- Konu Sahibi Chopsticks
- #1
Merhaba,
Esimle 4 yildir evliyiz. Iki ay once cocuk yapmaya karar verdik ve konu ile ilgili doktorumuza gittik...Hazirlik oncesi dogum kontrol hapini biraktim, folic asit almaya basladim...
27 Nisan son adet tarihimdi.Adet sonrasi yumurtalarima bakildi, ikisi de buyume acisindan basa bas gidiyordu. O zaman ilk umutlanma oldu;
"Ya ikiz olursa??? "
Iste bu bizim ilk inanisimizdi. Ikizler olacak, birinin adi $u olacak, digerinin adi da bu..Burclar zaten belli. Meslek gruplari da secili simdiden. Alacagi yan diller, hobiler falan da olusturuldu...Cok mutluyuz, nese doluyuz...
Derken yumurtlama tarihini soyledi doktorumuz. Sozu gecen uc gun de esim is icin yurtdisinda! Peki biz ne yaptik? Benim icin de gidecegi yerlere bilet aldik...Onca sanayiicinin icinde, butun is adamlarinin arasinda tek kadin, is seyahatine karisini getiren tek adamla aksamlari otelde bulusmus oldu...Isin rezilligini bir kenara, biz cocugumuz olsun istedik. Cok ama cok istedik. Esim koca bir ordunun icine o yumurtlama gununde gitse inanin ben yine giderdim pesinden...Bir ay daha beklemek istemedik cunku..Bir an once olsun, bizim olsun dedik...Hatta ben dayanamayip isi abarttim, gittim bebek oyuncaklari falan aldim o seyahatte :/
Ve olaydan sonra, aradan sadece birkac gun gecti...
Kendimi cok yorgun hissettim...Beni goren herkes "neyin var" dedi, yorgun gorundugumu soylediler...Yuzum sismisti. Hep uyumak istiyordum, sik idrara cikiyordum, anormal bir sekilde gazim vardi, kasiklarim agriyordu, kasiklarimda siskinlik vardi, resmen karnim sisti, cok ayakta duramiyordum, hep oturmak istiyordum, hatta mumkunse hep uyumak istiyordum, zaman zaman usuyordum...Alkol-sigara istegim hic yoktu...Adetten 10 gun once bu belirtiler olunca esim, arkadaslarimiz, vs. kim varsa herkesi aldi bir merak...Ben ayaga kalkiyorum, aman diyorlar. Ben oturuyorum, arkama yastik koyuyorlar. Ben de alistim mi bu duruma nedir, hamile gibi yuruyorum, zart diyip kalkmiyorum, emekliyorum, tutunuyorum, oyle dogruluyorum falan...
Dun banka islerim vardi. Once onlari hallettim. Bankadakilerle artik aile gibiyiz. Hamilelik var mi yok mu diye cok merak ettikleri icin beni zorla kan testine gonderdiler. Esime bunun bilgisini verdim. Ardindan bana telefon acan herkese de soylemis bulundum. Kani verdim, akabinde kuafore gittim ki vakit cabuk gecsin diye. Artik onlarin da haberi var! Derken doktorum aradi. Beni bir guzel fircaladi. "Neden yaptin" dedi, "ne acelen vardi" dedi, "hele bir adetinin ilk gunu gecsin, ondan sonra test yaptir" dedi...Sonuc olarak "ben bunu saymiyorum, yapilmamis farzediyorum" dedi...
Adetime daha 4 gun var. Surekli "n'oldu, var mi bir gelisme" diyen en az 50 kisi var.
Beni her goren ne kadar iyi bir anne olacagimi soyluyor ve gun gectikce icimi acitiyor bu sozler..Ya degilsem? Ya insanlari bos yere telaslandirdiysam? Ya esim cok uzulurse? Tabi ki bu ilk denememiz ve ilerde yine deneriz. Bir sonraki ay olmazsa sonrasina deneriz...Ama iste, gonlum kirik biraz.. Esim de ben de cok aceleci insanlariz. Herseyin hemen olmasini isteriz. Beni yanlis anlamayin. Ne cok insan var evlat sahibi olmak isteyen...Onlari da dusunuyorum, beni su tehlikeli hirslilardan sanmasin kimse...Ama cocuk gibiyiz iste! Bana hamileymisim gibi davranilinca ben de hamileymisim gibi havaya girdim. Bunlari yazarken bile hala "acaba hamile miyim?" diyorum. Cok duygusallastim, pamuk gibiyim. Onceden adet oncesi asabi olurdum halbuki... Sivilcem cikmazdi pek ama guzellesti sanki cildim..Puruzsuz, akca-pakca birsey oldum. ON gun once uc gunde 3 kilo aldim mesela. Oyle kolay kolay kilo da almam ki ben...
Anneler, anne adaylari, lutfen bana yardim edin..Ben hamile miyim?? Eger degilsem sizce ben basta kendimi, sonra canim esimi ve akabinde haberi olan herkesi kandirmis mi oldum? Guzel haberlerinizi bekliyorum...xxx
Esimle 4 yildir evliyiz. Iki ay once cocuk yapmaya karar verdik ve konu ile ilgili doktorumuza gittik...Hazirlik oncesi dogum kontrol hapini biraktim, folic asit almaya basladim...
27 Nisan son adet tarihimdi.Adet sonrasi yumurtalarima bakildi, ikisi de buyume acisindan basa bas gidiyordu. O zaman ilk umutlanma oldu;
"Ya ikiz olursa??? "
Iste bu bizim ilk inanisimizdi. Ikizler olacak, birinin adi $u olacak, digerinin adi da bu..Burclar zaten belli. Meslek gruplari da secili simdiden. Alacagi yan diller, hobiler falan da olusturuldu...Cok mutluyuz, nese doluyuz...
Derken yumurtlama tarihini soyledi doktorumuz. Sozu gecen uc gun de esim is icin yurtdisinda! Peki biz ne yaptik? Benim icin de gidecegi yerlere bilet aldik...Onca sanayiicinin icinde, butun is adamlarinin arasinda tek kadin, is seyahatine karisini getiren tek adamla aksamlari otelde bulusmus oldu...Isin rezilligini bir kenara, biz cocugumuz olsun istedik. Cok ama cok istedik. Esim koca bir ordunun icine o yumurtlama gununde gitse inanin ben yine giderdim pesinden...Bir ay daha beklemek istemedik cunku..Bir an once olsun, bizim olsun dedik...Hatta ben dayanamayip isi abarttim, gittim bebek oyuncaklari falan aldim o seyahatte :/
Ve olaydan sonra, aradan sadece birkac gun gecti...
Kendimi cok yorgun hissettim...Beni goren herkes "neyin var" dedi, yorgun gorundugumu soylediler...Yuzum sismisti. Hep uyumak istiyordum, sik idrara cikiyordum, anormal bir sekilde gazim vardi, kasiklarim agriyordu, kasiklarimda siskinlik vardi, resmen karnim sisti, cok ayakta duramiyordum, hep oturmak istiyordum, hatta mumkunse hep uyumak istiyordum, zaman zaman usuyordum...Alkol-sigara istegim hic yoktu...Adetten 10 gun once bu belirtiler olunca esim, arkadaslarimiz, vs. kim varsa herkesi aldi bir merak...Ben ayaga kalkiyorum, aman diyorlar. Ben oturuyorum, arkama yastik koyuyorlar. Ben de alistim mi bu duruma nedir, hamile gibi yuruyorum, zart diyip kalkmiyorum, emekliyorum, tutunuyorum, oyle dogruluyorum falan...
Dun banka islerim vardi. Once onlari hallettim. Bankadakilerle artik aile gibiyiz. Hamilelik var mi yok mu diye cok merak ettikleri icin beni zorla kan testine gonderdiler. Esime bunun bilgisini verdim. Ardindan bana telefon acan herkese de soylemis bulundum. Kani verdim, akabinde kuafore gittim ki vakit cabuk gecsin diye. Artik onlarin da haberi var! Derken doktorum aradi. Beni bir guzel fircaladi. "Neden yaptin" dedi, "ne acelen vardi" dedi, "hele bir adetinin ilk gunu gecsin, ondan sonra test yaptir" dedi...Sonuc olarak "ben bunu saymiyorum, yapilmamis farzediyorum" dedi...
Adetime daha 4 gun var. Surekli "n'oldu, var mi bir gelisme" diyen en az 50 kisi var.
Beni her goren ne kadar iyi bir anne olacagimi soyluyor ve gun gectikce icimi acitiyor bu sozler..Ya degilsem? Ya insanlari bos yere telaslandirdiysam? Ya esim cok uzulurse? Tabi ki bu ilk denememiz ve ilerde yine deneriz. Bir sonraki ay olmazsa sonrasina deneriz...Ama iste, gonlum kirik biraz.. Esim de ben de cok aceleci insanlariz. Herseyin hemen olmasini isteriz. Beni yanlis anlamayin. Ne cok insan var evlat sahibi olmak isteyen...Onlari da dusunuyorum, beni su tehlikeli hirslilardan sanmasin kimse...Ama cocuk gibiyiz iste! Bana hamileymisim gibi davranilinca ben de hamileymisim gibi havaya girdim. Bunlari yazarken bile hala "acaba hamile miyim?" diyorum. Cok duygusallastim, pamuk gibiyim. Onceden adet oncesi asabi olurdum halbuki... Sivilcem cikmazdi pek ama guzellesti sanki cildim..Puruzsuz, akca-pakca birsey oldum. ON gun once uc gunde 3 kilo aldim mesela. Oyle kolay kolay kilo da almam ki ben...
Anneler, anne adaylari, lutfen bana yardim edin..Ben hamile miyim?? Eger degilsem sizce ben basta kendimi, sonra canim esimi ve akabinde haberi olan herkesi kandirmis mi oldum? Guzel haberlerinizi bekliyorum...xxx
((
Sizin oturmanız kilo almanız blkide benimkisi gibi psikolojik olabilir.Hemen kendinizi kaptırmayın .. . . ALLAH’ın işi belli olmaz . 
