- 16 Ekim 2015
- 2.860
- 2.429
- 43
-
- Konu Sahibi mermaid2608
- #1
aç kalarak zayıflamanın sonucu bu bir yerde.52 bedenden 36 bedene kendi yaptığım sağlıksız aç kalma diyeti ile düştüm.Hiçbirşey yemedim resmen. Şimdi 56-56 kiloyum.Amacım sadece korumak kiloyu. Bir haftadır ölüm orucu yapmıyorum. Kahvaltı, ara öğünler ve akşam saat 5 te en son ana yemek şeklinde ,diyetisyenlerin dediği gibi besleniyorum.Ekmek bir dilim sabah,tatlı yok,pilav makarna yok,kızartma, hamurişi yok.Bir haftadır kilom sabit.Bol salata tüketiyorum, günde 2 meyve, süt, yoğurt, ızgara et.Ama kocaman bir ama karnım tok evet ama ruhum ve gözüm aç.Ben kahvenin yanımda bir parça bitter çikolata yemek istemiyorum. Kocaman bir paket çikolatayı yemek istiyorum. Yada pizzadan bir dilim almak değil bir pizzayı yemek üzerine de waffle yemek istiyorum. Sağlıklı beslenmeyi hayat tarzı olarak benimseyin tavsiyelerinde bir parça, herşeyden yiyerek nefsinizi köreltin Vs diyor. Ama ben kilolu olduğum zamanlardaki gibi arada abartılı yiyerek mutlu olmak istiyorum. Asıl sorun bu yeme patlamaları ne kadar zaman aralığı ile olmalı,tekrar kilo almak istemem.Başlangıç kilomu bilmiyorum ama 118 120 falandı. Benim tek ihtiyacım olan zaman zaman porsiyon, şeker, yağ kaygısı olmadan yemek.Ne sıklıkla yaparsam tartıdaki rakam ve vücut etkilenmez
diyetisyen eşliğinde yaptığında kaçamaklar için tavsiyesi neydi?Ben diyetisyen eşliğinde de diyet yaptım. Hani haftada bir iki kilo verdiren sağlıklı diyetler. Benim duygusal açlık yada şok diyet açlığı değil. Ben yemek yemeyi seviyorum. Evet zayıf olup istediğimi giymek de güzel ancak zaman zaman eşortmanları giyip yağmurlu bir günde tv karşısında eşimle birlikte çatalları kaygısızca çikolatalı pastaya daldırmak da güzel. Dengeyi bulmak istiyorum. Oldum olası sulu yemek sevmem, hep ekmek arası,fast Food,ambalajlı ürünler. Kiloluyken de oturup kurufasulye pilav yemezdim.Hatta insanlar derdi sen neden kilo alıyorsun diye.Benim çocukluğumdan beri gözüm hep çikolata, bisküvi de.Sanorım bu duygusal açlık değil. Bağımlılık bir tür. Alkolizm gibi.
İyi de ölümlü dünyada bana keyif veren bir aktiviteden tamamen uzaklaşmak da saçma geliyor. Şöyle düşünüyorum alkol kullanmak kişiye keyif verir. Eğer aşırıya kaçılmazsa zararsız mutlu eden bir aktivitedir ama fazlası bağımlılıktır.Kişiden beklenen alkol kullanımını kontrol altına almasıdır. Yemek de aynı şekilde. Beni mutlu eden şey bir pizza ve waffle ise benim bunu hayatımda kontrollü zaman aralığı ile yapmam daha iyi gibi.psikolijik açıdan da.Ne olursa olsun hayattaki tüm yaşadıklarımızın psikolojimize bağlı olduğuna inanırım ben.
He ne kadar doğrudur,bilemem,bilim insanı değilim sonuçta.
Mesela neden bir dilim pizzayla, bir parça çikolatayla yetinmediğinizi düşünelim.
Doymuyorum demeyin,emin olun hiç birimiz doymayız onlarla.
Kimimiz tamam kilo alırım,sağlıksız olurum,değerlerim yükselir vs. diye yemiyor kimimiz de engel olamıyor kendine daha fazlasını yiyor.
Bu konular çok uzun ve derin.
Böyle birkaç satırla anlatabilmek ve anlaşılabilmek çok zor.
İşin kolay kısmı düşünmemek.
Yemek yemeği düşündüğünüzde ve istediğinizde başka bir işle meşgul olun.
İşyerindeyseniz daha yoğun bir iş alın elinize.
Evdeyseniz nette takılın.
Dışarıdaysanız giyim mağazalarını gezin,kafelerden ve restaurantlardan uzak durun.
Yok estağfurullah ben de yemeyin,içmeyin aman incecik olun vs. asla bunları demedim demem de zaten.İyi de ölümlü dünyada bana keyif veren bir aktiviteden tamamen uzaklaşmak da saçma geliyor. Şöyle düşünüyorum alkol kullanmak kişiye keyif verir. Eğer aşırıya kaçılmazsa zararsız mutlu eden bir aktivitedir ama fazlası bağımlılıktır.Kişiden beklenen alkol kullanımını kontrol altına almasıdır. Yemek de aynı şekilde. Beni mutlu eden şey bir pizza ve waffle ise benim bunu hayatımda kontrollü zaman aralığı ile yapmam daha iyi gibi.psikolijik açıdan da.
Ben diyetisyen eşliğinde de diyet yaptım. Hani haftada bir iki kilo verdiren sağlıklı diyetler. Benim duygusal açlık yada şok diyet açlığı değil. Ben yemek yemeyi seviyorum. Evet zayıf olup istediğimi giymek de güzel ancak zaman zaman eşortmanları giyip yağmurlu bir günde tv karşısında eşimle birlikte çatalları kaygısızca çikolatalı pastaya daldırmak da güzel. Dengeyi bulmak istiyorum. Oldum olası sulu yemek sevmem, hep ekmek arası,fast Food,ambalajlı ürünler. Kiloluyken de oturup kurufasulye pilav yemezdim.Hatta insanlar derdi sen neden kilo alıyorsun diye.Benim çocukluğumdan beri gözüm hep çikolata, bisküvi de.Sanorım bu duygusal açlık değil. Bağımlılık bir tür. Alkolizm gibi.
ben de diyetteyim .Canım ben seni çok iyi anlıyorum ya. Şu an diyetisyen eşliğinde haftada 3 gün sporla diyetteyim. haftada 500 gr gidiyor. Gene de hep kendime sorduğum bunu ne kadar yapabilirim. Ben yerken mutlu oluyorum ya. Kızartmalara hasretim. Bir pazar günü 4 tane sucuk yeme hakkım var. Daha önceki pazarlar aklıma geliyor içleniyorum. bir boğum sucuğu bazlama banarak yerdim. Ballar kaymaklar. Ühühühühüh. Daha 1 ay oldu ama bunu yaşam tarzı yapabilir miyim bilmiyorum. Light yoğurt peynir yemekten gına geldi. Kedim bile light peynirin yüzüne bakmıyor ki normal peynirimizdne bir cimcik verelim diye gözümüzün içine bakan kedi. Ay ben de çok dertliymişim. Anladım seni.
Ama 30 beden olmuşsun. Mutlu değil misin. Ben o kadar istiyorum ki geri o bedenlere düşmeyi.38 bile mükemmel benim için.yeniden giydiğin o elbiseler, ayna karşında çok mutlu hisettirmiyor mu? Yaşıma başıma bakmıcam 55e düşeyim bunların hepsini giycem dediğim bir sürü şey sakladım.
peki şu an günlük neler yiyorsun?İyi de ölümlü dünyada bana keyif veren bir aktiviteden tamamen uzaklaşmak da saçma geliyor. Şöyle düşünüyorum alkol kullanmak kişiye keyif verir. Eğer aşırıya kaçılmazsa zararsız mutlu eden bir aktivitedir ama fazlası bağımlılıktır.Kişiden beklenen alkol kullanımını kontrol altına almasıdır. Yemek de aynı şekilde. Beni mutlu eden şey bir pizza ve waffle ise benim bunu hayatımda kontrollü zaman aralığı ile yapmam daha iyi gibi.psikolijik açıdan da.
Aralık ayında başladım,Mayıs ayında 65 kiloydum. Haziranda 59 A düştüm.nekadar sürede verdınız bukadar kıloyu 50-60 kg az degıl cunku masallah..
ve senı cok ıyı anlıyorum karnı doysa gözü doymayanlardanım bende
Aynen ben de sizin gibiyim. Kendim verdim ama işte alışkanlıklar çok zor. Teşekkür ederim. Yeşil çay içiyorum hergün.ben de diyetteyim .
ama kendi diyetimde:))
ben asla verilen listelere uyamayanlardanım.
evde ve işte ne var ise arasından uygunolanlarını porsiyon azaltarak yiyorum.
ve yememem gerekenleri de hiç yemiyorum.
açıkcası bu tür diyet listeleri de böyle bir duygusal açlık oluşturuyor.
mesela arada bozduğum oluyor tabi.
yoksa diyeti dediğin gibi uzun süre sürdürmek mümkün değil.
bir de light ürünler cidden gerekli mi sence?
gündelik hayatında bundan sonra hep light ürün tüketemeyeceğimize göre
olanlar içinden kendimize sağlıklı menüler oluşturmak daha kolay geliyor bana.
bir de yeşil çayı tavsiye edeyim.
hatta maden sulu-yeşil çay-limon kürünü.
cidden çok işe yarıyor.
konu dışı oldu ama kusura bakma:))
kendim de diyetle mücadelede olunca uzattım biraz.
Aralık ayında başladım,Mayıs ayında 65 kiloydum. Haziranda 59 A düştüm.
Aralık ayında başladım Mayıs ayında 65 kiloydum. Aralıktan beri hiç pasta yemedim,baklava yemedim,pizza yemedim. Bozduğum oldu tabii.Ama en fazla küçük paket bitter çikolata yedim,bir paket leblebi yedim yada sınırsız meyve yedim.Hatta saatli bozdum. Yani bugün 13:00-16:00 arası diye.peki şu an günlük neler yiyorsun?
bir örnek menünü yazarmısın?
bir de hiç mi arada yemedin pizza çikolata pasta filan.
illa ki olmuştur yediğin.
oldukça fazla kilo vermişssin uzun da sürmüştür nihayetinde.
ah işte en ölümcül hata bu düşünce;"ölümlü dünya yiyelim gitsin" düşüncesi.
seni haftada bir yemek teselli etmez mi?:))