- 5 Ağustos 2020
- 1.139
- 1.968
Belirttiğim gibi o kısmına bi şey demiyorum dedim. Yorum yapmak istemedim. Ama o kadar çok bu forumda "ben 3 günlük sezaryenliydim şöyle yaptım, böyle yaptım, süpürge tuttum evime" diyeni gördüm ki. O konuya yazdım. Diğer şeyler hakkında yorum yapmak istesem ayrı olarak yazarım zaten. Ama banyo yapmayı öğrenmek istemesine bile tepkiyi anlayamadım. Tabi ki öğrenicez. Ama bilmiyosak çocuk yapmıcakmışız. Onu da öğrenmiş oldumBirçok şeyi öğrenmekte sorun yok ben le ilkhafta annem ikinci hafta kayinvalidem kalır çünkü ben küçük çocuk hiç elime almadım başkasının hele ama çocuğumu kimse benim kucağımdan alıp koynunda uyutamaz bakın "babası bile " bırakın kayınvalideyi benim izin vermedigim mamayı veremez. Tabi ki büyüklerden akıl almalıyız ama çocuğa sütun yetip yetmediği kayinbabayi niye ilgilendiriyor ? Herkes bence haddini bilmeli herşeyin sınırı olmalı . Çocuk kayınvalidenin değil "anne " pasıf olursa çocuk da pasif yetişir
1 hafta yardım alma, anne yardımı gayet normal. Benim korkum da göbek bağı olmuştu. Mikrop kapar veya ilacı fazla sürerim cildi zarar görür diye korkarak sürerdim. Konu sahibi tırnağını bile ben kesemiyorum gelip alıyor bebeği diyor. İster istemez insanın aklına, uyumak dinlenmek için göz yumuyor gibi geliyor. Ben 3 gün sonra annem yıkamayı gösterirken uzaktan bakmadım. Bizzat kendim tuttum bebeği. Bakıcı falan olsa siz ne derseniz onu yapmak zorunda ama anne - kayınvalideye laf söyleyemiyorsun. Ya baştan kesin olarak konuşacaksın bunları şunları istemiyorum diye ya da böyle ipleri vereceksin ellerine.Diğer yazdıklarınıza bi şey diyemeyeceğim. Ama şu "3 günlük sezaryenle" ben şöyleydim ben böyleydim laflarına kıl olmuyor değilim. Herkes bir değil. Bazen insan desteğe ihtiyaç duyabilir. "3 günlük sezaryenle" her şeyini yapana alkış tutulmaz, yapamayana da taş atılmaz. İnsanları eksik hissettirmeyin yeterince hassas bir dönem
Ever de ben o kısmı savunmuşum gibi bana değil de konu sahibine yazsanız daha iyi olucak1 hafta yardım alma, anne yardımı gayet normal. Benim korkum da göbek bağı olmuştu. Mikrop kapar veya ilacı fazla sürerim cildi zarar görür diye korkarak sürerdim. Konu sahibi tırnağını bile ben kesemiyorum gelip alıyor bebeği diyor. İster istemez insanın aklına, uyumak dinlenmek için göz yumuyor gibi geliyor. Ben 3 gün sonra annem yıkamayı gösterirken uzaktan bakmadım. Bizzat kendim tuttum bebeği. Bakıcı falan olsa siz ne derseniz onu yapmak zorunda ama anne - kayınvalideye laf söyleyemiyorsun. Ya baştan kesin olarak konuşacaksın bunları şunları istemiyorum diye ya da böyle ipleri vereceksin ellerine.
Benim annem de arıza çıkardı, sanki sen gelme kayınvalide gelsin demişim gibi. İkinize de teşekkür ederim ama ben ihtiyacım olunca gelirsiniz dedim diye trip yaptı bana.
Kayınvalidem de gece ben alırım çocuğu namaza kalkıyorum zaten dedi. Bir kere aldı ama çok rahatsız hissettim kendimi, gece gittim o uyurken geri aldım yanından. Ben şanslıydım çünkü bebek mırıldansa eşim koşardı odasına. Anne baba bebek baş başa kalmalı bana göre. Kendine güvenmeyen bakamam diye korkan yapmasın çocuk. Tırnağını kesememek nedir ya, buraya yazsa herkes cevap verirdi. Hala kayınvalidemi kırmadan nasıl söylerimin derdinde. Evlat bu ne demek söyleyemiyorum kırmak istemiyorum?
Diğer yazdıklarınıza bi şey diyemeyeceğim. Ama şu "3 günlük sezaryenle" ben şöyleydim ben böyleydim laflarına kıl olmuyor değilim. Herkes bir değil. Bazen insan desteğe ihtiyaç duyabilir. "3 günlük sezaryenle" her şeyini yapana alkış tutulmaz, yapamayana da taş atılmaz. İnsanları eksik hissettirmeyin yeterince hassas bir dönem
Diğer yorumlara bakmadan doğrudan yazıyorum.Kızlar merhaba, konumu mümkün olduğunca kısa anlatmaya çalışacağım.
Ben 3 bucuk yıldır evliyim,eşimle aramız iyi bir problemimiz yok. Eşimin ailesiyle de çok iyi anlaşıyoruz 6 kiz kardeşi var kendi tek erkek onlar kilisli bende Ankaralıyim.
Bu sene bebegimiz oldu doğumdan önce benim ailem geldi,1 ay kaldılar. Onlar dönmeden öncede eşimin ailesi geldi. Normalde aramız çok iyiydi kayinvalideme annemden çok güvenirdim bebek bakma konusunda bana da çoğu şeyi öğretir diye tahmin ediyordum. Ama herseye asiri karıştı çağ dışı kalmış saçma sapan şeyler uygulamaya çalıştı ki ilkinde bana sormadan kendi kendine yapmış geceleri alıyordu sen yat ben uyutup yanına getireyim diye odada onla bekliyordum uyumasını sen yat şimdi uyur getirirm diye beni odaya gönderiyordu, gelmeyince ben bakmaya gidiyordum yanında uyutmaya calisiyo ,bende haliyle sinir oluyordum. Emziriyorum mama verdirmeye çalıştı, sütümü sagip biberonla verdirmeye çalıştı sürekli beni sinir etti, "emmese hic getirmem size " diyip duruyodu. Sürekli kayinbabamla sütun var mı doyurucu mu bilmem ne diye diye beni sinir ettiler ve ben b gun eşim isteyken ağladım o zaman biraz çekindiler sanirim bidaha mamaya yeltenmedi. Bu arada ilk torun değil 5. Torunu. Ama komşuları diyormuş ona oğlunun çocuğuna bakmak çok ayrı şimdi oğlunu tekrar doğurmuş gibi hissedersin dediler bana diyip durdu. Hiç bir şeyi de bana göstermedi banyoyu kendi yaptırmaya çalıştı ben dedim ben yaptırıp alışmak istiyorum diye, tırnak kesme masaj hic biseyi bana gostermedi kendi sen uyu diyip yapıyordu hep sonra ben o uyurken kendim herseyi deneye deneye alistim. Şimdi izindeyim hala diye kendi ailemin yanına geldim, biz gurbette çalışıyoruz ailelerim8z farklı şehirlerde. Burda annem bana yardım ediyor çok ama herseyini de kendim yapmayi ogrendim tek başıma idare ediyorum en önemlisi de huzurum yerinde. Şimdi bayramda kayinvalidemlern yanına gid8cez ve hic istemiyorum yine elimden alicak sürekli diye bir de iyi niyetli gibi aldığı için bisey desem ben suçlu olcam diye içime attım hep en son eşime dedim ben özlüyorum bizim yanımızda yatsın istiyorum içim rahat etmiyor diye. Bu arada bu olduğu zaman daha 40 m cikmamisti. Eşimde b sefer diyodu o gün getiriyordu ertesi gün aynı... emziriyorum lank diye odaya daliyo. Bebek ağlıyor koşarak içeri geliyo neden agliyo diye alip diger odalara gidiyordu .en son bebeğimle konusuyodum nolur ağlama seni alır gelip yine diye psikolojimi baya bozdu ve kendisini şuan hiccc sevmiyorum görmek konuşmak istemiyorum dua ediyorum bayramda oraya gitmeyelim diye ama b yandan da torunları diye içime sinmiyor bu konuyu kendine nasıl anlatabilirim kırmadan, 6 tane görümce de olunca hepsine anlatmam gerekcek sadece biz8m aramızda kalmicak stres oldum , inanın çalıştığım şehre eşimin yanına bile dönmek istemiyorum eşimi çok seviyorum ama onuda arada bırakmak istemiyorum napcami bilemedim
(Bu arada bana b doğum hediyesi almadılar buna da çok kırıldım açıkçası maddiyat önemli değil ama gelirken b pijama bile getirseler mutlu olurdum, yemekleri kendilerine göre acı acı yaptılar, doktorun süt azaltır yeme dediği şeyleri bNa süt yapar diye yedirmeye çalıştı.. )
BiZim de pandemi zamanına denk gelmişti kabul edemiyorduk pek eve telefonla görüntülü arıyorlardı sürekli . Bi gün alıcaz torunumuzu Müge anlıya çıkıp ararsınız demişlerdiHanımlar hepinizin yorumları için tesekkur ederim, arada bir kaç yanlış anlaşılma olmuş konuyu uzatmamak adına onları duzeltmeyim dedim, sonuç olarak ben almam gereken aldım, sınırı benim cizmem gerekiyor ve ben cizmedikce insanlar bu müdahaleye devam edecek.
Beni anlayan, kırmadan hassas bir şekilde cevap veren arkadaşlara ayrıca çok çok teşekkür ediyorum, Allah razi olsun . çok zor ve sıkıntılı bir lohusalik geçirdim etkileri hala devam ediyor dışarıdan bakınca mizmizlik yapıyor gibi gozukebilirim ama psikolojik açıdan zor bir süreç gecirdim bunun etkisiyle mantıklı davranmamisim, kendi yanlışımı anlamış oldum sagolun tekrar