Kızlar canım sıkkın sizinle paylaşmak istedim hemen konuya giriyorum. Sevgilimle iki senelik bir birlikteliğimiz var bilenler bilir. Bir buçuk senemiz el ele diz dize geçti son 6 aydır da ayrı ülkelerdeyiz. Biz önceleri çok iyi anlaşabilen bir çift değildik çok kavga ederdik zamanla düzeldik. 3 aydır da maşallahımız vardı çok iyiydik. Fakat bir kaç gün önce saçma sapan bi sebepten tartıştık. Söylediği bişeye inanmadım kanıtlamaya çalıştı falan ama üstünde durmadım uzatmadım. Bidaha sana açıklama falan yapmıcam diye sinirlendi kızdı. Neyse bir kaç gün aramadı bugün ben mesaj atayım en azından ilk adım benden gelsin dedim. Nasılsın dedim cevap "iyiyim sen" bende iyiyim canım okulda işlerim vardı halledip çıkıcam gibi şeyler yazdım cevap "hmm iyi" bende uzatmadım konuşmak istemiyor belli ki.
Benim rahatsız olduğum konu şu kızlar. Bu ilişki onun bana olan karşılıksız hisleriyle başladı kendini bana sevdirmek için herşeyi yaptı ve başardı. Bu süre içinde tabi hatalarım görmezden gelindi, alttan aldı, sabretti. Bana kör kütük bağlıydı tabi bende ona, yurtdışına geldikten sonra ikimizde alıştık birbirimizin yokluğuna. Burnundan kıl aldırmamaya başladı. Ben aylardır ilişkimiz iyiye gitsin diye onun hoşlanmadığı birçok yönümü geride bıraktım . Güvensizliğim en büyük sorundu bu sefer ki tartışmada bununla alakalıydı aslında . Fakat daha önce yalanını yakaladım mı yakaladım, babam annemi aldattı, eski sevgilim beni aldattı . Ben her ne kadar güvensizliğimi yenmeye çalışsam da bunları unutamam . Onun da bunları göz önünde bulundurup anlayışlı olması gerekmez miydi bana karşı? Yani ben onun kiniyle baş edemiyorum artık. Ben öyle bir insan değilim kimseyle küs kalamam ama o şuan annesiyle bile 1 aydır küs konuşmuyor. Bir kaç ay önce yine böyle kopma noktasına gelmiştik afedersiniz ama kapısında köpek olmadığım kalmıştı bir tek niye kendimi öyle süründürdüm bilmiyorum ama bu defa kesinlikle benzer bir duruma düşürmeyeceğim kendimi. Bitecekse bitsin.. Kimsenin egosunu tavan yaptırmaya gerek yok.
Ben bir adım attım karşılığını soğuk kısa bir iki cevapla aldım daha da birşey yapmayacağım. Herşeyi benden beklemeye başladı artık. Karşılıksız çaba olmaz. Karşılıksız tahammül olmaz. Yormayacağım kendimi. Yazıp rahatlamak sizlerden de yorum almak istedim bana iyi geliyor burası. Çok teşekkürler şimdiden.
Benim rahatsız olduğum konu şu kızlar. Bu ilişki onun bana olan karşılıksız hisleriyle başladı kendini bana sevdirmek için herşeyi yaptı ve başardı. Bu süre içinde tabi hatalarım görmezden gelindi, alttan aldı, sabretti. Bana kör kütük bağlıydı tabi bende ona, yurtdışına geldikten sonra ikimizde alıştık birbirimizin yokluğuna. Burnundan kıl aldırmamaya başladı. Ben aylardır ilişkimiz iyiye gitsin diye onun hoşlanmadığı birçok yönümü geride bıraktım . Güvensizliğim en büyük sorundu bu sefer ki tartışmada bununla alakalıydı aslında . Fakat daha önce yalanını yakaladım mı yakaladım, babam annemi aldattı, eski sevgilim beni aldattı . Ben her ne kadar güvensizliğimi yenmeye çalışsam da bunları unutamam . Onun da bunları göz önünde bulundurup anlayışlı olması gerekmez miydi bana karşı? Yani ben onun kiniyle baş edemiyorum artık. Ben öyle bir insan değilim kimseyle küs kalamam ama o şuan annesiyle bile 1 aydır küs konuşmuyor. Bir kaç ay önce yine böyle kopma noktasına gelmiştik afedersiniz ama kapısında köpek olmadığım kalmıştı bir tek niye kendimi öyle süründürdüm bilmiyorum ama bu defa kesinlikle benzer bir duruma düşürmeyeceğim kendimi. Bitecekse bitsin.. Kimsenin egosunu tavan yaptırmaya gerek yok.
Ben bir adım attım karşılığını soğuk kısa bir iki cevapla aldım daha da birşey yapmayacağım. Herşeyi benden beklemeye başladı artık. Karşılıksız çaba olmaz. Karşılıksız tahammül olmaz. Yormayacağım kendimi. Yazıp rahatlamak sizlerden de yorum almak istedim bana iyi geliyor burası. Çok teşekkürler şimdiden.