- 14 Eylül 2018
- 39
- 16
- 32
Bende de iki tane kedi var :) sende kaç tane var?Benım yaşım 24Ama 6 yıllık evlıyım
Yaş itibariyle değil ama evlilik yılının artışı sebebıyle e artık dıyoruz bır bebek gelsin . Kediilerime kardeş gelsin
Bizim çevrede de bebek olunca kedılerı verırsınız dıyenler çokHepsinin boğazını sıkıp atasım gelıyor
Evet çok haklısınız ben de bi çocukla kalacagimi söylediğimde bak Allah korusun falancanin da bi çocuğu varmış ölmüş şimdi tekrar çocuk sahibi olmaya çalışıyorlarmış yap ikinciyi diyorlar ve bana okadar garip geliyor ki bu düşünce. Çocuğun ölecek ve iyiki ikinciyi yapmışım mı diyeceksinKimse şu dünyaya ya hayrıma bi çocuk getireyim de ülkemizin genç nüfusunu koruyalım diye yapmıyor degil mi?
Yada bi çocuk dogurayım da vatana millete hizmet etsin diye.
Herkes kendi nefsi için çocuk istemiyor mu?Yani hepimiz önce kendi nefisi için bu işe soyunuyor mu?.
Burada 3 çocuğum var sırtım yere gelmez diyeni de okuduk çevre baskısından bunaldım artık çocuğum olsun diyeni de .Hatta kocası ile arası düzelsin diye çocuk yapanlar bile varken annelik kelimesi içinde saklı olan nefisten cidden hiç mi haberiniz yok?
Yani 1 çocuğuma birşey olursa diğeri ile avunayım diye yapan hiç yok mudur garantilemek işin 2,3 doğuran?(Düşünsenize ne kadar acı sen yavrunu kaybettikten sonra diğeri ile avunsan ne ki?)Yada yaşlılıgını garanti altına almak isteyerek yapanlar vs vs.
Bende de 2 kedi varBende de iki tane kedi var :) sende kaç tane var?
Hamileyken bana çok dediler bunu. Evlendiğim günden beri kesi besliyorum ve ilk aldığım kediyi şuan vden göndermeyi düşünüyorum
Yok ya yollayamam zaten bakma böyle sinir anında söyleniyorum da. Bende kıyamam.Bende de 2 kedi varneden ya yollama kıyamam benım arkadaşımda 4 kedi var ve 1 evladı çoğu zaman çocuğu çiziyolar ama 1 gün bırakmak aklından geçmedi . Problem nedir sende ?
Benım oğlanda öyledir çok asabidir . Bende çocuğa yaklaştırmam buyuk ıhtımalle .. genelikle kızla oynatırrırm :) oğlan sadece benımle gecinebiliyor eşimi bile mahvetti . Aaahh o veterınerlere burda olsa da konussa :) narkozlu haldeyken bile ellerini mahvetti :)) ama onu çok seviyorum ilk gözağrım o benımYok ya yollayamam zaten bakma böyle sinir anında söyleniyorum da. Bende kıyamam.
Çocuğa şimdilik biley yapmadılar da komşumun kızının elini çizdi. Pati attı yanına gidip sevmek istediğinde. Bana hep bi saldırma halinde zaten oyun oynayamıyorum fazla. Ama bu çocuktan önce de vardı nerdeyse 4 senedir var bu durum.
Benim oturduğumu gördüğü an üstüme zıplıyor :) ve öyle bir kedi ki nefes keser cinste :))
Kız yaşım 29 oldu artık, ancak düşünme aşamasına yeni geldikBen düşünene ve yapana kadar en az 1 yıl daha geçer. Sen daha dur, erken senin için Evlilikte en az 2-3 yıl çocuk mocuk yapmayacaksın.
merhaba seni cok iyi anlıyorum.Ben de oğlumu cok seviyorum ama yoruluyorum. Benim de yardım edecek kimsem yok. Ben kreşe verdim bütün sorunlarımız bitti. Oğlum da kreşi cok seviyor. Bence sen de biraz para ayır ve kreşe ver. Kreşlerde kardeş indirimi yapılıyor. Kendine zaman ayırmanı sağlar. Ama asla sinirinin acısını çocuklardan çıkarma. Onlar daha çocuk. Kolay gelsin. :)O kadar pişmanım ki anne olduğum için...5,5 senedir kapana sıkışmış cebelleşiyorum.Bekarlıgımda ağlayan zırlayan çocuklara bakıp anneleri hakkın da “bi kadın neden çocuk yapar ki hayatını mahvetmek için mi?”diye düşünür çocuk yapmalarına hayret ederdim.Çünkü özgürlük kelimesinden oluşuyordum ben.Evliliğimden 2,5 sene sonra çocuk sahibi olmaya karar verdim fıtrat gereği sanırım.O dönem net hatırlayamıyorum nasıl karar verip nasıl cesaret ettim hiç bilemiyorum .İkincisi ise kazara oldu ...
5,5 senedir ben diye birşey yok .7/24 bakıcı olarak kiralanmışım.Sosyallik şöyle dursun bi banyo/wc ye bile insan gibi girip çıkamıyorum.
Annem destek olmadı hiç bir zaman sadece bir ben vardım .7 ay baktı hergin oğlum oraya bırakırken yalvarıyordu bırakmamam için.Ve her hafta beni twl de rahatsız ediyordu su gün izin al günüm var su gün izin al gezim var vs saçma sapan sepeblerden .Sanırım anaç olmamam ondan gelen bi kalıntı .Ama ondan daha çok sevgi verdiğimi düşünüyorum evlatlarıma .
Çocuklarımı kaybetsem dünya basıma yıkılır onları çok seviyorum ama onlar doğmamış olsaydı onları hiç tanımamış hiç sevmemiş olacaktım.O zaman olmayan bişeyin yokluğu için ağlamayacaktım .
İş hayatım bittikten sonra çocuklar daha ağır gelmeye başladı.Ve durmadan kavga eden iki erkek çocuk .Büyüdüler iş kolaylaşacak diye beklerken gün ve gün benim isyanım artıyor .Onlara yapabildiğim tek şey avazım çıktığı kadar “yeter “diye bağırmak oluyor .Anlamıyorlar tatlı tatlı anlatsam da beş dakika sonra herşey yine aynı.Büyük oğlum doğduğundan bu yana zor bi çocuktu hala öyle .Küçük nispeten daha sakindi artık o da ön teker arka teker misali abisinden geri kalır yanı kalmadı .
Büyük oğlumu cimnastik,yüzme futbol aktivitelerine gönderdim yaz okullarına gitti hiç bir fayda göremedim ,enerjisi yine hiç tükenmedi .
Evin her yerine yiyecek taşıyorlar şeftali ile duvar kapı pencere siliyorlar .Birbirlerini meyve suyu ile yıkıyorlar.Birbirleri ile çoğu zaman kavga halindeler küçük canı hep acıtılan taraf .Tv den nefret ederim hiç açmam ;büyük oğlum çizgi film bagımlısı ev de gün boyu tv bangır bangır.Şöyle rahat rahatı elime kitap ,telefon alıp keyif yapamıyorum .Yani yazacak çok sey var ama şimdi öyle aklıma gelenler .
Ben anaç bi kadın değilmişim .Keşke hiç evlenmeseydim keşke hiç çocuk sahibi olmasaydım boguluyorum.Anne olmak böyle birşey mi yoksa benim çocuklarım mı böyle bilmiyorum çok daralıyorum .
İlk oğlum doğduğundan 2 yaşınadek mükemmel besledim 2 sene mememde uyudu resmen emme refleksi çok güçlüydü çok düşkündü sütüm çok güzeldi .Sabahlara kadar emerdi.Özellikle hayatımda ki o 1 yıl sadece meme vermek üzerine kurulu idi hayatım .Banyo için bile 1 saat hazırlık yapardım .Cocuklarıma bir kez emzik dahi vermedim emmelerini etkilemesin diye .
Büyük oğlumu büyütürken kardeşi doğmadan önce bi kere kızıp bağırmadım .Suan ise evde her gün sesi göklerde bi anne olmaktan bitap düştüm yıldım arkadaşlar ben ....