Merhaba hanımlar. Umarım hepiniz iyisinizdir. Başlıktada yazdığım gibi kaynanam hep küçük oğluyla benim eşime farklı davranıyor. Benim eşim kumral uzun boylu, sosyal. Küçük oğlu ise sarışın, orta boylu, biraz sessiz, içine kapanık tip.
Benim derdim değil ama eşime gözümün önünde öyle muamele yapılması beni üzüyor açıkçası. Sadece eşim değil başkasına yapılsada üzülürüm.
Not: Ayrı yaşıyoruz bu gördüklerim sadece misafirlik sırasında oluyor.
Eşimle kardeşi arasında 4yaş var.
Bir seferinde küçük oğluna bize ayrılmış olan tencereden alıp doymadıysan diye yemek ekledi (bunda sorun yok) ama eşime sen yermisin diye teklif etmemişti (biraz kilo almış o yüzdenmiş). Pizza yapmıştık eşim yemek istedi bekle o kardeşine özel seninki daha pişecek bekle diyor. Ikiside aynı pizza, aynı malzemeler. Kardeşinin acelesi yok. Yani o pizzayı bölüşüp diğerinide sonra yine bölüşüp yeseler problem olmayacak mesela.
Geçen kellikle alakalı konu açıldı küçük oğluna diyorki sana yakışır. Orada bile durduk yere iltifat ediyor oğluna. Haftada bilmem kaç defa yakışıklım der. Benim eşime en son ne zaman demiştir hatırlamıyorum bile. Eşimde tipsiz değil. Bir anne olarak iltifat edebilir yani.
Küçük oğlu çok güzel giyinirmiş, yakışıklıymış, zekiymiş. Yani her şeyin en iyisi sanki o.
Okul hayatlarında eşim başarılı olmuş. Ona yakın puanı kardeşi alınca övmeler falan.
Eşim en iyi üniversitelerden birinde sayısal bölüm okuyor. Kardeşi okumayacağım dedi. Bu seferde iyi para kazanıyor bari diye yine onu övüyorlar.
Bence çok üzücü bir durum. Bu gün monopoly oynadık mesela küçük oğlu kazansın diye bütün şeylerini ona satıyor. Çocukça bir oyun ama yinede ortada bir dışlanma var. Basit oyunda bile onun kazanmasını istiyor. Sonuç tabi küçük oğlu kazandı.
Bunlar sadece birkaç gün içinden hatırlayabildiklerim.
Aslında en çok cana yakın olup onları düşünen benim eşim. Kardeşi çok soğuk hep telefon oynuyor ve kısa cevaplar verip geçiştirir. Muhabbet etmez.
Eşime bu konuyu açtım diyorki hep böyleydi. Boşver takma, sen bir şey desende düzelmeyecek, ben alışığım diyor.
Yarın kaynanama bu konuyu açsammı diye düşünüyorum. En azında fark ettiğimi anlasın yani.
Yoksa hiç bir şey demeden, mesafemizi koruyup, hayata devammı etsek. Keşke böyle yapmasalar. Insanın ailesi öz annesi yapmamalı bence.
Ne öneride bulunabilirsiniz? Benim ve eşim için. Teşekkürler.
Benim derdim değil ama eşime gözümün önünde öyle muamele yapılması beni üzüyor açıkçası. Sadece eşim değil başkasına yapılsada üzülürüm.
Not: Ayrı yaşıyoruz bu gördüklerim sadece misafirlik sırasında oluyor.
Eşimle kardeşi arasında 4yaş var.
Bir seferinde küçük oğluna bize ayrılmış olan tencereden alıp doymadıysan diye yemek ekledi (bunda sorun yok) ama eşime sen yermisin diye teklif etmemişti (biraz kilo almış o yüzdenmiş). Pizza yapmıştık eşim yemek istedi bekle o kardeşine özel seninki daha pişecek bekle diyor. Ikiside aynı pizza, aynı malzemeler. Kardeşinin acelesi yok. Yani o pizzayı bölüşüp diğerinide sonra yine bölüşüp yeseler problem olmayacak mesela.
Geçen kellikle alakalı konu açıldı küçük oğluna diyorki sana yakışır. Orada bile durduk yere iltifat ediyor oğluna. Haftada bilmem kaç defa yakışıklım der. Benim eşime en son ne zaman demiştir hatırlamıyorum bile. Eşimde tipsiz değil. Bir anne olarak iltifat edebilir yani.
Küçük oğlu çok güzel giyinirmiş, yakışıklıymış, zekiymiş. Yani her şeyin en iyisi sanki o.
Okul hayatlarında eşim başarılı olmuş. Ona yakın puanı kardeşi alınca övmeler falan.
Eşim en iyi üniversitelerden birinde sayısal bölüm okuyor. Kardeşi okumayacağım dedi. Bu seferde iyi para kazanıyor bari diye yine onu övüyorlar.
Bence çok üzücü bir durum. Bu gün monopoly oynadık mesela küçük oğlu kazansın diye bütün şeylerini ona satıyor. Çocukça bir oyun ama yinede ortada bir dışlanma var. Basit oyunda bile onun kazanmasını istiyor. Sonuç tabi küçük oğlu kazandı.
Bunlar sadece birkaç gün içinden hatırlayabildiklerim.
Aslında en çok cana yakın olup onları düşünen benim eşim. Kardeşi çok soğuk hep telefon oynuyor ve kısa cevaplar verip geçiştirir. Muhabbet etmez.
Eşime bu konuyu açtım diyorki hep böyleydi. Boşver takma, sen bir şey desende düzelmeyecek, ben alışığım diyor.
Yarın kaynanama bu konuyu açsammı diye düşünüyorum. En azında fark ettiğimi anlasın yani.
Yoksa hiç bir şey demeden, mesafemizi koruyup, hayata devammı etsek. Keşke böyle yapmasalar. Insanın ailesi öz annesi yapmamalı bence.
Ne öneride bulunabilirsiniz? Benim ve eşim için. Teşekkürler.