inşallah. yorumunuz için teşekkür ederim. İyi geldiniz hepinz teker tekerYeni başlangıçlara inşallah♥
o kadar haklısınız ki. Ben o kadar emindim ki evlensemde boşanacağıma.Zararın neresinden dönülse kardır. Bakın burada sizin şuan yaptığınızı yapmaya cesaret edemeyip evlenen hatta çocuk sahibi olup dert yanan birçok kadın var. Onların dönüşleri daha zor. Ama sizi ona bağlayan hiçbir şey yok. Zamanla içiniz soğuyacak, sadece zamana ihtiyacınız var. Sizden bir tane daha yok, o yüzden kendi kıymetinizi bilin ve kendi hakkınıza girmeyin lütfen. Gerekirse psikolojik destek alın. Ama o adam dönse de dönmeyin, inanmayın söylediklerine.
İyi ki evlenmemişsiniz. Kurban falan kesin bence, en kötü bi gariban doyurun. Allah yüzünüze bakmışmerhaba kızlar ,
evet . 3 senede kendime ne sevgim , ne saygım hiçbir şeyim kalmadı. Ben , ben olmaktan çıktım. O ne istediyse o oldum.
Trip atma huyum vardı ve rahatsız oluyordu . Onun için bile burada gelip sizden yardım istedim. Kendimi düzelttim . Aslında hep triplerim haklıydı , ben sadece içimde onu hep aklamak istedim.
Özetlemem gerekirse , ben 34 yaşımdayım sevgilim 31 yaşında. Yakın yerlerde oturuyoruz birbirimize. 7 yıl öncesinde kısa bir görüşmemiz olmuştu fakat ikimiz için de yanlış zaman oldugu için 2 sefer görüşüp bitirmiştik daha dogrusu hiç başlamamıştık. 3 sene önce tesadüfen bir yerde karsılastık. Selamlaşmadık ama birbirimizi gördük. Ertesi gün beni sosyal medyadan bulup , mesaj yazdı ve hemen ertesi gün buluştuk. Sonrası malum beraber geçen 3 yıl...
Yazık benim 3 yılıma ...
Her şey en başta güzeldi. Zamanla onu giyme , bunu yapma , burda konusma, arabaya binerken eğilme vs vs... ilk başta giymeyi çok sevdiğim elbiselerimi bıraktım, sonra sonra ... günün sonunda sıfır kollu bile giyemediğim. Kısa tişörtlerimin içine atlet giymek zorunda kaldığım . Her giydiğimin her yaptıgımın eleştirildiği bir duruma evrildi. İnanın nasıl oldu bilmiyorum.
Girdim ve bu durumdan çıkamadım.
Aramızda evlilik muhabbeti hiç geçmemişti geçtiğimiz sene konu açıldı ve artık bir şeyleri konusmamız gerektiği ve bir cocugumuz olmasını istiyosak biraz daha hızlı olmamız gerektiğini söyledim ( sanki her sey muhtesemdi evlilik , cocuk kaldı . Aptal kafam işte ) bu konuşmayı yaptıktan ertesi gün benden ayrıldı, hemde sadece bir mesajla.. Ben yapamayacagım zamansız.. seni seviyorum ama başka kariyer planlarım var , evlilik yapamam üzgünüm dedi. Üzüldüm , ağladım yine ben aradım ve barıştık.
O hep kaçandı ben kovalayandım. Ne bir tatile gittik, ne bir sahilde çay içmeye ... Bir kaç kez onun köyünde işi vardı birlikte oraya gittik. Orda da hep kavga gürültü.
Beni kızdırırdı ve sonra hemen siniri geçerdi ve ben kalbim kırıldıgı için küserdim. Barışmak için çabalardı bu konuda hakkını yemek istemem. Cok uzatıyosun triplerini derdi. Buraya geldim fikir aldım . Değişebilmek için ne yapabilirim dedim. Değmedi..
Evlilik konusuna ısındıktan sonra aramızda hep konustuk. Evlenince çalışamazsın dedi. ( şuan cok rahat 14 yıldır çalıştıgım bir işim var.)Kendisi işi gereği haftanın bir kaç günü çalısıyor. eşim olsun isterim evde dedi.
Yemeğe karışmam , temizliğe karısmam bunlar kadının işidir dedi. Eve erkek kuzenin gelemez bizde ters ancak ben varken gelebilir dedi. Dedi de dediii... Hepsini yazıyorum dönüp dönüp arada aptallığımı okumak için.
Evet hepsine tamam dedim. Neden tamam dedin derseniz cevabım yok inanın.
bunlara rağmen bikere değerli hissettirilmedim. Her seye bagırdı cagırdı. Telefonu yuzume kapattı. en ufak seyde sen kimsin s...g... dedi.
3 yılda bana her şeyi yaptı .
Üzerime yürüdü sonra bana beni bu hale sen getirdin . Kendini bana dövdürmek istedin dedi. Onun suçlusu da ben oldum ve üzerime yurudugu için , onu bu dereceye getirdiğim için özür diledim...
dün uzun süredir kafamda düşündüğüm ama cesaret edemediğim şeyi yaptım. Aslında yapmama sebep oldu ve her yerden sildim.
Şuan aptallığımdan dolayı yine cok üzgünüm . Niye bunları kendime yaptrdım, niye onu seviyorum bilmiyorum.
Sadece çok kırgınım, cok yorgun..
ilk 2.5 yıl gözüm kapalıydı ve gerçekten çok evlenmek istiyordum. Evlilik konusunu açması için heyecanla bekliyordum. Sonra birden farkındalıgım oluştu.İyi ki evlenmemişsiniz. Kurban falan kesin bence, en kötü bi gariban doyurun. Allah yüzünüze bakmış
belki de haklı olabilirsiniz. Kendi ailem , düzenim olsun istedim ama ailemle gayet mutluyum , kimse karışmaz etmez. İstediğim yere giderim gelirim.Bence sizde yaşım 34 oldu 3 senemi de verdim ne olursa olsun evlenmeliyim kafası oluşmuş
Başka türlü bu adamdan(!). tiksinmeniz gerekirdi
Bende 35 yaşındayım bunun gibi olmasa da kötü bir ilişkim oldu evlenmedi beni bıraktı senelerce oyalayıpbelki de haklı olabilirsiniz. Kendi ailem , düzenim olsun istedim ama ailemle gayet mutluyum , kimse karışmaz etmez. İstediğim yere giderim gelirim.
Kendimi cehenneme atmak neden istedim , bilmiyorum
evet gerçekten aptal değilim ya.Hayatın tekrarı yok,sizden birtane daha yok..bir göz attım da konularınıza gayet bilinçli bir kişiliğin kendisine bu kadar zararı neden verdiği anlaşılır gibi değil.lütfen kendine gel sen değerlisin,o değil.çay koy keçeli yeniden başlıyoruz..
düşünüyorumda şuan bekar ve ailemle olan hayatım gayet güzel.Bende 35 yaşındayım bunun gibi olmasa da kötü bir ilişkim oldu evlenmedi beni bıraktı senelerce oyalayıp
İçinizdeki hırsı atın, onunla olmaktansa şuan yeni ve düzgün biriyle yeni bir başlangıç yapma ihtimali bile sevinmeniz içim yeterli
Geçiyor zamanla, yeter ki asla iletişim kurmasına izin vermeyin, bu elin adamları milletin kızının hayatına s.çmayı marifet sanıyor kendileriyle övünüyor, bidaha o fırsatı sakın vermeyin, gerisi zaten düzelecekdüşünüyorumda şuan bekar ve ailemle olan hayatım gayet güzel.
Evimiz var, ailemiz birlikte, sağlığımız yerinde şükür. Paramı kazanıyorum. Arkadaşlarım var.
Bana karışan yok, yapma etme diyen yok.
Babam karışmaz ya bana , o kim ki onu giyme, bunu yapma desin diyorum.
Bu hayatım onunla yaşayacağım evlilik hayatından daha iyi ama gelin görün ki çok üzgünüm. Kalbim o kadar kırgın ki...
Bu bir lütuf değil tabiki yanında olacaktı,sende olsan olurdun,bu senin hayatının icine etmesine sebep değil.bir düşün bakalım sen bu adama neler feda ettin ha ?degdimi kim daha fazla verdi?hadi sor kendine degdimievet gerçekten aptal değilim ya.
Yaşamayı, okumayı, gezmeyi,hayvanları severim. İletişimim iyidir. Güzel bir işim var.
Nden kendimi 4 duvar karanlık bir odaya hapsettim bilmiyorum. bu 3 yıl içinde ailevi bir sıkıntım vardı. bu konuda hep yanımdaydı . Tek artısı bu.
Bende ona tutundum sanırım.
görebilecegim çok bir alan yok zaten. sosyal medya kullanmıyor. Telefon numarasını da sildim.Geçiyor zamanla, yeter ki asla iletişim kurmasına izin vermeyin, bu elin adamları milletin kızının hayatına s.çmayı marifet sanıyor kendileriyle övünüyor, bidaha o fırsatı sakın vermeyin, gerisi zaten düzelecek
o kadar değmedi ki . evet hep yanımda oldu . Bende dediğiniz gibi onun yanında olurdum.Bu bir lütuf değil tabiki yanında olacaktı,sende olsan olurdun,bu senin hayatının icine etmesine sebep değil.bir düşün bakalım sen bu adama neler feda ettin ha ?degdimi kim daha fazla verdi?hadi sor kendine degdimi
Geçecek emin ol geçecek sabırlı kararlı ol,tek ihtiyacın bu.o kadar değmedi ki . evet hep yanımda oldu . Bende dediğiniz gibi onun yanında olurdum.
Şuan gözyasları içinde yazdıgım hiçbir kelimeye değmedi.
Ben kendi hayatımı onun ellerine teslim ettim...
Bizim çok anımız vardı senede 3 4 kere tatile giderdik, ne giydiğime karışırdı ne arkadaş gruplarıma, bana gelimce evde kahvaltıyı yemekleri birlikte hazırlar birlikte kaldırırdık, evimin işine bile yardım ederdi, sıkılmayım diye sürekli yeni yerlere götürmeye çalışırdıgörebilecegim çok bir alan yok zaten. sosyal medya kullanmıyor. Telefon numarasını da sildim.
Ortak arkadaşlarımızda artık yok. Haber almam yani. Her gün başka birileriyle takıldığı saçmasapan hayatına döner zaten.
Evi vardı . eşya alalım dedi . almak ,seçmek istemedim. Hep içim huzursuzdu.
çok zor oldu ve yine bana kalsa belki bitiremezdim.
cuma günü önemsiz bir seyden dünya hakaret edip telefonu suratıma kapattı ve sonrasında ertesi gün akşama kadar konuşmadık ve akşam aradı görüşelim mi diye. Özür yok , bir şey yok. Ben de işim var görüşemem şuan vs geçiştirdim. sonrası yine sustu. En son dün son kez aramızı düzeltmek için bir şey yapacak mısınız ? yoksa böyle mi devam edeceğiz dedim.
Bana cevap olarak '' benim kendimi düzelteceğim bir şey yok, senin var yazmıs'' durdum birkaç saniye mesaja baktım.
Kime ne anlatıyorum ya dedim içimden.. Ve her yerden sildim.
Eğer tek başıma halledemezsem destek alacağım mutlaka. Umarım çok kısa sürede iyileşebilirim . Çok teşekkür ederim
merhaba kızlar ,
evet . 3 senede kendime ne sevgim , ne saygım hiçbir şeyim kalmadı. Ben , ben olmaktan çıktım. O ne istediyse o oldum.
Trip atma huyum vardı ve rahatsız oluyordu . Onun için bile burada gelip sizden yardım istedim. Kendimi düzelttim . Aslında hep triplerim haklıydı , ben sadece içimde onu hep aklamak istedim.
Özetlemem gerekirse , ben 34 yaşımdayım sevgilim 31 yaşında. Yakın yerlerde oturuyoruz birbirimize. 7 yıl öncesinde kısa bir görüşmemiz olmuştu fakat ikimiz için de yanlış zaman oldugu için 2 sefer görüşüp bitirmiştik daha dogrusu hiç başlamamıştık. 3 sene önce tesadüfen bir yerde karsılastık. Selamlaşmadık ama birbirimizi gördük. Ertesi gün beni sosyal medyadan bulup , mesaj yazdı ve hemen ertesi gün buluştuk. Sonrası malum beraber geçen 3 yıl...
Yazık benim 3 yılıma ...
Her şey en başta güzeldi. Zamanla onu giyme , bunu yapma , burda konusma, arabaya binerken eğilme vs vs... ilk başta giymeyi çok sevdiğim elbiselerimi bıraktım, sonra sonra ... günün sonunda sıfır kollu bile giyemediğim. Kısa tişörtlerimin içine atlet giymek zorunda kaldığım . Her giydiğimin her yaptıgımın eleştirildiği bir duruma evrildi. İnanın nasıl oldu bilmiyorum.
Girdim ve bu durumdan çıkamadım.
Aramızda evlilik muhabbeti hiç geçmemişti geçtiğimiz sene konu açıldı ve artık bir şeyleri konusmamız gerektiği ve bir cocugumuz olmasını istiyosak biraz daha hızlı olmamız gerektiğini söyledim ( sanki her sey muhtesemdi evlilik , cocuk kaldı . Aptal kafam işte ) bu konuşmayı yaptıktan ertesi gün benden ayrıldı, hemde sadece bir mesajla.. Ben yapamayacagım zamansız.. seni seviyorum ama başka kariyer planlarım var , evlilik yapamam üzgünüm dedi. Üzüldüm , ağladım yine ben aradım ve barıştık.
O hep kaçandı ben kovalayandım. Ne bir tatile gittik, ne bir sahilde çay içmeye ... Bir kaç kez onun köyünde işi vardı birlikte oraya gittik. Orda da hep kavga gürültü.
Beni kızdırırdı ve sonra hemen siniri geçerdi ve ben kalbim kırıldıgı için küserdim. Barışmak için çabalardı bu konuda hakkını yemek istemem. Cok uzatıyosun triplerini derdi. Buraya geldim fikir aldım . Değişebilmek için ne yapabilirim dedim. Değmedi..
Evlilik konusuna ısındıktan sonra aramızda hep konustuk. Evlenince çalışamazsın dedi. ( şuan cok rahat 14 yıldır çalıştıgım bir işim var.)Kendisi işi gereği haftanın bir kaç günü çalısıyor. eşim olsun isterim evde dedi.
Yemeğe karışmam , temizliğe karısmam bunlar kadının işidir dedi. Eve erkek kuzenin gelemez bizde ters ancak ben varken gelebilir dedi. Dedi de dediii... Hepsini yazıyorum dönüp dönüp arada aptallığımı okumak için.
Evet hepsine tamam dedim. Neden tamam dedin derseniz cevabım yok inanın.
bunlara rağmen bikere değerli hissettirilmedim. Her seye bagırdı cagırdı. Telefonu yuzume kapattı. en ufak seyde sen kimsin s...g... dedi.
3 yılda bana her şeyi yaptı .
Üzerime yürüdü sonra bana beni bu hale sen getirdin . Kendini bana dövdürmek istedin dedi. Onun suçlusu da ben oldum ve üzerime yurudugu için , onu bu dereceye getirdiğim için özür diledim...
dün uzun süredir kafamda düşündüğüm ama cesaret edemediğim şeyi yaptım. Aslında yapmama sebep oldu ve her yerden sildim.
Şuan aptallığımdan dolayı yine cok üzgünüm . Niye bunları kendime yaptrdım, niye onu seviyorum bilmiyorum.
Sadece çok kırgınım, cok yorgun..
Evet kazandın tabi ki. Kazanan biri olarak söylüyorum. Hemen hemen aynı şeyleri yaşamışız. Terk etmesi gereken benken, terkedilen oldum :) sonra gitti bir de evlendi üstüne; sen düşün psikolojimi ama geçiyor emin ol. Öyle bir güçleniyorsun ki daha sağlam basıyorsun ayaklarını yere, seni kendine getiriyor. Günün sonun da kazandığını anlıyorsun(biraz zaman alıyor). Yaşım geçiyor, geç kaldım v.s diye düşünme hayat nelere gebe bilemezsin.Kazandım değil mi ? şuan size bunu sorarken , gözlerimden yaşlar akıyor ama iyileşeceğim.. bir gün bunları açıp ne aptalmışım diye okuyacağım. Kendime söz veriyorum.