Özelden konuşalım istersen canım.Cok teşekkür ederim siz de.Bi de size histereskopiden sonra doktor kontrole çağırdı mi yani muayene ediyor mu ben yarın gidicem bi de onun stresi çöktü şimdi çünkü ben yumurtlama takibini de karnimdan yaptırıyorum
Bunların hepsini eksiksiz yaşadım şimdi şükürler olsun Bir kızım var 16 aylık 17 ayına girdiSebepsiz infertilite ile 3 yıl olacak bebek özlemi çekiyorum. Öncesinde de 2 yıl gibi bir süre şartların iyi olması için sabrettik korunduk. Adetlerim düzenliydi, sigara, sağlıksız yiyecek alışkanlığımız felan yok eşimle. İstediğimiz zaman 3 4 ay içinde olur İnşaAllah diye düşünüyordum hep. İlk 2 yıl sabrederken benden sonra evlenip hamileyim haberleri alınca üzülüyordum ama çok takmıyordum. Soranlara borcumuz çok şimdi acele etmiyoruz diyorduk. "bebek rızkıyla gelir, yap gitsin" "hadi daha neyi bekliyorsunuz ki!" vs. gibi söylemler sinirlendiriyordu ama gülüp geçiyordum.Rızkı veren Allah ama güzel şartlar sunmak önemsemek bizim elimizde. Arkadaşlardan , komşulardan aldığım gebelik haberleri, misafirlikte ilk defa tanıştığım gebelerin konuşmaları, eşimin akrabalarından gelen haberler, kuzenlerimin olan bebekleri... Bu süreçte hem isteyip hem sabretmek içine atmak hep. Çok hayal kurdum bu sürede. Normalde 1 yıl bekleme süresi her ay %15 20 gibi bir ihtimalin olduğunu bilmiyordum bu geç kalmış endişesiyle karışık stres üzüntü verdi. Daha 6, 7 ay olmuş denerken bir teyzenin yolda arabada oturup eşimi beklerken "sen niye yalnız oturuyorsun, çocuk yok mu?" demesi... Yok demem karşılığında "niye olmuyor mu?" diye sorması...
Ev tutacağım emlakçı nın 3. Çocukları olacakmış bize ondan bahsetmesi ve "sizde çocuk yok mu? Niye olmuyor mu yoksa?" demesi herkes içinde... (adam o kadar patavatsız biriydi ki ev için mecbur sabrettik.) Kayınvalidem normalde anlayışlı biridir ama bizi düşünüp incelik göstermediği şeyler oldu içim acıdı, çok üzüldüm hep. İlk yıl eşimin kuzeninin ultrason fotosunu attı bana sende gör diye. Öylesine meraktan gönderdi nisbet yapacak biri değil ya da ima. Ama ben üzülürüm diye düşünmedi, beklemek zorundayız biliyordu. Denemeye başladık olmuyor 7 ay olmuş, eşimin kuzeninin birinin ikizleri olacak bekliyorlar, diğerinin büyüdü 1 yaşına gelecek onun lafı sözü sevmeler... anlatmalar... Yine bizde üzülürüz belki demedi...
Biraz geç evlendim arkadaşlarıma göre onların bebekleri oldu, büyüdü ilkokula giden bile vardır. Çoğuyla irtibatım koptu ama insan yaşıtları olarak düşününce bir üzüntüye kapılıyor. Herkes evleniyor sende bu kervana katılmak istiyorsun. Zamanı gelip içgüdüsel fıtraten sende anne olmak istiyorsun. O sürede bende çok isterken o ikizlere kendimin olacak gibi hediye hazırlık yaptım. 2 yaşına gelecekler benim hala içim acıyor.Geçen hafta hepsi zorunlu gittiğim bir nişanda karşımda foto çekildiler. Kayınvalidem yanımda yine onları seslenerek sevdi, benim içim acıdı. Hepsi bize uzak ama sosyal medya, profil fotoları görmek altına yazılan iyi ki annen oldumla başlayan methiyeler, anneler günü... Bir Dr sonrası ağlarken ikizlerin Doğumgünü daveti için gelen fotolu kartpostal ile içinin acıması...
"hadi daha yok mu? Ne bekliyorlar?" demeleri...
Muhabbet kuşu aldım besliyorum 3 yıldır. Onların bile 3. Kez yavruları olduyeğenlerim yok kimsenin çocuğunu öyle sevemiyorsun kuşlarımız sevdim hep. Şehir dışındaki anneme kafes taşıdım ve beni gören komşular "kuş bakıyor ama çocuğu yok mu vs " diyorlarmış...
Tek kardeşimi kaybettim. Daha ilk gün cenaze evinde tanımadığım üst komşunun 7, 8 torunu varmış en sonuncusu 20 günlükmüş bana onu anlatması...
Akrabaların imalı konuşmaları, hiç torunu olmayan 70 yaşında annemin yanında torunlarının fotolarını gösterip konuşmaları. Hele birinin dayanamayıp cenaze arabası gelecekken "göbeğin var yoksa hamile misin?" demesi, bir başkasının aynı şekilde "sen hamile misin? " diye atlaması. (sanki haberleri olmayacak hiç. )
Çocuğun çok olduğu en az 3, 5 çocuk düşünen ve olan bir şehirdeyim. Bazen el ele tutuşmuş 3, 4 kardeş yanlarında anneleri gider sen bakakalırsın. Yürüyüşe çıkarsın parklarda hep bebek arabalılar... Yalnızsın, kimsen yok olsaydı şimdi şöyle yapardık büyüdü vs diye düşünürsün içinden atamazsın.
Dr a gidersin her seferinde kayıtta "gebe misiniz?" sorusu (prosedür ama can yakıyor işte)
ailesiyle gelmiş cinsiyet öğrenecekler, sevinçle çıkıp birbirine sarılanlar, konuşmalar,
Nst odası dibimizde içeriden gelen sesler, mutlu çıkan gebeler...
Karşıdaki çocuk polikliğine pusetlerle gelenler... Dr un dediğine üzülerek çıkmışsın, bekleyeceğiz demiş. O an önünden yenidoğan bebeğini sarmalamış, koridorda yol boyu sesli severek giden kadın... Senin tarifsiz bir eksiklik, burukluk, acı hissetmen...
Artık topluma karışayım nereye kadar demişsin ve ilim okunan bir meclise gitmişsin orda bile düşüncesiz insanların seni bulması... Soranlara cocuk yok deyince "AA yeni mi evlisiniz?" demelerine karşı buz gibi "Hayır" demek..
2 yaşında çocuğunu "havalara uçuracak kadar kurban olurum sana diye sevip, öpen" anne... (toplum içinde bunu hoş karşılamıyorum herşeyin ölçülüsü güzel.) bu ortamda da pek çok gebenin karşına çıkması... Gelen çocuklar ve onlarla ilgilenen anneler...
Senin bana birşey söyleyip sormasınlar sakın diye kendini sıkman... 2.çocuğu konuşmaları ve çok kısa sürede 2. Çocuğa hamile kaldıklarını öğrenmen.
Sende istiyoruz demişsin seni hiç düşünmeyen empati yapmayan biri kapıdan girer girmez nasılsın derken boynuna sarılıp "Ay ben 2. Ye hamileyim!!" demesi sevinçle... Senin içinin buz kesmesi...
Hissizleşiyorum artık acıda duymuyorum galiba diye düşünmen...
İyi ki imanımız var! Bunların hepsi imtihan biliyorum. Allah böyle takdir etti. Günahımız çok belki bu üzüntüler kefaret olacak. Hayırlı zamanda diye dua ediyordum o zamanı bekliyor belki. İnsanız, acisiz üzülüyoruz malesef. Keşke daha duyarlı, düşünceli empati yapan kişiler olabilsek... Hiçbirşey bizim elimizde değilken "senin çocuğun yok olmuyor mu" demek nedir? olduran ben miyim!? "Allah vermiyor mu canı yaratan Allah" denilse ya!
Doğal yolla olmasını çok istedim hala istiyorum. Aşılama hariç her yöntemi denedim, Tüp bebeği maddi manevi içime sindiremedim epey bir zaman.
Allah isteyene istediği kadar versin kimseye haset etmiyoruz kıskanmıyoruz kötü niyetle konuşmuyoruz.
Ama insan KENDİNE üzülüyor, içi buruluyor... Keşke bu kadar düşüncesiz olmasa insanlar ve zalimce konuşmasalar... Herkesle konuşamıyorum etrafımda beni anlayacak biri de yok içimi döktüm buraya. Uzun oldu okuyanlar için teşekkürler. Hakkımızda hayırlısı olsun.
Allah razı olsun canımMaşaAllah güle güle büyütün. Hayırlı evlat olsun. İnşaAllah istediğinizde kardeşi de olur. Hangi kirleri yapmıştınız acaba okuyanlar belki bir faydası olur. Bir noktadan sonra insan herşeyi deniyor.
Nasıl mesaj atılıyor bilmiyorum kiÖzelden konuşalım istersen canım.
İnsülin direnci ve tsh yüksekliği varmış sizde sanırım. Bende de vardı kontrol altına aldık. İnositol kullandım ve 2 senedir belki daha fazla levotron içiyorum bende. Klomen kendin mi kullandın? Bal tarçın çörek otu nasıl yapılıyor bize de tarif eder misin?Bunların hepsini eksiksiz yaşadım şimdi şükürler olsun Bir kızım var 16 aylık 17 ayına girdi
Kızım 2. Doğumum
Oğlumu kaybettim
Çok ama çok uzun hikaye benimkisi....
Sana söylemek istediğim gece gündüz araştırmalar yaptım doktora düzenli gittim (dahiliye ve kadın doğum)
Kürlerle hamile kaldım... Şimdi yine istiyorum ama bu kez acelem yo
Allah razı olsun canım
Bal tarçın çörek otu karışımı hayıt hapı glifor kullandım başka arı sütü bal polen karışımı klomen kullandığım ayrıca tiroid ilacı da kullanıyordum levotiron
Sma miAman takmayın kimseyi insanlar konuşacak bişeyler illaki bulur benim gibi düğün gecesi hamile kalsanızda bu seferde nasıl ilk günden oldu diyorlar benimde hemen olması sorundu mesela baya saçma sapan laflar edilmişti,tamam şükürler olsun hemen oldu ama sadece olup olmamasıyla değil sağlıklarıylada imtihan oluyorsunuz iki çocuğum ölümcül bir kas hastalığına sahipler demem o ki herşey bir imtihan sebebi olmasıda olmamasıda ayrı bir sınav
DMDSma mi
Onu bilmiyorum ssosyal medyada smali bebeklere okadar takildim ki duymadiklarimda cok. Umarim dmd nin.turkiye tedavisi vardir kampanyalarla yormaz sizi.cok gecmis olsnDMDSma hastalığının biraz daha yavaş ilerleyeni gibi,yaşam süresi,daha erkende oluyor tabi ama genelde yirmili yaşlara kadar yaşayabiliyorlar,hergün kasları eriyor
Maalesef dünyanın hiçbir yerinde tedavisi yok,çok teşekkür ederim ne kadar duyarlısınız Allah kimseye vermesin çok zorOnu bilmiyorum ssosyal medyada smali bebeklere okadar takildim ki duymadiklarimda cok. Umarim dmd nin.turkiye tedavisi vardir kampanyalarla yormaz sizi.cok gecmis olsn
Canım bal tarçın çörek otunu karıştıracaksın sabah akşam bir tatlı kaşığı yiyeceksin ama çiğ yerken çiğnemen gerekiyor çörek otlarını çiğnemen gözüküyor böyle dişlerinle iyice ezman gerekiyor yoksa bir işe yaramaz yani çörek otu girdiği gibi vücudundan çıkar vücuduna geçmezİnsülin direnci ve tsh yüksekliği varmış sizde sanırım. Bende de vardı kontrol altına aldık. İnositol kullandım ve 2 senedir belki daha fazla levotron içiyorum bende. Klomen kendin mi kullandın? Bal tarçın çörek otu nasıl yapılıyor bize de tarif eder misin?
Canımm okumayı sevmeyen birisi olarak hepsini okudumSebepsiz infertilite ile 3 yıl olacak bebek özlemi çekiyorum. Öncesinde de 2 yıl gibi bir süre şartların iyi olması için sabrettik korunduk. Adetlerim düzenliydi, sigara, sağlıksız yiyecek alışkanlığımız felan yok eşimle. İstediğimiz zaman 3 4 ay içinde olur İnşaAllah diye düşünüyordum hep. İlk 2 yıl sabrederken benden sonra evlenip hamileyim haberleri alınca üzülüyordum ama çok takmıyordum. Soranlara borcumuz çok şimdi acele etmiyoruz diyorduk. "bebek rızkıyla gelir, yap gitsin" "hadi daha neyi bekliyorsunuz ki!" vs. gibi söylemler sinirlendiriyordu ama gülüp geçiyordum.Rızkı veren Allah ama güzel şartlar sunmak önemsemek bizim elimizde. Arkadaşlardan , komşulardan aldığım gebelik haberleri, misafirlikte ilk defa tanıştığım gebelerin konuşmaları, eşimin akrabalarından gelen haberler, kuzenlerimin olan bebekleri... Bu süreçte hem isteyip hem sabretmek içine atmak hep. Çok hayal kurdum bu sürede. Normalde 1 yıl bekleme süresi her ay %15 20 gibi bir ihtimalin olduğunu bilmiyordum bu geç kalmış endişesiyle karışık stres üzüntü verdi. Daha 6, 7 ay olmuş denerken bir teyzenin yolda arabada oturup eşimi beklerken "sen niye yalnız oturuyorsun, çocuk yok mu?" demesi... Yok demem karşılığında "niye olmuyor mu?" diye sorması...
Ev tutacağım emlakçı nın 3. Çocukları olacakmış bize ondan bahsetmesi ve "sizde çocuk yok mu? Niye olmuyor mu yoksa?" demesi herkes içinde... (adam o kadar patavatsız biriydi ki ev için mecbur sabrettik.) Kayınvalidem normalde anlayışlı biridir ama bizi düşünüp incelik göstermediği şeyler oldu içim acıdı, çok üzüldüm hep. İlk yıl eşimin kuzeninin ultrason fotosunu attı bana sende gör diye. Öylesine meraktan gönderdi nisbet yapacak biri değil ya da ima. Ama ben üzülürüm diye düşünmedi, beklemek zorundayız biliyordu. Denemeye başladık olmuyor 7 ay olmuş, eşimin kuzeninin birinin ikizleri olacak bekliyorlar, diğerinin büyüdü 1 yaşına gelecek onun lafı sözü sevmeler... anlatmalar... Yine bizde üzülürüz belki demedi...
Biraz geç evlendim arkadaşlarıma göre onların bebekleri oldu, büyüdü ilkokula giden bile vardır. Çoğuyla irtibatım koptu ama insan yaşıtları olarak düşününce bir üzüntüye kapılıyor. Herkes evleniyor sende bu kervana katılmak istiyorsun. Zamanı gelip içgüdüsel fıtraten sende anne olmak istiyorsun. O sürede bende çok isterken o ikizlere kendimin olacak gibi hediye hazırlık yaptım. 2 yaşına gelecekler benim hala içim acıyor.Geçen hafta hepsi zorunlu gittiğim bir nişanda karşımda foto çekildiler. Kayınvalidem yanımda yine onları seslenerek sevdi, benim içim acıdı. Hepsi bize uzak ama sosyal medya, profil fotoları görmek altına yazılan iyi ki annen oldumla başlayan methiyeler, anneler günü... Bir Dr sonrası ağlarken ikizlerin Doğumgünü daveti için gelen fotolu kartpostal ile içinin acıması...
"hadi daha yok mu? Ne bekliyorlar?" demeleri...
Muhabbet kuşu aldım besliyorum 3 yıldır. Onların bile 3. Kez yavruları olduyeğenlerim yok kimsenin çocuğunu öyle sevemiyorsun kuşlarımız sevdim hep. Şehir dışındaki anneme kafes taşıdım ve beni gören komşular "kuş bakıyor ama çocuğu yok mu vs " diyorlarmış...
Tek kardeşimi kaybettim. Daha ilk gün cenaze evinde tanımadığım üst komşunun 7, 8 torunu varmış en sonuncusu 20 günlükmüş bana onu anlatması...
Akrabaların imalı konuşmaları, hiç torunu olmayan 70 yaşında annemin yanında torunlarının fotolarını gösterip konuşmaları. Hele birinin dayanamayıp cenaze arabası gelecekken "göbeğin var yoksa hamile misin?" demesi, bir başkasının aynı şekilde "sen hamile misin? " diye atlaması. (sanki haberleri olmayacak hiç. )
Çocuğun çok olduğu en az 3, 5 çocuk düşünen ve olan bir şehirdeyim. Bazen el ele tutuşmuş 3, 4 kardeş yanlarında anneleri gider sen bakakalırsın. Yürüyüşe çıkarsın parklarda hep bebek arabalılar... Yalnızsın, kimsen yok olsaydı şimdi şöyle yapardık büyüdü vs diye düşünürsün içinden atamazsın.
Dr a gidersin her seferinde kayıtta "gebe misiniz?" sorusu (prosedür ama can yakıyor işte)
ailesiyle gelmiş cinsiyet öğrenecekler, sevinçle çıkıp birbirine sarılanlar, konuşmalar,
Nst odası dibimizde içeriden gelen sesler, mutlu çıkan gebeler...
Karşıdaki çocuk polikliğine pusetlerle gelenler... Dr un dediğine üzülerek çıkmışsın, bekleyeceğiz demiş. O an önünden yenidoğan bebeğini sarmalamış, koridorda yol boyu sesli severek giden kadın... Senin tarifsiz bir eksiklik, burukluk, acı hissetmen...
Artık topluma karışayım nereye kadar demişsin ve ilim okunan bir meclise gitmişsin orda bile düşüncesiz insanların seni bulması... Soranlara cocuk yok deyince "AA yeni mi evlisiniz?" demelerine karşı buz gibi "Hayır" demek..
2 yaşında çocuğunu "havalara uçuracak kadar kurban olurum sana diye sevip, öpen" anne... (toplum içinde bunu hoş karşılamıyorum herşeyin ölçülüsü güzel.) bu ortamda da pek çok gebenin karşına çıkması... Gelen çocuklar ve onlarla ilgilenen anneler...
Senin bana birşey söyleyip sormasınlar sakın diye kendini sıkman... 2.çocuğu konuşmaları ve çok kısa sürede 2. Çocuğa hamile kaldıklarını öğrenmen.
Sende istiyoruz demişsin seni hiç düşünmeyen empati yapmayan biri kapıdan girer girmez nasılsın derken boynuna sarılıp "Ay ben 2. Ye hamileyim!!" demesi sevinçle... Senin içinin buz kesmesi...
Hissizleşiyorum artık acıda duymuyorum galiba diye düşünmen...
İyi ki imanımız var! Bunların hepsi imtihan biliyorum. Allah böyle takdir etti. Günahımız çok belki bu üzüntüler kefaret olacak. Hayırlı zamanda diye dua ediyordum o zamanı bekliyor belki. İnsanız, acisiz üzülüyoruz malesef. Keşke daha duyarlı, düşünceli empati yapan kişiler olabilsek... Hiçbirşey bizim elimizde değilken "senin çocuğun yok olmuyor mu" demek nedir? olduran ben miyim!? "Allah vermiyor mu canı yaratan Allah" denilse ya!
Doğal yolla olmasını çok istedim hala istiyorum. Aşılama hariç her yöntemi denedim, Tüp bebeği maddi manevi içime sindiremedim epey bir zaman.
Allah isteyene istediği kadar versin kimseye haset etmiyoruz kıskanmıyoruz kötü niyetle konuşmuyoruz.
Ama insan KENDİNE üzülüyor, içi buruluyor... Keşke bu kadar düşüncesiz olmasa insanlar ve zalimce konuşmasalar... Herkesle konuşamıyorum etrafımda beni anlayacak biri de yok içimi döktüm buraya. Uzun oldu okuyanlar için teşekkürler. Hakkımızda hayırlısı olsun.
Bende korunduğumuz zamanlarda hayırlı zamanda olsun diye dua ediyordum belki ondan.Canımm okumayı sevmeyen birisi olarak hepsini okudumöncelikle kim ne demiş ne sormuş hepsiniii koskocaman boşver gül ve geç. Beş yıllık evliyim 2019 da evlendim benden küçük kızkardeşim evlendi ve kucağına evladını aldı hiçbir sorunumuz da yoktu ama çevremdeki herkes benden çok dert edinir gibi sorardı hele ki kardeşimin bebeği olunca bana üzülenler bile olmuş. Ve en önemlisi beş yıl eşimde de ben de de sorun yok ama aslında daha değişik sorunlar var ortada simdi giremeyeceğim o konuya. Neyse hayatım aynı devam ederken birden bire Eylül ayında hamile olduğum haberini duydum. Ve anladım ki ben zamanımı bekleyecekmişim. Ben ne zaman istersem değil Allah ne zaman isterse verecekmiş. Yok afedersin ayağını dik, sağa yat vs hikaye son olarak (benden küçük kardeşlerim vardı bekarken çocuk yapmıcam su kadar zaman diyordum beş yıl falan ) belki sözüm dua yerine geçti. O yüzden hep hayır konuşalım. İyiki varsın sen çok güzel ve çok özelsin.
Sağol canım teşekkür ederim farklı bir bilgi oldu. Okuyanlardan yararlanır belki.Canım bal tarçın çörek otunu karıştıracaksın sabah akşam bir tatlı kaşığı yiyeceksin ama çiğ yerken çiğnemen gerekiyor çörek otlarını çiğnemen gözüküyor böyle dişlerinle iyice ezman gerekiyor yoksa bir işe yaramaz yani çörek otu girdiği gibi vücudundan çıkar vücuduna geçmez
Ayrıca hayıt hapı içiyordum agnuscaston (günde bir tane ama hamile kaldığıma gözümü karartıp günde 2 tane sabah akşam 10 gün içmiştim)
Ayrıca klomeni de o ay kendim insiyatif aldım yani kendi vücudum sonuçta diye 2 kutu aldım bir tane akşam 2 tane sabah içiyordu yani günde 3 tane içiyordum
Ve adetim bittiği günden itibaren ovulasyon testi kullanıyorum o ayda kullanmıştım hep kullanıyordum
Rabbim size sabırlar versin yardım etsin.Maalesef dünyanın hiçbir yerinde tedavisi yok,çok teşekkür ederim ne kadar duyarlısınız Allah kimseye vermesin çok zor
Sizede inşallah sağlıklı hayırlı evlatlar versin,benim aileminde yıllarca çocukları olmamış sonra ben doğmuşum hiçbir zaman umutsuz olmayın,inanın zamanını bekliyor bazı şeyler ve eğer korunsanız bile olacaksa yine oluyor,ortanca oğlum o kadar korunmamıza rağmen nasıl oldu hâlâ anlamış değildim ta ki bir kaç yıl öncesine kadar,çok ağladım öğrenince çünkü ilk oğlum çok küçüktü, derken hamileyken yapılan testlerde üstelik kaç kez tekrarlandıysada down sendromlu olma ihtimali çok yüksek bir bebek denildi hatta doktorum almayı teklif etti ben asla kabul etmedim ve bir daha doğuma kadar gitmedim hastaneye ve doğdu,şuan tek sağlıklı çocuğum o,bence sizin içinde hayırlısı ne zamansa o zaman nasip olacaktır inşallahRabbim size sabırlar versin yardım etsin.
Neden tardımcı üreme tekniklerine basvurmuyorsunuz. Sebepsiz infertilite sebebiyle 3 sene cocugu olmamıs biri olarak soruyorum. Yasadıgın seyler cok normal herkes sorar herkes yorum yapar. 3 sene boyunca bana da soruldu olmuyor yanı dedim varsa öneriniz söyleyin dedim:) asla yine soruyorlar diye kendimi üzmedim. Bence sende bir destek alabilirsinRabbim size sabırlar versin yardım etsin.
Bugün adet oldum o yüzden moralim bozuldu tüp bebek öngörüşme sine gitmeme rağmen gecikince yine de umutlandım. Hayırlı vakitte diye dua ediyordum önceden belki onu bekliyor. Hiç bir sebep yok ama tedaviye başlıyoruz gözlerim dolup dolup duruyor bunu yazarken. Üstelik bir de yeni taşındım ve üstümdeki komşudan eziyet çekiyoruz bugün konuşmaya gittim açmadı kapıyı. Stres ve üzüntü olmamalı ama çok duygusalım bu konuda hassas. Komşu da Tuzu biberi. Allah razı olsunSizede inşallah sağlıklı hayırlı evlatlar versin,benim aileminde yıllarca çocukları olmamış sonra ben doğmuşum hiçbir zaman umutsuz olmayın,inanın zamanını bekliyor bazı şeyler ve eğer korunsanız bile olacaksa yine oluyor,ortanca oğlum o kadar korunmamıza rağmen nasıl oldu hâlâ anlamış değildim ta ki bir kaç yıl öncesine kadar,çok ağladım öğrenince çünkü ilk oğlum çok küçüktü, derken hamileyken yapılan testlerde üstelik kaç kez tekrarlandıysada down sendromlu olma ihtimali çok yüksek bir bebek denildi hatta doktorum almayı teklif etti ben asla kabul etmedim ve bir daha doğuma kadar gitmedim hastaneye ve doğdu,şuan tek sağlıklı çocuğum o,bence sizin içinde hayırlısı ne zamansa o zaman nasip olacaktır inşallah
Zaten 1 yıl dan sonra gerekenleri yaptık ama engeller çıktı hayattan ve Dr hatası indan 6 ayın gitti. Ameliyat oldum tüp bebek için çizik atıldı süreç uzadı sonra kimyasal gelişti betahcg değerim düşmek bilmedi adetim bozuldu ve üzerine taşındım hayattan imtihanlar oldum ve bugüne geldik. Tüp bebeğe gidiyoruz bu ay İnşaAllah. Ayrıca çok maddi manevi zor bir süreç. Herkesin parası hazır olmayabilir bize devlet rapor çıkarmıyor devlette sıra gelmek bilmiyor normal randevu da bile. Şuan bile zorlanacağız. Ben sizin gibi söylemeyi tercih etmiyorum sorulması anormal mahrem bana göre. Teşekkür ederim.Neden tardımcı üreme tekniklerine basvurmuyorsunuz. Sebepsiz infertilite sebebiyle 3 sene cocugu olmamıs biri olarak soruyorum. Yasadıgın seyler cok normal herkes sorar herkes yorum yapar. 3 sene boyunca bana da soruldu olmuyor yanı dedim varsa öneriniz söyleyin dedim:) asla yine soruyorlar diye kendimi üzmedim. Bence sende bir destek alabilirsin
Bu kadar ayrıntılı düşünmeyin derim gebelik istiyorsunuz herseyi bu kadar ince düşünürseniz stresten asla uzak kalamazsınız. Tüp bebek tedavisinde en önemli seylerden biri stres ile basa cıkmak. Stresin etkileri bilşmsel acıdan hala arastırılmakta. Hiç bir şey yokken tedaviye baslayan bir sürü arkadasımız var. Bunda uzulecek bir şey yok. Hatta bir cok hasta tanıyorum ilki tüp bebek olup ikincisi normal olan. Bu sure zarfında stresinizi yonetebilmek için destek almanızı öneririm umarım hersey gönlünüzce olurZaten 1 yıl dan sonra gerekenleri yaptık ama engeller çıktı hayattan ve Dr hatası indan 6 ayın gitti. Ameliyat oldum tüp bebek için çizik atıldı süreç uzadı sonra kimyasal gelişti betahcg değerim düşmek bilmedi adetim bozuldu ve üzerine taşındım hayattan imtihanlar oldum ve bugüne geldik. Tüp bebeğe gidiyoruz bu ay İnşaAllah. Ben sizin gibi söylemeyi tercih etmiyorum sorulması anormal mahrem bana göre. Teşekkür ederim.
Dualarım sizinle Allah gönlünüze göre bir evlat versin,kolay değildir eminim ama lütfen herşeyin iyi olacağını düşünmeye çalışın, sizin stres yapmamanız lazımBugün adet oldum o yüzden moralim bozuldu tüp bebek öngörüşme sine gitmeme rağmen gecikince yine de umutlandım. Hayırlı vakitte diye dua ediyordum önceden belki onu bekliyor. Hiç bir sebep yok ama tedaviye başlıyoruz gözlerim dolup dolup duruyor bunu yazarken. Üstelik bir de yeni taşındım ve üstümdeki komşudan eziyet çekiyoruz bugün konuşmaya gittim açmadı kapıyı. Stres ve üzüntü olmamalı ama çok duygusalım bu konuda hassas. Komşu da Tuzu biberi. Allah razı olsunbana dua edin kimseyle konuşamıyorum.