Günaydın canlarım
Bİr türlü dinlenemiyorum işte. Akşamları eve gelince yatıyorum dinleneyim diye ama yetmiyor. Haftasonuda bi şekilde geçip gidiyor. Eğer haftasonu iyi geçmezse zaten haftaiçinde elimi bişeye süremiyorum. Hiçbişiye yetişemiyorum gibi geliyor.
Kocam rahat onun rahatlığıa sinir oluyorum, daha yatak bile almadık, erken doğsun zamanında doğsun, Rabbim hayırlısını versin ama ben yine hiçbişi yetişmicek korkusundayım. Bende izin almak istemiyorum 1 gün 1 gündür diye düşünüyorum ama olmuyor işte. Ben bişi yapmazsam kocam hiçbişiye el sürmüyor. Haftasonu çarşıya çıktık annemle alışverişe, 3-4 saat sürdü, her girdiğim yerde oturdum, aldığım şey 2-3 parça bişi. Ama kocama sorsan kafasından geçen şey, memleketine gidince ayaklarım şişti diye dert yanıyorumda okadar saat çarşıda nasıl dolanıyorum. gelde bugün bana sor ayaklarımın acısını ama işleri halletmek zorundayım.
Hani eksikleri halletmiş olsam hiç düşünmicem bile, kaldıki hala kararsızım, haftayada dayanim diyorum ama bilemiyorum işte. Şimdi bu haftasonu sınavlarım var diye, anasına gidemicek, anasıda gelmezse gelecek hafta oraya gidicez yine bişi hallolmicak. Derdimi anlatamıyorum adama, yoruldum sırf bu gelip gitme kavgalarından. Anlamıyor işte, bende susuyorum artık. Yani Rabbim bişekilde göstersin diyorum kendi kendime.
şu sıralar çok doluyum, annem saolsun yardımcı oluyor ama ben anneme güvenip yapmadım ya bu çocuğu, bazı şeyleri halledebilmeyi istiyorum. Bugünlerin güzel günlerin diyorlar ama ben bi güzelliğini göremiyorum, Rabbim başka dert vermesin yinede şükrediyorum ama yoruldum işte ya...
