• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kim böyle bir kaynanası olsun ister?

baloncuk13

şişko patates
Kayıtlı Üye
27 Temmuz 2013
1.497
636
173
Kızlar merhaba. Konuya nerden başlasam bilmiyorum. 8 senedir evliyim kaynanama arabayla 1 saatlik uzaklıkta bir yerde oturuyorum. Kendisine ortalama 15 güne bir gider 1gece kalır döneriz. Kötü veya anlaşamadığım yönlerini sayamam genel olarak bir sorunumuz yok aksine her zaman isteyerek gidiyorum ve kendi annemden de daha iyi anlaşıyorum diyebilirim. Ama şu son 5 senedir aylar yıllar geçtikçe içimde daha biriken belki de haksız olduğum bir sorunum var. İki çocuğum var biri5 diperi 1 yaşında. Kaynanamın öyle bir huyu varki ödü patlıyor bi torunuyla bi 5 dk ilgilenmek zorunda kalacak diye. İlk çocuğum doğdu sabaha kadar ağlardı çokgazlıydı bütün ev ayağa kalkardı kendisi bi kapımı açıp kızım bu çocuk niye ağlıyor demezdi. Sabah da küfür eder gibi aslında duydum çocuğun sesini hep de aman geriye uyuya kalıyordum diyordu. Oğlum şimdi 5 yaşında 500 kere babanne babanne babanne diye konuşur bir tane çocuğadönüp de efendim demez. Anne çocuk sana diyor derim haa noldu söyle diye döner 5 dk sonra yineaynı şey. 5 senedir çocuğu 5 dk bile bırakıp eşimle aşağı bahçeye bile inemedik çünkü bakmıyor bakmak istemiyor. bir keresinde ki hayatımda ilk defa küçük çocuğum 7 aylıkken eşim anne 2 saat bak biz baloncukla gezip gelecez dedi alışveriş yapacaktık büyüğü yanımıza aldık gittik. Dönüşte bir ton azar işittik kaynanamın suratı5karış zaten. Kayınbabam kaynanama laf sayıyor sen aptalsın sen salaksın sanane sen niye bakıyorsun gelin otursun baksın çocuğuna yada alsın yanınd götürsün diye. Eşim de sinirlendi günün birinde siz de elden ayağa düşerseniz bana muhtaç olursanız ben görürüm sizi diye. Ortam gerildi. Sonra hiçbirşey olmamış gibi düzeldi.
Bir keresinde de küçük oğlumu sünnet ettirdim gününü falan demiştik şu günü sünnet edecez diye. Bide büyük oğlum çok zor bi çocuk o sünnet günü burnumdan getirdi küçük ağlıyor susmuyor bir yandan büyük nr bulsa küçüğün kafasına atıyor sürekli zarar vermeye çalışıyor onu zaptediyorum bir yandan. Kafayı yiyecektim. Akşam aradı el gibi hayırlı olsun diye. Niye gelmedin anne çocuğun sünnetine dedim aman hiç heveslenmedim dedi. Yani dediğim gibi ödü kopuyor biraz çocuk bakmak zorunda kalacak diye.daha saysam birsürü şey var ama bunların dışında hiçbir kötü huylarını laf sokmalarını hiçbileylerini görmedim dediğim gibi ben bu konuyu kendi içimdd hazmedebilirsem iyi anlaşıyoruz. Ama ben her gidişimde bu defa çocukları hiç umursamasa da ben sinirlenmeyecem diye kendime söz veriyorum ama yapamıyorum etrafımda sürekli torunlarıyla ilgili annanne babanneler var. Benim annemler uzaktalar zaten senede bir hafta gidiyoruz. Bide benim çocuklarım tek torunlar yani başka evli çocukları da yok ama hiç değer görmüyorlar. Kızlar ben yanlış mı düşünüyorun önemsemek zorunda değiller mi abartıyor muyum bişeyler söyleyin. Teşekkürler cevaplarınız için şimdiden.
 
E bu kadar ödü kopuyorsa sen nasıl bırakacaksın ki zaten, bende bunu anlamıyorum..
Bu da kırılacak birşey değil, değer kiymetle de alakalı değil..
Çocuk seslenince efendim dese iyiymiş de, bakmiyorsa da sende baksın diye beklentiye girme.
Hatta ben olsam bu zamana kadar bakmayan insana, yalvarsa bırakamam, güvenemem zaten bir kere..
Hatta benim öz annem, oğlum doğduğunda aynı kayınvaliden gibi, ona kalacak oğlum 5 dk diye ödü kopar gibi davranmıştı, sonrasında oğlum iki yaşına gelene kadar nerdeyse ben bakkala bile gitsem anneme birakamadim.
Anlatabiliyor muyum..
 
Torun sevgisi mi yok sorumluluk mu almak istemiyor? 2 si farklı şeyler
Sorumluluk almak istemiyor bana göre. Ama geçen parka götürdüm teyzenin biri iki çocuğu getirmiş babannesi oluyormuş annesi ve babası tatile gitmişler kendisine bırakıp bir hafta. Yani böyle babanneler var ki ben bu şekilde birsorumluluk yüklemiyorum. Çevremde gördükçe ki hep denk geliyor niyeyse böyle iyi babanneler gelip eşimle kavga ediyorum sizinkiler niye böyle değildiye.
 
Kızlar merhaba. Konuya nerden başlasam bilmiyorum. 8 senedir evliyim kaynanama arabayla 1 saatlik uzaklıkta bir yerde oturuyorum. Kendisine ortalama 15 güne bir gider 1gece kalır döneriz. Kötü veya anlaşamadığım yönlerini sayamam genel olarak bir sorunumuz yok aksine her zaman isteyerek gidiyorum ve kendi annemden de daha iyi anlaşıyorum diyebilirim. Ama şu son 5 senedir aylar yıllar geçtikçe içimde daha biriken belki de haksız olduğum bir sorunum var. İki çocuğum var biri5 diperi 1 yaşında. Kaynanamın öyle bir huyu varki ödü patlıyor bi torunuyla bi 5 dk ilgilenmek zorunda kalacak diye. İlk çocuğum doğdu sabaha kadar ağlardı çokgazlıydı bütün ev ayağa kalkardı kendisi bi kapımı açıp kızım bu çocuk niye ağlıyor demezdi. Sabah da küfür eder gibi aslında duydum çocuğun sesini hep de aman geriye uyuya kalıyordum diyordu. Oğlum şimdi 5 yaşında 500 kere babanne babanne babanne diye konuşur bir tane çocuğadönüp de efendim demez. Anne çocuk sana diyor derim haa noldu söyle diye döner 5 dk sonra yineaynı şey. 5 senedir çocuğu 5 dk bile bırakıp eşimle aşağı bahçeye bile inemedik çünkü bakmıyor bakmak istemiyor. bir keresinde ki hayatımda ilk defa küçük çocuğum 7 aylıkken eşim anne 2 saat bak biz baloncukla gezip gelecez dedi alışveriş yapacaktık büyüğü yanımıza aldık gittik. Dönüşte bir ton azar işittik kaynanamın suratı5karış zaten. Kayınbabam kaynanama laf sayıyor sen aptalsın sen salaksın sanane sen niye bakıyorsun gelin otursun baksın çocuğuna yada alsın yanınd götürsün diye. Eşim de sinirlendi günün birinde siz de elden ayağa düşerseniz bana muhtaç olursanız ben görürüm sizi diye. Ortam gerildi. Sonra hiçbirşey olmamış gibi düzeldi.
Bir keresinde de küçük oğlumu sünnet ettirdim gününü falan demiştik şu günü sünnet edecez diye. Bide büyük oğlum çok zor bi çocuk o sünnet günü burnumdan getirdi küçük ağlıyor susmuyor bir yandan büyük nr bulsa küçüğün kafasına atıyor sürekli zarar vermeye çalışıyor onu zaptediyorum bir yandan. Kafayı yiyecektim. Akşam aradı el gibi hayırlı olsun diye. Niye gelmedin anne çocuğun sünnetine dedim aman hiç heveslenmedim dedi. Yani dediğim gibi ödü kopuyor biraz çocuk bakmak zorunda kalacak diye.daha saysam birsürü şey var ama bunların dışında hiçbir kötü huylarını laf sokmalarını hiçbileylerini görmedim dediğim gibi ben bu konuyu kendi içimdd hazmedebilirsem iyi anlaşıyoruz. Ama ben her gidişimde bu defa çocukları hiç umursamasa da ben sinirlenmeyecem diye kendime söz veriyorum ama yapamıyorum etrafımda sürekli torunlarıyla ilgili annanne babanneler var. Benim annemler uzaktalar zaten senede bir hafta gidiyoruz. Bide benim çocuklarım tek torunlar yani başka evli çocukları da yok ama hiç değer görmüyorlar. Kızlar ben yanlış mı düşünüyorun önemsemek zorunda değiller mi abartıyor muyum bişeyler söyleyin. Teşekkürler cevaplarınız için şimdiden.
Acemiler diyecem ama sonuçta can parçan anlayamadım yani
 
E bu kadar ödü kopuyorsa sen nasıl bırakacaksın ki zaten, bende bunu anlamıyorum..
Bu da kırılacak birşey değil, değer kiymetle de alakalı değil..
Çocuk seslenince efendim dese iyiymiş de, bakmiyorsa da sende baksın diye beklentiye girme.
Hatta ben olsam bu zamana kadar bakmayan insana, yalvarsa bırakamam, güvenemem zaten bir kere..
Hatta benim öz annem, oğlum doğduğunda aynı kayınvaliden gibi, ona kalacak oğlum 5 dk diye ödü kopar gibi davranmıştı, sonrasında oğlum iki yaşına gelene kadar nerdeyse ben bakkala bile gitsem anneme birakamadim.
Anlatabiliyor muyum..
Güvenmemek ayrı kötü bir devirde yaşıyoruz kendi anneme bile uzun süre çocuk bırakmam. Ama dediğim gibi bi 5dkbırakıp bahçeye bile inemiyoruz. Hatta evdeyken anne çocuğa bak da çorbasını pişireyim diyorum yok kocana ver bana verme diyor
 
Sizin yine kayinvalidenizmis.Benim kendi annemin akli gidiyor kizima 5 dk bakmak zorunda kalirim diye.
Ama kizmiyorum.Evet biraz ilgilense oynasa cok iyi olur biraz dinlenirim.
Annem cok zor sartlarda 3 cocuk buyutmus.Simdi bakmak icimden gekmiyor diyor.Yoksa cok sevdigini bisey oldumu icinin yandigini biliyorum.Sadece cocuk bakmaktan sorumluluk almaktan yılmıs artik 5 dk ya bile tahammulu yok.O nedenle anliyorum.
Belki kayinvalidenizde boyledir.
Ki kizim olduktan sonra cocuk oyalamanin nekdr sıkıcı bi is oldugunu farkettim.Kendi cocugum haricinde hic bir cocuga 5 dk tahammulum yok.Bekarken bebekleri,cocuklari cok severdim hep vakit gecirmek isterdim.
Simdi torun bak deseler bakmak istemem misal.Heralde kisilik meselesi.Kayinvaldeniz de ununu elemis elegini asmis olabilir.Kizmayin bence.
 
Kızlar merhaba. Konuya nerden başlasam bilmiyorum. 8 senedir evliyim kaynanama arabayla 1 saatlik uzaklıkta bir yerde oturuyorum. Kendisine ortalama 15 güne bir gider 1gece kalır döneriz. Kötü veya anlaşamadığım yönlerini sayamam genel olarak bir sorunumuz yok aksine her zaman isteyerek gidiyorum ve kendi annemden de daha iyi anlaşıyorum diyebilirim. Ama şu son 5 senedir aylar yıllar geçtikçe içimde daha biriken belki de haksız olduğum bir sorunum var. İki çocuğum var biri5 diperi 1 yaşında. Kaynanamın öyle bir huyu varki ödü patlıyor bi torunuyla bi 5 dk ilgilenmek zorunda kalacak diye. İlk çocuğum doğdu sabaha kadar ağlardı çokgazlıydı bütün ev ayağa kalkardı kendisi bi kapımı açıp kızım bu çocuk niye ağlıyor demezdi. Sabah da küfür eder gibi aslında duydum çocuğun sesini hep de aman geriye uyuya kalıyordum diyordu. Oğlum şimdi 5 yaşında 500 kere babanne babanne babanne diye konuşur bir tane çocuğadönüp de efendim demez. Anne çocuk sana diyor derim haa noldu söyle diye döner 5 dk sonra yineaynı şey. 5 senedir çocuğu 5 dk bile bırakıp eşimle aşağı bahçeye bile inemedik çünkü bakmıyor bakmak istemiyor. bir keresinde ki hayatımda ilk defa küçük çocuğum 7 aylıkken eşim anne 2 saat bak biz baloncukla gezip gelecez dedi alışveriş yapacaktık büyüğü yanımıza aldık gittik. Dönüşte bir ton azar işittik kaynanamın suratı5karış zaten. Kayınbabam kaynanama laf sayıyor sen aptalsın sen salaksın sanane sen niye bakıyorsun gelin otursun baksın çocuğuna yada alsın yanınd götürsün diye. Eşim de sinirlendi günün birinde siz de elden ayağa düşerseniz bana muhtaç olursanız ben görürüm sizi diye. Ortam gerildi. Sonra hiçbirşey olmamış gibi düzeldi.
Bir keresinde de küçük oğlumu sünnet ettirdim gününü falan demiştik şu günü sünnet edecez diye. Bide büyük oğlum çok zor bi çocuk o sünnet günü burnumdan getirdi küçük ağlıyor susmuyor bir yandan büyük nr bulsa küçüğün kafasına atıyor sürekli zarar vermeye çalışıyor onu zaptediyorum bir yandan. Kafayı yiyecektim. Akşam aradı el gibi hayırlı olsun diye. Niye gelmedin anne çocuğun sünnetine dedim aman hiç heveslenmedim dedi. Yani dediğim gibi ödü kopuyor biraz çocuk bakmak zorunda kalacak diye.daha saysam birsürü şey var ama bunların dışında hiçbir kötü huylarını laf sokmalarını hiçbileylerini görmedim dediğim gibi ben bu konuyu kendi içimdd hazmedebilirsem iyi anlaşıyoruz. Ama ben her gidişimde bu defa çocukları hiç umursamasa da ben sinirlenmeyecem diye kendime söz veriyorum ama yapamıyorum etrafımda sürekli torunlarıyla ilgili annanne babanneler var. Benim annemler uzaktalar zaten senede bir hafta gidiyoruz. Bide benim çocuklarım tek torunlar yani başka evli çocukları da yok ama hiç değer görmüyorlar. Kızlar ben yanlış mı düşünüyorun önemsemek zorunda değiller mi abartıyor muyum bişeyler söyleyin. Teşekkürler cevaplarınız için şimdiden.
Torun sevmiyor yapacak bişey yok. Kimisi çok düşkün olur torununa kimiside uzaktan el bebesi gibi sever o kadar onlar değişmeyeceğini göre bence siz bunu icinzde hazmedn yoksa üzülen siz olursnz.
 
Genel olarak iyiyse sadece bu konuda boyleyse bakmak istemiyorsa Sende birsey bekleme o zaman.
0 beklenti = rahat kafa
Gerçekten çocuk dışında çok iyiyiz başka hiçbir sorunumuz yok ama işte gurbette tekbaşına çocuk büyütmenin verdiği zorluktan mı bilmiyorum bende çok hassaslaştım belki de. Yani insan bi gidince 5 dk da ben kucağıma alayım der sever biraz en azından o bile yok. Ama farkındayım kendi içimde alıyorum veriyorum sinirleniyorum ama iyi yönlerini görünce kendimden utanıyorum ne yapayım onu da böyle kabul edeyim diye Bi şekil bi ruhhalindeyim
 
Sizin yine kayinvalidenizmis.Benim kendi annemin akli gidiyor kizima 5 dk bakmak zorunda kalirim diye.
Ama kizmiyorum.Evet biraz ilgilense oynasa cok iyi olur biraz dinlenirim.
Annem cok zor sartlarda 3 cocuk buyutmus.Simdi bakmak icimden gekmiyor diyor.Yoksa cok sevdigini bisey oldumu icinin yandigini biliyorum.Sadece cocuk bakmaktan sorumluluk almaktan yılmıs artik 5 dk ya bile tahammulu yok.O nedenle anliyorum.
Belki kayinvalidenizde boyledir.
Ki kizim olduktan sonra cocuk oyalamanin nekdr sıkıcı bi is oldugunu farkettim.Kendi cocugum haricinde hic bir cocuga 5 dk tahammulum yok.Bekarken bebekleri,cocuklari cok severdim hep vakit gecirmek isterdim.
Simdi torun bak deseler bakmak istemem misal.Heralde kisilik meselesi.Kayinvaldeniz de ununu elemis elegini asmis olabilir.Kizmayin bence.
Evet tahammülü de yok bence. Ama dediğiniz gibi benim annem zatrn çok uzakta arada gidince de çocuklar mesela kavga ediyor benim artık nevrim dönüyor sürekli kavga ayırma modundayım insan bi büyük olana gel oğlum senle bi konuşalım okula ne zaman gidecen falan deyip almaz mı çocuğu oyalamaz mı elinde kumanda tv başında hiç kafasını bike çevirmiyor. İnsanda ister istemez kırılıyor
 
Gerçekten çocuk dışında çok iyiyiz başka hiçbir sorunumuz yok ama işte gurbette tekbaşına çocuk büyütmenin verdiği zorluktan mı bilmiyorum bende çok hassaslaştım belki de. Yani insan bi gidince 5 dk da ben kucağıma alayım der sever biraz en azından o bile yok. Ama farkındayım kendi içimde alıyorum veriyorum sinirleniyorum ama iyi yönlerini görünce kendimden utanıyorum ne yapayım onu da böyle kabul edeyim diye Bi şekil bi ruhhalindeyim
Anliyorum ben gurbette olmamama ragmen ayni seyi bazen yasiyorum cok iyidir annemden daha yakin gorurum birakmak isterim birakirim bakarda cokda guzel bakar.
Ama bazen isim var diyince bile bidaha bak demiyorum kendisi dusunsun bakmak istesin ben neden soyluyorum diye dusunuyorum
Sende birsey bekleme huyu bu demeki yapcak bisey yok
 
benim kayınvalide ve kayınpeder de boyle..
bir arada bahçeli yazlık bir yerde duruyoruz senenin belirli kısmında, alip bir kere parka, markete gitmez mesela dedesi..
ama bizimkiler, aman bir şey olur da, bizim basımıza kalır diye evhamlandiklari icin yaklasmiyorlar ..
belki sizinkilerde de boyle bir düşünce vardir...
bir keresinde bebeği yıkarken anne gel yardim et dedim. yok aman bir şey olur ben korkarim dedi geri çekildi.. çok fazla paranoyaklar..
ogullariniz cok hareketliyse , pesinden gidemeyiz zaptedemeyiz diye dusunuyorlardir belki..
madem baska kotu tarafları. sizi rahatsız eden yanlar yok.. bu huylarını da boyle kabul edin.. insanları ve düşüncelerini değiştiremeyiz maalesef..
 
Back