Hay Allah'ım ya hem sana yerlere yat debelen diyo hem de ağlayınca çoçuk gibi benzetmesi yapıyo ..kv dem zaten sağlıklı değil, eşim de söylüyor bunu. hatta üstüne bu kadar titremesi, her istediğini yapması bu yüzden. korkuyor annesi kendini balkondan falan atmaya çalışmış bir ara. ama bir keresinde de bana demişti ki kv dem, eşim sigarayı bırakmaya çalışıyor, içecek olursa kendini yerlere at debelen ağla demişti. şok geçirmiştim. her istediğini böyle yaptırmış, bana da öğretmeye çalışıyor yerlere at kendini debelen falan diye. şok yani şok...
eşimin haberi yok ki kv min yerlere yat debelen dediğinden.. yok ben öyle bir şey yapamam, yalandan ağlayamam deyip kapatmıştım konuyu, eşime de anlatmamıştım. keşke anlatsaydım da zamanında, annesinin yerlere yatmasının yalan olduğunu bilseydiHay Allah'ım ya hem sana yerlere yat debelen diyo hem de ağlayınca çoçuk gibi benzetmesi yapıyo ..
Eşin görmüyo mu bunları idrak edemiyor mu ..
Ayrıca annesi böyle diye sen mecbur musun bütün hayatını kv nin isteklerine göre yaşamaya
4 aylık evli, 3 aylık hamileyim. Çok mutlu bir evliliğim vardı. Çok severek evlendik. Çocuğumun adına X koymaya karar verdim ve bunu dile getirmekten çekinmedim. Çünkü koyacağımız ismi eşim de seviyordu. ama kaynanam benim uyuduğumu zannettiği bir anda eşime öyle bir baskı kurdu ve öyle bir öfkeyle bu ismi asla istemediğini anlattı ki, kulaklarıma inanamadım.
Bunca zaman hiç bir saygısızlığım olmadı ona. O da hep benim yüzüme gülerdi. Ama bana iki yüzlü bile dedi. Kulaklarımla duydum. O gün bugündür eşim o ismi koymayacağını söylüyor. Günlerce gözyaşı döktüm. Hala döküyorum. O gün beni uyurken sanıp da konuştuklarının hepsini, ses tonlamalarını, kelimelerin hepsini duyduğumu söyledim. Önce biraz üzüldü bana. İstediğin isim olsun dedi. Ama vazgeçmiyor.
Kaynanam ise ağladım diye bana kızdı, şimarık olduğumu söyledi. Fikrimizi de mi söylemeyelim dedi. Tamam tamam senin istediğin olsun dedi. Ama biliyor ki o bir şey isterse oğlu muhakkak yapar. İstediğin olsun derken bile istediğimin olmayacağını biliyordu.
Yine yine en başa dönüyoruz hep. Çocuğumu düşürecektim neredeyse yine de umursamadı eşim. Söylediğine göre annesi çok çileler çekmiş, hiç kimse onu adam yerine koyup da dinlememiş, bu yüzden annesi ne isterse onu yapacakmış. Üzülmesini istemiyormuş. Eee ben üzülüyorum ama. Benim çocuğum bu ben koyarım adını diyorum, benim de çocuğum diyor. Ama o koymuyor ki adını, annesi koyuyor.
O böyle davrancıkta annesine olan öfkemin arttığını, kin güttüğümü, ve o ismi koymazsak bu olayı(kaynanamın yüzüme gülüp arkamdan kocamı fitlemesine şahit oluşumu) ömür boyu unutamayacağımı ve hep soğuk kalacağımızı söyledim. Ki normalde eşimin ailesine karşı çok sıcak kanlıyımdır. Ben sizin kavgalarınız yüzünden kızıma istemediğim bir isim koyamam dedi. Çok yoruldum artık..
Eşimin beni çok sevdiğine eminim. Ama konu annesi olunca beni çiğniyor böyle. Duygularımı hiç önemsemiyor. Bu kadın ortaya bir istemiyorum lafı attı ve huzurumuz tamamen kaçtı.. Eski mutlu evliliğimi istiyorum.. Ve karnımda taşıdığım çocuğa hayalimdeki ismi koyabilmek..
---------------------------------------------------------------------------------------
Ben kv mi hep çok severdim. Eşime görüntü olarak çok benziyor. Kanım ayrı bir ısınmıştı o yüzden. Normalde de sıcak kanlı bir insanım zaten. O yüzden hep sımsıkı sarılırdım, severdim. Belki kızı benim kadar sarılmıyordu yani.
Onun da beni sevdiğini zannederdim.
Ama ben uyurken sanıp da konuştukları yenilir yutulur cinsten değildi.
Dünyam başıma yıkıldı resmen. Bunca zaman neler büyütmüş içinde bana neler..
Çok iki yüzlüymüşüm. Ben de annem de iki yüzlüymüş.
Savcıyı alana kadar yüzlerine gülmüşüz, evlendikten sonra resmi olmuşuz.
Oysa ki hiç bir saygısızlığım olmadı. 5 yıllık nişanlılığım boyunca eşimle farklı şehirlerdeydik hiç yollamazdı yanıma.
Ama evlendiğimin haftasında ağladı ajitasyon yaptı oğluna. Ben 5 yıldır evlat hasretinden öldüm öldüüüüm dedi. Oysa ki 5 yıl boyunca hep ben gözyaşı döktüm. Hep ben uzak kaldım eşimden, yollamadığı için. 2 saatlik mesafeydi oysa ki uzaklık.. Doğum günümde bile yanıma gelmesine izin vermedi, 2 gün sonra gönderdi.
Çok acayip bir kadın. Eşim yeni yeni itiraf ediyor. Ağlama krizleri geçirirmiş istediği olmayınca.
Bu zamana kadar hiç değer görmediğinden falan bahsedermiş.
Anneme iki yüzlü demesini bana demesinden çok daha öfkeyla karşılıyorum.
Çünkü bana ne gelin bohçası yaptılar, ne bayram hediyesi aldılar, düğünde toplanan altınların da bir kısmını aldılar..
Üstelik hiç ama hiç ihtiyaçları olmadığı halde.. Salon takımı almayacaklardı neredeyse, kayınbabam alınacak o kadar dedi de öyle sustu eşim ve annesi. Maddi boyutunu geçtim, manevi olarak da eşimi yollamayarak beni hep kırdılar.. El kızı olmadığım mı kaldı görümcem tarafından, savcıyı kapmadığım mı kaldı..
Tüm bunlara rağmen annem hep dizginledi beni, kv ne saygısızlık yaparsan, sevgisiz olursan hakkımı haram ederim dedi. Ve telefonunda Bacım diye kayıtlı annemim. (annemin kız kardeşi yok hiç, bacısı bilmişti onu)
Buna rağmen düğün günü annemle kavga etti, hiç ğretmemişsin bu kıza, nasıl öğretmezsin sen, salon takımı da aldırdınız kimsenin evinde yoktu dedi.. Ve daha anlatamayacağım bir ton şey.. Annemi ağlattı, ve öyle bir ağlattı ki hiç öyle görmemiştim annemi..
Tüm bunlar ondan soğumama sebep olmuştu zaten ama bu isim mevzusu bambaşka bir boyut kazandı artık.
Sen de niye nil koyuyorsun nilüfere çok benziyor diyen arkadaşlarım, ben canım isterse nilüfer bile koyabilmeliyim, onu taşıyan doğuracak olan benim. Eşimin de söz hakkı var elbet ama şu anda eşim kendi fikriyle değil annesinin fikriyle çıkıyor karşıma. Ve anneme o kadar göz yaşı döktürdü, benim arkamdan iş çevirdi, yüzüme güldü arkamdan eşimi fitledi. Adam gibi namert bir şekilde karşıma çıkıp isim hakkında yorum yapmadı. Bana Nil çok güzel çok güzel dedi, yüzüme güldü, eşime şiştim şiştim, çatladım resmen. Biz enayiyiz sanki, anasının adını koyuyor resmen. Murat kaynanasının adını koymuş diyecek cümle alem, hep benle uğraşacaklar dedi.
Yani lafın kısası ben o kadının istediğini yapmayacağım.
Nil olmasın da ne olursa olsun diyor. Sağına soluna başka isim koymayacağım.
O kadar ağladım hamile halimle, insanda azıcık vicdan olur.
Bana bağırdı ben ağlayınca, o kadar oğlumuzu savcı ettik, fikrimizi de söylemeyelim dedi.
Ağlayarak her istediğimi yaptırmaya alışmışım.
Ama eşimi nasıl ikna edeceğim hiç bir fikrim yok.
Çok çaresizim...
eşimin haberi yok ki kv min yerlere yat debelen dediğinden.. yok ben öyle bir şey yapamam, yalandan ağlayamam deyip kapatmıştım konuyu, eşime de anlatmamıştım. keşke anlatsaydım da zamanında, annesinin yerlere yatmasının yalan olduğunu bilseydi
benzer şeyler yaşamışız, sizin yaşadıklarınız da çok üzücü.. söylediklerinizin tümüne katılıyorum. ben de bu devran böyle sürüp gider, lafımın, sözümün, duygularımın, üzülmemin hiç bir manası kalmaz diye bu kadar diretiyorum. hiç geri adım atmadım. ama o da ileri adım atmadı, tamam demiyor. ikna olmuyor. Bu konuyu artık eskisi kadar açmıyoruz, önceden günde 3-4 kez açılırdı bu konu. artık konuyu açmıyor ama bu ismi kabul ettiğimi sanma sakın, daha doğmasına çok vakit var, doğsun öyle koyacağız adını diyor. içimi daraltıyor böyle diyerek.selamlar;
benzer konuda tecrubeli biri olarak kesinlikle kendi istediğin ismi koymalısın ne pahasına olursa olsun.isim hakkı öncelikle annenindir.ilk çocuğumda eşim benim teklif ettiğim tüm isimlere itiraz etti(beim istediğim isimi 2.isim olarak bile kabul etmedi okadar yani ) ve ben babasıdır onun istediği isim olsun dedim onu kırmadım fakat ikinci çocuğumdada aynı davranışı sergileyince boşanma pahasına da olsa kendi istediğim ismi koyacağımı net bir şekilde belirttim.tabi bu arada hamile hamile ne ağlamalar ne kavgalar ne pişmanlıklar yaşadım anlatmayayım.tüm bu çektiğim sıkıntılara rağmen beni kırdı ve kabul etmedi.bende o zaman ilk çocuğumuzun ismini değiştirelim onu ben koyayım 2.yi sen koy yoksada boşanırım sonucu neyse katlanırız dedim.çünkü ben kendisini 1.de hiç kırmadım diretmedim üzmedim hatta onure ettiim ama baktım ki hep boşunaymış.zor bela istediğim ismi 2.bebeğime koyabildim.okadar gebelik lohusalık bebeği bakımı ve herseyi anne üzerine ama anneyi gören duyan sayan yok.çook yazık.kesinlikle 2 isimde değil istediğin senin istediğin ismi koymalısın hem kayınvaliden kendine biraz çeki düzen verir hemde sen annesin.isim hakkı öncelikle ANNE'NİNDİR.
''Nil babaannesini çok seviyor'' haha bu süpermiş bakBiraz zaman geçsin bence sonra eşinle güzel bir anda konuş istediğini güzel bir dille anlat ..
Hatta annesinin gönlünü başka şekilde almak için fikirler üret ..
Sen de net davranma alttan alttan işle becerebilirsen tabi politik olmayı.
Özel baskılı tulumlar falan oluyo ''Nil babaannesini çok seviyor'' diye bişey sipariş edebilirsin ..
Sinir olur kv ama hiçbirşeycik diyemez ..
Sen eşini alttan alttan yumuşatmaya bak demekki eşin politik dille ikna oluyo açık konuşmak ters tepiyo .
Kv nin yüzünü görmek isterdim öyle bir durumda ..''Nil babaannesini çok seviyor'' haha bu süpermiş bakbayıldım bu fikre
kv dem bir şey demese bile eşim tepki gösterir böyle yaparsam. ama hiç umurumda değil artık. çünkü duygularım önemesenmiyor.Kv nin yüzünü görmek isterdim öyle bir durumda ..
Benim bir arkadaş da yaşamıştı buna benzer bir durum..
Onda uygulamıştıkböyle kalmış kv si
İnanır mıydı sence?eşimin haberi yok ki kv min yerlere yat debelen dediğinden.. yok ben öyle bir şey yapamam, yalandan ağlayamam deyip kapatmıştım konuyu, eşime de anlatmamıştım. keşke anlatsaydım da zamanında, annesinin yerlere yatmasının yalan olduğunu bilseydi
ahhh ahhh, inanır mı? iftira attığımı düşünür kesin, iyice öfkelenir banaİnanır mıydı sence?Bak sen bunu eşine anlat, sonunda bir şekilde annesini aklamazsa ben de hiçbir şey bilmiyorum demektir.
kv dem bir şey demese bile eşim tepki gösterir böyle yaparsam. ama hiç umurumda değil artık. çünkü duygularım önemesenmiyor.
İnanır mıydı sence?Bak sen bunu eşine anlat, sonunda bir şekilde annesini aklamazsa ben de hiçbir şey bilmiyorum demektir.
Eşini ikna etmelisin tabi önce ..İnanır mıydı sence?Bak sen bunu eşine anlat, sonunda bir şekilde annesini aklamazsa ben de hiçbir şey bilmiyorum demektir.
4 aylık evli, 3 aylık hamileyim. Çok mutlu bir evliliğim vardı. Çok severek evlendik. Çocuğumun adına X koymaya karar verdim ve bunu dile getirmekten çekinmedim. Çünkü koyacağımız ismi eşim de seviyordu. ama kaynanam benim uyuduğumu zannettiği bir anda eşime öyle bir baskı kurdu ve öyle bir öfkeyle bu ismi asla istemediğini anlattı ki, kulaklarıma inanamadım.
Bunca zaman hiç bir saygısızlığım olmadı ona. O da hep benim yüzüme gülerdi. Ama bana iki yüzlü bile dedi. Kulaklarımla duydum. O gün bugündür eşim o ismi koymayacağını söylüyor. Günlerce gözyaşı döktüm. Hala döküyorum. O gün beni uyurken sanıp da konuştuklarının hepsini, ses tonlamalarını, kelimelerin hepsini duyduğumu söyledim. Önce biraz üzüldü bana. İstediğin isim olsun dedi. Ama vazgeçmiyor.
Kaynanam ise ağladım diye bana kızdı, şimarık olduğumu söyledi. Fikrimizi de mi söylemeyelim dedi. Tamam tamam senin istediğin olsun dedi. Ama biliyor ki o bir şey isterse oğlu muhakkak yapar. İstediğin olsun derken bile istediğimin olmayacağını biliyordu.
Yine yine en başa dönüyoruz hep. Çocuğumu düşürecektim neredeyse yine de umursamadı eşim. Söylediğine göre annesi çok çileler çekmiş, hiç kimse onu adam yerine koyup da dinlememiş, bu yüzden annesi ne isterse onu yapacakmış. Üzülmesini istemiyormuş. Eee ben üzülüyorum ama. Benim çocuğum bu ben koyarım adını diyorum, benim de çocuğum diyor. Ama o koymuyor ki adını, annesi koyuyor.
O böyle davrancıkta annesine olan öfkemin arttığını, kin güttüğümü, ve o ismi koymazsak bu olayı(kaynanamın yüzüme gülüp arkamdan kocamı fitlemesine şahit oluşumu) ömür boyu unutamayacağımı ve hep soğuk kalacağımızı söyledim. Ki normalde eşimin ailesine karşı çok sıcak kanlıyımdır. Ben sizin kavgalarınız yüzünden kızıma istemediğim bir isim koyamam dedi. Çok yoruldum artık..
Eşimin beni çok sevdiğine eminim. Ama konu annesi olunca beni çiğniyor böyle. Duygularımı hiç önemsemiyor. Bu kadın ortaya bir istemiyorum lafı attı ve huzurumuz tamamen kaçtı.. Eski mutlu evliliğimi istiyorum.. Ve karnımda taşıdığım çocuğa hayalimdeki ismi koyabilmek..
---------------------------------------------------------------------------------------
Ben kv mi hep çok severdim. Eşime görüntü olarak çok benziyor. Kanım ayrı bir ısınmıştı o yüzden. Normalde de sıcak kanlı bir insanım zaten. O yüzden hep sımsıkı sarılırdım, severdim. Belki kızı benim kadar sarılmıyordu yani.
Onun da beni sevdiğini zannederdim.
Ama ben uyurken sanıp da konuştukları yenilir yutulur cinsten değildi.
Dünyam başıma yıkıldı resmen. Bunca zaman neler büyütmüş içinde bana neler..
Çok iki yüzlüymüşüm. Ben de annem de iki yüzlüymüş.
Savcıyı alana kadar yüzlerine gülmüşüz, evlendikten sonra resmi olmuşuz.
Oysa ki hiç bir saygısızlığım olmadı. 5 yıllık nişanlılığım boyunca eşimle farklı şehirlerdeydik hiç yollamazdı yanıma.
Ama evlendiğimin haftasında ağladı ajitasyon yaptı oğluna. Ben 5 yıldır evlat hasretinden öldüm öldüüüüm dedi. Oysa ki 5 yıl boyunca hep ben gözyaşı döktüm. Hep ben uzak kaldım eşimden, yollamadığı için. 2 saatlik mesafeydi oysa ki uzaklık.. Doğum günümde bile yanıma gelmesine izin vermedi, 2 gün sonra gönderdi.
Çok acayip bir kadın. Eşim yeni yeni itiraf ediyor. Ağlama krizleri geçirirmiş istediği olmayınca.
Bu zamana kadar hiç değer görmediğinden falan bahsedermiş.
Anneme iki yüzlü demesini bana demesinden çok daha öfkeyla karşılıyorum.
Çünkü bana ne gelin bohçası yaptılar, ne bayram hediyesi aldılar, düğünde toplanan altınların da bir kısmını aldılar..
Üstelik hiç ama hiç ihtiyaçları olmadığı halde.. Salon takımı almayacaklardı neredeyse, kayınbabam alınacak o kadar dedi de öyle sustu eşim ve annesi. Maddi boyutunu geçtim, manevi olarak da eşimi yollamayarak beni hep kırdılar.. El kızı olmadığım mı kaldı görümcem tarafından, savcıyı kapmadığım mı kaldı..
Tüm bunlara rağmen annem hep dizginledi beni, kv ne saygısızlık yaparsan, sevgisiz olursan hakkımı haram ederim dedi. Ve telefonunda Bacım diye kayıtlı annemim. (annemin kız kardeşi yok hiç, bacısı bilmişti onu)
Buna rağmen düğün günü annemle kavga etti, hiç ğretmemişsin bu kıza, nasıl öğretmezsin sen, salon takımı da aldırdınız kimsenin evinde yoktu dedi.. Ve daha anlatamayacağım bir ton şey.. Annemi ağlattı, ve öyle bir ağlattı ki hiç öyle görmemiştim annemi..
Tüm bunlar ondan soğumama sebep olmuştu zaten ama bu isim mevzusu bambaşka bir boyut kazandı artık.
Sen de niye nil koyuyorsun nilüfere çok benziyor diyen arkadaşlarım, ben canım isterse nilüfer bile koyabilmeliyim, onu taşıyan doğuracak olan benim. Eşimin de söz hakkı var elbet ama şu anda eşim kendi fikriyle değil annesinin fikriyle çıkıyor karşıma. Ve anneme o kadar göz yaşı döktürdü, benim arkamdan iş çevirdi, yüzüme güldü arkamdan eşimi fitledi. Adam gibi namert bir şekilde karşıma çıkıp isim hakkında yorum yapmadı. Bana Nil çok güzel çok güzel dedi, yüzüme güldü, eşime şiştim şiştim, çatladım resmen. Biz enayiyiz sanki, anasının adını koyuyor resmen. Murat kaynanasının adını koymuş diyecek cümle alem, hep benle uğraşacaklar dedi.
Yani lafın kısası ben o kadının istediğini yapmayacağım.
Nil olmasın da ne olursa olsun diyor. Sağına soluna başka isim koymayacağım.
O kadar ağladım hamile halimle, insanda azıcık vicdan olur.
Bana bağırdı ben ağlayınca, o kadar oğlumuzu savcı ettik, fikrimizi de söylemeyelim dedi.
Ağlayarak her istediğimi yaptırmaya alışmışım.
Ama eşimi nasıl ikna edeceğim hiç bir fikrim yok.
Çok çaresizim...
benim çok üzgün olduğum bir gün eşim tamam nil olsun ama bir şartım var, doğana kadar annemin gönlünü yapacaksın dedi. ben de tamam dedim. ama bu biraz zor olabilir, sürekli konusunu aç, güzellikle anlat istediğini dedi, sana başta inanmayacaktır, inanması çok zor olacaktır dedi. ben de neden dedim, iki yüzlü olduğunu düşünüyor çünkü dedi eşim. offf, ne kaynanaymış yarabbim kendi iki yüzlü, kendini seven gelinini kendinden soğuttu beni iki yüzlü yaptı.. Allah yardımcımız olsun bizim gibilerin..Eşini ikna etmelisin tabi önce ..
Benim arkadaşımın durumunda eşi de istemiyordu kv de kp rin adı konulsun istiyordu ..
Eşini ikna etmeden ya da yumuşatmadan böyle birşeye kalkışman hoş olmaz tabi
dediğim gibi biraz hürremlik yapmalısın eşinin anladığı dil bu maaelsef.
4 aylık evli, 3 aylık hamileyim. Çok mutlu bir evliliğim vardı. Çok severek evlendik. Çocuğumun adına X koymaya karar verdim ve bunu dile getirmekten çekinmedim. Çünkü koyacağımız ismi eşim de seviyordu. ama kaynanam benim uyuduğumu zannettiği bir anda eşime öyle bir baskı kurdu ve öyle bir öfkeyle bu ismi asla istemediğini anlattı ki, kulaklarıma inanamadım.
Bunca zaman hiç bir saygısızlığım olmadı ona. O da hep benim yüzüme gülerdi. Ama bana iki yüzlü bile dedi. Kulaklarımla duydum. O gün bugündür eşim o ismi koymayacağını söylüyor. Günlerce gözyaşı döktüm. Hala döküyorum. O gün beni uyurken sanıp da konuştuklarının hepsini, ses tonlamalarını, kelimelerin hepsini duyduğumu söyledim. Önce biraz üzüldü bana. İstediğin isim olsun dedi. Ama vazgeçmiyor.
Kaynanam ise ağladım diye bana kızdı, şimarık olduğumu söyledi. Fikrimizi de mi söylemeyelim dedi. Tamam tamam senin istediğin olsun dedi. Ama biliyor ki o bir şey isterse oğlu muhakkak yapar. İstediğin olsun derken bile istediğimin olmayacağını biliyordu.
Yine yine en başa dönüyoruz hep. Çocuğumu düşürecektim neredeyse yine de umursamadı eşim. Söylediğine göre annesi çok çileler çekmiş, hiç kimse onu adam yerine koyup da dinlememiş, bu yüzden annesi ne isterse onu yapacakmış. Üzülmesini istemiyormuş. Eee ben üzülüyorum ama. Benim çocuğum bu ben koyarım adını diyorum, benim de çocuğum diyor. Ama o koymuyor ki adını, annesi koyuyor.
O böyle davrancıkta annesine olan öfkemin arttığını, kin güttüğümü, ve o ismi koymazsak bu olayı(kaynanamın yüzüme gülüp arkamdan kocamı fitlemesine şahit oluşumu) ömür boyu unutamayacağımı ve hep soğuk kalacağımızı söyledim. Ki normalde eşimin ailesine karşı çok sıcak kanlıyımdır. Ben sizin kavgalarınız yüzünden kızıma istemediğim bir isim koyamam dedi. Çok yoruldum artık..
Eşimin beni çok sevdiğine eminim. Ama konu annesi olunca beni çiğniyor böyle. Duygularımı hiç önemsemiyor. Bu kadın ortaya bir istemiyorum lafı attı ve huzurumuz tamamen kaçtı.. Eski mutlu evliliğimi istiyorum.. Ve karnımda taşıdığım çocuğa hayalimdeki ismi koyabilmek..
---------------------------------------------------------------------------------------
Ben kv mi hep çok severdim. Eşime görüntü olarak çok benziyor. Kanım ayrı bir ısınmıştı o yüzden. Normalde de sıcak kanlı bir insanım zaten. O yüzden hep sımsıkı sarılırdım, severdim. Belki kızı benim kadar sarılmıyordu yani.
Onun da beni sevdiğini zannederdim.
Ama ben uyurken sanıp da konuştukları yenilir yutulur cinsten değildi.
Dünyam başıma yıkıldı resmen. Bunca zaman neler büyütmüş içinde bana neler..
Çok iki yüzlüymüşüm. Ben de annem de iki yüzlüymüş.
Savcıyı alana kadar yüzlerine gülmüşüz, evlendikten sonra resmi olmuşuz.
Oysa ki hiç bir saygısızlığım olmadı. 5 yıllık nişanlılığım boyunca eşimle farklı şehirlerdeydik hiç yollamazdı yanıma.
Ama evlendiğimin haftasında ağladı ajitasyon yaptı oğluna. Ben 5 yıldır evlat hasretinden öldüm öldüüüüm dedi. Oysa ki 5 yıl boyunca hep ben gözyaşı döktüm. Hep ben uzak kaldım eşimden, yollamadığı için. 2 saatlik mesafeydi oysa ki uzaklık.. Doğum günümde bile yanıma gelmesine izin vermedi, 2 gün sonra gönderdi.
Çok acayip bir kadın. Eşim yeni yeni itiraf ediyor. Ağlama krizleri geçirirmiş istediği olmayınca.
Bu zamana kadar hiç değer görmediğinden falan bahsedermiş.
Anneme iki yüzlü demesini bana demesinden çok daha öfkeyla karşılıyorum.
Çünkü bana ne gelin bohçası yaptılar, ne bayram hediyesi aldılar, düğünde toplanan altınların da bir kısmını aldılar..
Üstelik hiç ama hiç ihtiyaçları olmadığı halde.. Salon takımı almayacaklardı neredeyse, kayınbabam alınacak o kadar dedi de öyle sustu eşim ve annesi. Maddi boyutunu geçtim, manevi olarak da eşimi yollamayarak beni hep kırdılar.. El kızı olmadığım mı kaldı görümcem tarafından, savcıyı kapmadığım mı kaldı..
Tüm bunlara rağmen annem hep dizginledi beni, kv ne saygısızlık yaparsan, sevgisiz olursan hakkımı haram ederim dedi. Ve telefonunda Bacım diye kayıtlı annemim. (annemin kız kardeşi yok hiç, bacısı bilmişti onu)
Buna rağmen düğün günü annemle kavga etti, hiç ğretmemişsin bu kıza, nasıl öğretmezsin sen, salon takımı da aldırdınız kimsenin evinde yoktu dedi.. Ve daha anlatamayacağım bir ton şey.. Annemi ağlattı, ve öyle bir ağlattı ki hiç öyle görmemiştim annemi..
Tüm bunlar ondan soğumama sebep olmuştu zaten ama bu isim mevzusu bambaşka bir boyut kazandı artık.
Sen de niye nil koyuyorsun nilüfere çok benziyor diyen arkadaşlarım, ben canım isterse nilüfer bile koyabilmeliyim, onu taşıyan doğuracak olan benim. Eşimin de söz hakkı var elbet ama şu anda eşim kendi fikriyle değil annesinin fikriyle çıkıyor karşıma. Ve anneme o kadar göz yaşı döktürdü, benim arkamdan iş çevirdi, yüzüme güldü arkamdan eşimi fitledi. Adam gibi namert bir şekilde karşıma çıkıp isim hakkında yorum yapmadı. Bana Nil çok güzel çok güzel dedi, yüzüme güldü, eşime şiştim şiştim, çatladım resmen. Biz enayiyiz sanki, anasının adını koyuyor resmen. Murat kaynanasının adını koymuş diyecek cümle alem, hep benle uğraşacaklar dedi.
Yani lafın kısası ben o kadının istediğini yapmayacağım.
Nil olmasın da ne olursa olsun diyor. Sağına soluna başka isim koymayacağım.
O kadar ağladım hamile halimle, insanda azıcık vicdan olur.
Bana bağırdı ben ağlayınca, o kadar oğlumuzu savcı ettik, fikrimizi de söylemeyelim dedi.
Ağlayarak her istediğimi yaptırmaya alışmışım.
Ama eşimi nasıl ikna edeceğim hiç bir fikrim yok.
Çok çaresizim...
benim çok üzgün olduğum bir gün eşim tamam nil olsun ama bir şartım var, doğana kadar annemin gönlünü yapacaksın dedi. ben de tamam dedim. ama bu biraz zor olabilir, sürekli konusunu aç, güzellikle anlat istediğini dedi, sana başta inanmayacaktır, inanması çok zor olacaktır dedi. ben de neden dedim, iki yüzlü olduğunu düşünüyor çünkü dedi eşim. offf, ne kaynanaymış yarabbim kendi iki yüzlü, kendini seven gelinini kendinden soğuttu beni iki yüzlü yaptı.. Allah yardımcımız olsun bizim gibilerin..
ikna etmek zorunda değilim ama huzur vermiyor başka türlü. kabus gibi.off ne saçma ikna etmek zorunda değilsin kesin net ben bu ismi istiyorum de bir dahada isim konusu açılmasın
her istediği olmadıgında ikna mı edeceksiniz cocuk gibi
ben soyliyimkovasi aynen sunu derİnanır mıydı sence?Bak sen bunu eşine anlat, sonunda bir şekilde annesini aklamazsa ben de hiçbir şey bilmiyorum demektir.
ikna etmek zorunda değilim ama huzur vermiyor başka türlü. kabus gibi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?