Yasadiginiz bu durumdan dolayi cikmayi dusunuyorsaniz acele karar vermeyin derim. Sebep baska ise hakkinizda hayirlisi olsun.
evet ben böyle salak gibi göründüm herhalde kesin saf biri dişli değil yapamaz burada bile demişlerdir , bunu üstümden atmak için her şeyi yapacağım bugün gerçekten bana ders oldu , evet teşekkür ederim yeni girdim deneme süresi ama çıkacağım erken bi karar mı bilmiyorum tabi :))
evet annem sürekli başkalarını göklere çıkarır bize değer vermezdi ,elimden alır oyuncağımı mesela misafir çocuğuna verirdi hemen , hep biz onlara hizmet ederdik ,memnun ederdik ,bizim fikrimiz isteğimiz önemli değildi , hep susturulduk ,hiç şımartılmadık ,hep başkalarına ayıp olmasın diye yetiştirdi bizi , fikrimizi bile söylediğimizde annem döverdi yada herkesin içinde azarlayıp yine sustururdu , misafirlikte su bile isteyemezdik , sorduklarında cevap verme bile hakkı tanımadan hep bizim yerimize “parçalarım onları misafirlikte imkanımı var bişey yiyip içsinler “ diye konuşurdu ulu orta .. kendi beğendiğim kıyafeti bile çocuk olmama rağmen beddua ederdi onun istediğini giymedim diye ,bu söylediğim çocukluktan 24-25 yaşıma kadar ,evliyim hala giydiklerime laf söylerBüyük ihtimal ailede böyle yetiştirilmişsiniz. Aileniz sürekli aman alttan al, aman iyi geçin ne kaybedersin şeklinde tavırlarla yetiştirmiş. Psikolog tedavisi alın bence çünkü gerçekten çocukluktan gelen bir şey. Youtube a cici kız sendromu yazarsanız daha net anlaşılır.
İş arkadaşım değil sohbetim muhabbetim yok , orada da beni yererek söyledi ,tavrı hoşuma gitmedi ,normal bi hadi çabuk kelimesi gibi değildi Yani ,olayı tam anlatmadım ifşa olmamak içinBence siz olduğunuz gibi kalin,bu halinizi sevin .
Ne güzel işte ,napacaksiniz çirkef olupta?
Dünya zaten çirkeflerle dolu.
Iş arkadaşla verdiğimiz ilk örnek "hadi cabuk ol" da ne varki?
Sizi rahatsiz eden durum alt pozisyonda olmasimi acaba?
Bana biraz fazla alingan ve kirildim geldiniz.
Hic tartişma veya kötü söz yapmiyorsaniz
Niye görümcenizle küssünüz?
farklı sebeplerde var özelden mesaj atmak istedim size ama kapalıydıYasadiginiz bu durumdan dolayi cikmayi dusunuyorsaniz acele karar vermeyin derim. Sebep baska ise hakkinizda hayirlisi olsun.
evet annem sürekli başkalarını göklere çıkarır bize değer vermezdi ,elimden alır oyuncağımı mesela misafir çocuğuna verirdi hemen , hep biz onlara hizmet ederdik ,memnun ederdik ,bizim fikrimiz isteğimiz önemli değildi , hep susturulduk ,hiç şımartılmadık ,hep başkalarına ayıp olmasın diye yetiştirdi bizi , fikrimizi bile söylediğimizde annem döverdi yada herkesin içinde azarlayıp yine sustururdu , misafirlikte su bile isteyemezdik , sorduklarında cevap verme bile hakkı tanımadan hep bizim yerimize “parçalarım onları misafirlikte imkanımı var bişey yiyip içsinler “ diye konuşurdu ulu orta .. kendi beğendiğim kıyafeti bile çocuk olmama rağmen beddua ederdi onun istediğini giymedim diye ,bu söylediğim çocukluktan 24-25 yaşıma kadar ,evliyim hala giydiklerime laf söyler
o kadar ezik büyüttü ki bizi ben bu yüzden ergenliğimde çok asi oldum , hep başkaldıran ,fikirlerini her şeye rağmen söyleyen ,daha çok tepkili yaşayan ve ilişkilerde bu yüzden denge bulamayan biri oldum
Çok sıcakkanlı ,girişken , samimi biriyim, atılganım pasif durmam ama işte sanki biri benle iyi geçinince sanıyorum ki iyi bi insan , beynim algılamıyor o an sohbet ederken laf sokulmasını ,ben de zaten kimseye laf sokayım ,yereyim ,kaygısında olmadığım için o sohbette uyanık değil de daha akışta düz biri oluyorum
bi çocuğa ne kadar zarar verirse verdi ailem bana ,şimdi o enkazı kaldırmaya çalışıyorum
Hiç arkadaşlarınızla bu durumu konuştunuz mu? Onlarda sizi, sizin kendinizi gördüğünüz gibi mi görüyorlar? Çünkü bazen kendimizi algılama şeklimiz ile dışardan görünen çok farklı olabiliyor.merhaba hepinize huzurlu sağlıklı günler
artık son zamanlarda daha da şiddetlenen ,bu dünyaya ait değilmişim hissi ,aynı zamanda hayata karşı fazla naif kalmanın beni yıprattığı olayları anlatacağım biraz uzun olabilir
öncelikle Güler yüzlü ,çok fazla empati yapan ve ona göre yaşayan ,insanlara fazla nazik ve düşünceli ,asla aklından kötülük geçmeyen ,laf sokmayan , hatalarını yüzüne vurmayıp tolere eden , her yaptığım davranışta kendi adalet çizgisini koruyan ,içimde hep Allah korkusunun ağır bastığı biriyim .. kimseye surat asamam ,sanki birine surat asarsam suçlu gibi hissederim , sinirlensem bile kendi içimde aşmaya çalışırım ,gördüğüm insanlara sürekli tebessüm etme zorunluluğum var gibi hissederim
beni sevmeyen kv bile ,benim için “çok içten kalbinde hiç kötülük yok “diye bahseder içim dışım birdir
ha diyeceksiniz ki kendi övmeye mi yazdın ASLAAA DEĞİL çünkü kendimden nefret ediyorum böyle olduğum için ,
her şeyi çok ince düşünüyorum insanlara da bu şekilde davrandığım için yoruluyorum
ilk defa sohbet ettiğim samimi yaklaştığım biri bile sohbet arasında laf sokuyor o an anlamıyorum ,sonra düşününce idrak ediyorum , içime oturuyor ,İşte böyle hesaplarım yok benim ,laf sokma kaygılarım yok , kurnazlık yok ,içten pazarlık yok dümdüz açık bi insanım
bugün mesela çalışan (benden alt pozisyonda )
iş yerinde ,işçilerin sadece benim için beklediğini sandığı için “ çabuk ol biraz atik davran “ diye herkesin içinde uyardı (beklemesinin sebebi ben değildim ) orada onu terslemek yerine hala Güler yüzle kendimi anlatmaya çalışıyorum
aval aval hala Gülümseyerek bakıyorum ,sonra da lafı ağzına yıkayıp sustursana ne konuşturuyorsun diye kendimi yiyorum
asla salak bi insan değilim ama kimseyi tersleyip kıramıyorum
Görümcemle uzun zamandır küstük mesela ,
kv evinde karşılaştık , burnu havada tavırlı tavırlı davrandı kendi ,ben öyle yapamadım , daha çok ben iletişim kurdum ben yaklaştım aynı ortamda olduğum için .. ortamı yumuşatmak ,toparlamak , görevim sanki , bunu yapmak zorunda hissediyorum ,sanki ayıp bişey yapmış gibi ,
artık yıldım,insanlara gerektiğinde tavır koymak ,terslemek ,dişlerimi göstermek istiyorum ama yapım da yok ki
bi davranış yada bi söz söylediğimde bile yanlış anlaşılmamak için hemen kendimi açıklıyorum “bu niyetle söyledim yanlış anlama “ diye ..
ama en azından hakedene hakettiği gibi davranayım
Daha önce iş hayatında kuyumu kazan ,o iş yerinde defalarca ekmeğimle oynayan aynı birimde çalıştığım biri vardı ,yıldırma için üzerime oynadı ,defalarca şikayet etti müdürlere ,hatta üst müdürlere kadar ,arkamdan hakaret bile ettiğini duydum , onu işten attıracak donelere sahip olmama rağmen yapmadım ,rahatsız olduğum konuları söyledim müdüre , elimde kozum vardı ,anlatsaydım , direkt atarlardı ama ben kendime yakıştırmadım ,bana o kadar huzursuzluk vermesine rağmen ekmeğine ben sebep olmak istemedim
hani derler Ya her şeyin fazlası zarar diye ,işte ben de bu iyi niyetim yüzünden kendimi parçalayasım geliyo
mesela biri iş yerinde iş öğretmemek için yalan söylüyor ,ben de yalanını yakaladım o konu hakkında ,onu yüzüne vurmak yerine ,tolere ediyorum çünkü birinin yüzüne vurmak ayıp gibi geliyo ,onun yerine ben utanıyorum sanki ,bana karşı mahcup olacak kötü hissedecek şimdi diyorum ,ya ne bileyim hep karşındakine odaklıyım, aptal gibi davranıyorum böyle olmaktan nasıl yorgunum , bilemezsiniz ..
..
bazen oturup hüngür hüngür ağlıyorum ben bu dünya için fazla hassasım tutunamıyorum ,keşke böyle yırtık çirkef biri olsaydım da kendimi böyle ezmeseydim diyorum
böyle olunca da insanların gözünde ezik gibi görünüyorum bence , yada belki kolay lokma basit biri gibi ama mesela hak hukuk konularında da susmam mesela ev Sahibi ile ilgili bi durum oluyor eşim söyleyemez ama ben susmam konuşurum.
neyse uzatmayayım
kendimi keşke yıkıp yeniden inşaa edebilsem ,saf salak bi insan mıyım asla değilim ,aksine farkındalığı yüksek biriyim ama yine de bu davranışlarımı aşamıyorum , kendimi nasıl değiştirilebilirim ?
işte benim de çok tuhaf bi yönüm var , haksızlığa asla gelemem orada beni ilgilendirmeyen bi konu olsa bile başkaları için bile tartışırım ,haklarını savunurum ezdirmem , mesela yan dairemin üstündekiler ,temizlik şirketi tutmuş balkonu foşur foşur yıkıyor ,suları hep aşağıya balkona aktı , onlar seslenmemiş ben bina önüne inip tesadüf görünce yukarı katlarda olmasına rağmen hemen balkondakileri uyardım,halbuki yan binayı bile tanımıyorum yeni taşındık , böyle şeylerde asla çekinmemSize bir onceki postumda bana birini hatirlattiniz demistim ya benzer seyleri yazacaktim boyle bir aileniz mi var diye sizi incitmek istemedigim icin sormamistim. O bahsettigim arkadas da ayni boyle benzer yetistirilmisti
Artık kendimi değiştirmek yeni bir ben olmak istiyorum .. haklısınız"İyi niyet" değil bu ,tecrubesizlik ve özgüven eksikliği ,insanlar beni iyi bilsin arkamdan güzel konuşsun çabası,hanım hanımcık olma mücadelesi çocukluktan kodlanan yanlış şeyler.Oldugunuz gibi olsaydınız niye bunu demedim niye laf söylemedim diye kendi kendinizi yemezdiniz.......
Ölü toprağını atın gerçek kendinizi bulun,altta kalmayın ,hadsiz mesafe bilmeyen insanlara haddini bildirin.
onlara göre çok iyi niyetliyim , 12 yıllık arkadaşım bana “seni tanımasam bu kadar saf iyi niyetli biri olduğunu düşünmezdim ,salak diyeceğim salak biri de değilsin “ demiştiHiç arkadaşlarınızla bu durumu konuştunuz mu? Onlarda sizi, sizin kendinizi gördüğünüz gibi mi görüyorlar? Çünkü bazen kendimizi algılama şeklimiz ile dışardan görünen çok farklı olabiliyor.
Artık insanlar birbirleri ile uğraşıyor zayıf durduğu için öyle bence.Gerçekten iyi niyetinden de başına gelebilirKayınvalidenizin sizi sevmediğini düşünüyorsunuz, görümcenizle küssünüz, iş yerinizde kendinize kutunuzu kazmaya çalışan azılı bir düşman edinmişsiniz ve bunlar sadece bu konuda geçenler. Sizce yaşadığınız tüm bu sorunlar sizin en kötü özelliğinizin aşırı iyi niyet ve saf kalplilik oluşundan kaynaklanıyor olabilir mi cidden?
En kötü özelliğim diyip minnoş minnoş şeyler sıralayan insan özeleştiri yapmayı bilmiyordur kesinlikle. İyi niyet birine düşmanlık kazandırıyorsa yüksek ihtimal o iyi niyet değil işgüzarlıktır. Benim kalbim dilimde, dobrayım tarzı karakter özellikleri birini kırıyorsa onlar aslında sadece boşboğazlıktır.
Bunlar illaki siz de var demiyorum. Ama sizde de birşey vardır muhtemelen. Rahatsızlığınızı anında belli etmeyip sonradan daha yüksek pasif agresif tepkiler verdiğiniz için muhattabınız neye kırıldığınızı anlamıyor olabilir mesela. Durup dururken tavır alan biri gibi gözüküyor olabilirsiniz. Ya da yapıcı eleştiri size düşmanca geliyor olabilir. Ya da sınır koymayla ilgili problemleriniz vardır. Bunların üzerine çalışmayı deneyin. Sorun ne tespit etmeden çözüm bulamazsınız çünkü.
olayın detayını bilmeden sizin bunlara sıralamanız ne kadar mantıklı sizce ?Kayınvalidenizin sizi sevmediğini düşünüyorsunuz, görümcenizle küssünüz, iş yerinizde kendinize kutunuzu kazmaya çalışan azılı bir düşman edinmişsiniz ve bunlar sadece bu konuda geçenler. Sizce yaşadığınız tüm bu sorunlar sizin en kötü özelliğinizin aşırı iyi niyet ve saf kalplilik oluşundan kaynaklanıyor olabilir mi cidden?
En kötü özelliğim diyip minnoş minnoş şeyler sıralayan insan özeleştiri yapmayı bilmiyordur kesinlikle. İyi niyet birine düşmanlık kazandırıyorsa yüksek ihtimal o iyi niyet değil işgüzarlıktır. Benim kalbim dilimde, dobrayım tarzı karakter özellikleri birini kırıyorsa onlar aslında sadece boşboğazlıktır.
Bunlar illaki siz de var demiyorum. Ama sizde de birşey vardır muhtemelen. Rahatsızlığınızı anında belli etmeyip sonradan daha yüksek pasif agresif tepkiler verdiğiniz için muhattabınız neye kırıldığınızı anlamıyor olabilir mesela. Durup dururken tavır alan biri gibi gözüküyor olabilirsiniz. Ya da yapıcı eleştiri size düşmanca geliyor olabilir. Ya da sınır koymayla ilgili problemleriniz vardır. Bunların üzerine çalışmayı deneyin. Sorun ne tespit etmeden çözüm bulamazsınız çünkü.
üstü kapalı yazdığım şeyler için sormadan direkt böyle çıkarımlar yapılması hem çiğ , hem de ön yargıdan başka bişey değil cevap verdiğim yorumda hepsinin sağlamasını yaptım ,ben de şeyi anlamıyorum çok iyiysem neden rahatsız olayım ,demek ki kendimde eksik bulduğum şeyler var ki buraya yardım için yazmışım ,ben bunlarla övünsem zaten buraya yazmam ki burası bana ne kazandırır ,egolu kasıntı bi tip değilim ,keşke öyle olsaydm zaten derdim de oArtık insanlar birbirleri ile uğraşıyor zayıf durduğu için öyle bence.Gerçekten iyi niyetinden de başına gelebilir
evet sınır koyamamam kesinlikle doğru , hemen yakın ve samimi davranıyorum bu beni aşğı çekiyor kendimi bildim bileli böyleyim , çok güzel bi yere değinmişsiniz o an evet konuşmanın sohbetin havasıyla duygumu kontrol edemiyorum o yüzden anlamıyorum laf sokma olayını , bunun üzerinde çalışmalıyım kesinlikle çok güzel çıkarım yapmışsınız çok teşekkür ederim mantıklı yorumunuz içinSınır koyamıyorsun bence sorunun bu aynısını ben de yaşıyorum. Artık cevap veriyorum uygun cevap tabi baktım biri imada bulunuyor. Yani cevapların çok sert ya da kaba olmaması önemli bence. O ayarı bulmak da kolay değil.Bir de duygularını takip et konuşmada. Sonradan anlıyorum laf soktuğunu dediğin için duygularını takip etmen gerekiyor konuşmada. O anda bir olumsuzluk hissedersen konuşmayı bahane ile bitirebilirsin.En azından bu da bir cevaptır karşındakine. Bir de alt personelin ikaz etmiş seni en azından bu şekilde konuşmayalım diyebilirsin.Benim de personelim benzer bir şey yapmıştı. Böyle yapma demiştim. Sadece bu kadar. Bir daha da yapmadı. Bir personelim de ileri geri konuşuyordu. Yani böyle düşünebilirsiniz ama bana söylemeyin rahatsız ediyorsunuz dedim. Bir daha da söylemedi. Buna benzer kısa ve net uyarılar.
Kendimi okuyor gibi hissettim herkesle iyi olayım gibi bir derdim de yok.merhaba hepinize huzurlu sağlıklı günler
artık son zamanlarda daha da şiddetlenen ,bu dünyaya ait değilmişim hissi ,aynı zamanda hayata karşı fazla naif kalmanın beni yıprattığı olayları anlatacağım biraz uzun olabilir
öncelikle Güler yüzlü ,çok fazla empati yapan ve ona göre yaşayan ,insanlara fazla nazik ve düşünceli ,asla aklından kötülük geçmeyen ,laf sokmayan , hatalarını yüzüne vurmayıp tolere eden , her yaptığım davranışta kendi adalet çizgisini koruyan ,içimde hep Allah korkusunun ağır bastığı biriyim .. kimseye surat asamam ,sanki birine surat asarsam suçlu gibi hissederim , sinirlensem bile kendi içimde aşmaya çalışırım ,gördüğüm insanlara sürekli tebessüm etme zorunluluğum var gibi hissederim
beni sevmeyen kv bile ,benim için “çok içten kalbinde hiç kötülük yok “diye bahseder içim dışım birdir
ha diyeceksiniz ki kendi övmeye mi yazdın ASLAAA DEĞİL çünkü kendimden nefret ediyorum böyle olduğum için ,
her şeyi çok ince düşünüyorum insanlara da bu şekilde davrandığım için yoruluyorum
ilk defa sohbet ettiğim samimi yaklaştığım biri bile sohbet arasında laf sokuyor o an anlamıyorum ,sonra düşününce idrak ediyorum , içime oturuyor ,İşte böyle hesaplarım yok benim ,laf sokma kaygılarım yok , kurnazlık yok ,içten pazarlık yok dümdüz açık bi insanım
bugün mesela çalışan (benden alt pozisyonda )
iş yerinde ,işçilerin sadece benim için beklediğini sandığı için “ çabuk ol biraz atik davran “ diye herkesin içinde uyardı (beklemesinin sebebi ben değildim ) orada onu terslemek yerine hala Güler yüzle kendimi anlatmaya çalışıyorum
aval aval hala Gülümseyerek bakıyorum ,sonra da lafı ağzına yıkayıp sustursana ne konuşturuyorsun diye kendimi yiyorum
asla salak bi insan değilim ama kimseyi tersleyip kıramıyorum
Görümcemle uzun zamandır küstük mesela ,
kv evinde karşılaştık , burnu havada tavırlı tavırlı davrandı kendi ,ben öyle yapamadım , daha çok ben iletişim kurdum ben yaklaştım aynı ortamda olduğum için .. ortamı yumuşatmak ,toparlamak , görevim sanki , bunu yapmak zorunda hissediyorum ,sanki ayıp bişey yapmış gibi ,
artık yıldım,insanlara gerektiğinde tavır koymak ,terslemek ,dişlerimi göstermek istiyorum ama yapım da yok ki
bi davranış yada bi söz söylediğimde bile yanlış anlaşılmamak için hemen kendimi açıklıyorum “bu niyetle söyledim yanlış anlama “ diye ..
ama en azından hakedene hakettiği gibi davranayım
Daha önce iş hayatında kuyumu kazan ,o iş yerinde defalarca ekmeğimle oynayan aynı birimde çalıştığım biri vardı ,yıldırma için üzerime oynadı ,defalarca şikayet etti müdürlere ,hatta üst müdürlere kadar ,arkamdan hakaret bile ettiğini duydum , onu işten attıracak donelere sahip olmama rağmen yapmadım ,rahatsız olduğum konuları söyledim müdüre , elimde kozum vardı ,anlatsaydım , direkt atarlardı ama ben kendime yakıştırmadım ,bana o kadar huzursuzluk vermesine rağmen ekmeğine ben sebep olmak istemedim
hani derler Ya her şeyin fazlası zarar diye ,işte ben de bu iyi niyetim yüzünden kendimi parçalayasım geliyo
mesela biri iş yerinde iş öğretmemek için yalan söylüyor ,ben de yalanını yakaladım o konu hakkında ,onu yüzüne vurmak yerine ,tolere ediyorum çünkü birinin yüzüne vurmak ayıp gibi geliyo ,onun yerine ben utanıyorum sanki ,bana karşı mahcup olacak kötü hissedecek şimdi diyorum ,ya ne bileyim hep karşındakine odaklıyım, aptal gibi davranıyorum böyle olmaktan nasıl yorgunum , bilemezsiniz ..
..
bazen oturup hüngür hüngür ağlıyorum ben bu dünya için fazla hassasım tutunamıyorum ,keşke böyle yırtık çirkef biri olsaydım da kendimi böyle ezmeseydim diyorum
böyle olunca da insanların gözünde ezik gibi görünüyorum bence , yada belki kolay lokma basit biri gibi ama mesela hak hukuk konularında da susmam mesela ev Sahibi ile ilgili bi durum oluyor eşim söyleyemez ama ben susmam konuşurum.
neyse uzatmayayım
kendimi keşke yıkıp yeniden inşaa edebilsem ,saf salak bi insan mıyım asla değilim ,aksine farkındalığı yüksek biriyim ama yine de bu davranışlarımı aşamıyorum , kendimi nasıl değiştirilebilirim ?
Çocukluğunuz nasışdı. Çok eleştirilerek mi büyüdünüz. Genelde bu tür şeylerin altında çocukluk yatıyor. Kendinize daha fazla değer vermeye başladıığınızda herşey değişecektir. Kendinize yeterince değer verdiğinizde size haksızlık edilmesine d eizin vermeyeceğiniz ve doğru yerde doğru şekilde dur diyebileceğinize inanıyorum.merhaba hepinize huzurlu sağlıklı günler
artık son zamanlarda daha da şiddetlenen ,bu dünyaya ait değilmişim hissi ,aynı zamanda hayata karşı fazla naif kalmanın beni yıprattığı olayları anlatacağım biraz uzun olabilir
öncelikle Güler yüzlü ,çok fazla empati yapan ve ona göre yaşayan ,insanlara fazla nazik ve düşünceli ,asla aklından kötülük geçmeyen ,laf sokmayan , hatalarını yüzüne vurmayıp tolere eden , her yaptığım davranışta kendi adalet çizgisini koruyan ,içimde hep Allah korkusunun ağır bastığı biriyim .. kimseye surat asamam ,sanki birine surat asarsam suçlu gibi hissederim , sinirlensem bile kendi içimde aşmaya çalışırım ,gördüğüm insanlara sürekli tebessüm etme zorunluluğum var gibi hissederim
beni sevmeyen kv bile ,benim için “çok içten kalbinde hiç kötülük yok “diye bahseder içim dışım birdir
ha diyeceksiniz ki kendi övmeye mi yazdın ASLAAA DEĞİL çünkü kendimden nefret ediyorum böyle olduğum için ,
her şeyi çok ince düşünüyorum insanlara da bu şekilde davrandığım için yoruluyorum
ilk defa sohbet ettiğim samimi yaklaştığım biri bile sohbet arasında laf sokuyor o an anlamıyorum ,sonra düşününce idrak ediyorum , içime oturuyor ,İşte böyle hesaplarım yok benim ,laf sokma kaygılarım yok , kurnazlık yok ,içten pazarlık yok dümdüz açık bi insanım
bugün mesela çalışan (benden alt pozisyonda )
iş yerinde ,işçilerin sadece benim için beklediğini sandığı için “ çabuk ol biraz atik davran “ diye herkesin içinde uyardı (beklemesinin sebebi ben değildim ) orada onu terslemek yerine hala Güler yüzle kendimi anlatmaya çalışıyorum
aval aval hala Gülümseyerek bakıyorum ,sonra da lafı ağzına yıkayıp sustursana ne konuşturuyorsun diye kendimi yiyorum
asla salak bi insan değilim ama kimseyi tersleyip kıramıyorum
Görümcemle uzun zamandır küstük mesela ,
kv evinde karşılaştık , burnu havada tavırlı tavırlı davrandı kendi ,ben öyle yapamadım , daha çok ben iletişim kurdum ben yaklaştım aynı ortamda olduğum için .. ortamı yumuşatmak ,toparlamak , görevim sanki , bunu yapmak zorunda hissediyorum ,sanki ayıp bişey yapmış gibi ,
artık yıldım,insanlara gerektiğinde tavır koymak ,terslemek ,dişlerimi göstermek istiyorum ama yapım da yok ki
bi davranış yada bi söz söylediğimde bile yanlış anlaşılmamak için hemen kendimi açıklıyorum “bu niyetle söyledim yanlış anlama “ diye ..
ama en azından hakedene hakettiği gibi davranayım
Daha önce iş hayatında kuyumu kazan ,o iş yerinde defalarca ekmeğimle oynayan aynı birimde çalıştığım biri vardı ,yıldırma için üzerime oynadı ,defalarca şikayet etti müdürlere ,hatta üst müdürlere kadar ,arkamdan hakaret bile ettiğini duydum , onu işten attıracak donelere sahip olmama rağmen yapmadım ,rahatsız olduğum konuları söyledim müdüre , elimde kozum vardı ,anlatsaydım , direkt atarlardı ama ben kendime yakıştırmadım ,bana o kadar huzursuzluk vermesine rağmen ekmeğine ben sebep olmak istemedim
hani derler Ya her şeyin fazlası zarar diye ,işte ben de bu iyi niyetim yüzünden kendimi parçalayasım geliyo
mesela biri iş yerinde iş öğretmemek için yalan söylüyor ,ben de yalanını yakaladım o konu hakkında ,onu yüzüne vurmak yerine ,tolere ediyorum çünkü birinin yüzüne vurmak ayıp gibi geliyo ,onun yerine ben utanıyorum sanki ,bana karşı mahcup olacak kötü hissedecek şimdi diyorum ,ya ne bileyim hep karşındakine odaklıyım, aptal gibi davranıyorum böyle olmaktan nasıl yorgunum , bilemezsiniz ..
..
bazen oturup hüngür hüngür ağlıyorum ben bu dünya için fazla hassasım tutunamıyorum ,keşke böyle yırtık çirkef biri olsaydım da kendimi böyle ezmeseydim diyorum
böyle olunca da insanların gözünde ezik gibi görünüyorum bence , yada belki kolay lokma basit biri gibi ama mesela hak hukuk konularında da susmam mesela ev Sahibi ile ilgili bi durum oluyor eşim söyleyemez ama ben susmam konuşurum.
neyse uzatmayayım
kendimi keşke yıkıp yeniden inşaa edebilsem ,saf salak bi insan mıyım asla değilim ,aksine farkındalığı yüksek biriyim ama yine de bu davranışlarımı aşamıyorum , kendimi nasıl değiştirilebilirim ?