıdır ki yaşamın her anını kontrol altında tutmak çok zor kontrol altına almak isterken aslında yaşamın kendisini mahvetme ihtimalini de unutmamak lazım..
yanii bu yaşaman için elinde somut bir delil varmıı kıskanıyosun
yada sürekli kontrol altında tutuyosun yanii gizli tel görüşmleri varmı yada çaldırıp kapatmlar teelfonunu
akşamları bir bahaneyle dışarı felan çıkıyormu..bunlar önemlii.ama hiçbiri yoksa kuruntuuu olailir sende rahat ol
yada sürekli kontrol altında tutuyosun yanii gizli tel görüşmleri varmı yada çaldırıp kapatmlar teelfonunu
akşamları bir bahaneyle dışarı felan çıkıyormu..bunlar önemlii.ama hiçbiri yoksa kuruntuuu olailir sende rahat ol
:1shok: aynı ben.. sevgilimle 6 aydır beraberiz, eskiden nişanlıymış bende onu kıskanıyorum :dilcikar: bu nasıl bir hastalıktır bilmiyorum. kızlar ben kendimi hasta gibi görüyorum. kızın ismini öğrendim facesinden resimlerini filan gördüm hergün girip bakıyorum sevgilime onla yaşadıklarıyla ilgili sorular soryorum. onunla beraber yaşadığı şeylere tahamül edemiyorum. geçmişiyle ilgili anlattığı herhangi bişeyde bile onunla yapmış gibi hayal ediyorum ve bana işkence oluyor. napıcam bende psikoloğa gitmeyi düşünüyorum ama cesaret edemiyorum. bidaha faceye girip bakmicam diyorum gene bakıyorum offff napcam bennnnkötükedihüso
bu durumu yenmeye bak adamlar evliyiz diye tahammül ediyorlar sen birde evli değilmissin hiç yanında durmaz o yüzden bunu beyninde bitirmelisin face adresini bigisayarından sil kendine daha fazla vakit ayırıp bakımlı olsakın sevgilini sıkıştırma eski sevgilisinide hatırlatma diyeceksin sende hastasın bunları nasıl söyleyebiliyosun ama ben artık hastalığımı yenmenin yollarını buldum bunlarıda uyguluyorum gerçekten başarılı oluyorum içimden geçirsemde dışarı yansıtmıyorum hemen kendimi meşgul ediyorum
- 29 Mart 2010
- 6.066
- 72
- 163
:1shok: aynı benn de diyebiliyorum 2 aylık çıktığı kızı bile kıskanıyorum hep facete resimlerine bakıyorum takip ediyorum hatta geçenlerde mail dahi attım hani yolda görsem boğabilirim alsanaalsanasmile çnkü kız eşime arkadaşlık isteği yollamış isteseydim oyüzük bana takılırdı yazmış banada bende delirdim kocamı parçaladım kuzumun suçu yok ama :1no2: o kızı bitirecem adanadan yeni gelin geldim izmire adanadan bişe yapamıyordum artıkın aynı şehirdeyizzz napsam soğurum :Saruboceq:
ya bende kendimi bu konuda tek zannederdim 4 yıllık evliyim paranoyak ötesi bir şey oldum sürekli beynimde kurup duruorum ve bu beni ciddi anlamda ve ne yazıkki olumsuz anlamda çok etkilior bende eski sevgiliye taktım ama benimm kii ne yazıkki evlendigim ilk sene eşimin ve eski sevgilisiyle tel görüşmeleri olmuş uzun bi sürü evliligimin neredeyse 1 senesinde bayanla tel görüşmeleri devam etmiş herşey geçti gitti bi şekilde atlattık o konuyu ama çok fazla etkilendim sürekli baktıgı her kadını ettıgı her adımı çalan her teli ya vsvs okadar zorkii nasıl aşıcam bilemiorum psikiyatriste gittim ilaçlar verdi onlarda iice mala baglıo benii ama geçmişi sürekli kurcalamak evliligime ciddi zararlar vermeye başladı aşamıyorum sizler neler yaptınız gittinizmi dr larınız neler önerdi paylaşırsanız ışık tutmuş olucaksınız tşkler şimdiiden..
doktorlar bu hastalığa hiç birşey yapamıyorlar maalesef teşhis bile koyamıyorlar bunu beyinde bitirmek lazım öyle kolay değil ama bir yerden başlamak lazım yavaş yavaş telkinlerle beyni yönlendirmeli beynimizde hep bizi tetikleyen o kötü düşüncelerin karşısına bir iyilik koymalı eşimizin iyi huylarını evliliğimizin güzel taraflarını gibi böylelikle bir zaman sonra kötülük pes ediyor tabi sizde biraz yeniyosunu hastalığınızı ayrıca aklınıza geldiği zaman bunu eşinize arkadaşınıza yansıtmamak için kendinizle mücadele edin ama onlara durumunuzdan bahsetmeyin güçlü durun unutmuş gibi yapın zaten bir müddet sonra beyninize hükmederseniz olay bitiyor ilaçla falan olmuyor ilaç sadece uyuşturuyor sonrası daha bir felaket tek çözüm beyindeki sesi susturmak bir günde olmaz zamanla azimle yıllarca çektiğin sıkıntıların bir günde gitmesi imkansız azimle başarılabilir ben tamamen yok edemesemde kısmen hallettim ayrıca artık evde eşimle kıskançlık yüzünden kavga etmiyoruz çok şükür ömür kısa
- 7 Haziran 2007
- 130
- 25
- 318
napcamı bılmıyorum. sorunsa benım eskı arkadasım yuzunden.. eniştemden, abimden dahi kıskanıyo.. Kıskançlığın normal sınırları üstünde olanı hastalıktır. Burada bazı kişilerinin kendilerinin bazılarıda eşlerinin kıskançlıklarından bahsetmiş. Kıskançlığın temelinde kaybetme korkusu, sahiplenme ve özgüven eksikliği vardır. Kişi eğerki kendine engel olamıyor, kafasında bazı şeyleri kurcalıyor, kendine göre yorumlar yapıyorsa ve bunun önüne geçemiyorsa kesinlikle psikologa başvurmalı. Kökte yatan neden de etken olduğundan iyi bir psikoterapi, bunun yanında kişinin obsesyon veya anksiteye gibi başka rahatsızlıkları varsada ilaç tedavisi ile iyileşme sağlanacaktır..
3.5 yıllık evliyim. kıskançlık gibi bir problemimiz hiç olmadı eşimle. şimdi 34 haftalık hamileyim. elimde olmadan o kadar çok kıskanıyorum ki eşimi hatta bu duyguyu çoğunluk bastırdığım halde eşim illallah diyecek diye ödüm kopuyor. bazen hoşuna gidiyo kıskanılmak ama bazen de yersiz yere kendimi doldurduğum ve üzdüğüm için kızıyor. kendi kendime ağlama krizleri geçiriyorum. bu halim doğumdan sonra geçer diye düşünüyorm. inşallah kalıcı bir şey değildir. yoksa benim de tedaviye ihtiyacım olacak.
Benzer Konular
