- 26 Şubat 2010
- 655
- 0
-
- Konu Sahibi Cesaretinbedeli
- #41
Herkese tek tek cevap yazmak isterdim inanın ama şu an bile tek elle yazıyorum. Oğlum kucağımda emziriyorum. Tek tek okudum yazılanları ve gerçekten çok teşekkür ediyorum cevaplarınız için...
Çoookk büyük çoğunluk kayınvalideyle yaşamanın zor olacağını belirtmiş. Gerçekten de doğru sanırım. Doğumdan beri yanımda ve şu 28 günde bile çok şeye susmak durumunda kalıyorum. Gideceği günü iple çekiyorum. Ama doğum yaptığım gece dışında hiç yatmadığım halde her işimi kendim halletmeme rağmen kalıyor kendince bahaneler üreterek. Bizde kalmak en büyük hobisi sanırım. Kızımın bile huyu değişiyor o gelince bize. Sözümü hiç dinlemiyor beni görmüyor bile. Uzun lafın kısası ben de kararımı verdim bütün olanları ve olacakları düşünerek. Kararım ise oğlum 1,5 yaşına gelinceye kadar çalışmayacağım. 1,5 yaşına kadar emzirip sonra sütten keseceğim. Sonra da iyi bir kreşle anlaşıp ikisini de kreşe vereceğim. Zaten kızım 5 yaşında olacak o zamana kadar. Kardeşine sahip çıkar korur iyi kötü. Ben de iyi takip ederim kreşi. Sonra kızım 6 yaşında anaokuluna başlar kreş masrafı yarıya düşer. Belki ilk 1 yıl kazancım sadece çocuklara gidecek ama meslek edinmem ve sigortam yanıma kâr kalacak. Eşime bu kararı nasıl söylerim bilmiyorum ama önümde daha çok zaman var. Söylerim bi şekilde. Kayınvalidem ise küplere binecek belki tartışmalar çıkacak ama kocaman insanım, çocuk değilim. Herkes kararıma saygı duymayı öğrenecek.
Bakalım hayat neler sunacak bize...
Keşke beni sevse, beni hiç üzmese de ömür boyu başıma tac olsa, çocuklarım da daha güvenli bir elde büyüse ama ne mümkün...
Herkese sonsuz teşekkürler cevaplar için... a.s.
kayınvalidenize kendi annenize davranır gibi içten davransanız. seviyormuş gibi değil de gerçekten sevseniz. acaba değişen birşey olur mu? bence kaygılarınızda çok haklısınız ama çalışmak istiyorsanız başka çare yok gibi....
Eceşimal kararına çok sevindim bence en doğrusunu düşünmüşsün, yalnız kötü birşeymiş gibi eşine söylemekte çekiniyosun neden anlamadım?ayrıca kayınvalidene bu kararınıza saygı duymak düşer.ne demek küplere binmek!!dediğim gibi kimseye aldırmayın önemli olan sizin kararınız...
Eşimi kırmak istemiyorum hiç. Bundan dolayı çekiniyorum kararımı söylemekte. Bir de maddi destek olarak kayınvalidem baksaydı çocuklara daha çok payım olacaktı. Ama hakkaten iyice düşününce olmaz, olamazzz... Hayatım hepten değişir o gelirse. Çünkü çok şeye karışan biri aşırı derecede eli sıkı mesela. Hadi laf çarpmalarını, beni üzen laflarını duymazdan geldim diyelim eşimle sinemaya gitmeme bile karışıyor en ufağından. 5 liralık kıyafet alsam ona bile karışıyor, kızıyor gider oluyor diye. O derece... İstediğim yere gidemiycem, istediğim gibi alışveriş bile yapamıycam. Ki seneden en fazla 5 kere çıkarım alışverişe, onu bile yapamıycam. Bazen eşimle film izleriz elele tutuşup, az da olsa bir kaç dakikalık romantik zamanlarımız oluyor, bunların hiç biri kalmayacak. Üstelik çocuklarım babannelerine daha çok bağlanıp benden uzaklaşacaklar. Çünkü daha çok küçükler. Bütün gün kadın programı izleyecekler :)) Ya da biri düşse mesela asla söylemeyecek kayınvalidem. Ben bundan da çok korkuyorum. 1 aydır bizde nerdeyse kızım alıyor minik sandalyesini balkona çıkıyor. "Anne alıştırma nolursun bak sen gidince yalnız kalıcam oğlanla ilgilenirken alır sandalyesini balkona çıkar" diyorum. "Bişey olmaz" diyor. Ve yine sandalyesiyle kızım ve kayınvalidem balkonda... Asla benim söylediklerime önem vermiyor. Herşeyin en iyisini o biliyor. Herşeyin en mükemmelini o biliyor. Kendimi sığıntı gibi hissediyorum bazen o evimize geldiğinde... Beni evde koca parası yiyen, beleşe oturan biri gibi görüyor.. Yıllarca bu konuda laf çarpa çarpa en sonunda ben de öyle hissetmeye başladım. Psikolojikman kendimi işe yaramaz biri gibi görmeye başladım. Elimde değil o denli bana empoze etti bunu... Offf offff susuyorummm ben... :çok üzgünüm:
Aynı benim babam.Eşim genelde iki tarafı da idare etmeye çalışan biri. Onu da anlıyorum. Annesine bi laf dese "sütümü helal etmem sana" cümlesiyle karşılaşıyor. Napsın o da susmayı tercih ediyor. Gözünün önünde bana laf çarpsa susuyor bazen. Nadiren cevap veriyor o zaman da oğluyla kavgaya başlıyor. Eşimi bu duruma düşürmemek için ben de susuyorum artık.
O kayınvalidemin gelmesini istiyor aslında. Çünkü onun yemekleri benimkilerden güzel :)) Ayrıca eve de destek olacak karısı. Hangi eş istemez :))
Genelde sessiz bir yapısı var eşimin. Ama sinirlendiğinde gözü hiç bir şey görmez. Benim de içinde olduğum bir konudan dolayı ailesiyle kötü olması beni çok üzer... Ömür boyu huzurumuz kalmaz o zamanda...
Bu arada kayınvalidemi tanısanız bana "ne şansı gelinsin, harika bir kaynanan var, neşeli şen şakrak, seni de çok seviyor" dersiniz. O derece üzerinde şeytan tüyü olan biridir. Herkes bayılır.. Ama dışı sizi içi beni yakar.
Bazen aldanıyorum bana iyi davrandığında yüreğime sokasım geliyor o derece seviyorum. Ama daha dakkası geçmeden vuruyor darbeyi diliyle :tomato:
4 sene önceki konu