arkadaşlar ben 21 yaşındayım ve anoreksiya nervoza hastasıyım..bu hastalığı üç yıldır çekiyorum.nasıl başladığını anlamadım bile..önceleri sadece yediklerime dikkat ediyordum.ama sonra bu bende bir takıntı halini almaya başladı.yavaş yavaş yemek miktarını azaltmaya başladım.bazen bazı yiyecekleri canım çok çekiyordu.oturup yiyiyordum.ama sonra yaptığımdan rahatsız olup hepsini kusuyordum halada bunu yapıyorum.okul olduğu için çoğunlukla evde olmuyordum.eve geldiğimde aileme yemek yediğimi sölüyordum.fakat hepsi yalan tabii...iki yıl bu şekilde idare ettim.durumum kötü değildi.fakat 2009 yazında bi anda patlak verdi.hiç bir şey yememeye başladım.koca bir günü iki dilim peynirle geçiriyordum.annem bu durumdan korkmaya başladı.beni yemek yemem için zorluyordu.bu nedenle sürekli evde huzursuzluk ve kavga vardı.çook kilo verdim.gece uykudan kalp çarpıntısıyla uyanıyordum.kolestrolüm çıktı.başım dönüyordu sürekli.annem durumu farketmeye başladı.sonra beni zorla doktora götürdüler.bana bir ilaç verdi fakat hiç bi işe yaramıyo.aynı zamanda diyetisyendende yardım aldım fakat diyetisyenin verdiği listeye hiç bir zaman uyamadım.hala aklıma göre davranıyorum.yaptığımın doğru olmadığını biliyorum.bu hastalığın nasıl sonuçlanacağınıda biliyorum.ama bunun önüne geçemiyorum.çok çaresiz durumdayım.insanlar beni çok zorluyo yemek yemem konusunda.beni düşündüklerini biliyorum ama inanın bu benim için işkenceden başka hiç bişey olmuyor.insanlardan uzaklaştım bu baskılardan kurtulmak için hatta ailemden bile uzaklaştım.bana çok kızıyolar bu şekilde bir davranış sergilediğim için.insanlara sıkıntı verdiğim içinde gerçekten çok rahatsızım.onların kalbini kırmak beni mahfediyo.ama dediğim gibi ben bu hastalığın önüne geçemiyorum.arkadaşlar rica ediyorum (ipekçim özellikle sana söylüyorum) lütfen bu tür işlere kalkışmayın bir kere yakalanırsanız kurtuluşu gerçekten çok zor oluyor.ben hala kurtulamadım.....