Nerden başlasam bilmiyorum..
Uzun olacağını ve sizinde sıkılacağınızı biliyorum ama nefesimi daraltacak olaylar yaşıyorum biraz sizinkide daralacak gibi..
Kısaca başlamak gerekirse, düğün zamanında hiç bişey yapılmayan kullanılmış eşyaları çeyiz diye gönderen, takı töreninde arkada duran hiç bişey takmayan bir aileye gelinim, eşimin arkadaşının verdiği çeyreğe kınada elime takılan bir gelinim 60 milyar sadece bana takılıp hepsini düşünmeden eşime verip, koronayım diye haddiymiş gibi kayınvalidemin bozdurmasını da eklemem lazım.. (biz başka şehirden Kapadokya’ya balayına gittik ben orda fenalaşınca eşimin memleketine geldik yakın diye)
Eşimle ev aldığımız için bişey yapamadı onada kızmıyorum zaten belki de hata yaptım bilmiyorum kızmayarak.. (annem dul babam vefat etti 50 milyar borç verdi ev alırken bize)
Kayınvalidem ise kendine almayı tercih etti herşeyi uçan kuşa borcu olup bize bir kuruş destek çıkmayan yeni evi olup geçip bütün herşeyi sıfır alan birisi..
Gecenin saatlerinde görüntülü arayan, oğluna cilve yapan bir kayınvalide (anne, baba ayrı)
Eşim maddi konuda her zaman yanında olmuş hala da ev kredisi, araba kredisi öderken destek çıkıyoruz aldığı eşyalara tabiki (eşimin merhameti yüzünden)
Neyse ben konuya geleyim..
Tayinciyiz ve ben 3 aylık hamileyim, 1 senelik evliyim..
Kayınvalidem evime ayak basmadı ve evime bir çöp dahi almadı desem yeridir..
Ailem benim oturduğum yerde ama düğün zamanımda o kadar destek oldular ki eşim dahi izin vermedi gelmelerine bende istemedim zaten..
Bende eşimin bu kadar yalnız kalmasına sinirlenip birde kayınvalidemin şehir şehir gezip bize gelmemesine sinirlenip bir gün kayınvalideme kibar bir şekilde patladım..
Neyse o konu o şekilde kapandı kimsenin sesi soluğu çıkmadı..
Şu an bayram için kayınvalidemin evine geldik,
Hiç bişey olmamış gibi devam ettik çünkü ayılıp bayılacaktı..
Kurbanı kestik Allaha kabul etsin bu şekilde yardım ettim, götürmeyeceğim etin cefasını ben çektim..
Ve ertesi günü çok yorgunum diyip ağlayan o oldu..
Neyse eşime diyor ki benim param yok ailesiyle görüntülü konuşurken sordular ne taktılar diye sen 1000 ₺ ver ona ben vermişim gibi yap demiş (halbuki annem muhattap bile olmaz o konular da çünkü düğünde 100 ₺ takmayana böyle bir konu açmaz ve ben o gün bizimkilerle konuşmamıştım bile, yalanı dolanı çoktur) eşimde öyle bişeye gerek yok demiş..
Ben eşimin, kayınvalidemin elini öpüp oturdum, kayınvalidem de atladı ben işte oğluma para verdim isterseniz yol parası yapın isterseniz altın yapın dedi..
Eşim gözümün içine bakıyor ama ben bunu sonradan öğrendim..
Bende eşime versene diye ısrar ediyorum salak gibi eşimde verdi sonra beni odaya çekip söyledi ve çok sinirlenmişti annesine..
Eşimin teyzesi kanserden öldü, kayınvalidem de miyom var standart 50 yaşında dengesiz adetler, halsizlikler, annemde de olduğu için bilgiliyim bu konular da annemin ki hatta kist..
Eşimin aklına takıldığı için anne senin rahatsızlığın ne diye soruyor?
O da belki kanserim oğlum demiş, şu an ben kanaması var diye biliyordum bize öyle söylüyordu..
Bana hamama gidelim dedi, beyaz pantolon giyiyor ve kanaması da yok..
Miyomun kansere çevirilmesi imkansız irsi olabilir ama kanser olan bir insanın vücud direncini biliyorum ve acıtasyon yaptığını da biliyorum..
Eşim bile anlayıp nasıl hamama gitmek istiyor ya da beyaz pantolon giyip dolanıyor diye bana sordu..
Bugün de çarşıda işlerimiz vardı eşimin de ayrı işi vardı ben arabadan inerken eşimden 200 ₺ para istedi eşimde verdi (kayınvalidemin maaşı yeni yattı, bizim maaş ilişki kesildiği için yatmadı sattığımız evin parasını yiyoruz)
Neyse, bişey almaya girdik onada aldım aldığının parasını vermek yok..
Eve gelirken yolda ne yiyeceğimize karar verdik yoğurt var mı diye sordum var kızım yeter dedi,
Kasaptan siparişlerimiz vardı yola çıkacağımız için, onları aldık kayınvalidemde köfte pişirelim dediği için köfte aldık (ben yemek yapmadığım sürece yemek yoktur evde ve çocukları da bundan yakınır)
Kasada bütün ücretleri ödedim, 800 ₺ yakım kasapta tanıdık 30 ₺’lik yoğurdu ın mın ederek bunuda benim hesabıma yazarsınız dedi kasaba, ben alırım onuda anne dedim..
Eve geldim sinirlendim, anne dedim 800 ₺’lik alışveriş yapıyoruz 30 ₺’lik yoğurdu mu geçirmiyorsun dedim kızdım, utandım dedi kendini acındırarak sucuk aldık, köfte aldık yoğurda gelince utanırmış..
Eşimi soracak olursanız ailesinin eksiklerini, hatalarını biliyor, herşeyi kabul edip ama beni doğurandır diyip saygı gösteren bir adam..
Kendisi de memnun değil ailesinden buraya geldik sadece arkadaşlarıyla görüştü şu anda da bizi bırakıp arkadaşlarına gitti..
Onada çok sinirliyim..
Ama ben tahammül etmek istemiyorum artık,
Yalana, sürekli maddi desteğe, ayılmasına, bayılmasına, sürekli her şeye karışmasına tahammül edemiyorum..
Yarın yola çıkacağız ama yolda eşimin başını yemek istemiyorum bu bu diye, anlaşamıyoruz da zaten anladığını düşünmüyorum..
Kim olsa ailesine toz kondurmaz herhalde..
Artık ne yapmam gerektiğini, nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum..
Aileme de anlatamıyorum çünkü ben unutsam onlar unutmaz gerçi bende unutamıyorum..
