Nerden başlasam.. birini çok sevdim tek birini birtek onda hissettim sevdiğimi sevildiğimi ben.. ama kıymetini bilemedim şimdi 29 yaşındayım herseyi şimdi anlıyorum.. onu terk ettimiştim neden?? karşıma daha iyileri cıkar diye ben okumuşum o okumamış diye ailem akrabalarım ne der bana diye ve daha iyisini beklemek üzere onu terkettim.. onu başkası ile görünce içimde açılan yaraların pişmanlıklarını tarifi yoktu piskolojik tedavi bile gördüm ailemden nefret ettim bana destek olmadılar onu begenmediler eleştirdiler diye.. annem benim o halimi gördüğünde senin onu bu kadar sevdiğini bilseydim babanın karşısında dağ olurdum bile dedi ama geç oldu gecen yıl evlendi allah onu çok mutlu etsin cok agır konuştugu da oldu giderken ama şimdi anlıyorum haklıydı ben bu acıyı cekmeyi haketmiştim dibine kadar çektimde...
Velasıl ben artık iyileşmem bu yara ile yaşamaya alışırım ama kimseyi artık sevemem derken hayatım gencliğim böyle akıp gitti yeniden güldüm eğlendim onu umutmak için cok zor bi mücadeledem geçtim başardımda derken.. asıl buralara kadar konu açmama sebep olacak bişey oldu
Ondan dahada imkansız biri cıktı karşıma üstelik bendem tam 5 yaş küçük.. neden imkansız olduğunu anlatsam satırlar yetmez .. ama inanırmısınız bu duygunun kıymetini bildiğim için kolay kolay kolay aşık olmadığım içim gel dese evlenelim dese koşa koşa gider dünyanın en mutlu insanı olabilirdim.. cünkü bem hem aşk acısını hemde 29 yaşında bircok insan evde kaldın diye alay etsede yalnızlığın ne demek olduğunu bilen biri olarak aşk duygusunun kıymetini öyle iyi biliyorm ve ona öylesine açım ki .. ona aşık oluverdim.. başta sadece begeniyordum çok çok çok yakışıklı diye hayran hayran izliyordum ama aşık oldum onada söyledim .. biz konuşmaya dertleşmeye başladık uzun uzun 4 ay boyunca bana değer verdiğini biliyordum bana dışarda buluşup sevgili gibi el ele dolaşırdık sarılırken gizli gizli kokluyordu beni hissediyordum bana bende seni sevdim ama sonumuz yok sende biliyorsum senin bana daha fazla aşık olmanı istemiyorum üzülmeni istemiyorum ben senden daha cok üzülürüm dedi kesinlikle benim ona duygularımı kullanmadı öyle birindeğil zaten hala biliyorum bana değer verdiğini.. bende ona bu duygu ile başacıkabilirim kalbime gömerim seni ama senden son bişey istiyorum dedim nasıl dedim hala utanıyorum :) ben cinsel hiç bir tecrübesi olmayan biriyim.. ilkleri seninle yaşamak istiyorum dedim başta olmaz sana yapamam böyle bişey dedi.. ama ben süpriz yapıp bi otel tuttum oda geldi ve cok güzel bi gece gecirdik ama ileri gitmedik yüzeyselde olsa ona sarıldım öptüm kokladım başka biri oldum yanında sanki hayatımda hiç acı cekmemişim gibi sanki 23 yasıma geri döndüm :)
Sonra ne mi oldu vedalaştık.. içimden hep dedim bi ışık olsa gideceğim.. ama annesi ile aramda 14 yaş var şaka gibi malum 18 yasında doğurmuş bizimkini :) :) onunda benimle hiç ciddi düşünmemesini anlıyorum..
biz vedalaştıktam 24 gün sonra ki bem günleri saymışım düşünün.. instgrama resim attı ekli değiliz ama herkese acık profili bi kızla aniden hayatıma girdim hoşgeldin yazmış.. ben geçmişe döndüm kızlar tekrar acı dolu günlerime döndüm... o günleri tekrar yaşıyorum sanki ne garip birdaha asla kimse içim ağlamam diyordum hüngür hüngür ağladım yine tadım yok tuzum yok.. kaderime kızıyorum kendime kızıyorum isyana düşüyorum ben artık en önemlisi keşkeler yakamda keşke keşke keşke o biri vardı ya hani uzakşarda evli barliklı hani.. onun hakkında bunu söylemek istemiyorum aöa yine aklıma geldi KEŞKE
Velasıl ben artık iyileşmem bu yara ile yaşamaya alışırım ama kimseyi artık sevemem derken hayatım gencliğim böyle akıp gitti yeniden güldüm eğlendim onu umutmak için cok zor bi mücadeledem geçtim başardımda derken.. asıl buralara kadar konu açmama sebep olacak bişey oldu
Ondan dahada imkansız biri cıktı karşıma üstelik bendem tam 5 yaş küçük.. neden imkansız olduğunu anlatsam satırlar yetmez .. ama inanırmısınız bu duygunun kıymetini bildiğim için kolay kolay kolay aşık olmadığım içim gel dese evlenelim dese koşa koşa gider dünyanın en mutlu insanı olabilirdim.. cünkü bem hem aşk acısını hemde 29 yaşında bircok insan evde kaldın diye alay etsede yalnızlığın ne demek olduğunu bilen biri olarak aşk duygusunun kıymetini öyle iyi biliyorm ve ona öylesine açım ki .. ona aşık oluverdim.. başta sadece begeniyordum çok çok çok yakışıklı diye hayran hayran izliyordum ama aşık oldum
onada söyledim .. biz konuşmaya dertleşmeye başladık uzun uzun 4 ay boyunca bana değer verdiğini biliyordum bana dışarda buluşup sevgili gibi el ele dolaşırdık sarılırken gizli gizli kokluyordu beni hissediyordum bana bende seni sevdim ama sonumuz yok sende biliyorsum senin bana daha fazla aşık olmanı istemiyorum üzülmeni istemiyorum ben senden daha cok üzülürüm dedi kesinlikle benim ona duygularımı kullanmadı öyle birindeğil zaten hala biliyorum bana değer verdiğini.. bende ona bu duygu ile başacıkabilirim kalbime gömerim seni ama senden son bişey istiyorum dedim nasıl dedim hala utanıyorum :) ben cinsel hiç bir tecrübesi olmayan biriyim.. ilkleri seninle yaşamak istiyorum dedim başta olmaz sana yapamam böyle bişey dedi.. ama ben süpriz yapıp bi otel tuttum oda geldi ve cok güzel bi gece gecirdik ama ileri gitmedik yüzeyselde olsa ona sarıldım öptüm kokladım başka biri oldum yanında sanki hayatımda hiç acı cekmemişim gibi sanki 23 yasıma geri döndüm :) Sonra ne mi oldu vedalaştık.. içimden hep dedim bi ışık olsa gideceğim.. ama annesi ile aramda 14 yaş var şaka gibi malum 18 yasında doğurmuş bizimkini :) :) onunda benimle hiç ciddi düşünmemesini anlıyorum..
biz vedalaştıktam 24 gün sonra ki bem günleri saymışım düşünün.. instgrama resim attı ekli değiliz ama herkese acık profili bi kızla
aniden hayatıma girdim hoşgeldin yazmış.. ben geçmişe döndüm kızlar tekrar acı dolu günlerime döndüm... o günleri tekrar yaşıyorum sanki ne garip birdaha asla kimse içim ağlamam diyordum hüngür hüngür ağladım yine tadım yok tuzum yok.. kaderime kızıyorum kendime kızıyorum isyana düşüyorum ben artık en önemlisi keşkeler yakamda keşke keşke keşke o biri vardı ya hani uzakşarda evli barliklı hani.. onun hakkında bunu söylemek istemiyorum aöa yine aklıma geldi KEŞKE 
