Kendimden ve hayatımdan nefret ediyorum resmen.

Çok mutsuzum. 16 yaşındayım. Hayatımda düzgün giden hiçbir şey yok. Annemi çok özlüyorum. Her aklıma geldiğinde ağlayacak gibi oluyorum sonra da utanıyorum toplum içinde olduğum için. Hiç bir zaman tam mutlu olduğumu hatırlamıyorum zaten, ama yine de her zaman ümitliydim ve hayatın bana güzel şeyler getireceğine inanıyordum. Ama artık tüm umudum kesildi, bir gün gerçekten mutlu olacağım günü göreceğim diyemiyorum.Sorun şu, ben kendimi, hareketlerimi, yaşadıklarımı sevmiyorum.. Hatta nefret ediyorum. Kendimi mesela çok çocuksu buluyorum, 16 yaşındayım ama bazen hareketlerim 10 yaşındaki çocuk gibi.. Yazarken çok olgunca yazarım, ama konuşurken kendimi ifade etmekte çok zorluk çekiyorum, akıcı konuşamıyorum çok düşündüğüm için, çok düşünürüm ben çok..Aklım hep başka yerlerde.

Konsentrasyonum zaten hiç yok, bu yüzden okulda da başarılı değilimdir pek.

Kendimi aptal gibi hissediyorum. Çok da sakarım, elimden bazen hiç bir şey gelmiyor. Kendimle de alay ederim rezil olunca başkalarını güldürmek için ama aslında çok zoruma gidiyor.

Derdimi en fazla bir buraya yazıyorum,bir de yakın bir arkadaşıma anlatabiliyorum. İnsanlardan iyice ilgi bekler hale geldim,ben sadece sevgi istiyorum para mal mülk değil sadece bana hayat tavsiyeleri verecek annemi istiyorum. Babamla her şeyi rahat konuşamam ki. Eskiden birisinden hoşlandığımda anneme anlatırdım, beni dinlerdi anlatırkenki heyecanıma gülerdi ben hem paylaşıp rahatlamış hem de tavsiye almış olurdum. Şimdi yaşadığım hiçbir olayı mutlulukla anlatabileceğim birisi yok. Bir öğretmenim var benimle dertleşebilirsin demişti bana (erkek bir öğretmen), ona güvenip anlatmıştım annemin öldüğünü tüm hocalara söylemiş. Zaten ona hiç güvenim yok artık.

Geçen gün Rehberlik dersinde bir kağıt verdi (sınıf hocamız aynı zamanda) Birkaç cümle var ve öyle düşünüyorsan işaretliyorsun.
Ben "Hayattan zevk almıyorum.", "Hiç arkadaşım yok ve yapmaktan korkuyorum.", "Kendimi fiziksel olarak güzel bulmuyorum.", "Herhangi bir alanda yetenekli olduğumu düşünmüyorum." ve "Birkaç hastalık atlattım/geçirdim." şeylerini işaretledim. Ve bu öğretmenim beni yanına çağırıp "Hastalıklarını geçirdin mi yoksa hala devam ediyor mu?" diye sordu.
TEŞEKKÜR EDERİM YARDIMINIZ İÇİN.

Daha yeni ağlıyordum,kuzenim geldi bizim eve (aynı apartmandayız) bir şey vermeye geldi ağladığımı gordü sonra kendi evlerine çıkınca bana mesaj atmış "Bizim eve gelsene çay demledik içelim değişiklik olur" falan diye. Zaten ben ne zaman ağlasam, üzülsem kıymete biniyorum. Ama onların beni iyi hissetirmeleri için benim illa gözleri önünde ağlamam mı gerek? Zaten her gün içim kan ağlıyor.

Babannem var ve onunla hiiç anlaşamıyoruz,sürekli çok sert konuşuyor. Annemi de az üzmedi zamanında, şimdi beni de çok üzüyor. Ders çalışıyorum gelip gidip laf sokuyor, neden ona yardım etmiyormuşum, artık o yaşlandığı için ondan hiçbir şey beklemeyecekmişim falan.

Çok ümitsizim.. Yaşamak için bir neden bulamıyorum son zamanlarda, kendimi böyle hissetmekten bıktım. Bazen ölüm kulağıma çok hoş geliyor.. Ama ben korkağım intiharı bile beceremem. Bunları neden yazdığımı bilmiyorum. Okuduğunuz için sağolun

ya ben sana kıyamam ama çok güzelsin

ben 16 yaşındayken yurttaydım. aynı şeyleri hissederdim. annem babam vardı ama görüşmezdik. yaşıtlarım sevgili peşinde koşardı ben mesela daha çocukça şeyler yapardım. ne bileyim onlar makyaj denemeleri yaparken ben origami yapıyordum kendimce farklı zevklerim vardı. kötü hissediyor muydum,evet. sanki normali buymuş gibi geliyor insana. 16 yaşındaki her kızın sevgilisi olmalı,yaşından büyük davranmalı gibi geliyor o yaşıt çevresi içinde insana. ama şöyle bir düşününce bana ne kaybettirdi ki diyorum. Hiçbir şey. Aksine çok şey kazandırdı. mesela onlar makyaj yaparken ben bahçedeki kedilere bakardım,onlar sevgilileriyle buluşmak için yurttan kaçmaya çalışırken ben haftasonu gelse de şu kitabı iyice okusam diye beklerdim. bu yaşta yaptığın her şey ileride nasıl bir hayatın olacağını belirliyor.

kıymete binmek konusunda ben hala çözüm bulamadım. benim annem hayatta ama başıma bir iş gelmediği sürece ya da ben aramadığım sürece aramaz. öyle kabul ettim onu. babam daha iyidir ama. sen de babana her şeyi anlatabilirsin. şimdi belki yaşın küçük diye hoşlandığın çocuğu anlatamazsın ama içinden geçen her şeyi anlat babana. söyle mesela,böyle hissediyorum baba ben üzülmeden kimse değer vermiyor de. babalar kızlarını her zaman anlar merak etme ne kadar sert görünse de baban o senin. sen onun canısın ne olursa olsun dinler,yol gösterir. ben 21 yaşındayım ama hala haftada bir gidip babamla uyurum. Çünkü babamın olduğu yer benim için dünyanın en korunaklı yeri. baban yanında hep onu düşün. Yalnız değilsin ki. Evet annenin yerini tutmaz ama koskoca baban var seni hiçbir şey yıkamaz unutma olur mu?

ve lütfen kendini beceriksiz hissetme. lise 3'e geçeceksin sanırım daha 2 desin. Hiçbir şey başlamadı daha. ben lise 2 yi bitirdiğimde özel okulda olduğum için zorla geçmiştim matematikten. ama lise 3 bambaşka oldu. çok çalıştım. çalışınca yapılmayacak hiçbir şey yok. lise müfredatı senin yeterliliğini ölçmez. Düzenli çalışıyor musun ona bakar sadece. sen düzenli çalıştıktan sonra olmayacak hiçbir şey yok emin ol.

ne zaman böyle hissedersen konu aç ben hepsine yazmaya çalışırım. istersen mesaj at konuşalım. çok iyisin ve çok şekersin kendini asla küçük görme. 16 yaşındaki hangi kız kendini böyle ifade edebilir ki? harika bir şey bu yaptığın. Lütfen kendini çok çok çok sev.

Baban nerde konu sahibesi? Neden seninle hiç ilgilenmiyor?

MissCherryBlossom .!.:

Baban nerde konu sahibesi? Neden seninle hiç ilgilenmiyor?

Genişletmek için tıkla...

Hayir hayir babam ben ve kardeslerimle cok ilgilenir.Ama ben her seyimi anlatamam ki sonucta.Icimde yasadigim seyleri bilmiyor yani ve soyleyemiyorum benden kaynakli bir durum

sassyassyy .!.:

ya ben sana kıyamam ama çok güzelsin

ben 16 yaşındayken yurttaydım. aynı şeyleri hissederdim. annem babam vardı ama görüşmezdik. yaşıtlarım sevgili peşinde koşardı ben mesela daha çocukça şeyler yapardım. ne bileyim onlar makyaj denemeleri yaparken ben origami yapıyordum kendimce farklı zevklerim vardı. kötü hissediyor muydum,evet. sanki normali buymuş gibi geliyor insana. 16 yaşındaki her kızın sevgilisi olmalı,yaşından büyük davranmalı gibi geliyor o yaşıt çevresi içinde insana. ama şöyle bir düşününce bana ne kaybettirdi ki diyorum. Hiçbir şey. Aksine çok şey kazandırdı. mesela onlar makyaj yaparken ben bahçedeki kedilere bakardım,onlar sevgilileriyle buluşmak için yurttan kaçmaya çalışırken ben haftasonu gelse de şu kitabı iyice okusam diye beklerdim. bu yaşta yaptığın her şey ileride nasıl bir hayatın olacağını belirliyor.

kıymete binmek konusunda ben hala çözüm bulamadım. benim annem hayatta ama başıma bir iş gelmediği sürece ya da ben aramadığım sürece aramaz. öyle kabul ettim onu. babam daha iyidir ama. sen de babana her şeyi anlatabilirsin. şimdi belki yaşın küçük diye hoşlandığın çocuğu anlatamazsın ama içinden geçen her şeyi anlat babana. söyle mesela,böyle hissediyorum baba ben üzülmeden kimse değer vermiyor de. babalar kızlarını her zaman anlar merak etme ne kadar sert görünse de baban o senin. sen onun canısın ne olursa olsun dinler,yol gösterir. ben 21 yaşındayım ama hala haftada bir gidip babamla uyurum. Çünkü babamın olduğu yer benim için dünyanın en korunaklı yeri. baban yanında hep onu düşün. Yalnız değilsin ki. Evet annenin yerini tutmaz ama koskoca baban var seni hiçbir şey yıkamaz unutma olur mu?

ve lütfen kendini beceriksiz hissetme. lise 3'e geçeceksin sanırım daha 2 desin. Hiçbir şey başlamadı daha. ben lise 2 yi bitirdiğimde özel okulda olduğum için zorla geçmiştim matematikten. ama lise 3 bambaşka oldu. çok çalıştım. çalışınca yapılmayacak hiçbir şey yok. lise müfredatı senin yeterliliğini ölçmez. Düzenli çalışıyor musun ona bakar sadece. sen düzenli çalıştıktan sonra olmayacak hiçbir şey yok emin ol.

ne zaman böyle hissedersen konu aç ben hepsine yazmaya çalışırım. istersen mesaj at konuşalım. çok iyisin ve çok şekersin kendini asla küçük görme. 16 yaşındaki hangi kız kendini böyle ifade edebilir ki? harika bir şey bu yaptığın. Lütfen kendini çok çok çok sev.

Genişletmek için tıkla...

Çook güzel yazmissiniz ya,cok tesekkur ederim

Bence kendini sevmelisin. Şu yazından bile çok zeki bir kız olduğunu anladım. Belki komik gelebilir ama dil bilgisinden bir insanın kişiliği hakkında pek çok şey çıkartılabilir. Dediğim gibi sen çok zeki bir kızsın. Ben de sen gibiydim. O özgüvenli konuşan, kendi gibi olan kızlara çok özenirdim. Çünkü ben hiçbir zaman çok rahat konuşamadım, özgüvenli olamadım. Ama zeki olduğumun farkındaydım ve çalıştım. Şuan tıp fakültesindeyim ve inan üniversite beni çok değiştirdi. Eski halime gülüyorum. O aşırı özgüvenli insanlardan hiçbir farkımın olmadığını şimdi anlıyorum. Aslında her insanın biz gibi sorunları olduğunu biliyorum. Asıl bu zamanlarında anneni düşün ve onun seni nasıl görmek istediğini hatırla. Sen çok güçlü ve akıllı bir kızsın. Önce kendine değer vermekle başla. Sonra gerisi gelir zaten. Eminim bu zamanlarına bakıp kendinle dalga geçeceğin günler gelecek. Sadece biraz sabır ve özgüven gerek :)

bestlove .!.:

Bence kendini sevmelisin. Şu yazından bile çok zeki bir kız olduğunu anladım. Belki komik gelebilir ama dil bilgisinden bir insanın kişiliği hakkında pek çok şey çıkartılabilir. Dediğim gibi sen çok zeki bir kızsın. Ben de sen gibiydim. O özgüvenli konuşan, kendi gibi olan kızlara çok özenirdim. Çünkü ben hiçbir zaman çok rahat konuşamadım, özgüvenli olamadım. Ama zeki olduğumun farkındaydım ve çalıştım. Şuan tıp fakültesindeyim ve inan üniversite beni çok değiştirdi. Eski halime gülüyorum. O aşırı özgüvenli insanlardan hiçbir farkımın olmadığını şimdi anlıyorum. Aslında her insanın biz gibi sorunları olduğunu biliyorum. Asıl bu zamanlarında anneni düşün ve onun seni nasıl görmek istediğini hatırla. Sen çok güçlü ve akıllı bir kızsın. Önce kendine değer vermekle başla. Sonra gerisi gelir zaten. Eminim bu zamanlarına bakıp kendinle dalga geçeceğin günler gelecek. Sadece biraz sabır ve özgüven gerek :)

Genişletmek için tıkla...

Umarim oyle olur umarimm.
Cok tesekkur ediyorum

babanla konuşup anlatmayı denemelisin canım sonuçta o senin baban

Bende sana bir anne olarak söylemek istiyorum ki?
Seni ve anneni birbirinize yakın tutacak şey senin yaptıkların olacak bedeni senden ayrı olabilir ama aklına her geldiğinde onun için okuduğun bir duaya çok sevinecektir bundan fazlası güzel kızım seni yipratacakdir sence annen yaşıyor olsaydı seni böyle görmek istermiydi?
Birde sen anlatmasanda baban hissediyordur fakat sana ulaşmak için bir kapı bulamıyor olabilir lütfen ona bu kapıyı aralar
Benim canım babam herzaman"annene anlatamadiklarini bile anlatabilirsin bana tüm kadınsal meselelerini bile dinleyip elimden geleni yaprim çünkü sen benim gözümün ferisin" derdi
Ve biliyomusun hatami hiç yapmamiscasina ilk affeden hep o olurdu