- 1 Eylül 2018
- 1.192
- 858
- 123
- 27
- Konu Sahibi Sheldon_Cooper
-
- #1
Size hiç bu his geliyor mu ? Dalga geçmeyin lütfen.Yani öyle her gün değil de,arada bir böyle hissettiğiniz oluyor mu ? Benim oluyor.Özellikle yanlış davranışlar sergilediğimde.Dikkat ediyorum ama bazen çok yanlışlar yapıyorum.Çok büyük zararlı şeyler olmuyor tabii bunlar ama yine de rahatsız edici.
Mesela yaşlı bir hastam olsa yatalak(çok yakınım olan biri),nasıl bakacağım diye düşünürüm.Altından falan hiç alamam zor gelir.Karşılayabilsem bakıcı tutarım veya huzur evine yollarım eğer çok gitmeye isteksiz değilse ve iyi yerlerse.Her gün ziyaret şartıyla ama mesela bu kötü bir şey,değil mi ? Huzurevi düşünmek.
Bir de mesela sadece benim şehrimde tedavisi olan bir hastalık için biri benim evime gelse,hasta iyileşene kadar senin evde bakalım dese kabul edemem bu fikir beni korkutur.Başka çözümler üretmeye çalışırım.
“Bu arada durup bunları mı düşünüyorsun hiçbir şey yokken” demeyin.Düşünmüyorum,nadiren de olsa aklıma geliyor.Birine kötülük yapmaktan ve yardıma ihtiyacı olana yardım edememekten etmemekten çok korkuyorum.Aklıma gelen örnekleri yukarıda yazdım.Başıma geleceğinden değil de,insan korkuyor işte “ya biri bana muhtaç kalır da yardım edemezsem elimden geleni yapmazsam,o kişi benden razı olmazsa ?” diye.Bu hissi aşabilen ve nasıl daha vefalı,iyi biri olunur bilen var mı ? Bir de bende anksiyete var aklıma bazen kötü şeyler geliyor ve bu aralar biraz bencilim.Bencilce kötü düşünceler aklıma geldiğinde kendimi hemen frenlemeye çalışıyorum.
Lütfen alay etmeyin konumla.
Mesela yaşlı bir hastam olsa yatalak(çok yakınım olan biri),nasıl bakacağım diye düşünürüm.Altından falan hiç alamam zor gelir.Karşılayabilsem bakıcı tutarım veya huzur evine yollarım eğer çok gitmeye isteksiz değilse ve iyi yerlerse.Her gün ziyaret şartıyla ama mesela bu kötü bir şey,değil mi ? Huzurevi düşünmek.
Bir de mesela sadece benim şehrimde tedavisi olan bir hastalık için biri benim evime gelse,hasta iyileşene kadar senin evde bakalım dese kabul edemem bu fikir beni korkutur.Başka çözümler üretmeye çalışırım.
“Bu arada durup bunları mı düşünüyorsun hiçbir şey yokken” demeyin.Düşünmüyorum,nadiren de olsa aklıma geliyor.Birine kötülük yapmaktan ve yardıma ihtiyacı olana yardım edememekten etmemekten çok korkuyorum.Aklıma gelen örnekleri yukarıda yazdım.Başıma geleceğinden değil de,insan korkuyor işte “ya biri bana muhtaç kalır da yardım edemezsem elimden geleni yapmazsam,o kişi benden razı olmazsa ?” diye.Bu hissi aşabilen ve nasıl daha vefalı,iyi biri olunur bilen var mı ? Bir de bende anksiyete var aklıma bazen kötü şeyler geliyor ve bu aralar biraz bencilim.Bencilce kötü düşünceler aklıma geldiğinde kendimi hemen frenlemeye çalışıyorum.
Lütfen alay etmeyin konumla.