Kızlar Merhaba, ben iki kedi ve bir bebek sahibi çiçeği burnunda bir anneyim..Henüz bebeğim 10 günlük.. Bu zamana kadar eşimde ben de bebeğimizin kedilerimizle birlikte büyüyeceği konusunda hemfikirdik.Ancak şu sıralar ciddi fikir ayrılıkları yaşıyoruz..Nedeni ise dogum yaptıgım hastanedeki cocuk doktorunun ilk iki yıl evcil hayvan önermiyoruz demesi..Hatta abartıp "daha sonra yogun bakım penceresinden evladınıza bakar bakar vicdan azabı cekersiniz" demesi..ister istemez düşündüm eger böyle bişey varsa avrupada, amerikada birlikte yasayan bebek ve evcil hayvan örneği cok fazla.Madem bu kadar ciddi onları neden kimse uyarmıyor..Ayrıca köy yerlerindeki bebekler binbir cesit hayvanla birlikte büyüyorlar.Üstelilk asısız..Bunlardan biri de babam..Onlara neden bişey olmuyor? Ben bu zamana kadar kedilerimden ayrılma fikrini aklıma bile getirmemiştim. Zaten lohusalıgın verdiği ruh durumunu bilenleriniz vardır.Kedileri düşünüp düşünüp aglıyorum.Sütüm kesilecek diye cok korkuyorum..Ancak doktorun dediklerini de arka plana atamıyorum.Söz konusu evladım cünkü.. Aranızda bebeği ile evcil hayvanını bir arada idare edebilen var mı? ilk günler neler yasadınız? Doktorunuz bu durumu nasıl karsıladı? Biz henüz kedileri eve getirmedik..Gecici süre ablamdalar ama 1 hafta içinde geri gelecekler..Ne gibi önlemler almalıyım fikri olan var mı?
evde 2 yeğenm var ve taş gibiler bişicikleri yok valla bndede olmadı çok şükür ki ben köpeğimle beraber yatar beraber kalkardım öper sarılırdım kendi tabağımdaki yemekten verirdim hiç bişi olmadı braz fazla merhametli oldum o kadar yolda ayağı topal olan kedileri , kanadı kırılan kuşları, tüyü dökülen köpekleri uçamayan güvercinleri hepsini veterinere götürüyorum
