Çok ön yargılı geldiniz bana. Baştan ipleri sıkı tutayım, dişimi göstereyim, bana söz geçiremesin tavrınız yüzünden küçücük olaylar bile dev olmuş gözünüzde.
Evin her yerine fotoğraflar koyması beni güldürürdü, sinir olmazdım bana ne, onun evine gelenler zaten bunun kıskançlıktan olduğunu anlayacaklar, sizi ilgilendiren hiç bi durum yok.
Benim kızımsın, canımsın ciğerimsin durumu, evet yapmacık bir durum. Ama neden rahatsız olup bu yüzden cephe alasınız ki? Benim kayınvalide de her ortamda da gelinim değil o benim kızım diyor, ben sadece gülümsüyorum, aynı şekilde karşılık vermek zorunda değilim. Öyle demek istiyorsa öyle desin, sonuçta benim gönlümü hoş edecek ki ben de onun oğlunun gönlünü hoş edeyim. Kaldı ki yapmacık olması size bişey kaybettirmez, cephe almanız neden? siz mesafenizi koruduktan sonra hiçbişey olmaz.
Elbise konusu patavatsızlık evet, ama ben sizin yerinize olsam size "zahmet olmasın, ben kendi elbisemi kendim alırım. Merak etmeyin her iki ailenin de durumuna yakışacak bir elbise bulurum" der kapatırdım konuyu (ki kendi nişanımda kimseye sormadan gittim elbisemi aldım, fotosunu da nişanlıma gönderdim. annesi biz alsaydık elbiseyi diyecek oldu, öyle şeylere gerek yok yabancı değiliz artık aramızda siz biz ayrımı olsun dedim, konu kapandı) kafamda kurup kurup, kayınvalideye bilenip, bir daha yanında gülmeyecem diyecek kadar büyük bir olay yok.
Ki siz zaten daha ortada nişan yokken bu kadar çok gidip gelerek, anne demeye başlayarak zaten lüzumsuz bir samimiyet yaratmışsınız. Şimdi yanında gülmemeniz ya da ona tavırlı olmanız başta nişanlınız olmak üzere herkesin gözüne batacaktır.
Ön yargılarınızı yıkmayı deneyin, o zaman hem gerçekleri görebilir hem de daha mutlu olursunuz diye düşünüyorum.