aklıma geldikçe yaptıkları sinirleniyorum yaaa. doğum yaptığım gece yanımdan gidecekti beyefendi neymiş efendim annem varmış ona gerek yokmuş. Zorla tuttum beyefendiyi yanımda annesi hastalandı doğumdan sonra 5 gece yanında kaldı ablalarına sizde kalacaksınız diyemedi bile. düşündükçe siinirleniyorum düşündükçe elim ayağım titriyor sütüm gidiyor
Rabbim dayanma gücü versin ne diyim ki.
Bunu okuyunca yazmadan edemedim. Annem yanımda kaldı doğumdan sonra. Eve geçtikten sonra k.validemler vardı evde annemler burda oturduğu için babam rahatsızlanınca annem 4yada 5.gece gitmek istedi. Bana sordu bende normal doğum olduğu için çok sıkıntım yoktu zaten sabahtan gelecek diye git dedim. Giderken anneme demediğini bırakmadı. Annemlerin benim değerimi bilmediğimi kaldı, doğru düzgün çeyiz vermediğimi kaldı, bebek odasını zorla aldırmakmı kaldı. Ogünden beri hrgün annemleri eleştirmesini dinliyorum.
Ona göre annemler bana bakmaya çocuğuma bakmaya mecbur. Hergün annem geliyor kadıncağız. Halbuki yalnız kalabiliyorum, öle bi korkumda yok ama eşimin çenesi yüzünden anneme yalvarıyorum.
Annemlerin yüzüne bakamıyorum artık, Hergün ağlamak geliyor güya bana değer verdiğini bunca yıldır annemlerin bana yeterince değer vermediğini benim avukatlığımı yaptıını söylüyor. Ama ben annemden babamdan razıyım bunu anlamıyor.
Onların tarafında bişi söylediğimde annem babam için kocamı evliliğimi yakkktıımı söylüyor. artık okadar çok yoruldumki, Allahtan sütüm kesilmiyor ama iştahım az canım yemek istemiyor, ne kadar zorlasamda yiyesim gelmiyor. Birde bunların üstüne anneme böle dedin, anneme şunu dedin diye surat asıyor bana.
Biliyor aileside buna sebep. Şu doğumdan sonraki zamanlar için hakkımı helal etmiyorum, ne ona nede onu dizginlemedikleri için ailesine. Allah yukarıda bana ve aileme yaşattıklarının hepsini kendisi ve aileside misliyle yaşasın ve ben görüm istiyorum. Böylece aklı başına gelsin istiyorum.
Onu bırakıp gitmek istiyorum, galiba sevgim bitiyor ama kızıma ne hesap veririm sabredemedinmi derse diye Rabbime dua ediyorum onu ıslah etsin diye. Annesinden babasından nefret ediyorum. Kendimden nefret ediyorum neden anası gibi arkadan iş çeviremiyorum onu yanımda tutamıyorum bütün bunlara sebep oluyorum diye. Ailem bunları haketmiyor ama çenesine dayanamadığım ve diyeceklerini artık kaldıramayacağım için susuyorum ama o susmuyor.
Atamam oldu başka bi şehire gidicez, çalışmaya başladığım zaman bakıcıya bırakamazmış anneler gelip dönüşümlü olarak bakacakmış. mecburlarmış. Herkes öle yapıyormuş.
Babam artık annemi sadece eşim yokken yolluyor ben böyle bişi nasıl isteyim. Kaldıki iki tarafınfa ne mecburiyeti var. Ama anlamıyor. Güya bana onlardan daha çok değer veriyormuş ama bn bunları göremiyorum. Sinirlendiğinde gözü dönüyor. ve hep ben haklıyım diyor. Hiçkimseye anlatamıyorum buraya bile yazmayı çok düşündüm ama dayanamıyorum artık.
Kendi bırakıp bırakıp gidiyor, annen gelecek diyor, fedakarlıklarını görecem diyo, ağzımı açıp bişi diyemiyorum ya. Okadar zoruma gidiyor anlatamam.
Ne kadar çingene biriymiş ve aileside aynı. Annemler illa oda takımı alacakmış, yüzsüz gibi istedi bide almazlarsa ne yapacak bilmiyorum. Bütün arkadaşlarının akrabalarını kayınpederi almış, arkadaşının birinin cebinden para çıkmamış. Napim ben yani, almıyorlarsa alın diyemem. Velevki haklı bana az değer veriyorlar, bu benim sevgimi değiştirmiyor. Ben seviyorum onları. bunu söylüyorum yine onları savunuyorum diye duymadıım laf kalmıyor.
Bırakıp gidicem diyorum, kızınıda göremezsin diyorum, ben öyl sancakmışım 2 yaşından sonra alırmış kızımı.
Rabbim akıl fikir versin, ıslah etsin. Aileside benle ilgili huzurumuzu bozacak şeyler yaptıkça söyledikçe huzur bulamasınlar ne burda ne ahirette. Çok fesat bi kadınmış ve kocamıda öle almışki avucuna görseniz her boku kocama sormadan yapmıyorlar, akıl veren kocam sanırsınız ama kadının bi dediğinden çıkmıyorlar.
muzmut senden de foto bekliyorum canımm 
