Kayınvaldemler yaklaşık iki haftadır bizde yatılı misafirdiler, yeni geçirdik.
Kendisini severim,iyidir,hoştur ama onun da eşyaya fazla anlam yüklemek gibi bir huyu var.
Salonu müze gibidir.
Oturma odamız olmasına rağmen daha çok salonda oturuyoruz.
Geldiklerinde oturma odasında oturalım diye epey ısrar eder,biz salona geçince mecburen gelir.
Her geldiğinde aynı ısrar,denemekten hiç vazgeçmez.
Eşyalarımızı yeniledik,salonum güneş alıyor,
baktı hava sıcak, bana;
'Berjerleri camın önünden çekelim,renkleri solmasın,babanın oturduğu üçlü koltuğa da örtü serelim,çay döker' dedi.
-Anne, yıllarca eşyalarını korudun,eskitemedin,
o nedenle de 30 yıl aynı koltukları kullanmışsınız, biz böyle yapmak istemiyoruz,zaten çok da pahalıya almadık,solarsa yenileriz ya da yüzlerini değiştiririz, çay dökülürse de sileriz,babamdan kıymetli değil koltuklar,eşya için kendimi üzemem,sen de üzme,dedim.
Hafiften bozuldu;
-Amann bizim gelin hepten zalım olmuş dedi.
Gülümsedim,çıktım odadan.
Açık ve net konuşun,onun dayatmalarına teslim olmayın.
Laftan anlamıyorsa bir küçük sinir kriziyle çözün meseleyi.