Kilo problemi ve kusma

Arkadaşlar bazen yemeği çok kaçırdığımı düşünüp pişmanlık duyduğumda özellikle bu aralar oluyo bu,ama hergün yada günde bikaç kez değil,kendimi kusturuyorum ne kadar işkence bi durum olsa da..ama o an bi rahatlama hissediyorum ve bunu kilo alma korkusuyla yapıyorum acaba nadir de olsa bunun bi zararı olur mu?aranızda yapanlar muhakkak vardır?

Sevgili iopek, senin için bir yazı daha buldum, umarım okursun ve umarım ilgini çeker.. İyilikler diliyorum.

Genç kız hastalığı Blumia

Her yüz genç kızdan ikisi blumik! Önce aşırı yemek yeme, sonra suçluluk duygusu duyma, en sonunda da yediklerinden kurtulma isteği şeklinde cereyan eden zincir, tedavi edilmediği takdirde vücutta ağır hasara neden oluyor
İnternette herhangi bir arama motoruna girin. "Blumia" ya da "anorexia" yazın. Karşınıza inanılmaz siteler çıkıyor. Bu sitelerin büyük çoğunluğu blumik ve anoreksik genç kızların birbirlerine attığı mesajlardan oluşuyor. Kimisi yardım istiyor, kimisi -kurtulanlar- yardım etmek istiyor... "Bunlar Amerikan hastalığı" diyenlere ise hemen hatırlatalım: Birçok Türk kız ismine de rastlanıyor bu sitelerde.

Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi Ergen ve Çocuk Psikiyatrı Dr. Türkay Demir, blumia hastalığının çoğunlukla ergenlik döneminde, kızlarda erkeklere oranla 10 kat fazla görüldüğünü söylüyor: "Hasta çok zayıf olmasına rağmen kendini kabul edilmeyecek şekilde şişman görüyor. Anoreksiya nervoza'da hasta yemeği tamamen keserken, blumia'da hastada tıkınma ve yeme atakları görülüyor. Çok kalorili yiyecekleri aşırı miktarda yedikten sonra suçluluk duygusuna kapılıyor ve yediklerinden bir şekilde kurtulmaya çalışıyor. Ya kendini kusturuyor, ya aşırı egzersiz yapıyor ya da laksatif (müshil) ilaçlar alıyor."

ÖLÜMCÜL HASTALIK
Blumia da, anoreksiya nervoza da yeme bozukluğu kategorisine giriyor. Nedeni tamamen psikolojik. Hastaların ortak takıntısı "zayıflamak". Ancak ne kadar kilo verirlerse versinler, kendilerini katiyen yeterince zayıf görmüyorlar. Şişmanlar ve çok çirkinler! Zayıflayınca ne olacak sorusunun cevabını da düşünmüyorlar. Bir nedensellik ilişkisi (zayıflarsam daha başarılı/çekici/zeki olurum gibi), hemen hemen hiç yok.

Anoreksiya nervoza ölümcül bir hastalık. Doktora başvuru çok nadir oluyor. Hastalık eğer tehlikeli boyuttaysa hasta, hastaneye yatırılıyor, serum yoluyla besleniyor.

Anoreksiya nervozada çok fazla vakti olmuyor hekimin, o nedenle belirtilere yönelik davranışsal psikoterapi yapılıyor.

Blumia hastalığı için daha çok başvuru oluyor. Dr. Demir "Her 100 kadından 2'sinde görülüyor blumia. Anoreksiya nervoza ise binde bir. Her ikisinde de hekime başvurma çok az. Onda biri ancak başvuruyor" diyor.

FAZLA KİLOLU OLANLARI DA VAR
Blumikler zayıf olacak diye bir şey yok. Yemek atakları nedeniyle olması gerekenden kilolu hastalar da var, çok zayıflar da. Bu tamamen yediği yiyecekleri ne oranda çıkardığıyla ilgili. Blumianın hasta üzerindeki en olumsuz etkisi vücuttaki elektrolit dengesinin bozulması. Buna bağlı olarak dişlerin çürümesi, diş eti sorunları, cilt bozulması ve faranjit en sık görülen rahatsızlıklar.

"Blumikler ilaç tedavisine anoreksiklere nazaran daha iyi cevap veriyor. Blumiklerin üçte ikisinde depresyon da görülüyor. Antidepresan ilaçların çok faydası var. Hasta depresyonda olmasa da var. Blumiklerde öncelikle yeme ataklarını durdurmak gerekiyor. Çünkü hasta aşırı yedikten sonra büyük bir suçluluk duygusu yaşıyor ve aldıklarını geri atmak istiyor. Hasta suçluluk duygusu duyacağını bile bile yer. Adeta o suçluluk duygusunu arar. Kendine ceza verme, eziyet etme ruh haline girer. O nedenle önce yer, sonra da bir şekilde onu çıkartır" diyor Dr. Demir.

KADINLIK BİTİYOR
Kadın Hastalıkları ve Doğum uzmanı Prof. Dr. Ümit Özekici ise anoreksiyanın altı ay devam etmesi durumunda adet kesilmesine sıklıkla rastlandığını belirtiyor: "Vücut aşırı zayıflama sonucunda doğurganlığı durduruyor. Yumurta üretimi duruyor ve hasta adetten kesiliyor. Adetten kesilince de hormonal değişiklikten dolayı oluşan bitkinlik ve gerginlik vücutta kalıyor. Vücut asla rahatlamıyor. Tedavi başladıktan altı ay sonra adet düzeliyor."

Hamilelikte hastalık geliştiği vakit bebeğin zihinsel ve fiziksel gelişimi duruyor. Nihayetinde bebek anne karnında ölüyor. Emziren annelerin ise sütü önce kalitesizleşiyor, akabinde kesiliyor.

MUTLU TÖNBEKİCİ

Kaynak
Link Silinmiştir.

iopek merhaba:)) üniversite zamanı dediğin kusmaları bende yaptım annemin farketmesi sayesinde ve telkinleri sayesine kurtardım kendimi bundan. ama neyi kaldı biliyomusun bir ton mide rahatsızlığı lansorlarla kendime geldim oda ii bir gastroentrolog sayesinde .spor ve diyet yap diğerlerine yönelme sakın. sadece kendine zarar verirsin.kendini şartlandır yemicem de yesende sakın kusmaya yönelme diğer öğünden eksilt.bu yüzden ilerde çocuk sahibi olamayan ve saçları dökülen ve perukla yaşayan arkadaş ve akrabalarım var ben onları düşünüyorum aklıma geldikçe(kendine ii bak ve sana estek çıkabilecek birilerine en yakınlarına durumunu anlat yada psikoljik destek al canım öğrenci olduğuna göre yaşında çok büyük değil sanırım hemen kurtul bu probleminden
sevgiyle kal:))

bende sürekli yapmıyordum tatlım ama bir süre sonra ihtiyaç halini alıyo ve yemesen bile kusman gerektiğini düşünüyosun ben 6 ay yaptım senin gibi başlamıştı haftada 1 belki 15 e 1 sonra her akşam öyleki kusmaya çalıştığım parmağım dişlerime çarptığı için üstü yara olmuştu annem farkettikten sonra 1 yıl boyunca o parmağıma baktı yine yapıyomuyum acaba diye

bende tavsiye etmiyorum yillar önce bende böyle bir yöntem denemistim ama cok kötü saglik problemim olmustu o yüzden sakin diyorum sakin yazik

çok tehlikeli birşey sonra keşke dememek için yol yakınken birdaha yapma bencede

Merhaba iopek

Üniversitedeyken bende uzun bir süre denemiştim bunun püskütün bilgi verdiği blumia gibi bir hastalık olduğunu bilmiyordum haftada bir yaparken hergüne çıkmıştı bu 6 ay sürdü sonrasında adetim kesildi ve doktora gittiğimde adet kesilmesi yapabilecek hiçbir problem çıkmadı teslerde ve doktorum çok şükür ki bu konuda oldukça bilgiliydi yemeklerden sonra çıkartma işlemi yapıp yapmadığımı sordu. bu iki yıl önceydi ben hala adet için tedavi görüyorum çıkartma işlemini bıraktığım halde 2 yılda toplasan 5 gün regl olmuşumdur.Bu konuda bilgim olsaydı böyle aptalca birşey yaparmıydım hiç.
Ne olur sakın bir daha deneme.

Hayatta ne kilo ne yağlar ne insanların düşünceleri bakışları hiçbir şey senden ve gelecek güzel günlerinden daha önemli değil.
Sevgiyle kal arkadaşım.

iopekçim lütfen burdaki arkadaşları dünle.çok tehlikeli bişeyi yapmaya başlamışsın umarım tamamen bırakırsın.bir kilo bukadarda sorun edilecek boyuta gelmemeli.

şuanda 5 6 kilo vermek istiyorum bir de bunun üzerine kilo almaktan korktum normalde yedikelrimi azalttım ama bazen aşırıya kaçtığımda yapıyodum
napim vitrinlerin önünden geçemiyorum bütün incecik ve daracık 36 bedenden büyüğünün giyemeyeceği giysilerde gözüm kalıyor :çok üzgünüm:

ipekcim zaten herşey öyle başlamaz mı sigaraya başlayanlarda bağımlı değilim az içiyorum haftada bir derler sonra 3 5 artar bu sen ne kadar alışkanlık olmaz gibi düşünsende vücudunun bambaşka bir dili var ve çoğumuz onu çözebilmiş değiliz bizim doğru gibi gördüğümüzü o kendince yapar en bas,t, h,ç yemek yemiyip kilo vereceğini sanmak gibi oysa yemeyince vücut kitler kendisini. o yüzden yemek istediysen tabii ki ye pişmanda olabilirsin evet ama sakın böyle birşeyle kendini rahatlatma ertesi gün telafi ederim diyip rahatlat kendini

ipekçin ayrıca yediklerini azaltıp da arada bir kaçamak yaptığında niye pişmanlık duyuyorsun oda senin ödülün olur.arada bir kendi adıma diyeyim bende biraz kaçamak yapıyorum tatlıydı filan.ama sonuçta kilo vermen durmazki.ayrıca lütfen devam etme canım.kilo değil canını verirsin Allah korusun.haberlerde hiç izlemedinmi ?

?????

bu blumia icin pskolojk tedavi aldm fakat etki ettigini dusunmuyorum ilac vermşti doktor o surede iyi kusmalar kesiliyor blumik krizler olmuyo ve cıkarmıyorsunuz
herneyse
neticede kotu bi hastalık
bundan kurtulmak istiyorsan bu senin kendi aklında bitiyor... kesinlikle aklında bitiyor.kendmden ornek veriyim diiyete basladıgım zaman eksik veya fazla yememem gerektiginin bilincindeydm ve yedklerim geri gelse bile kusmuyordum cunku eksik yemek yemekte yasaktı diyetisyen soylemişti
sonraları duruldu bazen kusmuyorsunuz bi donem kayboluyo sanki hastalık sonra tekrar başlıyor..
bilmiyorum bu lafımdan sonra pskoljik olarak bu hastalıgın zararlı olduunu kafamda tam oturtamadıgımı dusunebilirsinz (nitekim bende oyle dusunuorum) arada sırada faydası olmuyor degil
bazen blumik krizler tutuyor yalnız kendinizi kontrol edemiyorsunuz ve deli gibi yiyorsunuz ..sonra devamı belli
bende orta sondan beri blumiaymışım şuan uni 1deyim..

arkadaşlar bende anoreksiya nervoza hastasıyım..bu hastalığı üç yıldır çekiyorum.nasıl başladığını anlamadım bile..önceleri sadece yediklerime dikkat ediyordum.ama sonra bu bende bir takıntı halini almaya başladı.yavaş yavaş yemek miktarını azaltmaya başladım.bazen bazı yiyecekleri canım çok çekiyordu.oturup yiyiyordum.ama sonra yaptığımdan rahatsız olup hepsini kusuyordum halada bunu yapıyorum.okul olduğu için çoğunlukla evde olmuyordum.eve geldiğimde aileme yemek yediğimi sölüyordum.fakat hepsi yalan tabii...iki yıl bu şekilde idare ettim.durumum kötü değildi.fakat 2009 yazında bi anda patlak verdi.hiç bir şey yememeye başladım.koca bir günü iki dilim peynirle geçiriyordum.annem bu durumdan korkmaya başladı.beni yemek yemem için zorluyordu.bu nedenle sürekli evde huzursuzluk ve kavga vardı.çook kilo verdim.gece uykudan kalp çarpıntısıyla uyanıyordum.kolestrolüm çıktı.başım dönüyordu sürekli.annem durumu farketmeye başladı.sonra beni zorla doktora götürdüler.bana bir ilaç verdi fakat hiç bi işe yaramıyo.aynı zamanda diyetisyendende yardım aldım fakat diyetisyenin verdiği listeye hiç bir zaman uyamadım.hala aklıma göre davranıyorum.yaptığımın doğru olmadığını biliyorum.bu hastalığın nasıl sonuçlanacağınıda biliyorum.ama bunun önüne geçemiyorum.çok çaresiz durumdayım.insanlar beni çok zorluyo yemek yemem konusunda.beni düşündüklerini biliyorum ama inanın bu benim için işkenceden başka hiç bişey olmuyor.insanlardan uzaklaştım bu baskılardan kurtulmak için hatta ailemden bile uzaklaştım.bana çok kızıyolar bu şekilde bir davranış sergilediğim için.insanlara sıkıntı verdiğim içinde gerçekten çok rahatsızım.onların kalbini kırmak beni mahfediyo.ama dediğim gibi ben bu hastalığın önüne geçemiyorum.arkadaşlar rica ediyorum (ipekçim özellikle sana sölüyorum) lütfen kalkışmayın bu tür şeylere bir kere yakalandınız mı kurtuluşu çok zor oluyo.ben hala kurtulamadım.....

arkadaşlar ben 21 yaşındayım ve anoreksiya nervoza hastasıyım..bu hastalığı üç yıldır çekiyorum.nasıl başladığını anlamadım bile..önceleri sadece yediklerime dikkat ediyordum.ama sonra bu bende bir takıntı halini almaya başladı.yavaş yavaş yemek miktarını azaltmaya başladım.bazen bazı yiyecekleri canım çok çekiyordu.oturup yiyiyordum.ama sonra yaptığımdan rahatsız olup hepsini kusuyordum halada bunu yapıyorum.okul olduğu için çoğunlukla evde olmuyordum.eve geldiğimde aileme yemek yediğimi sölüyordum.fakat hepsi yalan tabii...iki yıl bu şekilde idare ettim.durumum kötü değildi.fakat 2009 yazında bi anda patlak verdi.hiç bir şey yememeye başladım.koca bir günü iki dilim peynirle geçiriyordum.annem bu durumdan korkmaya başladı.beni yemek yemem için zorluyordu.bu nedenle sürekli evde huzursuzluk ve kavga vardı.çook kilo verdim.gece uykudan kalp çarpıntısıyla uyanıyordum.kolestrolüm çıktı.başım dönüyordu sürekli.annem durumu farketmeye başladı.sonra beni zorla doktora götürdüler.bana bir ilaç verdi fakat hiç bi işe yaramıyo.aynı zamanda diyetisyendende yardım aldım fakat diyetisyenin verdiği listeye hiç bir zaman uyamadım.hala aklıma göre davranıyorum.yaptığımın doğru olmadığını biliyorum.bu hastalığın nasıl sonuçlanacağınıda biliyorum.ama bunun önüne geçemiyorum.çok çaresiz durumdayım.insanlar beni çok zorluyo yemek yemem konusunda.beni düşündüklerini biliyorum ama inanın bu benim için işkenceden başka hiç bişey olmuyor.insanlardan uzaklaştım bu baskılardan kurtulmak için hatta ailemden bile uzaklaştım.bana çok kızıyolar bu şekilde bir davranış sergilediğim için.insanlara sıkıntı verdiğim içinde gerçekten çok rahatsızım.onların kalbini kırmak beni mahfediyo.ama dediğim gibi ben bu hastalığın önüne geçemiyorum.arkadaşlar rica ediyorum (ipekçim özellikle sana söylüyorum) lütfen bu tür işlere kalkışmayın bir kere yakalanırsanız kurtuluşu gerçekten çok zor oluyor.ben hala kurtulamadım.....

evet arkadaşımm bende bazen çok kaçırdığım zamanlar yapıyorum 170 boyum kilom 57 aslında ideal kilo ama işte kilo alma kompleksi var bende galiba ..sürekli yapmıyorum ama benn

canımm başta bende çok yapmıyordum bu işi.aman canım nolucak ki bir kaç kez yapmaktan diyordumm...ama daha sonra bi takıntı haline gelidi bende bu..yediğimi çıkarmazsam çok rahatsız oluyordumm..aman diyim lütfen dikkat et hatta elinden geliyosa bunu yapmamaya çalış...bunun yerine spor yapabilirsin ya da istersen diyetisyene gidip kilo almadan sağlıklı bi şekilde beslenmek için bir diyet listesi yapabilirsin kendine...sakın yanlış anlama lütfen ben sadece fikir vermek istedimm..kimsenin bu illet hastalığa yakalanmasını istemiyorumm..

kızlar benım bı arkadasım vardı yedıklerını kusan onun mıde asıtleri bağazını yakmıştı. hatta sesini kaybettı bır süre. amn dikkat bır kereden bısey olmaz demeyın . her kötü alişkanlık böyle baslıyor zaten