- 28 Ağustos 2019
- 54
- 23
- 20
- Konu Sahibi deleteduser268
- #1
Ailem küçüklüğümden beri neye heves etsem veya tam başarıcak gibi olsam hevesimi kırdılar başarısız olucaksın, yeterli değilsin gibi psikolojik baskıda bulundular. 20 yaşındayım ne okuyorum ne çalışıyorum çekice sap bile olamadım. Güzel bir sıralama yapıp başka şehre üniversiteye gittim yurtta zorluk yaşadım, bölümümün bana hitap etmediğini farkedip aile evine döndüm. Kat ve kat daha fazla bana psikolojik baskıda bulundular, sen zaten saftın orada yapamazdın zaten sen kırılgansın bizim de hiç içimize sinmemişti zaten seçtiğin bölüm vs vs. Sonrasında öyle bir bunalıma girdim ki hiçbir şey yapamayacağımı düşünüp bana ilk el uzatan erkeğe kaçtım. Neyse ki aile evine beni geri bıraktı kedi yavrusu gibi 
Eve ilk döndüğümde yaşadıklarımı atlatayım diye baskı yapmamışlardı ama 1 aydır yine çok fazla üstüme gelmeye başladılar. Ne yapacağım bilmiyorum tek bildiğim bir erkeğe ümit bağlamamam gerektiği. Üniversite oku demeyin ne mental olarak ne de maddi olarak yetemem. Babam giderleri karşılayabilse bile (şüpheli) yükmüşüm gibi para yollarken bin tane laf söyler. Canıma k8ymayı düşündüm daha kötüsü Istanbul'a gidip manken veya karşılamacı olarak çalışıp beni fizigim veya güzelliğim için kullanmalarına başkalarına izin vermeyi... Ara sıra böyle korkunç düşünceler geliyor mentalim cidden iyi durumda değil. Ailem beni hep onların istediği gibi olursam sevgi kırıntısı gösterdiler o yüzden karşı cinsten gelen en ufak ilgide güvenip bağlandım. Artık kendime çeki düzen vermeye karar verdim, veremezsem baraj kenarında bulurlar zaten bedenimi. Bana yardım eli uzatan olmadı o yüzden buraya yazdım nasıl ilerlemem gerektiği hakkında fikir verirseniz çok güzel olur. Kamu spotu: çocuğunuza destek olun yoksa benim gibi olur
Eve ilk döndüğümde yaşadıklarımı atlatayım diye baskı yapmamışlardı ama 1 aydır yine çok fazla üstüme gelmeye başladılar. Ne yapacağım bilmiyorum tek bildiğim bir erkeğe ümit bağlamamam gerektiği. Üniversite oku demeyin ne mental olarak ne de maddi olarak yetemem. Babam giderleri karşılayabilse bile (şüpheli) yükmüşüm gibi para yollarken bin tane laf söyler. Canıma k8ymayı düşündüm daha kötüsü Istanbul'a gidip manken veya karşılamacı olarak çalışıp beni fizigim veya güzelliğim için kullanmalarına başkalarına izin vermeyi... Ara sıra böyle korkunç düşünceler geliyor mentalim cidden iyi durumda değil. Ailem beni hep onların istediği gibi olursam sevgi kırıntısı gösterdiler o yüzden karşı cinsten gelen en ufak ilgide güvenip bağlandım. Artık kendime çeki düzen vermeye karar verdim, veremezsem baraj kenarında bulurlar zaten bedenimi. Bana yardım eli uzatan olmadı o yüzden buraya yazdım nasıl ilerlemem gerektiği hakkında fikir verirseniz çok güzel olur. Kamu spotu: çocuğunuza destek olun yoksa benim gibi olur
günaydıınnn
yaşadıklarına üzüldüm. Hangi bölümü kazanmıştın? Kaçtığın kişiyle evlenmiş miydiniz? Çalışma imkanın yok mu? Hem çalışıp hem de kendinle ilgilensen ruh halin biraz daha iyi olur. Psikolojik destek alman da bu süreçte mantıklı kararlar alman için iyi olur. Gencecik kızsın daha yaşayacağın güzel günler var inşallah.
