- 2 Haziran 2019
- 327
- 649
- 103
- Konu Sahibi civilenginar
- #1
merhabalar hanımlar,
konuyu uzatmadan hemen anlatacağım çünkü ben işin içinden çıkamadım. 24 yaşındayım hayatımdaki beyfendi ise 30. aramızda 5 saatlik bir mesafe var. bu zamana kadar (ilişkimiz dört ayı geçti) o geldi ben gittim derken sık görüştük. ulaşım sıkıntısı olan iki şehir değildi. ancak ben atandım birkaç hafta önce. ve oraya gittiğim zaman aramızdaki mesafe 9 saate çıkacak. ulaşımı da biraz sapa. kendisi özel sektörde çalışıyor ancak mevkiisi yüksek. şu an o işini bıraksa aynı konuma gelmek için yine üç dört sene harcaması gerekecek. benimse eş durumu yapabilmek için en az 3 sene çalışmam lazım ancak öğretmen polis gibi hemen atamamın çıkabileceği ve hatta çıkacağının bile şüpheli olduğu bir konumdayım.
gerçekten onu seviyorum, biliyorum o da beni seviyor. yarın yüz yüze buluşup birkaç gün geçireceğiz ve eminim ki bu konuyu da konuşacağız. bu sene sonunda nişan, yaza da nikah olsun istiyorduk ama bu durumda bunların hepsi çöp gibi. böyle bir durumda olsanız kimin fedakarlık yapması gerekirdi sizce? sanki kimse işinden vazgeçmeyecek ve yolun sonuna yaklaşıyoruz gibi hissediyorum. yarınki görüşmemiz son görüşmemiz olursa diye kendi kendime tribe giriyorum
konuyu uzatmadan hemen anlatacağım çünkü ben işin içinden çıkamadım. 24 yaşındayım hayatımdaki beyfendi ise 30. aramızda 5 saatlik bir mesafe var. bu zamana kadar (ilişkimiz dört ayı geçti) o geldi ben gittim derken sık görüştük. ulaşım sıkıntısı olan iki şehir değildi. ancak ben atandım birkaç hafta önce. ve oraya gittiğim zaman aramızdaki mesafe 9 saate çıkacak. ulaşımı da biraz sapa. kendisi özel sektörde çalışıyor ancak mevkiisi yüksek. şu an o işini bıraksa aynı konuma gelmek için yine üç dört sene harcaması gerekecek. benimse eş durumu yapabilmek için en az 3 sene çalışmam lazım ancak öğretmen polis gibi hemen atamamın çıkabileceği ve hatta çıkacağının bile şüpheli olduğu bir konumdayım.
gerçekten onu seviyorum, biliyorum o da beni seviyor. yarın yüz yüze buluşup birkaç gün geçireceğiz ve eminim ki bu konuyu da konuşacağız. bu sene sonunda nişan, yaza da nikah olsun istiyorduk ama bu durumda bunların hepsi çöp gibi. böyle bir durumda olsanız kimin fedakarlık yapması gerekirdi sizce? sanki kimse işinden vazgeçmeyecek ve yolun sonuna yaklaşıyoruz gibi hissediyorum. yarınki görüşmemiz son görüşmemiz olursa diye kendi kendime tribe giriyorum
