- 18 Mayıs 2008
- 9.801
- 15.904
-
- Konu Sahibi Yenigelinn44
- #41
Eşimle bir sıkıntım yok dediğiniz an koptum.
Bakış açınız çok ilginç doğrusu.
Bakış açınız çok ilginç doğrusu.
Nasılsın eşinizle sıkıntınız yok herşeye susup kenarda duruyor.Merhaba arkadaşlar nereden nasıl başlayacağımı bilemiyorum. 3 yıllık evliyim. Bir tane oğlum var 1 yaşında. Evlendiğimden bu yana kaynanam ve görümcemle sürekli sıkıntı içerisindeyim. Eşimin ailesi çok sıkıntılı bir aile. Kaynanam sürekli benimle uğraşıyor insanların içinde canım cicim prensesim tek oldugumuzda etmediği hakaret kalmıyor. Artık ben de dayanacak sabır kalmadı. Misal vereyim anneme çocuğa besik yapmayalım korona var dedi kendisi komşularını çağırıp kendi evinde oğluma beşik yaptı. bir kere düşük yaptım adımı kısıra çıkardı evimden kovdu beni.Kızı sürekli milletin dedikodusunu yapıyor ortaya çıkınca da benim üstüme atıyorlar bu ikinci kere başıma geliyor. Artık sürekli kaynanama bana yaptıgı eziyetleri düşünüp ağlıyorum hasta gibi bir şey oldum. Eşimin amcası bile bir keresinde durduk yere bana elini kolunu sallayarak hakaret etti. Eşim ise ses çıkarmadı arkasında ailem aradı kayın babama kızdı. Bu konuda bile kaynanam yine beni haksız düşürmeyi başardı. Çocuğumu sürekli benden istiyorlar boşanırsanız bizim diyorlar. Dayanamıyorum artık eşimle bir sıkıntım yok fakat bana böyle davranılması zoruma gidiyor evimde besleme gibiyim. Bir çöp alsam evime laf oluyor. Psikoloğa gittim antidepresan yazdı emzirdiğim için kullanmak istemedim. Bu şahıs ileride benimle aynı evde yaşayacak tek oğlu olduğu için eşim. Ben istemiyorum hiçbir şekilde. Boşanmayı düşünüyorum sizlere danışayım dedim. Artık kendime karşı özgüvenim kalmadı en ufak şeye sinirleniyorum elim ayağım titriyor. Rahim kanseriyim ilerlememesi için moralimi yüksek tutmam gerekiyor sanki inat yapıyorlar tavsiyelerinize ihtiyacım var. eşimle konuşuyorum ses etmiyor onlara görüşmeye hala devam ediyoruz Ben az gitmeye çalışıyorum ama gittiğim zamansa sıkıntılarım bitmiyor
Kanser bir kadına "yarın ölüp gitseniz" demek nedir Allah aşkına?Rahim kanserisiniz ve annesiniz. evladınıza ve kendinize karşı sorumluluğunuz var. yarın ölüp gitseniz evladınız bunlara kalacak. def edin hepsini hayatınızdan
Aklını başına al sen gittikten sonra çocuğun o insanların eline kalacak kendini bu kadar hırpalama demek. zira kadın hastalığının ciddiyetinin ve bu insanların onu bu şekilde ölüme sürüklediğinin farkında değil. Ancak sanırım siz kişisel olarak gerçeklerle yüzleşmeyi ve birilerinin sizi sarsmak için size acı gerçekleri söylemesini çok şık karşılayamıyor asıl niyeti anlayamıyorsunuz. bu konuda biraz derinleşmenizi öneririmKanser bir kadına "yarın ölüp gitseniz" demek nedir Allah aşkına?
En sinir olduğum şey çocuğu benimsemeleri. Ne munasebet. Utanmasalar bizim için doğurdun derler. Bence bu olayda en buyuk hata eşinizde. Sonuçta siz onu sevdiniz, onunla evlendiniz. Digerleri sadece kenar insanlar. Ailelerimiz de dahil. Hayatinizi birleşdirdiginiz, ayni yataga girdiginiz insan sizin bu durumlara dusmenize musade ediyorsa ilk uzaklaşmaniz gereken insan o. Psikologa gidecek kadar sizin psikolojinizi bozuyorlar ve eşiniz bu durumdan rahatsiz degil. Kendinizi kurtarmaya bakin derimMerhaba arkadaşlar nereden nasıl başlayacağımı bilemiyorum. 3 yıllık evliyim. Bir tane oğlum var 1 yaşında. Evlendiğimden bu yana kaynanam ve görümcemle sürekli sıkıntı içerisindeyim. Eşimin ailesi çok sıkıntılı bir aile. Kaynanam sürekli benimle uğraşıyor insanların içinde canım cicim prensesim tek oldugumuzda etmediği hakaret kalmıyor. Artık ben de dayanacak sabır kalmadı. Misal vereyim anneme çocuğa besik yapmayalım korona var dedi kendisi komşularını çağırıp kendi evinde oğluma beşik yaptı. bir kere düşük yaptım adımı kısıra çıkardı evimden kovdu beni.Kızı sürekli milletin dedikodusunu yapıyor ortaya çıkınca da benim üstüme atıyorlar bu ikinci kere başıma geliyor. Artık sürekli kaynanama bana yaptıgı eziyetleri düşünüp ağlıyorum hasta gibi bir şey oldum. Eşimin amcası bile bir keresinde durduk yere bana elini kolunu sallayarak hakaret etti. Eşim ise ses çıkarmadı arkasında ailem aradı kayın babama kızdı. Bu konuda bile kaynanam yine beni haksız düşürmeyi başardı. Çocuğumu sürekli benden istiyorlar boşanırsanız bizim diyorlar. Dayanamıyorum artık eşimle bir sıkıntım yok fakat bana böyle davranılması zoruma gidiyor evimde besleme gibiyim. Bir çöp alsam evime laf oluyor. Psikoloğa gittim antidepresan yazdı emzirdiğim için kullanmak istemedim. Bu şahıs ileride benimle aynı evde yaşayacak tek oğlu olduğu için eşim. Ben istemiyorum hiçbir şekilde. Boşanmayı düşünüyorum sizlere danışayım dedim. Artık kendime karşı özgüvenim kalmadı en ufak şeye sinirleniyorum elim ayağım titriyor. Rahim kanseriyim ilerlememesi için moralimi yüksek tutmam gerekiyor sanki inat yapıyorlar tavsiyelerinize ihtiyacım var. eşimle konuşuyorum ses etmiyor onlara görüşmeye hala devam ediyoruz Ben az gitmeye çalışıyorum ama gittiğim zamansa sıkıntılarım bitmiyor
Sorun pasif kocanda. Adam olsunda karısını şu ortamdan çekip alsın,laf ettirmesin ! tüm bunlar oluyorken susuyor mu ? kaynana,çocuk bizim diyor pehhh. Onun demesiyle olmaz o işler. Amcası üstüne yürüdüğünde polise gidip uzaklaştırma aldırsaydın keske yarın obur gün boşanma davası açtığında,cocugun velayeti için her şikayet sana delil kalir. Sağlığından oluyorsun,değer mi ? Nereye kadar bunları cekeceksin ki. Psikoloğa gitmesi gereken onlar sen değilsin,emin ol bunu bile sana karşı kullanacaklar,çocuğa bakamaz psikolojik sorunları var diyeceekler. Hastaligin icin de cok üzüldüm senin kendini hiç üzmemem gerekiyor,şu ortam da bu olanaksiz. Moralini iyi tut,sağlığın icin bu aileden de pasif kocanda da kurtulmakla işe başlaMerhaba arkadaşlar nereden nasıl başlayacağımı bilemiyorum. 3 yıllık evliyim. Bir tane oğlum var 1 yaşında. Evlendiğimden bu yana kaynanam ve görümcemle sürekli sıkıntı içerisindeyim. Eşimin ailesi çok sıkıntılı bir aile. Kaynanam sürekli benimle uğraşıyor insanların içinde canım cicim prensesim tek oldugumuzda etmediği hakaret kalmıyor. Artık ben de dayanacak sabır kalmadı. Misal vereyim anneme çocuğa besik yapmayalım korona var dedi kendisi komşularını çağırıp kendi evinde oğluma beşik yaptı. bir kere düşük yaptım adımı kısıra çıkardı evimden kovdu beni.Kızı sürekli milletin dedikodusunu yapıyor ortaya çıkınca da benim üstüme atıyorlar bu ikinci kere başıma geliyor. Artık sürekli kaynanama bana yaptıgı eziyetleri düşünüp ağlıyorum hasta gibi bir şey oldum. Eşimin amcası bile bir keresinde durduk yere bana elini kolunu sallayarak hakaret etti. Eşim ise ses çıkarmadı arkasında ailem aradı kayın babama kızdı. Bu konuda bile kaynanam yine beni haksız düşürmeyi başardı. Çocuğumu sürekli benden istiyorlar boşanırsanız bizim diyorlar. Dayanamıyorum artık eşimle bir sıkıntım yok fakat bana böyle davranılması zoruma gidiyor evimde besleme gibiyim. Bir çöp alsam evime laf oluyor. Psikoloğa gittim antidepresan yazdı emzirdiğim için kullanmak istemedim. Bu şahıs ileride benimle aynı evde yaşayacak tek oğlu olduğu için eşim. Ben istemiyorum hiçbir şekilde. Boşanmayı düşünüyorum sizlere danışayım dedim. Artık kendime karşı özgüvenim kalmadı en ufak şeye sinirleniyorum elim ayağım titriyor. Rahim kanseriyim ilerlememesi için moralimi yüksek tutmam gerekiyor sanki inat yapıyorlar tavsiyelerinize ihtiyacım var. eşimle konuşuyorum ses etmiyor onlara görüşmeye hala devam ediyoruz Ben az gitmeye çalışıyorum ama gittiğim zamansa sıkıntılarım bitmiyor
Eşin seni sevse ailesine ezdirmez. Sorunu kaynananda değil pısırık kocanda ara.Eşim beni seviyor. Ne dediysem yapmaya çalışır. Annesigil olmasa bir güncük kavga etmeyiz biz. Bir tek annesigile ses edemiyor diyor annem ailem
Ailesi artık sizsiniz. Eğer ailem diye eteklerinden ayrılamayacaktı ise evlenmeyecekti.kurulu düzeniniz var zor olacak. Ama bu gidişle o adam sizi gömer. Çocuğu sana bırakmayız diyen kaynana da üvey anne eline bırakır o yavruyu haberiniz olsun. Aileniz arkanızda ise sağlam durun derimEşim beni seviyor. Ne dediysem yapmaya çalışır. Annesigil olmasa bir güncük kavga etmeyiz biz. Bir tek annesigile ses edemiyor diyor annem ailem
ömrünüzde gerçek sevgiyi hiç tatmadığınızı düşünüyorumEşim beni seviyor. Ne dediysem yapmaya çalışır. Annesigil olmasa bir güncük kavga etmeyiz biz. Bir tek annesigile ses edemiyor diyor annem ailem
Üniversite mezunuyum eskide çalışıyordum kendi ayaklarının üzerinde duruyordum 3 yıldır bile besleme gibi bana davrana davrana kendime karşı özgüvenimi yitirdim haklısınız sürekli taşkınlık çıkarıyorum hakkımi savunuyorum.bu yüzden çok göze batıyorum sülalesindeki herkes çocuklar bile bana artık saygı duymuyor.
Haklısınız
Eşim beni seviyor. Ne dediysem yapmaya çalışır. Annesigil olmasa bir güncük kavga etmeyiz biz. Bir tek annesigile ses edemiyor diyor annem ailem