- Konu Sahibi kardelen_32
-
- #21
inş dediğin gibi olur canımbilmiyorumkismile
hepimizde aşağı yukarı aynı sorunlar var.bunaldık ama zaman lazım sanırım.kış anneleri olduk eve kapandık sıkıldık ondandır diye düşünüyorum.az kaldı ama havalar ısınacak yakında.bebişlerimizde büyüyor.ilk doğduğu günler daha zordu düşünsenize, ben aç kalıyordum hep annem gittikten sonra bebekle başbaşa kalınca zorlandım ama bakın büyüdüler birazcık.bolca yürürüz kilo veririz ve mutlu oluruz eminimzemuszemus
benim eşimde geceli gündüzlü çalışıyor.işten gelince de bakıyor ama geceleri yine ben kalkıyorum .gece gündüz ben bakıyorum yani .sofrayı kurarken falan tutuyor sadece.2. aşısından sonra eziyet etmişti gece.kalkıp bağırdı bakamıyosun görmüyosun diye mafoldumben çok kolaysa alsınlar kendileri baksınlar bide baktığımızı beğenmiyolar sinir yaklava: işin en zevli kısmını yapıyolar başkada bişeye karışmıyolar
hepimizde aşağı yukarı aynı sorunlar var.bunaldık ama zaman lazım sanırım.kış anneleri olduk eve kapandık sıkıldık ondandır diye düşünüyorum.az kaldı ama havalar ısınacak yakında.bebişlerimizde büyüyor.ilk doğduğu günler daha zordu düşünsenize, ben aç kalıyordum hep annem gittikten sonra bebekle başbaşa kalınca zorlandım ama bakın büyüdüler birazcık.bolca yürürüz kilo veririz ve mutlu oluruz eminimzemuszemus
Haklısın o ilk zamanki sıkıntıları hatırlamak bile istemiyorum. şimdi daha iyi ama yinede eve tıkılıp kalmak çok zor yaa. Üstelik birde doğum kilolarının üzerine eklenen kilolar. Kendine bakamıyorsun. Bazen kendimi kocamın yerine koyuyorum akşam eve yorgun geliyorsun. saçı başı dağınık, suratı beş karış, göz altları mor, şişman koca sarkık göbeği önde koca poposu arkada sallanan, kaşları birleşmek üzere, nerdeyse toy delikanlınınki kadar belirgin bıyıkları olan, süt ve ter kokusu birbirine karışmış bir kadın karşılıyor seni. Kucağındaki bebeği bir an önce sana vermenin derdinde. Ay şimdi yazınca daha bir nefret ettim kendimden :gitme:
Haklısın o ilk zamanki sıkıntıları hatırlamak bile istemiyorum. şimdi daha iyi ama yinede eve tıkılıp kalmak çok zor yaa. Üstelik birde doğum kilolarının üzerine eklenen kilolar. Kendine bakamıyorsun. Bazen kendimi kocamın yerine koyuyorum akşam eve yorgun geliyorsun. saçı başı dağınık, suratı beş karış, göz altları mor, şişman koca sarkık göbeği önde koca poposu arkada sallanan, kaşları birleşmek üzere, nerdeyse toy delikanlınınki kadar belirgin bıyıkları olan, süt ve ter kokusu birbirine karışmış bir kadın karşılıyor seni. Kucağındaki bebeği bir an önce sana vermenin derdinde. Ay şimdi yazınca daha bir nefret ettim kendimden :gitme:
sorma yaaa benmki de anca sofra kurarken alıyor kucağına.benim eşimde geceli gündüzlü çalışıyor.işten gelince de bakıyor ama geceleri yine ben kalkıyorum .gece gündüz ben bakıyorum yani .sofrayı kurarken falan tutuyor sadece.2. aşısından sonra eziyet etmişti gece.kalkıp bağırdı bakamıyosun görmüyosun diye mafoldumben çok kolaysa alsınlar kendileri baksınlar bide baktığımızı beğenmiyolar sinir yaklava: işin en zevli kısmını yapıyolar başkada bişeye karışmıyolar
eve kapanmak zorundayız minnacık bebeyle nereye gidicez ki yaz da olsa olmazdı anca sağlık ocağına dr.a gidiyoruz geçen biz avm ye gittik de bişey anlamadık :) benim kilo sorunum yok şükür ama doya doya banyo yapmayı özledimmmmmmmmhepimizde aşağı yukarı aynı sorunlar var.bunaldık ama zaman lazım sanırım.kış anneleri olduk eve kapandık sıkıldık ondandır diye düşünüyorum.az kaldı ama havalar ısınacak yakında.bebişlerimizde büyüyor.ilk doğduğu günler daha zordu düşünsenize, ben aç kalıyordum hep annem gittikten sonra bebekle başbaşa kalınca zorlandım ama bakın büyüdüler birazcık.bolca yürürüz kilo veririz ve mutlu oluruz eminimzemuszemus
he valla işten geliyorlar ayyy ne şirin diye seviyor ağlayınca bana veriyor annesi bak seni istiyor deyüüü... ben de çok seviyorum oğlumu iyi ki doğurmuşum diyorum ona bakmak çok güzel ama insan destek istiyor benm herif de evde tatlı olmasa tatlı yok muydu der. ben tatlısına kadar her gün yemek hazırlıyorum. biz işe başlayınca olacaklar şunlar bacım: işten gelicez çocuğu avutucaz arada fırsat bulursak yemeği hazırlıcaz kocalar gelcek agu bugu diye çocukla oynıycak biz sofra kur kaldır bulaşık yıka çamaşır as ütüle uğraşırken arada çocuğa vre kocanın isteklerine de koşucaz sonuç: kilo filan kalmıcak :roflol: :roflol:Evet gerçekten işin en zevkli kısmını yapıyorlar. İşten gelince agucukların hepsinide onlar topluyorlar. Bende çok gece azar işitmişimdir. Birinde bana ne çocuğun derdinden anlıyorsun ne benim halimden anlıyorsun dedi. Üstüne birde anlayış bekliyor. Çocuğa bakmaktan şikayetçi değilim ama arada biraz yardım destek istiyor insan. Yada sırtınmın sıvazlanıp taktir edilmek. Ama yok sürekli suçlu psikolojisi...Bakalım biz işe başlayıonca nasıl olacak. Aynı şeyler olur die korkuyorum düşünsenize yorgun argın işten gel yemek hazırla çocukla ilgilenmek gerekecek birde gece uykusuz kal ve sabah kalkıp tekrar işe git... Allahım 20 gün kaldı güç ver takatt ver
evet ya ilk 3 ay geçti ya sırtım yere gelmez diyorum ben de... hele ilk haftalar kabus gibiydi dakika başı kalkıyordu emiyordu göğsümün ucu koptu kopacak durumdaydı ilk 3 ay göğüs yaram düzelmedi ne yaptıysam sonra bıraktım ucunu nolursa olsun koparsa kopsun yetti dedim. ay yazdıklarını okuyunca içim fena oldu. düşündüm: saçımı topluyorum ama çocukla uğraşırken dağılıyor, yeni ciciler giyiyorum çocuk kusuyor değiştiriyorum bi daha kusuyorHaklısın o ilk zamanki sıkıntıları hatırlamak bile istemiyorum. şimdi daha iyi ama yinede eve tıkılıp kalmak çok zor yaa. Üstelik birde doğum kilolarının üzerine eklenen kilolar. Kendine bakamıyorsun. Bazen kendimi kocamın yerine koyuyorum akşam eve yorgun geliyorsun. saçı başı dağınık, suratı beş karış, göz altları mor, şişman koca sarkık göbeği önde koca poposu arkada sallanan, kaşları birleşmek üzere, nerdeyse toy delikanlınınki kadar belirgin bıyıkları olan, süt ve ter kokusu birbirine karışmış bir kadın karşılıyor seni. Kucağındaki bebeği bir an önce sana vermenin derdinde. Ay şimdi yazınca daha bir nefret ettim kendimden :gitme:
Merselcim çok şanslısın eşin sana çok yardımcı oluyormuş. Benimki gece kalkıyor kalmasına da beni azarlamak için kalkıyor yardım etmek için değil. Çalışmaya da başlamışsın sosyal hayatın var en azından. İnşallah bizde işe başlayınca ruhlarımız tamir olur.
Esincim sen bebeğini baya büyütmüşsün. Bende bir an önce oturabilir duruma gelsede en azından odada önüne oyuncaklarını koyup bir iki kendimle ilgilenebilsem. Bu dönem duş alabilmek için eşimin eve gelmesini bekliyorum. Haylaz oğlum dakka başı uyanır evde yanlızken giremiyorum duşa. Eşimde geç geliyor bitkin düşüyorum o saatte. İnşallah düzelecek dediğin gibi sabır lazım..
Meryemcim allah hepimize kolaylıklar versin bak ne güzel temizliğe yardımcı geliyormuş. Ben hamileyken bile bir kere dahi yardımcı alamadım. Canım annem saolsun son iki ay yetiştide o yaptı herşeyi. Öncesinde eşim ben yaparım diyordu evi sadece makineliyordu. Onuda yarım yamalak yapıyor koltukların altlarına falan hiç dokunmazdı bende toz alırdım o kadar şimdi onuda yapamıyorum. Neyseki bende 1 aya kadar başlayacağım işe sevinsem mi üzülsem mi bilemiyorum çünkü iş yerim avrupa yakasında ben anadolu yakasında oturuyorum. Sabah 6 da çıkamam lazım evden. Trafik yoğun tempo stres eve ne halde dönerim allah bilir. Neyse ki anneciğim bakacak kuzuma evlede ilgilenir elinden geldiğince.
Kızlar aslında annelik görevimiz bir ömür boyu . Daha da yolun başındayız dimi...
hahaaa benm kociş gece kalkmaz kıpırdamaz bile ağlayınca oğluş, sadece tıkanır gibi ses çıkarırsa fırlar baksana çocuğaaaaaa die bağırır sonra yatar:)
ben işe başlamak istemiyorum hiç oğlumla vakit geçirmek istiyorum en tatlı zamanları olcak tüm azabı çekiyoruz eğlencesini de yaşamaya hakkımız olmalı bence. aynen cnm ben de eşim gelsin de duş alayım diyorum yemek yiyoruz bulaşık yıkanıyor ben içeri gidiyorum eşim hemen çocuğu bana veriyor kendisi tv karşısına uzanıp uyuyor ben gene çıldırıyorum oğlan uyursa ben duşa giriyorum deyip duşa giriyorum ağlarsa hemen çıkıyorum eşim uanıp bakana kaaa vakit geçiyor zaten
hamişken doğumdan bi gün önce dahi ütümü yemeğimi yaptım hiç yardımcı almadım doğumdan dönünce bir kez temizliğe kadın çağırdım malum dikişliyim ev de temiz olsun dedim
kızlar bu durum 1 sene civarında sürüyor.bebeğe,yeni hayata alışmak....ama sonra herşeyiniz düzene giriyor merak etmeyin.doğum sonrası sendromu bu
innuk cnm anlıyorum hepimiz aynı durumdayız bazen bırakıp iş filan yapmamak lazım ama içime sinmiyor aslında kocama haksızlık da yapmak istemiyorum onu çok seviyorum ama bazen gına geliyor
hepinizin mesajını tek tek okudum. aynı depresyon hali bende de var kızlar. aklımdan bir gün yerimden kalkmadan otursam ne güzel olur fikri geçiyor sürekli. hamilelik öncesi faal olduğum günleri hayal edip özlem duyuyorum sonra da kendimi suçlu hissediyorum. mesela sinemaya gitmeyi çok severim benim sıpa mızmız olduğundan anneme bırakamıyorum aylardır sinema yüzü görmedik. bazen eşime diyorum kendi soyadımı vericem oğlana diye gülüyor kıs kıs. her sorumluluk bizde kütüğü erkeklerde oh vallaha.
birçoğumuz eşimiz yardımcı diyoruz bu doğru eski babalar gibi elim elim üstene oturmuyorlar. fakat ne olursa olsun ağlasa bile biz suçluyuz.
az önce düşündüm büyüse rahatlarım dedim nerde ne film izlenir ne bir şey ayol. yok açık sahne var mı psikolojisi bozulur mu düşün dur. kreşe gider adapte olamaz onunla uğraşırsın okula başlar ayrı bir sorun ooooo. bu sorumluluk bitmez galiba. geçen annem diyordu "çocuk istemek akıllı insanın harcı değil diye" şaka yollu tabi ama haklı .hayatımıza bile isteye büyük bir sorumluluk sokuyoruz ve bundan da büyük mutluluk duyuyoruz ne çelişki değil mi???? mazoşist miyiz neyiz :)))
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?