çok haklısınız aynen öyle oluyor ,kim zorbaysa ona saygı duyuluyor bizim toplumun saygı kriteri sadece buAyyy hadi bakalım sağlıklamerak etme annesi. O en iyi vakti bilir
Gelmişken konu sahibine de yorum yapayım ayıp olmasın
Evet maalesef toplumumuzda iyi niyetli, kibar insanlar "kolay lokma, ezik, saygı duyulmak zorunda olunmayan" insanlar olarak görülüyor maalesef. Ben de biraz çektim bu yönümden. Ama haklıysam asla susmam. Herkese de haddini bildiririm. O kişilerin beni o sandıkları kategoriden çıkarmalarını bi güzel de beceririm. İnsan ilişkileri böyle uyumlu bir dans gibidir. Yapmasını bileceksiniz. Yoksa hep ayağınıza basarlar
Kendinize yüklenmeyin o zaman lüzumsuz biriymiş demek ki bir daha böyle bir yaklaşımı olursa sizde tepki verirsiniz . Bende hazırcevap biri değilim sonradan çok sinirlenirim kendime napalim karakter meselesi iştebu sohbetimin olduğu biri bile değil ilk defa bugün gördüm mesela o an idrak edemedim Güler yüzle söyleyince sanırım beynim onu kötü olarak algılamadı ,sonra düşününce bozuldum Yani ,işte ben duvar yerine insanlara yakın sıcakkanlı davranıyorum malesef
Çok teşekkür ederim hepimizin minikleri sağlıklı huzurlu olsun inşallahAyyy hadi bakalım sağlıklamerak etme annesi. O en iyi vakti bilir
bugünden itibaren kendimi değiştirmeye başlayacağım aynı zamanda önerdiğiniz YouTube de herhangi biri var mı ?Kendinize yüklenmeyin o zaman lüzumsuz biriymiş demek ki bir daha böyle bir yaklaşımı olursa sizde tepki verirsiniz . Bende hazırcevap biri değilim sonradan çok sinirlenirim kendime napalim karakter meselesi işte
En çok Alper hasanoglu , bir kaç tane daha vardı mesela bir kanalın beyaz yakanın elli tonu diye programı var o da iş yerindeki sorunlarınıza çok yardımcı olur ,Serhat Yabancı,Fatih Reşit civelekoglu şu an aklıma gelenlerbugünden itibaren kendimi değiştirmeye başlayacağım aynı zamanda önerdiğiniz YouTube de herhangi biri var mı ?
Çok teşekkür ederimEn çok Alper hasanoglu , bir kaç tane daha vardı mesela bir kanalın beyaz yakanın elli tonu diye programı var o da iş yerindeki sorunlarınıza çok yardımcı olur ,Serhat Yabancı,Fatih Reşit civelekoglu şu an aklıma gelenler
merhaba hepinize huzurlu sağlıklı günler
artık son zamanlarda daha da şiddetlenen ,bu dünyaya ait değilmişim hissi ,aynı zamanda hayata karşı fazla naif kalmanın beni yıprattığı olayları anlatacağım biraz uzun olabilir
öncelikle Güler yüzlü ,çok fazla empati yapan ve ona göre yaşayan ,insanlara fazla nazik ve düşünceli ,asla aklından kötülük geçmeyen ,laf sokmayan , hatalarını yüzüne vurmayıp tolere eden , her yaptığım davranışta kendi adalet çizgisini koruyan ,içimde hep Allah korkusunun ağır bastığı biriyim .. kimseye surat asamam ,sanki birine surat asarsam suçlu gibi hissederim , sinirlensem bile kendi içimde aşmaya çalışırım ,gördüğüm insanlara sürekli tebessüm etme zorunluluğum var gibi hissederim
beni sevmeyen kv bile ,benim için “çok içten kalbinde hiç kötülük yok “diye bahseder içim dışım birdir
ha diyeceksiniz ki kendi övmeye mi yazdın ASLAAA DEĞİL çünkü kendimden nefret ediyorum böyle olduğum için ,
her şeyi çok ince düşünüyorum insanlara da bu şekilde davrandığım için yoruluyorum
ilk defa sohbet ettiğim samimi yaklaştığım biri bile sohbet arasında laf sokuyor o an anlamıyorum ,sonra düşününce idrak ediyorum , içime oturuyor ,İşte böyle hesaplarım yok benim ,laf sokma kaygılarım yok , kurnazlık yok ,içten pazarlık yok dümdüz açık bi insanım
bugün mesela çalışan (benden alt pozisyonda )
iş yerinde ,işçilerin sadece benim için beklediğini sandığı için “ çabuk ol biraz atik davran “ diye herkesin içinde uyardı (beklemesinin sebebi ben değildim ) orada onu terslemek yerine hala Güler yüzle kendimi anlatmaya çalışıyorum
aval aval hala Gülümseyerek bakıyorum ,sonra da lafı ağzına yıkayıp sustursana ne konuşturuyorsun diye kendimi yiyorum
asla salak bi insan değilim ama kimseyi tersleyip kıramıyorum
Görümcemle uzun zamandır küstük mesela ,
kv evinde karşılaştık , burnu havada tavırlı tavırlı davrandı kendi ,ben öyle yapamadım , daha çok ben iletişim kurdum ben yaklaştım aynı ortamda olduğum için .. ortamı yumuşatmak ,toparlamak , görevim sanki , bunu yapmak zorunda hissediyorum ,sanki ayıp bişey yapmış gibi ,
artık yıldım,insanlara gerektiğinde tavır koymak ,terslemek ,dişlerimi göstermek istiyorum ama yapım da yok ki
bi davranış yada bi söz söylediğimde bile yanlış anlaşılmamak için hemen kendimi açıklıyorum “bu niyetle söyledim yanlış anlama “ diye ..
ama en azından hakedene hakettiği gibi davranayım
Daha önce iş hayatında kuyumu kazan ,o iş yerinde defalarca ekmeğimle oynayan aynı birimde çalıştığım biri vardı ,yıldırma için üzerime oynadı ,defalarca şikayet etti müdürlere ,hatta üst müdürlere kadar ,arkamdan hakaret bile ettiğini duydum , onu işten attıracak donelere sahip olmama rağmen yapmadım ,rahatsız olduğum konuları söyledim müdüre , elimde kozum vardı ,anlatsaydım , direkt atarlardı ama ben kendime yakıştırmadım ,bana o kadar huzursuzluk vermesine rağmen ekmeğine ben sebep olmak istemedim
hani derler Ya her şeyin fazlası zarar diye ,işte ben de bu iyi niyetim yüzünden kendimi parçalayasım geliyo
mesela biri iş yerinde iş öğretmemek için yalan söylüyor ,ben de yalanını yakaladım o konu hakkında ,onu yüzüne vurmak yerine ,tolere ediyorum çünkü birinin yüzüne vurmak ayıp gibi geliyo ,onun yerine ben utanıyorum sanki ,bana karşı mahcup olacak kötü hissedecek şimdi diyorum ,ya ne bileyim hep karşındakine odaklıyım, aptal gibi davranıyorum böyle olmaktan nasıl yorgunum , bilemezsiniz ..
..
bazen oturup hüngür hüngür ağlıyorum ben bu dünya için fazla hassasım tutunamıyorum ,keşke böyle yırtık çirkef biri olsaydım da kendimi böyle ezmeseydim diyorum
böyle olunca da insanların gözünde ezik gibi görünüyorum bence , yada belki kolay lokma basit biri gibi ama mesela hak hukuk konularında da susmam mesela ev Sahibi ile ilgili bi durum oluyor eşim söyleyemez ama ben susmam konuşurum.
neyse uzatmayayım
kendimi keşke yıkıp yeniden inşaa edebilsem ,saf salak bi insan mıyım asla değilim ,aksine farkındalığı yüksek biriyim ama yine de bu davranışlarımı aşamıyorum , kendimi nasıl değiştirilebilirim ?
Inşallah faydalı olur zaten araştırdıkca kendiniz gerekli kitapları da bulur okursunuzÇok teşekkür ederimmutlaka bakacağım faydalı olacaktır
Kesinlikle öyle oldu bugün daha bi farkına vardım ,bu da bana aslında ders oldu daha net görebilmemi sağladı her şeyi ,insanlara sert durunca saygı duyuyorlar toplumdaBeni yanlis anlamayin ama is hayatinda surekli tebessum eden insanlara saf gozuyle bakilir. Ciddi olun kimseye tebessum edereken laf anlatmayin.
Kesinlikle öyle oldu bugün daha bi farkına vardım ,bu da bana aslında ders oldu daha net görebilmemi sağladı her şeyi ,insanlara sert durunca saygı duyuyorlar toplumda
İste sizde benim gibisiniz insanlar özgüven vs demiş ama bazı insanlar birşeyleri biriktirir anlık tepki veremez ama en sonunda silince de tam silerişte siz tam anlatmışsınız beni ,sıcakkanlıyım her ortama kaynaşırım hemen sizin gibi , çekingen değilim genelde ama bunları değiştiremiyorum işte
evet ben böyle salak gibi göründüm herhalde kesin saf biri dişli değil yapamaz burada bile demişlerdir , bunu üstümden atmak için her şeyi yapacağım bugün gerçekten bana ders oldu , evet teşekkür ederim yeni girdim deneme süresi ama çıkacağım erken bi karar mı bilmiyorum tabi :))Is hayati acimasizdir. Kimse kalp guzelligine, ictenliginize bakmaz. Bu gun iste yasadiginiz mevzu bana birini hatirlatti. Onu koruyacagim diye ne ugrasmistim. Defalarca anlattim boyle yapma diye ama karakter kolay degismiyor. Siz en azindan bu durumun farkindasiniz. Mesafeli olun, kimseye gereginden fazla iyi olmayin. Isinizi yapin cikin. Bu arada gecen is konusu acmistiniz galiba baslamissiniz hayirli ugurlu, bol bereketli olsun isiniz.
ben kırmayayım derken bakıyorum hep kendim bozulmuşum sonra da pat diue de siliyorum orada bitiyor ben deİste sizde benim gibisiniz insanlar özgüven vs demiş ama bazı insanlar birşeyleri biriktirir anlık tepki veremez ama en sonunda silince de tam siler
Aynı olay işte bende öyleyim çokta üzerinde durmayın bırakın siz iyi niyetten bu hale gelin çıkarınca da tam çıkarin ki biliyorum bende öyleyim o insan hiç doğmamış gibi oluyor gözümde hiç olmuyor bunu değiştiremezsiniz malesef bende aynı durumdayım psikologa bile gittim bu sebebten birşey değişmiyor iyi olmak güzel birşey sonradan değer anlaşılıyor ama iş iştenr geçmiş oluyor istesende o insanın yüzüne dönüp bakasın gelmiyor üstünde cok durma illa ki sabrının sonu varben kırmayayım derken bakıyorum hep kendim bozulmuşum sonra da pat diue de siliyorum orada bitiyor ben de
artık karar verdim o an bişeyden mi rahatsız oldum söyleyeceğim direkt ,ister kırılsın ister alınsın gerçekten had bildirirsen kıymetin oluyo , iyi niyetten bişey çıkmıyor bu devirde o eski ben eskide kalacakAynı olay işte bende öyleyim çokta üzerinde durmayın bırakın siz iyi niyetten bu hale gelin çıkarınca da tam çıkarin ki biliyorum bende öyleyim o insan hiç doğmamış gibi oluyor gözümde hiç olmuyor bunu değiştiremezsiniz malesef bende aynı durumdayım psikologa bile gittim bu sebebten birşey değişmiyor iyi olmak güzel birşey sonradan değer anlaşılıyor ama iş iştenr geçmiş oluyor istesende o insanın yüzüne dönüp bakasın gelmiyor üstünde cok durma illa ki sabrının sonu var
Ben denedim olması insalah sizde ise yarar:)artık karar verdim o an bişeyden mi rahatsız oldum söyleyeceğim direkt ,ister kırılsın ister alınsın gerçekten had bildirirsen kıymetin oluyo , iyi niyetten bişey çıkmıyor bu devirde o eski ben eskide kalacak
bakalım deneyeceğim :)Ben denedim olması insalah sizde ise yarar:)
Bence siz olduğunuz gibi kalin,bu halinizi sevin .merhaba hepinize huzurlu sağlıklı günler
artık son zamanlarda daha da şiddetlenen ,bu dünyaya ait değilmişim hissi ,aynı zamanda hayata karşı fazla naif kalmanın beni yıprattığı olayları anlatacağım biraz uzun olabilir
öncelikle Güler yüzlü ,çok fazla empati yapan ve ona göre yaşayan ,insanlara fazla nazik ve düşünceli ,asla aklından kötülük geçmeyen ,laf sokmayan , hatalarını yüzüne vurmayıp tolere eden , her yaptığım davranışta kendi adalet çizgisini koruyan ,içimde hep Allah korkusunun ağır bastığı biriyim .. kimseye surat asamam ,sanki birine surat asarsam suçlu gibi hissederim , sinirlensem bile kendi içimde aşmaya çalışırım ,gördüğüm insanlara sürekli tebessüm etme zorunluluğum var gibi hissederim
beni sevmeyen kv bile ,benim için “çok içten kalbinde hiç kötülük yok “diye bahseder içim dışım birdir
ha diyeceksiniz ki kendi övmeye mi yazdın ASLAAA DEĞİL çünkü kendimden nefret ediyorum böyle olduğum için ,
her şeyi çok ince düşünüyorum insanlara da bu şekilde davrandığım için yoruluyorum
ilk defa sohbet ettiğim samimi yaklaştığım biri bile sohbet arasında laf sokuyor o an anlamıyorum ,sonra düşününce idrak ediyorum , içime oturuyor ,İşte böyle hesaplarım yok benim ,laf sokma kaygılarım yok , kurnazlık yok ,içten pazarlık yok dümdüz açık bi insanım
bugün mesela çalışan (benden alt pozisyonda )
iş yerinde ,işçilerin sadece benim için beklediğini sandığı için “ çabuk ol biraz atik davran “ diye herkesin içinde uyardı (beklemesinin sebebi ben değildim ) orada onu terslemek yerine hala Güler yüzle kendimi anlatmaya çalışıyorum
aval aval hala Gülümseyerek bakıyorum ,sonra da lafı ağzına yıkayıp sustursana ne konuşturuyorsun diye kendimi yiyorum
asla salak bi insan değilim ama kimseyi tersleyip kıramıyorum
Görümcemle uzun zamandır küstük mesela ,
kv evinde karşılaştık , burnu havada tavırlı tavırlı davrandı kendi ,ben öyle yapamadım , daha çok ben iletişim kurdum ben yaklaştım aynı ortamda olduğum için .. ortamı yumuşatmak ,toparlamak , görevim sanki , bunu yapmak zorunda hissediyorum ,sanki ayıp bişey yapmış gibi ,
artık yıldım,insanlara gerektiğinde tavır koymak ,terslemek ,dişlerimi göstermek istiyorum ama yapım da yok ki
bi davranış yada bi söz söylediğimde bile yanlış anlaşılmamak için hemen kendimi açıklıyorum “bu niyetle söyledim yanlış anlama “ diye ..
ama en azından hakedene hakettiği gibi davranayım
Daha önce iş hayatında kuyumu kazan ,o iş yerinde defalarca ekmeğimle oynayan aynı birimde çalıştığım biri vardı ,yıldırma için üzerime oynadı ,defalarca şikayet etti müdürlere ,hatta üst müdürlere kadar ,arkamdan hakaret bile ettiğini duydum , onu işten attıracak donelere sahip olmama rağmen yapmadım ,rahatsız olduğum konuları söyledim müdüre , elimde kozum vardı ,anlatsaydım , direkt atarlardı ama ben kendime yakıştırmadım ,bana o kadar huzursuzluk vermesine rağmen ekmeğine ben sebep olmak istemedim
hani derler Ya her şeyin fazlası zarar diye ,işte ben de bu iyi niyetim yüzünden kendimi parçalayasım geliyo
mesela biri iş yerinde iş öğretmemek için yalan söylüyor ,ben de yalanını yakaladım o konu hakkında ,onu yüzüne vurmak yerine ,tolere ediyorum çünkü birinin yüzüne vurmak ayıp gibi geliyo ,onun yerine ben utanıyorum sanki ,bana karşı mahcup olacak kötü hissedecek şimdi diyorum ,ya ne bileyim hep karşındakine odaklıyım, aptal gibi davranıyorum böyle olmaktan nasıl yorgunum , bilemezsiniz ..
..
bazen oturup hüngür hüngür ağlıyorum ben bu dünya için fazla hassasım tutunamıyorum ,keşke böyle yırtık çirkef biri olsaydım da kendimi böyle ezmeseydim diyorum
böyle olunca da insanların gözünde ezik gibi görünüyorum bence , yada belki kolay lokma basit biri gibi ama mesela hak hukuk konularında da susmam mesela ev Sahibi ile ilgili bi durum oluyor eşim söyleyemez ama ben susmam konuşurum.
neyse uzatmayayım
kendimi keşke yıkıp yeniden inşaa edebilsem ,saf salak bi insan mıyım asla değilim ,aksine farkındalığı yüksek biriyim ama yine de bu davranışlarımı aşamıyorum , kendimi nasıl değiştirilebilirim ?
çocukluğumuzdan itibaren karakterimizi oluşturan ana taşlar çevremizde yüceltilen davranışlarımızdır. muhtemelen siz sürekli iyi niyetli içi dışı bir kimseye zararı yok tarzı övgülerle pekiştirildiniz. bu durum da zamanla karakteriniz oldu. yapacağınız şey terapi yapan iyi birmerhaba hepinize huzurlu sağlıklı günler
artık son zamanlarda daha da şiddetlenen ,bu dünyaya ait değilmişim hissi ,aynı zamanda hayata karşı fazla naif kalmanın beni yıprattığı olayları anlatacağım biraz uzun olabilir
öncelikle Güler yüzlü ,çok fazla empati yapan ve ona göre yaşayan ,insanlara fazla nazik ve düşünceli ,asla aklından kötülük geçmeyen ,laf sokmayan , hatalarını yüzüne vurmayıp tolere eden , her yaptığım davranışta kendi adalet çizgisini koruyan ,içimde hep Allah korkusunun ağır bastığı biriyim .. kimseye surat asamam ,sanki birine surat asarsam suçlu gibi hissederim , sinirlensem bile kendi içimde aşmaya çalışırım ,gördüğüm insanlara sürekli tebessüm etme zorunluluğum var gibi hissederim
beni sevmeyen kv bile ,benim için “çok içten kalbinde hiç kötülük yok “diye bahseder içim dışım birdir
ha diyeceksiniz ki kendi övmeye mi yazdın ASLAAA DEĞİL çünkü kendimden nefret ediyorum böyle olduğum için ,
her şeyi çok ince düşünüyorum insanlara da bu şekilde davrandığım için yoruluyorum
ilk defa sohbet ettiğim samimi yaklaştığım biri bile sohbet arasında laf sokuyor o an anlamıyorum ,sonra düşününce idrak ediyorum , içime oturuyor ,İşte böyle hesaplarım yok benim ,laf sokma kaygılarım yok , kurnazlık yok ,içten pazarlık yok dümdüz açık bi insanım
bugün mesela çalışan (benden alt pozisyonda )
iş yerinde ,işçilerin sadece benim için beklediğini sandığı için “ çabuk ol biraz atik davran “ diye herkesin içinde uyardı (beklemesinin sebebi ben değildim ) orada onu terslemek yerine hala Güler yüzle kendimi anlatmaya çalışıyorum
aval aval hala Gülümseyerek bakıyorum ,sonra da lafı ağzına yıkayıp sustursana ne konuşturuyorsun diye kendimi yiyorum
asla salak bi insan değilim ama kimseyi tersleyip kıramıyorum
Görümcemle uzun zamandır küstük mesela ,
kv evinde karşılaştık , burnu havada tavırlı tavırlı davrandı kendi ,ben öyle yapamadım , daha çok ben iletişim kurdum ben yaklaştım aynı ortamda olduğum için .. ortamı yumuşatmak ,toparlamak , görevim sanki , bunu yapmak zorunda hissediyorum ,sanki ayıp bişey yapmış gibi ,
artık yıldım,insanlara gerektiğinde tavır koymak ,terslemek ,dişlerimi göstermek istiyorum ama yapım da yok ki
bi davranış yada bi söz söylediğimde bile yanlış anlaşılmamak için hemen kendimi açıklıyorum “bu niyetle söyledim yanlış anlama “ diye ..
ama en azından hakedene hakettiği gibi davranayım
Daha önce iş hayatında kuyumu kazan ,o iş yerinde defalarca ekmeğimle oynayan aynı birimde çalıştığım biri vardı ,yıldırma için üzerime oynadı ,defalarca şikayet etti müdürlere ,hatta üst müdürlere kadar ,arkamdan hakaret bile ettiğini duydum , onu işten attıracak donelere sahip olmama rağmen yapmadım ,rahatsız olduğum konuları söyledim müdüre , elimde kozum vardı ,anlatsaydım , direkt atarlardı ama ben kendime yakıştırmadım ,bana o kadar huzursuzluk vermesine rağmen ekmeğine ben sebep olmak istemedim
hani derler Ya her şeyin fazlası zarar diye ,işte ben de bu iyi niyetim yüzünden kendimi parçalayasım geliyo
mesela biri iş yerinde iş öğretmemek için yalan söylüyor ,ben de yalanını yakaladım o konu hakkında ,onu yüzüne vurmak yerine ,tolere ediyorum çünkü birinin yüzüne vurmak ayıp gibi geliyo ,onun yerine ben utanıyorum sanki ,bana karşı mahcup olacak kötü hissedecek şimdi diyorum ,ya ne bileyim hep karşındakine odaklıyım, aptal gibi davranıyorum böyle olmaktan nasıl yorgunum , bilemezsiniz ..
..
bazen oturup hüngür hüngür ağlıyorum ben bu dünya için fazla hassasım tutunamıyorum ,keşke böyle yırtık çirkef biri olsaydım da kendimi böyle ezmeseydim diyorum
böyle olunca da insanların gözünde ezik gibi görünüyorum bence , yada belki kolay lokma basit biri gibi ama mesela hak hukuk konularında da susmam mesela ev Sahibi ile ilgili bi durum oluyor eşim söyleyemez ama ben susmam konuşurum.
neyse uzatmayayım
kendimi keşke yıkıp yeniden inşaa edebilsem ,saf salak bi insan mıyım asla değilim ,aksine farkındalığı yüksek biriyim ama yine de bu davranışlarımı aşamıyorum , kendimi nasıl değiştirilebilirim ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?