canım nişanlım erzurumda bense ankaradayım.beyaz eşyalar erzurumdan alındı.benim oraya gitmem mümkün olmadığı için öyle alındı.
düğün arabasınıda şöyle istemedi,aylardır konuşuluyor,düğün arabası X(kaynım) olacak diye.
davetiyeler konusunda tam fikir vermedi...seçerken zevkimize göre ortak bi nokta buluruz dedi ama biliyorumki ben gene onu kıramayacağım ve daha çok onun beğendiği modellerden birini beğeneceğim
dün teyzemle telefonda görüşüyorduk(teyzem biraz patavatsızdır) düğün salonumuzu söyleyince şöyle dedi:''aaa orayı mı tuttunuz,başka yer mi yok Y(nişanlım)nin o kadar parası var.o eski yeri mi tuttunuz daha güzel bi yer yok muydu?'' deyince üzüldüm...zaten içime sinen bi düğün olmayacak...Allah'ın uygun gördüğü,helal kıldığı şekilde olmayacak...bi çok insanın kadınlı erkekli oynayarak günaha gireceği ve bizim buna vesile olacağımız bi ortam olacak ve bu da bizim düğünümüz olacak(dediğiniz şey çok garip geldi bana.günah kavramı çok uçlarda olan bişey değildirki...illa TAŞKINLIK veya SAPKINLIK olmasına gerek yok)yani ÖMRÜMÜZÜ PAYLAŞACAĞIMIZIN İLANI....bu kadar uygunsuz bi ortamda yapıyoruz ya...Rabbim evliliğimize bereket verir inşallah...en büyük korkum bu.
iyi akşamlar kızlar,
bilen bilir,2 aydır nişanlıyım.görücü usulü nişanlandık ama birbirimizi çok sevdik,nişan öncesinde çok fazla zaman geçirerek birbirimizden emin olmaya çalıştık ve sonunda,birbirimiz için doğru insanlar olduğumuzu,yüreklerimizin aynı olduğunu,bir ömrü beraberce geçirmek istediğimizi,olacak yavrularımızın birlikte olmasını,derdimizi,sevincimizi birlikte yaşamak istediğimizi anladık ve evlilik yolunda bir adım atarak nişanlandık.
6 7 aydır tanıyorum nişanlımı.bu süre içinde sık sık beni görmeye geldi(başka bi şehirde çalışıyor).bol bol vakit geçirdik,bana değerli olduğumu hissettiren tek kişiydi o belkide...
adeta gözümün içine bakıyor,beni asla bilerek üzmüyor.bana kızdığında acıısını canımı yakarak geçirmiyor,beni hep seviyor...
öyle şanslıyımki...
sorun nerede diyeceksiniz.sorunda değil aslında ama 2 haftadır içim buruk.
biz 5 ay sonra evleneceğiz Allah'ın izniyle.o yüzden eşya işlerini acele halletmemiz gerekti.bundan 3 ay evvel nişanlım beni aradı '' bitanem bi tanıdığın dükkanındayım,beyaz eşyalarda güzel bi indirim yapacak eğer alırsam,buzdolabı,çamaşır makinesi,bulaşık makinesi.markası ve modelide X netten bakın annemle onaylarsanız alayım'' dedi.annemle baktık ve almasını söyledim.ben beyaz eşyalardan hiç anlamam o yüzden çok önemsemedim,önemli olan oydu,bitanem...onunla geçireceğim ömür,aynı evi aynı hayatı paylaşmak...(halada öyle)
tabi aradan 3 ay geçti o konu kapandı.nişanlım beni görmeye geldi.gezdik eğlendik derken büyük bi markete grdik,teknolojik aletler satılan.gezerken öylesine beyaz eşyaların orayada gittik.
gelişigüzel bi sohbet sırasında nişanlım 'A(erkek kardeşi) da beyaz eşyalarını düzdü geçen B(kaynımın sevgilisi) ile beraber bakıp almışlar' dedi.
kaynımla sevgilisi nişanlı değiller ve kaç defa istemelerine rağmen kızın ailesi vermedi kaynıma(kaynım subay,eltim doktor.yakıştıramıyorlar).
yani işleri olmuyor bir türlü...
içim burkuldu birden,kesinlikle iğnelemek için değil,bazen insanın içinden bi düşünce geçer,ansızın diline yansırya?aynı öyleydi...şöyle dedim 'ne güzel değil mi aşkım? beraber seçip almışlar onca engele rağmen....''
çok masumca demiş olacağımki nişanlım üzüldü,gözlerimin içine baktı: (
''bitanem benim,ben sana göstermiştim değil mi?bakmıştın değil mi?beğenmiştin değil mi?fırsat olmadığı için beraber alamadık biz ama söz fırın ve ocağımızı yalnız ikimiz seçerek alacağız''dedi.
çok sorun değildi aslında.sadece bi an için kaynım ve eltimi kıskandım galiba: (
başka bir konuda: ben tesettürlüyüm o yüzden düğünü çalgılı istememiştim.benim hep hayalimdi ya ilahili bi düğünüm olsun ya da şık bi nikah....
fakat nişanlım ve ailesi hiç istemedi bunu.oyun oynamayı çok seviyorlar,düğünde yas tutar gibi mi duracağız,oyunlu olmalı dediler.gönüllleri hoş olsun diye kabul ettim istemeye istemeye...
derken geçen hafta konusu açıldı,düğün arabamızı konuştuk,ben gayet hevesli:''bitanem şöyle nostaljik olsun,eski bi model araba olsun mu,pembe veya kırmızı renkli?: ) ne güzel olur değil mi: )?'' bunu derken bile mutluluğum yüzüme yansıyordu.nişanlımda ''aşkım bizim düğün arabamız olmak isteyen o kadar çok kişi var ki.hem eski araba fikrini ne senin ailen ne de benim ailem kabul eder,boşver,güzel bi araba ayarlanır'' dedi...
haklıydı.ikimizinde ailesi böyle değişikliklere(gelinle damadın fikrine) önem vermezdi....herşey klasik olmalıydı,sabit olmalıydı,geleneklere uygun olmalıydı(!) değil mi?
üzüldüm ve şöyle dedim...''bizim en mutlu günümüz fakat,ikimizin dışında herkesin istediği oluyor...galiba hep içimde bişeyler ukte kalacak...: ( ''
sonra o da çok üzüldü,ben üzüldüm diye.kıyamam ona ben.baktım üzülüyor hemen kapadım konuyu: ''neyse aşkım boşver,o da olur,arabasız kalmıyoruz sonuçta: ) '' diyerek ortamı yumuşattım ve unutmuş gibi yaptım bi daha da hiç hissettirmedim ona.
düğün davetiyelerimi konuşurkende aynısı oldu.ben:''aşkım karkatürlü,orijinal bişeyler olsun,konuklarımızında çok hoşuna gidecek hep saklayacakları,onlara tebessüm ettirecek bişay olsun'' dedim.
bitanemde:''ben klasik bişeyler olsun diye düşünmüştüm ama...neyse bitanem geldiğimde alırken bakarız,seçenek çok'' diyerek kibarca onada cık dedi..
uzun oldu kızlar...anlayacağınız,bitanemle kuracağım yuva için,o yuvaya giden yolda hep tatminkar davranmaya çalışıyorum....fakat içimde çok şey ukte kaldı...
hayallerimdeki gibi olmadı hiçbirşey.hayalimdekindende güzel olan tek şey BİTANECİK HAYAT ARKADAŞIM...tek avuntum o.bu yüzden bu tür şeyleri olabildiğince takmamaya çalışıyorum.
çünkü nişanlım gözümün içine bakıyor,öyle iyiki...ve onu öyle çok seviyorumki...
hayallerimdeki gibi evlenemeyeceğim belki ama hayalimdende iyi bi eşim olacak Allah nasip ederse,onu bana verdiği için Allah'a her gün şükrediyorum.
peki sizce doğru olan bu mu?
yoksa insan bi kezde olsa yaşayacağı şey için herşeyin içine sinmesi için mücadele mi etmeli?
siz nasıl yaptınız...fedakarlık yaptınız mı?ya da görmezden geldiniz mi?
yoksa ben bunu bir kere yaşayacağım deyip,bu konuda katı mı oldunuz?
hadi konuşalım bunu biraz?
bı ınsanı bu denlı sevmek cok guzel bırseydır herhalde
bunlar ufak ayrıntılar tabı ama sonra neden boyle yaptım dıye pısman olurmusunz mesela kaynınız evlenınce ona aynı sekılde karısmasalr zorunuza gdermı keske bnde dınlemeseydım dermısınız?
ben olsam kımseyı ısıme karıstırmazdım , cunkı bnm en ozel gunum ve bır kere yasanacak bırsey ayrıca bu durumda bn mutevazı olmak ıstemezdım karsımdakı ınsanlar bnı dusunsun ısterdım yanı karsı taraf bnm ısteklerımı yapmaya cabalasın ısterdım tabıkı bnm dusuncem bu ben katı davranırdım sahsen
Ay ya ne büyük dertler ya hey allahım yarabbim şükürler olsun hayatıma...
Siz gidin İran'da yaşayın en iyisi, etrafınızda açık saçık kadınlar hep olacak çünkü!
yazık o erkeklere ya daha konuşurumda neyse susuyorum!
öncelikle teşekkür ederim Rabbim daha güzel bi sevgiyi sana nasip etsin inşallah
nişanlım günlük hayatta bi dediğimi iki etmiyor,yani sürekli benim mutluluğum ve iyiliğim için uğraşıyor.
benim tek sorunum evlilik hazırlığı evresinde bizim kendi isteklerimize yönelik değil,etrafı memnun etme çabası içinde olmamız.
elti adayım yaşça benden büyük,haliyle bunun getirdiği bi otoriteside var.yani net tavrını koyabilir ve tahminimcede bu kadar çok karıştırtmaz kendisine.
o zaman belki içim burkulur,keşke bende zamanında gönlümden geçeni rahatça söyleyebilseydim diye.
fakat şu da var ki,nişanlımla huzurlu olduktan sonra çokta önemsemeyebilirim...yani tavrım nasıl olur bende kestiremiyorum.
dün biraz bahsini açtım,düğün salonundan şikayetimi belirttim,için rahat değilse hemen kaporayı geri alalım,başka yer bakalım dedi.
düğünün içeriği istediğim gibi olmadıktan sonra mekanında önemi yok.ben oyunlu istemiyorum,diyemiyorumda: (
desemde o konuda yapacak bişeyi yok gerçekten,çünkü nişanlım tarafı sülalece oyun delisi,çok seviyorlar oynamayı...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?