Aynen oyle, bende endiselendim ve durumunu merak ettim. Zaten yurtdisindayim ve yakinlarimin en ufak seyine normalden daha panikli oluyorum. Arkadasimdan o mesaji sabah sabah gorunce sok oldum, bide arka arkaya mesajima yada aramama cevap vermeyince birkac gun kotu hissettim kafama takildi. Telefonu actigindada daha ben sadece nasilsin merak ediyorum dedim ve 'bosandim iste kotu zamandan geciyorum, ama uzun hikaye yuzyuze gelince konusuruz, simdi zaten arkadaslarlayim musait degilim' deyip cat kapatti. Yuzyuze ne zaman geleceksek artik allah bilir. O zaman bosandiginida yuzyuze gelince deseydin be, bana niye sikinti veriyorsunBen de ne mesajlaşmayı severim ne de telefonda uzunca konuşmayı ama nedense kendimi hep 2-3 saatlik konuşmanın içinde buluyorumArkadaşlarım direk konuya girer hepsini bir güzel özet geçer konuşuruz. Ben zaten ayrıntılı sormam o anlatır. Ama dediğiniz gibi sürekli kötüyüm, şöyle oldu sonra dese uzun bi süre aramasa '' arasana ırıspı '' derim asdfg Ayrıntı anlatmasın zaten de arayacağım demek yerine direk arayacağı gün yazsa çok daha iyi olur insan ister istemez endişeleniyor çünkü.
O işler dediğiniz gibi olmuyor. Babanız da lüzumsuzmuş yani arasanız nolacak hastalık mı bu yahu tabi laf arıyor diye düşünecekler. Yaşınız kaç bilmiyorum ama olgun düşünmüyorsunuz. Arkadaşınız çok isterse arar konuşur çocuk değil sonuçta. Verdiğiniz örneklerdeki insanlarda bir problem yok. Kimse de boşanan birini arayıp hal hatır sormaz dedikoduya arar evlenen insana soruyor musunuz bir ihtiyacın var diye ben hala laf aradığınızı düşünüyorum.Ya kuzenim icin, babam bi arasan sorsan dedigi icin arama ihtiyaci hissettim. Nedenini merak etmiyorum, 'nasilsin, iyimisin, hakkinda en hayirlisi olsun, biseyi takma kafana, bi ihtiyacin olursa soyle' demeye aradim yani. Yengem otomatik olarak, nedenini bizde bilmiyoruz kizim dedi. Sormamistim bile.
Arkadasim icinde ben elalem degilimki, artik farkli ulkelerde bile olsak en azindan 2-3 haftada bir konusuyorduk, yakin arkadaslariz. Ve bosanma nedeninden oturu degil nasil oldugunu merak ettimden aradim. Bi anda ben bosandim cok kotu bir haldeyim dedi ve gerisi yok. Bu sey gibi 'ben hastayim yuzyuze konusunca soylerim'. E ama ne hastasisin neyin var, kanser misin grip misin, hangisi yani, merak ederim tabi, bu insanlar benim didimin didisi degilki. Sadece merak ettim. 'gecinemedik ayrildik, tabi uzgunum' yada 'Mimoza biraz ozel ama bosanmak gerekiyordu bosandim' dese yeter yani. Detayi benide ilgilendirmiyor. Evliliklerinde, iliskilerinin detayini, yatak odalarinin icini bildimmiki bu gune kadar bosanma nedenlerini bilme geregim olsun
aynen zaten oyle olun. insanların o an kafasından ne geçiyor, ne düşünüyorlar bilemezsiniz. ihtiyacları olduğunda yanında olduğunuzu hissettirin tamam. insan bazen ortadan yok olmasını yada sessizleşmesini anlayan insanlara da ihtiyac duyuyor.Yani ben yurtdisinda yasadigim icin, yuzyuze artik 3 ay mi 5 ay mi yoksa 1 yilmi sonra olur bilemiyorum. Oyle ha diyince yuzyuze gorusemayecegiz. Tabiki isterse anlatmak isteyemeyebilir yada konusmaya hazir degildir, yada gomer icine gider saygi duyarim. Ama bana biraz derin bir 'ben bosandim' mesaji attigindan, ve ardindan bir sure mesajlarima cevap vermemesinden; bir kac gunu bunu kafama taktim, ne oluyo, ne oldu, iyi mi acaba diye. Aramami actigindada 'yuzyuze konusunca anlatirim simdi musait degilim arkadaslar var' dedi. Bi garip oldum yani. Aman ne yaparsan yap modundayim simdi.
Sizin hayatınıza birakilmis bir bomba yok ki. Merak duygunuza birakilmistir olsa olsa. Kanser-grip orneklemeniz burada uyumsuz. Orada bir surec var, bosanmada bitmis bir olay. Kuzeninizin size direk söylememiş bile, arkadaşınız ise boşandıktan sonra manevi bir destek istediğinde gelip sarılmak istiyorum demiş. Ne oldu, ne oldu sorgulaması yerine istediğin zaman istediğin kadarını dinlerim, yanında olduğumu bil yeter diyebilirsiniz.Sizde kizmayin ama ben laf falan aramiyorum, bu yorum sizin kendi icinizi ve insan iliskilerinizi yansitiyor. Ben her ne kadar bu iki insana uzakta da olsam suanda, onlara elalem degilim. Benim onlarla negatif bir iliskim yok. Sikca konusmaya devam ettigim insanlar. Ha, evlilik ozel birseydir, onlarin bu gune kadar evliliklerini bilmedigim gibi, bosanma nedenide ozel olabilir ve bilmem gerekmiyor.
Benim bosanma surecimde onlar ve birkac kisi daha bana en saf temiz sekilde manevi destek olmuslardi. Kimi yanima geldi, kimi saatlerce beni dinledi, kimi hergun aradi yanimda oldugunu hissettirdi. O yuzden ben yakin hissediyorum onlara en azindan.
Ama bana bi anda ben bosandim cok kotu bir haldeyim diyip ortaya bombayi atip ortadan kaybolmak... Bu sey gibi 'ben hastayim yuzyuze konusunca soylerim'. E ama ne hastasisin neyin var, kanser misin grip misin, hangisi yani, merak ederim tabi, bu insanlar benim didimin didisi degilki. Sadece merak ettim. 'gecinemedik ayrildik, tabi uzgunum, konusmakta istemiyorum' yada 'Mimoza biraz ozel konudan oturu bosanmak gerekiyordu bosandim' dese yeter yani. Detayi benide ilgilendirmiyor.
Belki de arkadaşınız başkasından duymayın diye size söylemek istemiş ama nedenini yüz yüze anlatmayı tercih etmiştir. Bence size değer verdiğini gösteriyor bu durum. Yani benim başıma gelse bu durumda sıkıntı yapmam. Akrabanız ise kızını korumus işte kendini övmüş. Biz kızımızın arkasındayiz nedenini bilmememize rağmen vs vs vs. Akraba olayını çok büyütmeyin ama arkadaşınıza alınmayın. Değer veriyor bence sizeBen yillar yillar once cok kisa suren ve travmatik bir sekilde biten bir evlilik yasamistim. O zamanlar kimler yanimda oldu desek cikti cok iyi hatirliyorum. Onlardan biri benim liseden tek ve en yakin arkadaslarimdan biriydi. Hatta avukat oldugu icin sureclerimde cok yardimci olmustu. Manevi, arkadas olarakta cok destek cikmisti. Surekli telde konusuyorduk.
O ise yillardir sevgilisi olan, ve ayni zamanda onun sayesinde benimde arkadasim olan, ve sevdigim bir cocukla pandemi doneminde evlendi. Cok uyumlulardi, yillardir arkadasimla yalniz bile bulusmadim, her gorusmemize esi ile beraber gelirdi (ayni yerde yasamiyoruz bu arada, her bulusma dedigim, yilda bir), herneyse.. Yinede tabi esi ile arkadasim olmadan bir iletisimim olmadi tabi benim icin onemli olan benim arkadasim ve o getiriyor esini diye ses cikarmiyordum.
Bana iki hafta once 'ben bosandim, detaylari yuzyuze gorusunce veririm ama cok kotu gunler geciriyorum, gorusunce sana simsiki sarilmak istiyorum' yazmis bana sabahin korunde. Gorur gormez aradim tabi. Acinca 'zor gunler geciriyorum ama telefonda anlatilmaz, yuzyuze gorusunce konusuruz, buarada musait degilim kapatmam lazim arkadaslar var' dedi (benim suan yurtdisinda olmam disinda sorun yok). Tamam dedim bende. Aradan iki gun gecti, aklimda kaldi, mesaj attim 'musait misin, arayayim mi' dedim. Uc gun cevap yazmadi. Sonra aradim, acti 'buyuk kazik yedim Mimoza, yuzyuze gelince anlatirim, uzun hikaye' dedi. Bende 'canim benim, en erken ekime kadar gelme ihtimalim yok ama sen ihtiyac hissettiginde, konusmak istediginde lutfen beni ara' dedim. Neden telefonda en ufak bisey bile demedigini anlayamadim. O zaman bosandiginida yuzyuze gorusunce soyleseydi, yani niye oyle havada birakip beni meraka dusurdu anlayamadim. Dogru duzgun cevapta vermiyor ama insta da hep arkadaslariyla falan foto paylasiyor bu arada.
Gecen hafta da kuzenim bosanmis, babam XX bosanmis, bi arayip hal hatir sormak destek olmak istersen dedi. Bende birkac gun bekledim aramak icin, en son bugun aradim, annesi (yengem) acti, kizim ayrilmak istedi ayrildi, nedenini bende bilmiyorum ama ne karar verdiyse arkasindayim, damat ve ailesi cok iyiler, kizimda onlara kiyamiyor, kirmamaya calisiyoruz onlari uzulmesinler diye, ama kizim boyle istemis bosandi, nedenini bilmiyoruz dedi. Hos bende zaten nedenini sormamistim, cok ozel birseyde olabilir, herkes herseyi paylasmak zorunda degil ama... Neyse.. Bi garip hissettim, sanki ben dedikodu yaparim diye mi dusunup gizliyorlarmis gibi. Ama ben cok alakasiz biryerde binlerce kilometre otede yasiyorum, ve hayatimda daha kimsenin biseyini birine bile soylemedim soylememde. Bu ' ben bosandim' haberi verilipte, daha da bir detay yada muhabbet, konusma yok sana muhabbeti sinirimi bozdu ikisinde de. E o zaman demeyin bana, banane senin bosanmandan.. Amac ne anlayamadim. Bir ihtiyac varmis gibi hissediyorum haber verilincede ariyorum, ama sonra basindan atmalar falan. Haksiz miyim?
Sizin amacınızı da ben anlayamadım. Sizlik bir şey yok ki üzerinize hemen alınıyorsunuz.Ben yillar yillar once cok kisa suren ve travmatik bir sekilde biten bir evlilik yasamistim. O zamanlar kimler yanimda oldu desek cikti cok iyi hatirliyorum. Onlardan biri benim liseden tek ve en yakin arkadaslarimdan biriydi. Hatta avukat oldugu icin sureclerimde cok yardimci olmustu. Manevi, arkadas olarakta cok destek cikmisti. Surekli telde konusuyorduk.
O ise yillardir sevgilisi olan, ve ayni zamanda onun sayesinde benimde arkadasim olan, ve sevdigim bir cocukla pandemi doneminde evlendi. Cok uyumlulardi, yillardir arkadasimla yalniz bile bulusmadim, her gorusmemize esi ile beraber gelirdi (ayni yerde yasamiyoruz bu arada, her bulusma dedigim, yilda bir), herneyse.. Yinede tabi esi ile arkadasim olmadan bir iletisimim olmadi tabi benim icin onemli olan benim arkadasim ve o getiriyor esini diye ses cikarmiyordum.
Bana iki hafta once 'ben bosandim, detaylari yuzyuze gorusunce veririm ama cok kotu gunler geciriyorum, gorusunce sana simsiki sarilmak istiyorum' yazmis bana sabahin korunde. Gorur gormez aradim tabi. Acinca 'zor gunler geciriyorum ama telefonda anlatilmaz, yuzyuze gorusunce konusuruz, buarada musait degilim kapatmam lazim arkadaslar var' dedi (benim suan yurtdisinda olmam disinda sorun yok). Tamam dedim bende. Aradan iki gun gecti, aklimda kaldi, mesaj attim 'musait misin, arayayim mi' dedim. Uc gun cevap yazmadi. Sonra aradim, acti 'buyuk kazik yedim Mimoza, yuzyuze gelince anlatirim, uzun hikaye' dedi. Bende 'canim benim, en erken ekime kadar gelme ihtimalim yok ama sen ihtiyac hissettiginde, konusmak istediginde lutfen beni ara' dedim. Neden telefonda en ufak bisey bile demedigini anlayamadim. O zaman bosandiginida yuzyuze gorusunce soyleseydi, yani niye oyle havada birakip beni meraka dusurdu anlayamadim. Dogru duzgun cevapta vermiyor ama insta da hep arkadaslariyla falan foto paylasiyor bu arada.
Gecen hafta da kuzenim bosanmis, babam XX bosanmis, bi arayip hal hatir sormak destek olmak istersen dedi. Bende birkac gun bekledim aramak icin, en son bugun aradim, annesi (yengem) acti, kizim ayrilmak istedi ayrildi, nedenini bende bilmiyorum ama ne karar verdiyse arkasindayim, damat ve ailesi cok iyiler, kizimda onlara kiyamiyor, kirmamaya calisiyoruz onlari uzulmesinler diye, ama kizim boyle istemis bosandi, nedenini bilmiyoruz dedi. Hos bende zaten nedenini sormamistim, cok ozel birseyde olabilir, herkes herseyi paylasmak zorunda degil ama... Neyse.. Bi garip hissettim, sanki ben dedikodu yaparim diye mi dusunup gizliyorlarmis gibi. Ama ben cok alakasiz biryerde binlerce kilometre otede yasiyorum, ve hayatimda daha kimsenin biseyini birine bile soylemedim soylememde. Bu ' ben bosandim' haberi verilipte, daha da bir detay yada muhabbet, konusma yok sana muhabbeti sinirimi bozdu ikisinde de. E o zaman demeyin bana, banane senin bosanmandan.. Amac ne anlayamadim. Bir ihtiyac varmis gibi hissediyorum haber verilincede ariyorum, ama sonra basindan atmalar falan. Haksiz miyim?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?