- 17 Ocak 2020
- 28.102
- 1
- 40.836
- 598
- Konu Sahibi Sessizlik0034
-
- #21
O nasıl psikolog ay mahalle karısı gibi
O nasıl psikolog ay mahalle karısı gibiNişan sürecinde pandemi yasaklamaları oldu yüzyüze çok fazla tanıma birşeyler paylaşılma durumunu nadir yaşadık 6 ay sonra düğün oldu.
Eşime söyledim gelin arabası konusunu hatta ablam kayınvalideme de söylemiş kibarca fakat bu bizim adetimiz demiş gelini kayınpederle kaynana alır arabada getirir demiş. Bir anda yaşandı eğer birkaç gün önce bilseydim mutlaka konuşurdum. Eşimle de bu baskı gitme gelme zorlama konularında az önce yazdığım konularda sürekli tartıştık 2 aylık evliliğimin günleri zehirdi psikoloğa gittik beraber psikolog eşime arayı sen bulacaksın ailene karşı hanımını istemiyor gelmiyor diye gösterme dedi
Biraz yaradığını düşünüyorum ama eşim onların evladı olduğu o gelenek görenekle onların bakış açısıyla büyüdüğü için işimin çokta kolay değil geniş vadede napacağım bilmiyorum gerçektenben gelin arabası vs şeyleri dert etmiyorum, gittiğiniz mesafe nedir ki illa biri olsun. klasik düğün gerginlikleri. fakat geri kalan şeylerde nasıl davranmak istiyorsanız öyle davranın. uzun süre yanında durmak istemiyorsanız şu bu işim var, pazar gitmek istemiyorsanız dinlenelim, tek tatilimiz vs diyerek geçiştirin. ayıp olacak diye kendinizden ödün vermeyin. refakatçi de varmış zaten, teklif etmek zorunda da değilsiniz. geldiğinde geçmiş olsuna gidersiniz olur biter. psikolog eşinize yaradı mı peki? arayı buluyor mu. o önemli.
Siz Benim ilk halime benziyorsunz. Bende sizin gibiydim adetleri gelenek görenekleri derken kendimi unutmuşum. Yok her misafirde toplanmalar giden yere gelin götürmeler her düğüne gitmeler bilmem ne. Dedim adetleri herhalde neyse idare et. Ardı arkası kesilmedi kafayı yiyordum. Sakın sakın. Kabul etmeyin. Sessiz kalmayın. Ben pandemiden dolayı 3 gün evdeydim ve o 3 günümüde rezil ederdi kaynanam. Şuna oturmaya şu bize gelcek yok akşam şunu yapalım yok bu derken sinir krizleri geçirirdim. Sonra işim var dememide kabul etmedi. En sonda tersledim fikrimi sorsaydın keşke diye. Yapmayın nolur yanında varmış biri zaten ihtiyacın olursa bana haber verirsin anne de geç. Yaşadıklarınızı her kaynana kayınpeder yapıyor güçlü olun. Ne münasebet arabada şunun oturmasını istiyorum ben diye net olucaktınız. Düğüne mi gidin dedi eşine “ ee canım annenler neden gelmiyor ki ? “ gelmesi gerekiyor demelisiniz. Her yere götürüyorsa “ bugün bende arkadaşlarımla buluşucaktım size katılamam diceksinzzz. Bunları da şuan yaptınız yaptınız valla sonra önünü alamazsınız.Kayınvalidemi ilk gördüğümde daha doğrusu tanıştığımda aramızda güzel diyalog kurabileceğimi düşünüyordum. Düğün günü genel açıdan baktığımızda gelin arabasında benim arkadaşlarımın olmasını ya da ablam kuzenim olmasını istemem onların adetine göre değilmiş,onların adetleri tamamen gelini kayınvalide ve kayınpeder arabayla alır şeklindeymiş. Herkes kadar Stresli olduğum düğün günümde bu durumun yaşanması beni çok üzdü gelin arabasında ağlaya ağlaya gittim. Açıkçası korktum çünkü eski gelenekleri kendi hayatlarında da devam ettiren bir aile olduğunun bir sinyali mi diye düşündüm.Nitekim sezgilerim beni yanıltmadı düğünden sonra da çoğu kez üzüldüm. Örneğin;bir düğün var siz gidin,pazar günümüzün tek tatil günü olmasına rağmen planlar yapmalar gitmesen ayrı gitsen ayrı sıkıntı,sabahtan gece eve dönene kadar yanında durmamı istemesi gibi gibi şeyler.Bir de bunlara ilave olarak oğluna daha önceden istediği bir kızı bir akraba toplanma gününde nasıl neler yapıyor iyi mi diye sorması… Bilemedim insan ilişkileri iyi bir insan olmasam idare edemezdim 1-2 aylık gelinken yaşadım daha unuttuğum çok şey var baskılanma anlamında.
Şimdi asıl sorum şu;başka bir şehirde kayınvalidem haftaya bacağından ameliyat olacak yanında da refakat için kuzeni kimseye gerek yok burada yaşıyorum zaten rafaketinde yanındayım bu hastanede bende çok kez ameliyat oldum tanışıyorum rahat olur demiş. Açıkçası refaketini yapmakta yaşadıklarımdan sebep içimden gelmiyor ama teklif etmemde gerekiyor bende kalayım diye fakat istemiyorum da nasıl yapmalıyım sizce ??
Yani aynı şeyleri o kadar çok yaşadım ki. Kayınvalidemle hayata bakışımız çok farklıydı. İlk başlarda aman aramızda tatsızlık olmasın diye istemeye istemeye gittiğim mevlidler, düğünler, gün toplanmaları, hiç bir ortak yönüm olmayan kadınlarla ev oturmaları hiç bitmedi. Çalışan biri olmama rağmen her hafta sonu nereye gitse benimde yanında olmamı istedi... Sonra bir gün baktım ki başkaları mutsuz olmasın diye çabalarken ben mutlu değilim. Kendi benliğimle kayınvalidemin beklentileri arasında sıkışıp kalmıştım. Bu yüzden hayır demeyi öğrendim. Açık açıkta kalbini kırmadan söyledim, anne beni bu tür toplantılar mutlu etmiyor kendimi iyi hissetmiyorum dedim. Ve istemediğim hiç bir yere gitmedim. 1 yıl boyunca çok sıkıntı çektim. Kötü gelin oldum. Eşimi etkilemeye çalıştılar, bazen eşimle gerildik çatıştık ve şimdi 3 buçuk yıllık evliyim ve herkes bir şeyleri kabullendi. Kimse tavır da yapmıyor gerginlikte çıkarmıyor. Bana göre bir ortam değilse hiç çağırmıyorlar bile. Eğer sessiz kalsaydım hayatım boyunca hep başkalarına göre yaşayıp keyifsiz bir hayat sürecektim. Bu yüzden tavsiyem sende bazı şeylere hayır demeyi öğren. Refakatçi olmak istemiyorsan da bunu da söyleyebilirsin. Bence senden önce kendi oğlunun gitmesi daha uygun. Evet eşimizin annesi, saygısızlık yapmak elbette doğru değil ama bu saygı karşılıklı olduğunda çok daha güzel.Kayınvalidemi ilk gördüğümde daha doğrusu tanıştığımda aramızda güzel diyalog kurabileceğimi düşünüyordum. Düğün günü genel açıdan baktığımızda gelin arabasında benim arkadaşlarımın olmasını ya da ablam kuzenim olmasını istemem onların adetine göre değilmiş,onların adetleri tamamen gelini kayınvalide ve kayınpeder arabayla alır şeklindeymiş. Herkes kadar Stresli olduğum düğün günümde bu durumun yaşanması beni çok üzdü gelin arabasında ağlaya ağlaya gittim. Açıkçası korktum çünkü eski gelenekleri kendi hayatlarında da devam ettiren bir aile olduğunun bir sinyali mi diye düşündüm.Nitekim sezgilerim beni yanıltmadı düğünden sonra da çoğu kez üzüldüm. Örneğin;bir düğün var siz gidin,pazar günümüzün tek tatil günü olmasına rağmen planlar yapmalar gitmesen ayrı gitsen ayrı sıkıntı,sabahtan gece eve dönene kadar yanında durmamı istemesi gibi gibi şeyler.Bir de bunlara ilave olarak oğluna daha önceden istediği bir kızı bir akraba toplanma gününde nasıl neler yapıyor iyi mi diye sorması… Bilemedim insan ilişkileri iyi bir insan olmasam idare edemezdim 1-2 aylık gelinken yaşadım daha unuttuğum çok şey var baskılanma anlamında.
Şimdi asıl sorum şu;başka bir şehirde kayınvalidem haftaya bacağından ameliyat olacak yanında da refakat için kuzeni kimseye gerek yok burada yaşıyorum zaten rafaketinde yanındayım bu hastanede bende çok kez ameliyat oldum tanışıyorum rahat olur demiş. Açıkçası refaketini yapmakta yaşadıklarımdan sebep içimden gelmiyor ama teklif etmemde gerekiyor bende kalayım diye fakat istemiyorum da nasıl yapmalıyım sizce ??
yaaa bu kadınlar valla akıllanmaz yaa senin anan degil kardesin degil beni dügün günü bile aglatan hayatıma 30 dan sonra giren bi kadının ne ameliyatı ne hastanesi beni zerre ilgilendirmez kimseye bakamam demen lazım bak bu cokkk önemli bi yol ayrılı bunu ya kullanırsn en az 20 sene sana kimse bulasmaz yada gider bakar eve döndügündede zaten banada cay verdi vs gibi sacmalıklarla seni aglatır ve bin pisman olursun uyanık oll senin sorumlulugunda degilKayınvalidemi ilk gördüğümde daha doğrusu tanıştığımda aramızda güzel diyalog kurabileceğimi düşünüyordum. Düğün günü genel açıdan baktığımızda gelin arabasında benim arkadaşlarımın olmasını ya da ablam kuzenim olmasını istemem onların adetine göre değilmiş,onların adetleri tamamen gelini kayınvalide ve kayınpeder arabayla alır şeklindeymiş. Herkes kadar Stresli olduğum düğün günümde bu durumun yaşanması beni çok üzdü gelin arabasında ağlaya ağlaya gittim. Açıkçası korktum çünkü eski gelenekleri kendi hayatlarında da devam ettiren bir aile olduğunun bir sinyali mi diye düşündüm.Nitekim sezgilerim beni yanıltmadı düğünden sonra da çoğu kez üzüldüm. Örneğin;bir düğün var siz gidin,pazar günümüzün tek tatil günü olmasına rağmen planlar yapmalar gitmesen ayrı gitsen ayrı sıkıntı,sabahtan gece eve dönene kadar yanında durmamı istemesi gibi gibi şeyler.Bir de bunlara ilave olarak oğluna daha önceden istediği bir kızı bir akraba toplanma gününde nasıl neler yapıyor iyi mi diye sorması… Bilemedim insan ilişkileri iyi bir insan olmasam idare edemezdim 1-2 aylık gelinken yaşadım daha unuttuğum çok şey var baskılanma anlamında.
Şimdi asıl sorum şu;başka bir şehirde kayınvalidem haftaya bacağından ameliyat olacak yanında da refakat için kuzeni kimseye gerek yok burada yaşıyorum zaten rafaketinde yanındayım bu hastanede bende çok kez ameliyat oldum tanışıyorum rahat olur demiş. Açıkçası refaketini yapmakta yaşadıklarımdan sebep içimden gelmiyor ama teklif etmemde gerekiyor bende kalayım diye fakat istemiyorum da nasıl yapmalıyım sizce ??
İlk kez bu konuyu açıyorum en son açtığım konu 2017 senesinde idi…Sanırım bu konuyu açmıştınız nişanlı olduğunuz dönemde gelin arabası mevzusunda. Eşiniz arayı bulamıyorsa yapacak birşey yok siz kendi isteğinize göre davranacaksınız. Ben bu konularda çok netim eğer istemediğim birşey ise yaapmam hele trk pazar tatil günümde kimsenin yanına gitmem kendi ailem dahi olsa.
Ayrıntıya girmemeliiniz . Bence çok konuşmak ilişkideki sınırları kaldırıyor. Yemeği verir dönersiniz evinize istediği kadar ısrar etsinÇok ısrarcı birisi. Ameliyattan sonra taburcu olup evine dönünce gelirim yemeğini vs yardımcı olurum akşamda dönerim evime dedim göndermem diyor yok falan dedim bana sülük gibi yapışıyor. Etraftan aaa gelin kalmadı mıcılara çok kulak asıyor sanırım. Benim de sinir sistemimi alt üst ediyor 2 gündür midem bozuldu ayağa zor kalkıyorum eşime de diyecek şey bulamıyorum anlattığım ve anlatmayı unuttuğum birtakım zorlayıcı baskıcı konularda onun bakış açısından istemiyor görünmek evimde huzur bırakmıyor bir de bu konu çıktı.
Kayınvalidemi ilk gördüğümde daha doğrusu tanıştığımda aramızda güzel diyalog kurabileceğimi düşünüyordum. Düğün günü genel açıdan baktığımızda gelin arabasında benim arkadaşlarımın olmasını ya da ablam kuzenim olmasını istemem onların adetine göre değilmiş,onların adetleri tamamen gelini kayınvalide ve kayınpeder arabayla alır şeklindeymiş. Herkes kadar Stresli olduğum düğün günümde bu durumun yaşanması beni çok üzdü gelin arabasında ağlaya ağlaya gittim. Açıkçası korktum çünkü eski gelenekleri kendi hayatlarında da devam ettiren bir aile olduğunun bir sinyali mi diye düşündüm.Nitekim sezgilerim beni yanıltmadı düğünden sonra da çoğu kez üzüldüm. Örneğin;bir düğün var siz gidin,pazar günümüzün tek tatil günü olmasına rağmen planlar yapmalar gitmesen ayrı gitsen ayrı sıkıntı,sabahtan gece eve dönene kadar yanında durmamı istemesi gibi gibi şeyler.Bir de bunlara ilave olarak oğluna daha önceden istediği bir kızı bir akraba toplanma gününde nasıl neler yapıyor iyi mi diye sorması… Bilemedim insan ilişkileri iyi bir insan olmasam idare edemezdim 1-2 aylık gelinken yaşadım daha unuttuğum çok şey var baskılanma anlamında.
Şimdi asıl sorum şu;başka bir şehirde kayınvalidem haftaya bacağından ameliyat olacak yanında da refakat için kuzeni kimseye gerek yok burada yaşıyorum zaten rafaketinde yanındayım bu hastanede bende çok kez ameliyat oldum tanışıyorum rahat olur demiş. Açıkçası refaketini yapmakta yaşadıklarımdan sebep içimden gelmiyor ama teklif etmemde gerekiyor bende kalayım diye fakat istemiyorum da nasıl yapmalıyım sizce ??
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?