Kişisel mi dusunmeliyim genel mi?

poncik159

Üye
Kayıtlı Üye
29 Haziran 2024
285
331
18
39
İyi geceler hanımlar, gece gece aklıma geldi benim bir arkadaşım var boşanmış. Bir tane evladı var ve çocuk anlaşmalı olarak iki ebeveynde kalıyor. Buraya kadar sorun yok. Arkadasimın uzun süredir bir erkek arkadaşı var ve ciddi düşünüyorlar. Ancak, evlenirse çocuğunu göremeyecek buna rağmen hayatına birini alması ve evliliği düşünmesi normal mi?
(Boşanma protokol vb çok anlamıyorum ama eski eşi ile anlaşmışlar kim evlenirse çocuk diğer ebeveny ile olacak. Yabancı birisi ile buyumeyecek çocuk)
Ben bu durumu önce yadırgadım, sonra yalnızlık zor yeniden sevmek sevilmek herkesin hakkı diye düşündüm ancak bir anne olarak aklım almıyor çocuğumu görememe, aynı evde kalamama fikrini. Arkadaşımın bile bile bu seçimi yapması canımı sıktı . İnsan çocuğundan vazgeçer mi? Böyle düşünüyorum sonra da dönüp kendime sanane sen annesinden daha mı iyi bileceksin diye kendime kızıyorum. Siz olsanız nasıl bir duyguya kapilirdiniz?
 
Arkadaşınızın yaşamını ve kararlarını sorgulayıp, dert etmenizin özel bir nedeni var mı? Arkadaşınızın yaşamı ve kararları sizi rahatsız ediyorsa; arkadaşlığınızı sonlandırabilirsiniz.
 
Anlıyorum aslında..yani sanane demiycem. Ben de böyleydim yani bana ters geliyor bazı şeyler..Ben de yadırgarım çocuğundan vazgeçmesini soğurum hatta arkadaşmdan. Niye böyle yapıyorum bilmiyorum ama biraz düsününce belki kadın çok aşık ne biliyim kendini önceliyor demek ki..Aslında bir annenin kendini öncelemesi de bana ters geliyor ama herkesin kendi tercihi
Bilemiyorum....niye böyleyiz yaaa? Birtek biz mi böyleyiz
 
Özel bir nedeni yok. Sadece benim yasantimla ters bu durumu (bir anne evladını bırakır mı kısmı) böyle bir arkadaşım olmalı mı olmamalı mı ikilemindeyim.
 
Böyle bir anlaşma başlı başına saçmalık. Belki yatılı kalmayacak denmiştir ama gorusmemek - gorusturmemek ne alaka, hangi hakla ? İkisi de evlenirse çocuğu sokağa mi bırakacaklar ?
 
Tam da böyle düşünüyorum ve bu düşünceye sahip yalnız ben olmadığıma sevindim. Biz mi çok hassasiz insanlar mı çok genel anlamıyorum.
Annelik fedakarlık değil mi ? Aşık olabilir elbette veya hayatını başkası ile birleştirmek isteyebilir en doğal hakkı ama önceliği çocuğuna vermeli diye düşünüyorum. Eski eşi ile çocuk konusunda ortak bir karar alarak hareket etmeliler. Neticede ayrılan hemen hemen her insan yeniden bir yuva kurmak istiyor. İkisinin de hayatına yeni birileri girecektir. Hani önce çocuğu ile kendi iliskisini resmilestirse sonra kendi özel hayatina devam etse düşüncesindeyim.
 
Bunun cevabını sen verecek sin bunu buraya sorduğuna göre arkadaş kalmak istemiyorsun anladığım kadarıyla
 
Bence biz çok hassasız canım ne diyim ki.. ama sana tavsiyem sakın kimseyi kınama basına gelir Allah korusun
 
Böyle bir anlaşma başlı başına saçmalık. Belki yatılı kalmayacak denmiştir ama gorusmemek - gorusturmemek ne alaka, hangi hakla ? İkisi de evlenirse çocuğu sokağa mi bırakacaklar ?
Kesinlikle bana da zamanında saçma geldi ama karismadim. Zaten bu süreçler sıkıntılı bir de ondan canı sikilmasin diye düşündüm. Ama yıllar geçti duygular değişti. Çocuk büyüdü vs. Yeniden bu konular gorusulebilir ve öncelik çocuğa verilebilir. Anne çocuğu ile görüşme kısmını halledip sonra kendine yeni bir hayat kurmalı. Halihazırda zaten sevdiği adam yanında. Sadece resmi olarak evli değil.
 
Son cümleniz sanane kısmında kalın sizden akıl istememiş fikir sormamış başkasının derdine dertlenmeyin ağıt ağıtı çeker derler başka meşgaleler bulun
 
Eeee adam da evlenirse ne olacak, çocuk sokakta mı yatacak? Saçmalık tabi ki erkekler boşandıktan sonra bile kadını kontrol etmek derdinde, çocuğuyla tehditle üstelik böyle bir saçmalık olabilir mi???
Bosanana kadar ayrı sıkıntı boşandıktan sonra ayrı sıkıntı. Bence vakti zamanında alınan bu kararı yeniden gözden geçirerek düzenlemeleri gerekiyor. Hem cocukda büyüdü haklar nasıl bilmiyorum ama istediğinde kalabilir kimi istiyorsa dile getirebilir.
 
Ahh çok korkarım. Asla kinamam insanız ve her şey bizim için. Ağzımdan çıkanlara o kadar dikkat ederim yine de başım dertten kurtulmaz
Aynen..yalnız olmadığıma ben de sevindim bu arada Bir de aslında ben kendimin niye böyle olduğumu anladım biraz. Ben geçmişte çok büyük haksızlıklara uğratıldım o yüzden en ufak bir haksızlığa tahammülüm yok. Hele ki aileden geliyorsa o haksızlık asla tahammül edemiyorum mesela o çocuğun yaşadığı bana haksızlık gibi geliyor bir annenin evladndan vazgeçmesi bana haksızlık gibi geliyor. O yüzden böyle tepki veriyorum kendimde bunu gözlemledim bir süredir aslında dizginlemeye calısıyorum kendimi haksızlık konusunda daha hoşgörülü ve toleranslı olmam gerek galiba...Sen de böyle misin???
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…