- 24 Temmuz 2011
- 2.768
- 3.627
- 448
Arkadaşlar merhaba,
Öncelikle beni dinleyip, derdime ortak olacak herkese teşekkür ederim. İçimi dökmek, rahatlamak ve biraz olsun sakinleşmek için sizinle paylaşmak istiyorum yaşadıklarımı.
Annemle babam boşanma sürecindeydi. Daha önce konu açmış, akıl istemiştim sizlerden bu durumla ilgili. Sakinleşmemi ve mantıklı davranmamı sağlamıştınız. Bu sefer dertleşmek istiyorum çünkü yapabileceğim hiçbir şey yok gibi..
Annem babamla anlaşmalı bir şekilde ayrılmak istemişti ilk başta. Maddi olarak babamı zorlayacak hiçbir talebi olmadı ama babam işi yokuşa sürdü. Annemin hakkını vermek istemedi. Netice de anlaşmalı boşanamadılar. Annem açtı davayı.
En başından söyledik babama, şahitlik yapmak zorunda bırakma bizi diye. Annem yazık o kadar çok şeye katlandı ki. Babam gibi bir kocanın karşısında olabilecek en iyi eş oldu. Mükemmel bir anne ve mükemmel bir ev hanımı oldu. Fakat babam görmedi kendi hatalarını.
Kardeşime karşı bir öfkesi yok sanırım bilemiyorum ama şahitlik yaptıktan sonra bana sırtını döndü. En başından söylemiştik, güzelce ayrılın, ileride bir araya gelmek zorunda kaldığınızda işkenceye dönmesin dedik, dinlemedi.
Beni istemiyormuş, artık kızı değilmişim, silmiş beni. Nefretle söyledi bunları. Bağıra, çağıra. Telefonda konuştuk. Yalan bir şey söylemedim. Gerçekleri, doğruları söyledim. Sonuçta babamın hatalarını sordu hakim ve bende hatalarını dile getirdim. O gece gözümü kırpmadım inanın, uykusuz gittim. Gözlerim böcek gibi küçücük kalmıştı. son 1 buçuk yıldır sinir hastası oldum, sürekli stresten kurdeşen döküyorum. Bizi düşünmedi, maddi olarak aylarca zorda bıraktı. Son 3 aydır iyiydi aramız ama demek ki şahitlik yapmayalım diye iyi davranıyormuş.
Tam sınav döneminde gittim memlekete. İnsanın başına gelebilecek en kötü şey ölüm zannederdim ama 2 kötü şey varmış. Biri ölüm, diğeri de sevdiğin bir insanın kötü taraflarını tanımadığın insanlara anlatmak..
İsterdim ki sevsin bizi, annemi sevsin en çok.. El üstünde tutsun. Yıllarca babamla aynı evde yaşadık ama babasız büyümüş gibiyim. Şimdi de silmiş beni.
Annemin telefondaki sesi de gitmiyor kulaklarımdan. Ben sen uzaktasın, hastalanıyorsun diye olumsuz hiçbir şey anlatamıyorum sana. Sen orada yalnızsın, kıyamıyorum, dayanamıyorum. O sana nasıl böyle konuşur, neden aradın defalarca, neden söylettin kendine bunları, gene kızaracak cildin, hasta olacaksın dedi ağladı...
Öyle zormuş ki. Babam sadece kendi üzüldü zannediyor ama benim yüreğimde de asla kapanmayacak yaralar açtı. Babama karşı oldum orada. O haksızdı ama gene de zordu insanın babasına karşı olması. Çok zordu.
Gerçi üzüldü mü bilmiyorum. Maddi kaygı da duyuyor olabilir çünkü aylardır üzülmüyordu. Nafaka filan bağlanacak ya, onu dert etti gibi. Telefonda söylediklerinden öyle bir izlenim edindim.
Tek istediğim mutlu olsun. Yalnız kalmasın. Evlensin, hayat kursun. İyi günümde yanımda olmasa da olur, ama o kötü gününde arasın beni, yanında olacağımı bilsin. Zaten ben olumsuz bir şey söylemedim, sen nasıl istersen öyle olsun ama ben senin yanındayım dedim. Sustum. Sen sil ben seni silemem dedim.
Karışık olduysa kusura bakmayın, kafamı toparlayamıyorum da.
Öncelikle beni dinleyip, derdime ortak olacak herkese teşekkür ederim. İçimi dökmek, rahatlamak ve biraz olsun sakinleşmek için sizinle paylaşmak istiyorum yaşadıklarımı.
Annemle babam boşanma sürecindeydi. Daha önce konu açmış, akıl istemiştim sizlerden bu durumla ilgili. Sakinleşmemi ve mantıklı davranmamı sağlamıştınız. Bu sefer dertleşmek istiyorum çünkü yapabileceğim hiçbir şey yok gibi..
Annem babamla anlaşmalı bir şekilde ayrılmak istemişti ilk başta. Maddi olarak babamı zorlayacak hiçbir talebi olmadı ama babam işi yokuşa sürdü. Annemin hakkını vermek istemedi. Netice de anlaşmalı boşanamadılar. Annem açtı davayı.
En başından söyledik babama, şahitlik yapmak zorunda bırakma bizi diye. Annem yazık o kadar çok şeye katlandı ki. Babam gibi bir kocanın karşısında olabilecek en iyi eş oldu. Mükemmel bir anne ve mükemmel bir ev hanımı oldu. Fakat babam görmedi kendi hatalarını.
Kardeşime karşı bir öfkesi yok sanırım bilemiyorum ama şahitlik yaptıktan sonra bana sırtını döndü. En başından söylemiştik, güzelce ayrılın, ileride bir araya gelmek zorunda kaldığınızda işkenceye dönmesin dedik, dinlemedi.
Beni istemiyormuş, artık kızı değilmişim, silmiş beni. Nefretle söyledi bunları. Bağıra, çağıra. Telefonda konuştuk. Yalan bir şey söylemedim. Gerçekleri, doğruları söyledim. Sonuçta babamın hatalarını sordu hakim ve bende hatalarını dile getirdim. O gece gözümü kırpmadım inanın, uykusuz gittim. Gözlerim böcek gibi küçücük kalmıştı. son 1 buçuk yıldır sinir hastası oldum, sürekli stresten kurdeşen döküyorum. Bizi düşünmedi, maddi olarak aylarca zorda bıraktı. Son 3 aydır iyiydi aramız ama demek ki şahitlik yapmayalım diye iyi davranıyormuş.
Tam sınav döneminde gittim memlekete. İnsanın başına gelebilecek en kötü şey ölüm zannederdim ama 2 kötü şey varmış. Biri ölüm, diğeri de sevdiğin bir insanın kötü taraflarını tanımadığın insanlara anlatmak..
İsterdim ki sevsin bizi, annemi sevsin en çok.. El üstünde tutsun. Yıllarca babamla aynı evde yaşadık ama babasız büyümüş gibiyim. Şimdi de silmiş beni.
Annemin telefondaki sesi de gitmiyor kulaklarımdan. Ben sen uzaktasın, hastalanıyorsun diye olumsuz hiçbir şey anlatamıyorum sana. Sen orada yalnızsın, kıyamıyorum, dayanamıyorum. O sana nasıl böyle konuşur, neden aradın defalarca, neden söylettin kendine bunları, gene kızaracak cildin, hasta olacaksın dedi ağladı...
Öyle zormuş ki. Babam sadece kendi üzüldü zannediyor ama benim yüreğimde de asla kapanmayacak yaralar açtı. Babama karşı oldum orada. O haksızdı ama gene de zordu insanın babasına karşı olması. Çok zordu.
Gerçi üzüldü mü bilmiyorum. Maddi kaygı da duyuyor olabilir çünkü aylardır üzülmüyordu. Nafaka filan bağlanacak ya, onu dert etti gibi. Telefonda söylediklerinden öyle bir izlenim edindim.
Tek istediğim mutlu olsun. Yalnız kalmasın. Evlensin, hayat kursun. İyi günümde yanımda olmasa da olur, ama o kötü gününde arasın beni, yanında olacağımı bilsin. Zaten ben olumsuz bir şey söylemedim, sen nasıl istersen öyle olsun ama ben senin yanındayım dedim. Sustum. Sen sil ben seni silemem dedim.
Karışık olduysa kusura bakmayın, kafamı toparlayamıyorum da.
Son düzenleme: