Merhabalar,
Anneme söylememiştim ama bir sene çocuğumuz olmayınca tüp bebek yöntemiyle hamile kalmıştım. Sonrasında iki kez düşük yaşadım bebeğim yok
Bu haberi kendi anneme ve kardeşlerime bi sürprizle paylaşmak istedim. Ufak bi paket hazırlayıp içini filan açmışlardı. Hamileyim filan yazıyordu işte. Kız kardeşim erkek kardeşim duyunca çok sevindi. Ben annemde çok sevinir diye düşünmüştüm önce sevindi ama bana yardım etme planları yapar mutluluktan havalara uçar filan sanıyordum…
Pek çok arkadaşım annesine o kadar yakın oturuyor ki, benim aklımda da hep şey vardı çocuk olunca anneme yakın otururum rahat ederim diye düşünüyordum benim o gece annemden duyduklarım…
Ve en can alıcı o cümle 20 yaşındaki erkek kardeşim için kocamın yanında ettiği o cümle
- Kardeşin bu evde tahamül edemez…
Yerin yedi kat dibine girdim. Kocam şok oldu. O akşam annemlerde kalacaktık çıktık evimize gittik ertesi gün muğlaya gitme kararı almıştık yolda kaza yaptık ve ben iki gün sonra tüp bebekle sahip olduğum çocuğumu düşürdüm.
İki ay sonra normal yolla hamile kaldım. Ancak o da çok tehlikeli bi yerde olduğu için kürtaj olmak zorunda kaldım. Annem ikinci hamilelikte bakarım ederim deyip durdu ama aklımdan o gece hiç gitmedi….
Annem aslında asgari ücretle çalışıyor, ben ve kocam çocuk olursa biz senin maaşını veririz dedik ama oralı bile olmadı sigortam da var filan dedi…
Özetle şuan çocuğum yok yaşım 30 oldu annem resmen beni istemedi kocam artık annemle yanyana bile gelmek istemiyor ne diyeceğimi ne düşüneceğimi bilemiyorum.
Paylaşmak istedim… hayırlı günler…
Anneme söylememiştim ama bir sene çocuğumuz olmayınca tüp bebek yöntemiyle hamile kalmıştım. Sonrasında iki kez düşük yaşadım bebeğim yok

Bu haberi kendi anneme ve kardeşlerime bi sürprizle paylaşmak istedim. Ufak bi paket hazırlayıp içini filan açmışlardı. Hamileyim filan yazıyordu işte. Kız kardeşim erkek kardeşim duyunca çok sevindi. Ben annemde çok sevinir diye düşünmüştüm önce sevindi ama bana yardım etme planları yapar mutluluktan havalara uçar filan sanıyordum…
Pek çok arkadaşım annesine o kadar yakın oturuyor ki, benim aklımda da hep şey vardı çocuk olunca anneme yakın otururum rahat ederim diye düşünüyordum benim o gece annemden duyduklarım…
- Ev üstüne ev olmaz,
- Kayınvaliden yardımcı olur,
- Bakıcı tutarsınız, (Eşim de ben de çalışıyoruz maddi durumumuz yerinde bakıcı tutabiliriz ama annemden bunu duymak canımı sıktı…)
Ve en can alıcı o cümle 20 yaşındaki erkek kardeşim için kocamın yanında ettiği o cümle
- Kardeşin bu evde tahamül edemez…
Yerin yedi kat dibine girdim. Kocam şok oldu. O akşam annemlerde kalacaktık çıktık evimize gittik ertesi gün muğlaya gitme kararı almıştık yolda kaza yaptık ve ben iki gün sonra tüp bebekle sahip olduğum çocuğumu düşürdüm.
İki ay sonra normal yolla hamile kaldım. Ancak o da çok tehlikeli bi yerde olduğu için kürtaj olmak zorunda kaldım. Annem ikinci hamilelikte bakarım ederim deyip durdu ama aklımdan o gece hiç gitmedi….
Annem aslında asgari ücretle çalışıyor, ben ve kocam çocuk olursa biz senin maaşını veririz dedik ama oralı bile olmadı sigortam da var filan dedi…
Özetle şuan çocuğum yok yaşım 30 oldu annem resmen beni istemedi kocam artık annemle yanyana bile gelmek istemiyor ne diyeceğimi ne düşüneceğimi bilemiyorum.
Paylaşmak istedim… hayırlı günler…