kendimi çok kasıyorum

hayır böyle bir durum yaşamıyorum
Süper o zaman travmatik bir durum değil. O zaman söyle düşüneceksin karşındaki de seni ilk defa görüyor. O da senin kadar tecrübesiz olacak bu sohbette. Bu durumda eşit şarttasınız sıkıntı edilecek bir durum yok. Çocuklarla küçük bir muhabbet yeterli çünkü zoraki bir muhabbet kurmaya çalışan kişi dışardan çok belli oluyor 😅
 
işte bunu yaşıyorum :oops:
çok teşekkürler tavsiyeleriniz için
Bak bir tavsiyem de şu olacak. Güncel konuları takip edin bu sayede muhakkak konuşacak ortak bir konu bulma şansınız olur.
Ve işin sonunda şu rahatlığı kendinize verin kimseyle samimi olmak zorunda değilsiniz ve kendinizi zorlamadığınızda çok daha iyi iletişim kuracaksınız
 
merhaba
26 yaşında çalışan bir insanım. özgüvensiz bir insan değilim, avukatlık yapıyorum, çoğu zaman girişkenimdir hatta. ama bazı durumlarda yanımdakilerden çekiniyorum mu nedir artık, inanılmaz kasılıyorum. kendimi çok rahatsız hissediyorum, sessiz kalıyorum, sohbete fazla dahil olamıyorum.. çocuk olduğunda bazen daha fena. çocukları çok seviyorum ama nasıl oyalanır neler konuşulur donakalıyorum o an.
nişanlımın yurtdışında yaşayan bir arkadaşı var mesela, benim de uzaktan akrabam ama yolda görsem tanımam. ailecek bu yaz türkiyeye geldiler ve bir araya geleceğiz mutlaka. ben aylardır kafamda bunu çevirip duruyorum. "acaba eşi nasıl biri, acaba iyi anlaşır mıyız, sohbet ederken yine kasılır mıyım, hakkımda ne düşünürler, çocukları var onunla nasıl iletişim kurmam lazım vs vs"
saçma ya da gereksiz gelebilir size ama benim için ciddi bir problem. sırf bu düşüncelerden dolayı gitmeyi iptal ettiğim çok yer oldu. ama onun dışında iş ortamımda, arkadaş ortamımda çok rahatım.
terapi öneri olarak gelecek biliyorum, şu sıralar terapiyi karşılayacak durumda değilim düğün hazırlıklarından dolayı. belki bir kitap belki bir youtube kanalı/videosu önerilerinize açığım. teşekkürler
Demek ki ortamlar sana göre değil. Hoslandigin bir ortam olsa gerilmezsin. Belki o akraba buluşmasında samimi güzel bir ortam olacak hiç bir şeye gerek kalmayacak.
 
Çok yakınen tanıdığım bir bey de öyle. Anlattığına göre psikoloğu, seçici sosyalsin demiş 😊 çok insan seçer. Sevdikleriyle konuşur sadece. Biriyle telefon konuşması yapacaksa önceden konuşmayı aklından planlar. İçine kapanıktır. Dert anlatmaz kimseye. İçinize kapanıksınız sadece sanırım.
 
merhaba
26 yaşında çalışan bir insanım. özgüvensiz bir insan değilim, avukatlık yapıyorum, çoğu zaman girişkenimdir hatta. ama bazı durumlarda yanımdakilerden çekiniyorum mu nedir artık, inanılmaz kasılıyorum. kendimi çok rahatsız hissediyorum, sessiz kalıyorum, sohbete fazla dahil olamıyorum.. çocuk olduğunda bazen daha fena. çocukları çok seviyorum ama nasıl oyalanır neler konuşulur donakalıyorum o an.
nişanlımın yurtdışında yaşayan bir arkadaşı var mesela, benim de uzaktan akrabam ama yolda görsem tanımam. ailecek bu yaz türkiyeye geldiler ve bir araya geleceğiz mutlaka. ben aylardır kafamda bunu çevirip duruyorum. "acaba eşi nasıl biri, acaba iyi anlaşır mıyız, sohbet ederken yine kasılır mıyım, hakkımda ne düşünürler, çocukları var onunla nasıl iletişim kurmam lazım vs vs"
saçma ya da gereksiz gelebilir size ama benim için ciddi bir problem. sırf bu düşüncelerden dolayı gitmeyi iptal ettiğim çok yer oldu. ama onun dışında iş ortamımda, arkadaş ortamımda çok rahatım.
terapi öneri olarak gelecek biliyorum, şu sıralar terapiyi karşılayacak durumda değilim düğün hazırlıklarından dolayı. belki bir kitap belki bir youtube kanalı/videosu önerilerinize açığım. teşekkürler
Anksiyete yaşıyor olabilirsiniz bende de var. Tülay Kök ve Beyhan Budak izlemenizi öneririm. Umarım geçer❤️
 
Çok yakınen tanıdığım bir bey de öyle. Anlattığına göre psikoloğu, seçici sosyalsin demiş 😊 çok insan seçer. Sevdikleriyle konuşur sadece. Biriyle telefon konuşması yapacaksa önceden konuşmayı aklından planlar. İçine kapanıktır. Dert anlatmaz kimseye. İçinize kapanıksınız sadece sanırım.
buluşma/telefon konuşması öncesi provalar yapıyorum ben de. teşekkürler yorumunuz için
 
  • Beğen
Reactions: Gao
X