Kayınvalidemle ilgili olayları unutamıyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bir annenin oğlunu sevgili gibi görüyor demeniz çok çok yakışıksız.
Kaynanalar sorunlu olabilir benimde sorunlu kaynanam var
Ama bu yakıştırma çok çok cirkin.

Cinsellik olarak dusunmemek lazim. Gercekten bazi anneler ogullari koca, sevgili yerine koyuyor ilgi isteme bakimindan.

Hergun aramadi, şu gun gelmedi diye olay kiyamet cikartmak normal bisey değil.
Eşim en kucuk kardeş, diger kardeşlerinin hepsi evlenmiş. Kayinpeder desen yilin cogunu köyde gecirirmiş. Eşimle annesi yillarca birlikte yaşamişlar hep.

Biz yeni evliyken annesi eşime "sen evimizin babasiydin noldu sana" diye agliyordu soyleniyordu. Bu ne demek?

Eşim boyle duygu sömürülerine gelseydi ve o evin babasi olmayi tercih etseydi cidden biz daha ilk yil boşanirdik. İlk zamanlar emrivaki misafirliğe gelirlerdi zaten.

Boyle olmaz annelik, bizim de annemiz babamiz var ben tek cocugum bana da duskunler ama hayatimizi zehir etmiyorlar.
 
bu olayları sadece siz yaşamışsınız gibi kendınızı mahfetmıssınız resmen.
Eşiniz de sizden yana, ee sorun nedir? Zaten sürekli görüşmüyorsunuz ki
Niçin bu kadar dert ediyorsunuz? İnsanlar neler yaşıyor haberiniz yok belli!

Kayınvalide de alışmış duruma düzelmiş...
Eşiniz eski zamanlarda ailesi yüzünden baskı da yapmamış!

Ee kardeşim nedir yani bu kadar hayati zehir etmenin manası? Her sey yoluna girmiş ama içinizdeki kin hala dün ki gibi..


Kin sadece size zarar verir.
Aradan bikac yıl daha geçsin merak etmeyın bunlar da eskiyecek sizin için.
Eğer bazı şeyleri geri getirecekseniz kindarlığa devam edin, ama gelmeyecek ki!!
Olan olmuş biten bitmiş.

Ayrıca ! Eminim evlenmeden önce annesinin yapısını az cok biliyordunuz
Bu da her şeyi bilerek evlendiniz demektir.


Hayat kısa, kuşlar uçuyor.
 
Kv deniz kindar biri olmuş olsaydı sizi bir şekilde yanında tutmayı başarırdı. Çok zor değil telefonda iki ağlayıp ajitasyon yapar annelik hakkından girer yalnız kalmaktan çıkardı. Birde üstüne hastayım der oğlunu yanına alırdı. Kadın farkına varmış hatalarının mesefa koymuş araya kendi hayatına bakıyor. Sizinle uğraşmak yerine üniversite okumaya başlamış muhtemelen yeni çevre edinmiş size bağımlı kalmamış. Sizin eşiniz yanınızda, çalışıyormussunuz, eviniz uzak daha ne istiyorsunuz anlamadım. 2 sene önce yaşadıklarınızı sürekli gündemde tutarsanız evliliğinizi yıpratmaktan başka elinize bir şey geçmez
 
Eğitimli de olsa, kendine özgüveni Allahuekber dağlarını da aşmış olsa ( ki hiç bşr şey göründüğü gibi olmuyor) Yaptıklarından dolayı yüzleşip, özür dilemiş olması; 40 yaş civarı yetişkin bir kadının 23 yaşındaki genç bir kadına bunları yaşatıp, psikolojisinin içine etmesi gerçeğini değiştirmiyor.

acaba bunun için mi özür dilemiş

yoksa oğlu ısrar etmiş de gelin normale dönsün diye mi özür dilemiş

kv ve oğlunun arasında bir ilişki var, doğru yanlış bu onların düzeni

balayına gidip annesini aramamış, her gün vs aramak değil hiç aramamış, geldik, gittik şeklinde haber babında da

çünkü konu sahibi yani gelin yani oğul un hayatına yeni giren kadın, düğün çıkışı eve ağlayarak girmiş, hatta ağlamaktan kusmuş

bunun üzerine de oğul yani esas kızın eşi annesini balayında aramamış

bunlar yaşanabilir ama düğünde ne olmuş, gelin neden ağlamış buna dair bir bilgi yok, tek bilgi "bir bilezik almamış"

gelinin psikolojisi yıpranmış, üstüne balayında arayıp beni neden aramadınız dedi kv diye sinir krizine girmiş

bu durumda kusurum olmasa da özür dilerim ki fatura bana kesilmesin

biz konu sahibinin yazdıkları ile sınırlı değerlendiriyoruz olayları, kadın bana şunu şunu yaptı demiyor

oğlunu seviyor, onu önemsiyor diyor mesela, oğlu başka şehre gidince üzülmüş

konu sahibi diyor ki nişanlıyken annemi aramadı "Arada mecburi şeylerde annemi aradı ilgilenmedi . "

daha ne için araması gerekirdi mesela, mecburi şeylerde aramış işte

yani iki yetişkin evlenirken kv neden annemi aramalı

ben evlenirken kızınızı istemeye geleceğiz diye de aramadılar galiba

çünkü biz ikimiz karar verdik ve evleniyorduk bunu ailelere ilettik her şeyi de ikimiz organize ettik

kv annemi annem kv yi aramadı, ama konu sahibi aradan geçen zamana rağmen hala bunun dahi kinini güdüyor

özetle her özür dileyen haksızdır diye bir genelleme yapamayız, özellikle de yıllarca mecburen sürdürülmesi gereken aile ilişkilerinde yapıcı olmaya çalışmayı kusurmuş gibi görmemeliyiz bence
 
Merhabalar. 2 yıllık evliyiz eşim tek çocuk ve anne babası o küçükken boşanmış. Annesi ona çok düşkün. Farklı illerdeyiz. Nişanlılık zamanı da kayınvalide nedenli çok sorun yaşadık. Neysem o gibi davrandım nişanlıyken de lafımı esirgemedim o da oyle davrandı ve olay gittikçe büyüdü. Normalde aynı ilde yaşayacakken esimle işimizi de bahane edip farklı ilde yaşama kararı aldık. Eşimin annesi en baştan beri oğlunun evlenmesini hiç istemedi. "Oğlu onu bırakıyor" diye aşırı depresyona girdi düğün zamanı. Ve çok olay yaşandı. Çok kibirli bı karakter. Çok ilişkisi olmuş fakat sonra evlenememis bı türlu. Görseniz direk bir iki saniyede duruşundan ne demek istediğimi anlarsınız. Kendine hep bakmış genç güzel bı kadın. Herkes onu eşimin ablası sanıyor. Şuanda da üniversite okuyor. Olaylardan sonra evliliğin ilk ayında ikimiz de karşılıklı olarak birbirimize içinden geçeni söyledik. her şeyi yönetmeye çalıştığını, bı bileziğe bile karşı çıktığını, arabasını bize verip sonra geri aldığını balayimizi mahfettigini evliliğin 3. Gününde onun yüzünden sinir krizi geçirdiğimi hastanede yapılan iğnelerin bile beni sakinlestiremedigini hepsini söyledim. Biz onu balayında aramamisiz diye sizi sildim dedi el öpmeye bizi kabul etmedi bı sürü şey söyledi sonra ben sinir krizi geçirdim hayatımda ilk kez o şekilde . Nişanlıyken ailemle iletişim kurmaktan sakındı. Arada mecburi şeylerde annemi aradı ilgilenmedi . Ama aynı zamanda beni seven bı yönü de vardı hep bana hediyeler aldı kıyafet dikti. Ama sonra düğüne yakın farklı şehir olayı da netlesince iyice oğlumdan ayrıliyorum diye depresyona girdi. O karşılıklı birbirimize laf söylediğimiz konuşmada en son ben hata yaptım seninle ilgili şeyleri sana söylemem gerekirdi bundan sonra senle ilgili şeyleri sana söyleyecegim ikimizin ilişkisi farklı oğlum farklı dedi özür diledi ben de özür diledim konu kapandı.bizi 2 yıldır rahatsız etmedi bı olay olmadı. görusunce de iyi davrandı Fakat biz eşimle ilk zaman boşanma noktasına geldik. İlk altı ay çok zor geçti 8 kilo verdim bişey pek yiyemiyordum. Eşim annemin hayatımizi etkilemesine izin vermeyelim diyodu hep. Kendi isimize gücümuze bakalım diyodu ama sürekli sigara içiyordu üzülüyordu çok .Yasanan olaylar fazlasıyla yetti. Eşim yine de onu her gün arıyor o da Eşimle bana selam soyluyor ben de özel günlerde aradım. İki üç ayda bir kez yuzyuze görüştük o zamanlar da olaysız güzel geçti . Görünüşte gayet medeni davranmaya çalıştım .Fakat ben hiçbir şeyi unutmadım ve sürekli bunlarla yaşıyorum yemek yaparken banyoda işte her yerde sürekli aklımda artık kafayı yiyecek duruma geldim eşime ayda bir falan aynı konuları açıyorum kavga ediyorum. Geçen ay kayınvalideme gidince iki yıldan sonra ilk kez bı şeyden konu açıldı ve ben içindekileri saydım kavga etmeden normal söyledim. Kayınvalidem de arada cevap verdi sinirlendi siz annenle gösteriş yaptınız falan dedi anneme bile laf etti sonra özetle geleceğe bakmamız gerektiğini bunlarla yaşanmayacağını kendisinin yapmam dicegi ne varsa yaptığını ama artık elinden geleni yapmaya çalışacağini söyledi. Ama ben neden kibirli olduğunu söylemedm neden ailemi yok saydığını söylemedim diye düşünüyorum. Artık kafayı yiyeceğim. Bana önceden çok şey söyledi çünkü. Hep benim arkamı annem toplamış benim özgüven sorunum varmış bencilmisim. Ben de bencil olan ben değilim dedim ben de sizin özgüven sorununuz olduğunu düşünüyorum dedim. Eski eşinize karsi çıkacagim derken onun gibi olmuşsunuz dedim.Onun oğluyla arasını bozmuşum. ağzına geleni saymıştı.Terapi de alıyorum. Ama bu değersiz hissettirme şeyini aşamadim çünkü beni hiç saymadi. Bana takılacak tek bir tane bileziğe bile karsi çıktı.annem ona yiyecek yolluyor arada. Hâlâ arayıp da teşekkür ederim demiyor selam söyle teşekkürler diyor bana. Bu kadar. Bitiyor sonra . Eşim bu yaşanan şeylere rağmen her gün annesini arıyor bir gün bile aramasa annesi önceden de sorun çıkarıyormus üniversitede bile her gün böyleymiş. Şuan evliliğimizi kabullendi bu çok güzel bir şey. Ama Ben olağan yaşamıma nasıl kafayı yemeden devam edebilirim bu hissiyattan çıkamıyorum gelin evime bile kusarak ağlayarak girdim ilk gece. Sürekli aklımda her şey.
Canım şöyle düşün,kayınvalidesiyle hic sorun yaşamayan var mı? Büyük küçük hepimiz sorun yaşıyoruz elbette ama bak ne guzel öncesinde farkedip şehir degistirmissiniz,mesafeni koymuşsun kayinvaliden de hatasını anlamış.Evet ister istemez bu kayinvalide meselelerinden evlilikler yıpranıyor ama ilk seneler zaten birbirinin huylarini kabul etmekle,ailesinin sana adapte olması senin onlara adapte olmanla geçiyor.Sen ilk defa evleniyorsun onun tecrübesizliği onlar ilk defa oğullarını evlendiriyor onun tecrübesizliği varken elbette sorunlar yaşanıyor ama artik kendi huzurun için kayinvalideni içinden affet,ama gerçekten affetki sen hafifleyesin.Keskin sirke küpüne zarar,böyle taka taka kendi sağlığından olursun.Esin senin yanında oğlu başka ilde olan o bırak o taksin kafaya.Ayrica bilezik fln bunlar hiç önemli değil 10 tane bileziğin olur huzurun olmaz 1 tane olur senden huzurlusu olmaz.Bilezik dedigin nedirki para her şekilde kazanılıyor.Sen eşinle huzuruna bak..Kendini meşgul edecek uğraşlar edin kurslara git biraz gününü doldur ki düşünmeye vaktin olmasin.Evet annenin yiyecek göndermesi konusunda arayıp Teşekkür etmek daha iyi olurdu ama bazı insanlar kendiliginden soğuktur arada bise olduğundan değil,senin Kayinvaliden de böyle olabilir.Onemli olan senin eşinle huzurun,gerisini boşver.Kirildigin konularda haklı olmasaydın esin yanında olmazdı bak,esin babasız büyümüş ama annesini de birakip baska şehirde ev açmayı kabul etmis bunun kıymetini bil tatli canini üzme terapilere devam et zamanla insallah kurtulacaksın bu düşüncelerden
 
Merhabalar. 2 yıllık evliyiz eşim tek çocuk ve anne babası o küçükken boşanmış. Annesi ona çok düşkün. Farklı illerdeyiz. Nişanlılık zamanı da kayınvalide nedenli çok sorun yaşadık. Neysem o gibi davrandım nişanlıyken de lafımı esirgemedim o da oyle davrandı ve olay gittikçe büyüdü. Normalde aynı ilde yaşayacakken esimle işimizi de bahane edip farklı ilde yaşama kararı aldık. Eşimin annesi en baştan beri oğlunun evlenmesini hiç istemedi. "Oğlu onu bırakıyor" diye aşırı depresyona girdi düğün zamanı. Ve çok olay yaşandı. Çok kibirli bı karakter. Çok ilişkisi olmuş fakat sonra evlenememis bı türlu. Görseniz direk bir iki saniyede duruşundan ne demek istediğimi anlarsınız. Kendine hep bakmış genç güzel bı kadın. Herkes onu eşimin ablası sanıyor. Şuanda da üniversite okuyor. Olaylardan sonra evliliğin ilk ayında ikimiz de karşılıklı olarak birbirimize içinden geçeni söyledik. her şeyi yönetmeye çalıştığını, bı bileziğe bile karşı çıktığını, arabasını bize verip sonra geri aldığını balayimizi mahfettigini evliliğin 3. Gününde onun yüzünden sinir krizi geçirdiğimi hastanede yapılan iğnelerin bile beni sakinlestiremedigini hepsini söyledim. Biz onu balayında aramamisiz diye sizi sildim dedi el öpmeye bizi kabul etmedi bı sürü şey söyledi sonra ben sinir krizi geçirdim hayatımda ilk kez o şekilde . Nişanlıyken ailemle iletişim kurmaktan sakındı. Arada mecburi şeylerde annemi aradı ilgilenmedi . Ama aynı zamanda beni seven bı yönü de vardı hep bana hediyeler aldı kıyafet dikti. Ama sonra düğüne yakın farklı şehir olayı da netlesince iyice oğlumdan ayrıliyorum diye depresyona girdi. O karşılıklı birbirimize laf söylediğimiz konuşmada en son ben hata yaptım seninle ilgili şeyleri sana söylemem gerekirdi bundan sonra senle ilgili şeyleri sana söyleyecegim ikimizin ilişkisi farklı oğlum farklı dedi özür diledi ben de özür diledim konu kapandı.bizi 2 yıldır rahatsız etmedi bı olay olmadı. görusunce de iyi davrandı Fakat biz eşimle ilk zaman boşanma noktasına geldik. İlk altı ay çok zor geçti 8 kilo verdim bişey pek yiyemiyordum. Eşim annemin hayatımizi etkilemesine izin vermeyelim diyodu hep. Kendi isimize gücümuze bakalım diyodu ama sürekli sigara içiyordu üzülüyordu çok .Yasanan olaylar fazlasıyla yetti. Eşim yine de onu her gün arıyor o da Eşimle bana selam soyluyor ben de özel günlerde aradım. İki üç ayda bir kez yuzyuze görüştük o zamanlar da olaysız güzel geçti . Görünüşte gayet medeni davranmaya çalıştım .Fakat ben hiçbir şeyi unutmadım ve sürekli bunlarla yaşıyorum yemek yaparken banyoda işte her yerde sürekli aklımda artık kafayı yiyecek duruma geldim eşime ayda bir falan aynı konuları açıyorum kavga ediyorum. Geçen ay kayınvalideme gidince iki yıldan sonra ilk kez bı şeyden konu açıldı ve ben içindekileri saydım kavga etmeden normal söyledim. Kayınvalidem de arada cevap verdi sinirlendi siz annenle gösteriş yaptınız falan dedi anneme bile laf etti sonra özetle geleceğe bakmamız gerektiğini bunlarla yaşanmayacağını kendisinin yapmam dicegi ne varsa yaptığını ama artık elinden geleni yapmaya çalışacağini söyledi. Ama ben neden kibirli olduğunu söylemedm neden ailemi yok saydığını söylemedim diye düşünüyorum. Artık kafayı yiyeceğim. Bana önceden çok şey söyledi çünkü. Hep benim arkamı annem toplamış benim özgüven sorunum varmış bencilmisim. Ben de bencil olan ben değilim dedim ben de sizin özgüven sorununuz olduğunu düşünüyorum dedim. Eski eşinize karsi çıkacagim derken onun gibi olmuşsunuz dedim.Onun oğluyla arasını bozmuşum. ağzına geleni saymıştı.Terapi de alıyorum. Ama bu değersiz hissettirme şeyini aşamadim çünkü beni hiç saymadi. Bana takılacak tek bir tane bileziğe bile karsi çıktı.annem ona yiyecek yolluyor arada. Hâlâ arayıp da teşekkür ederim demiyor selam söyle teşekkürler diyor bana. Bu kadar. Bitiyor sonra . Eşim bu yaşanan şeylere rağmen her gün annesini arıyor bir gün bile aramasa annesi önceden de sorun çıkarıyormus üniversitede bile her gün böyleymiş. Şuan evliliğimizi kabullendi bu çok güzel bir şey. Ama Ben olağan yaşamıma nasıl kafayı yemeden devam edebilirim bu hissiyattan çıkamıyorum gelin evime bile kusarak ağlayarak girdim ilk gece. Sürekli aklımda her şey.
Niye evlendiniz o zaman? Hem kocadan vazgeçmiyorsunuz
, hem kafadaki senaryolardn. Sürekli aynı konuları aça aça elinize ne geçiyor merak ettim.
 
Merhabalar. 2 yıllık evliyiz eşim tek çocuk ve anne babası o küçükken boşanmış. Annesi ona çok düşkün. Farklı illerdeyiz. Nişanlılık zamanı da kayınvalide nedenli çok sorun yaşadık. Neysem o gibi davrandım nişanlıyken de lafımı esirgemedim o da oyle davrandı ve olay gittikçe büyüdü. Normalde aynı ilde yaşayacakken esimle işimizi de bahane edip farklı ilde yaşama kararı aldık. Eşimin annesi en baştan beri oğlunun evlenmesini hiç istemedi. "Oğlu onu bırakıyor" diye aşırı depresyona girdi düğün zamanı. Ve çok olay yaşandı. Çok kibirli bı karakter. Çok ilişkisi olmuş fakat sonra evlenememis bı türlu. Görseniz direk bir iki saniyede duruşundan ne demek istediğimi anlarsınız. Kendine hep bakmış genç güzel bı kadın. Herkes onu eşimin ablası sanıyor. Şuanda da üniversite okuyor. Olaylardan sonra evliliğin ilk ayında ikimiz de karşılıklı olarak birbirimize içinden geçeni söyledik. her şeyi yönetmeye çalıştığını, bı bileziğe bile karşı çıktığını, arabasını bize verip sonra geri aldığını balayimizi mahfettigini evliliğin 3. Gününde onun yüzünden sinir krizi geçirdiğimi hastanede yapılan iğnelerin bile beni sakinlestiremedigini hepsini söyledim. Biz onu balayında aramamisiz diye sizi sildim dedi el öpmeye bizi kabul etmedi bı sürü şey söyledi sonra ben sinir krizi geçirdim hayatımda ilk kez o şekilde . Nişanlıyken ailemle iletişim kurmaktan sakındı. Arada mecburi şeylerde annemi aradı ilgilenmedi . Ama aynı zamanda beni seven bı yönü de vardı hep bana hediyeler aldı kıyafet dikti. Ama sonra düğüne yakın farklı şehir olayı da netlesince iyice oğlumdan ayrıliyorum diye depresyona girdi. O karşılıklı birbirimize laf söylediğimiz konuşmada en son ben hata yaptım seninle ilgili şeyleri sana söylemem gerekirdi bundan sonra senle ilgili şeyleri sana söyleyecegim ikimizin ilişkisi farklı oğlum farklı dedi özür diledi ben de özür diledim konu kapandı.bizi 2 yıldır rahatsız etmedi bı olay olmadı. görusunce de iyi davrandı Fakat biz eşimle ilk zaman boşanma noktasına geldik. İlk altı ay çok zor geçti 8 kilo verdim bişey pek yiyemiyordum. Eşim annemin hayatımizi etkilemesine izin vermeyelim diyodu hep. Kendi isimize gücümuze bakalım diyodu ama sürekli sigara içiyordu üzülüyordu çok .Yasanan olaylar fazlasıyla yetti. Eşim yine de onu her gün arıyor o da Eşimle bana selam soyluyor ben de özel günlerde aradım. İki üç ayda bir kez yuzyuze görüştük o zamanlar da olaysız güzel geçti . Görünüşte gayet medeni davranmaya çalıştım .Fakat ben hiçbir şeyi unutmadım ve sürekli bunlarla yaşıyorum yemek yaparken banyoda işte her yerde sürekli aklımda artık kafayı yiyecek duruma geldim eşime ayda bir falan aynı konuları açıyorum kavga ediyorum. Geçen ay kayınvalideme gidince iki yıldan sonra ilk kez bı şeyden konu açıldı ve ben içindekileri saydım kavga etmeden normal söyledim. Kayınvalidem de arada cevap verdi sinirlendi siz annenle gösteriş yaptınız falan dedi anneme bile laf etti sonra özetle geleceğe bakmamız gerektiğini bunlarla yaşanmayacağını kendisinin yapmam dicegi ne varsa yaptığını ama artık elinden geleni yapmaya çalışacağini söyledi. Ama ben neden kibirli olduğunu söylemedm neden ailemi yok saydığını söylemedim diye düşünüyorum. Artık kafayı yiyeceğim. Bana önceden çok şey söyledi çünkü. Hep benim arkamı annem toplamış benim özgüven sorunum varmış bencilmisim. Ben de bencil olan ben değilim dedim ben de sizin özgüven sorununuz olduğunu düşünüyorum dedim. Eski eşinize karsi çıkacagim derken onun gibi olmuşsunuz dedim.Onun oğluyla arasını bozmuşum. ağzına geleni saymıştı.Terapi de alıyorum. Ama bu değersiz hissettirme şeyini aşamadim çünkü beni hiç saymadi. Bana takılacak tek bir tane bileziğe bile karsi çıktı.annem ona yiyecek yolluyor arada. Hâlâ arayıp da teşekkür ederim demiyor selam söyle teşekkürler diyor bana. Bu kadar. Bitiyor sonra . Eşim bu yaşanan şeylere rağmen her gün annesini arıyor bir gün bile aramasa annesi önceden de sorun çıkarıyormus üniversitede bile her gün böyleymiş. Şuan evliliğimizi kabullendi bu çok güzel bir şey. Ama Ben olağan yaşamıma nasıl kafayı yemeden devam edebilirim bu hissiyattan çıkamıyorum gelin evime bile kusarak ağlayarak girdim ilk gece. Sürekli aklımda her şey.
yani 2 yıllık evlisin sanırım boş vaktin çok bunları düşünecek kadar . bir şeyi önemsersen büyür önmesemez isen küçülür . evlilik arefesinde olur böyle şeyler mutlu isen işine gücüne bak durup durup bunları düşünme. 1 bileziğe bile karşı çıktı lafı da çok itici kusura bakma o bir bileziğe laf eden sen de 1 bileziğe takan bir gelinsin çok da fark göremedim ben.
 
Merhabalar. 2 yıllık evliyiz eşim tek çocuk ve anne babası o küçükken boşanmış. Annesi ona çok düşkün. Farklı illerdeyiz. Nişanlılık zamanı da kayınvalide nedenli çok sorun yaşadık. Neysem o gibi davrandım nişanlıyken de lafımı esirgemedim o da oyle davrandı ve olay gittikçe büyüdü. Normalde aynı ilde yaşayacakken esimle işimizi de bahane edip farklı ilde yaşama kararı aldık. Eşimin annesi en baştan beri oğlunun evlenmesini hiç istemedi. "Oğlu onu bırakıyor" diye aşırı depresyona girdi düğün zamanı. Ve çok olay yaşandı. Çok kibirli bı karakter. Çok ilişkisi olmuş fakat sonra evlenememis bı türlu. Görseniz direk bir iki saniyede duruşundan ne demek istediğimi anlarsınız. Kendine hep bakmış genç güzel bı kadın. Herkes onu eşimin ablası sanıyor. Şuanda da üniversite okuyor. Olaylardan sonra evliliğin ilk ayında ikimiz de karşılıklı olarak birbirimize içinden geçeni söyledik. her şeyi yönetmeye çalıştığını, bı bileziğe bile karşı çıktığını, arabasını bize verip sonra geri aldığını balayimizi mahfettigini evliliğin 3. Gününde onun yüzünden sinir krizi geçirdiğimi hastanede yapılan iğnelerin bile beni sakinlestiremedigini hepsini söyledim. Biz onu balayında aramamisiz diye sizi sildim dedi el öpmeye bizi kabul etmedi bı sürü şey söyledi sonra ben sinir krizi geçirdim hayatımda ilk kez o şekilde . Nişanlıyken ailemle iletişim kurmaktan sakındı. Arada mecburi şeylerde annemi aradı ilgilenmedi . Ama aynı zamanda beni seven bı yönü de vardı hep bana hediyeler aldı kıyafet dikti. Ama sonra düğüne yakın farklı şehir olayı da netlesince iyice oğlumdan ayrıliyorum diye depresyona girdi. O karşılıklı birbirimize laf söylediğimiz konuşmada en son ben hata yaptım seninle ilgili şeyleri sana söylemem gerekirdi bundan sonra senle ilgili şeyleri sana söyleyecegim ikimizin ilişkisi farklı oğlum farklı dedi özür diledi ben de özür diledim konu kapandı.bizi 2 yıldır rahatsız etmedi bı olay olmadı. görusunce de iyi davrandı Fakat biz eşimle ilk zaman boşanma noktasına geldik. İlk altı ay çok zor geçti 8 kilo verdim bişey pek yiyemiyordum. Eşim annemin hayatımizi etkilemesine izin vermeyelim diyodu hep. Kendi isimize gücümuze bakalım diyodu ama sürekli sigara içiyordu üzülüyordu çok .Yasanan olaylar fazlasıyla yetti. Eşim yine de onu her gün arıyor o da Eşimle bana selam soyluyor ben de özel günlerde aradım. İki üç ayda bir kez yuzyuze görüştük o zamanlar da olaysız güzel geçti . Görünüşte gayet medeni davranmaya çalıştım .Fakat ben hiçbir şeyi unutmadım ve sürekli bunlarla yaşıyorum yemek yaparken banyoda işte her yerde sürekli aklımda artık kafayı yiyecek duruma geldim eşime ayda bir falan aynı konuları açıyorum kavga ediyorum. Geçen ay kayınvalideme gidince iki yıldan sonra ilk kez bı şeyden konu açıldı ve ben içindekileri saydım kavga etmeden normal söyledim. Kayınvalidem de arada cevap verdi sinirlendi siz annenle gösteriş yaptınız falan dedi anneme bile laf etti sonra özetle geleceğe bakmamız gerektiğini bunlarla yaşanmayacağını kendisinin yapmam dicegi ne varsa yaptığını ama artık elinden geleni yapmaya çalışacağini söyledi. Ama ben neden kibirli olduğunu söylemedm neden ailemi yok saydığını söylemedim diye düşünüyorum. Artık kafayı yiyeceğim. Bana önceden çok şey söyledi çünkü. Hep benim arkamı annem toplamış benim özgüven sorunum varmış bencilmisim. Ben de bencil olan ben değilim dedim ben de sizin özgüven sorununuz olduğunu düşünüyorum dedim. Eski eşinize karsi çıkacagim derken onun gibi olmuşsunuz dedim.Onun oğluyla arasını bozmuşum. ağzına geleni saymıştı.Terapi de alıyorum. Ama bu değersiz hissettirme şeyini aşamadim çünkü beni hiç saymadi. Bana takılacak tek bir tane bileziğe bile karsi çıktı.annem ona yiyecek yolluyor arada. Hâlâ arayıp da teşekkür ederim demiyor selam söyle teşekkürler diyor bana. Bu kadar. Bitiyor sonra . Eşim bu yaşanan şeylere rağmen her gün annesini arıyor bir gün bile aramasa annesi önceden de sorun çıkarıyormus üniversitede bile her gün böyleymiş. Şuan evliliğimizi kabullendi bu çok güzel bir şey. Ama Ben olağan yaşamıma nasıl kafayı yemeden devam edebilirim bu hissiyattan çıkamıyorum gelin evime bile kusarak ağlayarak girdim ilk gece. Sürekli aklımda her şey.
yahu genceciksiniz. hayati yaşayın. bu kadar takmak sizi hasta eder. yazık degil mi size...
yiyin icin gezin hayattan keyif alin. kim ne yaparsa yapsın..
 
Simariklik sizin yaptiginiz kac kere soylemissiniz ozur dilemisler ee daha ne? Asamiyorsan ayrilirsin ortada artik sorun kalmamis ayri sehirlere yerlesmissiniz siz istiyorsunuzki esiniz annesini silsin atsin ama yok oyle bir dunya. Bukadar takintili olmakta ne bileyim tuhaf yani. Herkes evlilik zamani sorun yasiyor bir tek siz degilsiniz iki yil olmus hala onu demedim bunu demedim yazik esine ve o kadina belkide hakli yani bakinca takintili biri goruyoruz burda atla devede degil yani olaylar
 
Düğün gecesi neden kusacak kadar ağladınız

Bilezik takmadı diye mi

Eşinizin balayında aramamasının sebebi bu olay mı

Annem ona bir şeyler gönderiyle bana teşekkür ediyor diyorsunuz, kadının tarzı bu

O zaman kendi annenize sözünüzü geçirin göndermesin

Kadın bir şeyler gönderdi diye arayıp annenizle muhabbet etmek, ona minnet etmek istemiyor, gönderme de diyemiyor, size klasik “ayıp olmasın teşekkürü”nü ediyor

Lakin ben bu anlattıklarınızda sinir krizi geçirip yıllardır taşınacak bir şey göremiyorum kadın oğlu ile kavga da eder barışır da bana ne deyin

Üniversitede de böyleymiş diyorsunuz şahsınıza özel değil bu yaştan sonra siz istiyorsunuz diye değişecek de değil

Beklentinizi sıfırlayın geçmişte o oldu bu oldu geçti gitti deyin muhatap olma sayınız da az zaten kendi hayatınıza odaklanın

Bir de kendi değerinizi bilezikle ölçmeyin bilezik ile değersiz vs hissetmeyin yahut anneni aramadı vs sizi neden değersiz hissettiriyor bunu bulun
Düğün günü bilezik takmadı diye ağlamadım. Söz konusu bileziği de kv almıyordu eşim kendi aliyordu. eşim tek bilezik takacakti ona karsi çıktı başka yere verilecekmis o para diye. Nikahta ikimizin arasında olay yaşandı. Sonra biz eve gitmeden direk balayına gittik balayından dönüşte ben efendim anne diye açtım telefonu. bana telefonda onu balayında aramadik diye ağzına gelen ne varsa saydı sonra ben sinir krizi geçirdim. Normalde balayı dönüşü eve gitmeden direkt ona gidecektik el öpmeye. Kabul etmedi. Biz yoldaydik ona gidiyorduk halbuki. Sonra da hastaneye gittik zaten.
 
Son düzenleme:
Düğün günü bilezik takmadı diye ağlamadım. Söz konusu bileziği de kv almıyordu eşim kendi aliyordu. eşim tek bilezik takacakti ona karsi çıktı başka yere verilecekmis o para diye. Nikahta ikimizin arasında olay yaşandı. Sonra biz eve gitmeden direk balayına gittik balayından dönüşte ben efendim anne diye açtım telefonu. bana telefonda onu balayında aramadik diye ağzına gelen ne varsa saydı sonra ben sinir krizi geçirdim. Normalde balayı dönüşü eve gitmeden direkt ona gidecektik el öpmeye. Kabul etmedi. Biz yoldaydik ona gidiyorduk halbuki. Sonra da hastaneye gittik zaten.
 
Düğün günü bilezik takmadı diye ağlamadım. Söz konusu bileziği de kv almıyordu eşim kendi aliyordu. eşim tek bilezik takacakti ona karsi çıktı başka yere verilecekmis o para diye. Nikahta ikimizin arasında olay yaşandı. Sonra biz eve gitmeden direk balayına gittik balayından dönüşte ben efendim anne diye açtım telefonu. bana telefonda onu balayında aramadik diye ağzına gelen ne varsa saydı sonra ben sinir krizi geçirdim. Normalde balayı dönüşü eve gitmeden direkt ona gidecektik el öpmeye. Kabul etmedi. Biz yoldaydik ona gidiyorduk halbuki. Sonra da hastaneye gittik zaten.

neden ağladınız düğün günü

yani kv nizin okuduğu ikinci üniversiteden daha önemli bu husus ama konuda da, yazdığınız açıklamada da bu yok

yine eşiniz alacaksa tek bileziği annesi o para lazım dese de alabilirdi, burada da kv değil de eşinizin tavrında sıkıntı var

birikmiş, sinirlenmişsiniz bunları anlarım

muhtemelen o telefondaki tartışmada da siz haklısınızdır, zira beklemediğiniz bir olaya dönüşmüş vs ama bu kin gütme durumu sizi yıpratır

bırakın kendi hayatını yaşasın, siz de kendinizinkini yaşayın

unutmak ayrı, o kolay olmayabilir yani birisi hatırlatır ya da benzer bir olay yaşanınca akla gelir vs

ama bu yaşanmışlıkları kafanızda döndürüp durmayın, tekrar tekrar kurup şöyle olsaydı böyle olsaydı demeyin bu size zarar
 
Ben sizi çok iyi anlıyorum 3 4 ay önce aynı dediniz gibi bir ruh halindeydim . Bir akrabamızda sürekli beni hor görür küçümserdi ne dediysem ne yaptıysam içim soğumadı . Sizin eşinize yaptığınızı bende anneme yaptım defalarca aynı şeyleri anlatıp durdum sürekli herşey den onu sorumlu tuttum . Şimdi daha iyi sayılırım ben çözümü affederek buldum . Tabi sizin aranızda daha ağır şeyler olmuş
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X