Kimseye sevgi gönül bağı kuramıyorum (aşk değil) yardım lütfen ?

Bebekken çocuk esirgeme kurumuna giden çocuklarda bir sendrom olurmuş. İsmini hatirlamadim şimdi. Bebek anneden kopunca sürekli aglarmis bir hafta. İkinci hafta farklı bir ağlama moduna girermis. Üçüncü haftanın sonunda artık annenin gelmeyeceğini anlayıp çaresizce durumu kabullenir ve donuklasirmis. Hayat boyu da o donuk ifade üzerine yapisirmis. Belki sizin duygusal ihtiyaçlarınizin görmezden gelinmesi de benzer bir iz bıraktı sizde. Ben de küçükken annemin benimle oynadığıni, sevdiğini hatırlamıyorum. Bize düşkündür ama sanki sahibimiz gibi davranir, yönetir, istediğini yapmazsak canımıza okur. Babamla oynadığımizi hatırlıyorum. Ama annemin dayaklarini hatırlıyorum. Hıncını alana kadar vurup gitmesini beklerdim. Annem asla vurmadım diyor gerçi. Hatta böyle böyle olmuştu deyince ağlıyor, inkar ediyor, kendini koltuğa atıyor, bir hafta hasta oluyordu. Ben o zamanlar hep rüyamda düştüğümu görürdüm. Sonra bir yerde okudum. Bu anne eksikliği demekmiş çocuk psikolojisinde.
Bir de annem bana hep huyumun kötü olduğunu söyler, bu halimle beni kimsenin sevmeyecegini ima eder, hatta ona kötü davrandigim için kildigim namazların kabul olmayacağını söylerdi. Hiç unutmam, küçükken banyo yaptırırken saçımı tarardi, saçım acilmayinca ezici bir ses tonuyla huyum kötü olduğu için saçımın açılmadıgini söylerdi. O yaşta bunları kaldıramıyordum. Bir de insanlara benim çok stresli ve sinirli oldugumu söylüyormus. Çevremde sevilen biri olmama rağmen, bu yaşa kadar hep kendimi değersiz ve sevilmeyen biri gibi hissettim. Biri beni ovse kendimi kötülemeye başlardım. Biri beni sevse istemeden kactigimi fark ettim. İnsanların içinde hep köşede durmayı seçerdim. Çünkü yeni tanidigim kimse beni sevmez sanırdım. Halbuki hep en sevilen grup üyelerindenim. İşte böyle. Bunu fark edip aynılarını yapmamaya çalışmak lazım. Araştırmalara göre çocukken hangi yaşta nasıl muamele gorduyseniz, aynı yaşa gelen çocuğunuza öyle davranirmissiniz. O yüzden çok dikkatli olmak gerek. Eğer kaliteli bir eşle kaliteli bir hayat kurduysaniz sorun olmaz. Ama eğer eş problemliyse içinizden anneniz çıkıyor maalesef. Çünkü onlar da eşlerinden gerekli desteği goremeyip kendi annelerini yaşattılar çocuklarına.