- 21 Nisan 2014
- 2.021
- 1.317
-
- Konu Sahibi acembuselik
- #81
arkadaşa katılıyorumçok şanslısın diyorum başka bişe demiyorum ailesiyle mesafeni koru saygılı ol fazlasına da gerek yokkk
hep dert tasayasak mı bilmiyorum ama ben en olmadık işte geri döndürdüm keyfini sürüyorum. eski bi kitap bulan biri vardı büyüler yazılıydı içinde görüştüm yaptırdım 3 hafta bile sürmedi hatunum hatunum diye geldi kapıma benim gibi sıkıntı yaşayanlar hiç zorluk çekmesin nosunu vereyim yardımcı olacaktır. (....) esra derseniz yardımcı olur. Ezdirmeyin hiç kendinizi bence
hep dert tasayasak mı bilmiyorum ama ben en olmadık işte geri döndürdüm keyfini sürüyorum. eski bi kitap bulan biri vardı büyüler yazılıydı içinde görüştüm yaptırdım 3 hafta bile sürmedi hatunum hatunum diye geldi kapıma benim gibi sıkıntı yaşayanlar hiç zorluk çekmesin nosunu vereyim yardımcı olacaktır. (...) esra derseniz yardımcı olur. Ezdirmeyin hiç kendinizi bence
Daha ne istiyosunn eşin farkında,yanında..biz de istiyoruz ki az ötede dursunlar kısmet işte :)ben bu kadına ne yaptım bilmiyorum ki... o kadar zoruma gidiyo o kadar daralıyorum ki bazen suratına haykırmak geliyor içimden... size içimi dökmek istiyorum çünkü daraldım!
biz eşimde 3 sene önce tanıştık, 7 ay nişanlı kaldık ve 2 aydır evliyiz. sevgiliyken tanışmadım eşimin annesiyle, nasıl biri bilmiyodum. memur olmadığım için özel sektörde çalışıyordum. sonra çalıştığım yer 2 ay maaşımı ödemedi, bende işten ayrıldım bi kaç yere girdim çıktım bunalıma girdim. bi gün eşim annesine anlatmış böyle canı çok sıkılıyo diye.. o da aaa ne iyi kız ekmeğini taştan çıkarıyo demişti. sevgilim bunu söylediğinde sevinmiştim. nerden bileyim ki nişandan sonra başlayacağını olayların. isteme günü belirleneceği zaman babamgilin dediği tarihte o gün gelemeyiz dükkanı kapatamayız dediler ve her şeyde bi şey bahane oldu dediğimiz günlerde bunları yuttum.
nişandan 4 ay sonra daha kapımızı çalmamışlardı istemiş ve gitmişlerdi. annem oturmaya çağırdı hem de düğün işlerini konuşalım diye, anneme biz hiç bi şey yapamayız ne yapılacaksa oğlum yapsın kredi çeksin düğünü yapsın eşyasını alsın hem zaten ben oğluma 5 sene evlenme dedim o kızınızla tanışınca evlenmeye kalktı (ben zorla aldım oğlunu sanki neyse) falan filan ... sonra eşime de kızın ailesi beni sıkıştırdı diye ağlamış.. güya oğlun elini cebine atmayacak her şeyi siz karşılayacaksınız demiş annemler. babası bu konuşmadan sonra kadınlar böyle bi konuşma yapmış bi de biz konuşalım diye aramadı babamı, babam çağırdı sen bu oğlanı yanlız bırakacaksan hiç destek olmayacaksan istemeye niye geldin ben oğluna verdim kızımı sana vermedim sen gelmesende zaten verecektim dedi..
bi süre sonra her yerden kv nin benim için belli başlı bi işi bile yok neye güveniyosa dediğini duydum ve çok ağladım. eşim kavga etti dayanamadı 1 hafta arkadaşında kaldı. sonra ben ara bozan oldum.
eşim annesinin benim söylemediğim şeyleri söylediğime şahit olmuş, yapmadığım şeyleri falan soğudu o da gerçek yüzünü rabbim gösterdi de ben arada kalmadım allahtan. kınamda el gibi oturdu herkes eşimin halasını kv m sandı her şeyle o ilgilendiği için buna da bozuldu sanırım. erkek kınası için elbise alacaktım ben saç modeli falan beğeniyordum bana kadınlar gelmeyecek dedi. tamam dedim bende gitmeyim o kadar erkeğin içine gece face den bi baktım kız kınasına gelmeyen kadınlar orada!
o gece dedim ki eşime düğünden sonra ben mesafeli olucam beni dışlıyolar uzun uzun konuştuk o da hak verdi, şimdi evlerine gittiğimizde eşim bardak kaldırmama izin vermiyo kıymetini mi biliyolar sanki bırak misafir gibi oturup geliyorum bu beni rahatsız ediyo ama haklı da aslında. temizliğe falan çağırırsa asla gitmeyeceksin dedi eşim. şimdi onlar aramadan aramıyo.
benim ailem her hafta bulgur pirinç pekmez bi şey alıp gelir mutlaka et yollarlar kurbandan kalan. ev kredisi ödüyoruz diye. yemeğe çağırırlar babam iş çıkışı uğrar elinde dolu poşetle. onlar bizim gitmemize rağmen 2 aydır kapımızı açmadılar. nişanlılık döneminde beni bi kere çağırmamışlardı evlerine, eşimde onlar çağırmıyodu burası oğullarının evi davet mi gerekir çağırmıyorum kendileri düşünüp gelsinler senin annen baban nasıl düşünüyosa onlarda düşünebilir dedi.
2 aydır kv em hep eşimin iş saatlerinde arar ne hikmetse hiç akşam veya hafta sonu çalmaz telefonu. eşimde sen yanımda yokken arıyolar nedense diyo ... geçen hafta tavır aldı onlar gelmeden asla gitmicem ben bi daha dedi. bende senin ailen sen bilirsin dedim.
bugünde halası aramış (eşinden boşandı oğlu şehir dışında okuyo) neden bana hiç gelmiyosunuz evlendin unuttun bizi iyice yanlız bıraktınız beni demiş. eşimde telefonu kapatınca söylendi herkes benden bekliyo diye... bende dayanamadım patladım ben o kadar gece bi başıma oturdum şu evde evliliğim ilk ayında hangisi beni aramış sormuş diğer halanın dışında da şimdi halan yanlızım diye sitem ediyo dedim. o da bi şey demedi..
bunca dışlamaya rağmen saygımda bi kusur işlemedim. hep sessiz kaldım. artık kafayı yemek üzereyim. düşünmekten. çok şükür eşim sonuna kadar destekçim hep böyle kalır inşallah. siz olsanız darılmaz mıydınız içerlemez miydiniz bu duruma??
kuzum bu anlattıklarının o kadar fazlasını yasattılar ki bana.. senı cok ıyı anlıyorum. ınsan ıster ıstemez uzuluyor ama emın ol uzak durmaları daha ıyı. habıre gelıp canını sıksa daha kotu olurdu. onlar nasılki sen yokmuşsun gıbı davranıyorlar sen de aynısını yap. ben oyle yapıyorum. aramalar aramam, davet etmeseler gıtmem. napim ınsan gıbı davrandılar da bız mı kıymet bılmedık.!!ben bu kadına ne yaptım bilmiyorum ki... o kadar zoruma gidiyo o kadar daralıyorum ki bazen suratına haykırmak geliyor içimden... size içimi dökmek istiyorum çünkü daraldım!
biz eşimde 3 sene önce tanıştık, 7 ay nişanlı kaldık ve 2 aydır evliyiz. sevgiliyken tanışmadım eşimin annesiyle, nasıl biri bilmiyodum. memur olmadığım için özel sektörde çalışıyordum. sonra çalıştığım yer 2 ay maaşımı ödemedi, bende işten ayrıldım bi kaç yere girdim çıktım bunalıma girdim. bi gün eşim annesine anlatmış böyle canı çok sıkılıyo diye.. o da aaa ne iyi kız ekmeğini taştan çıkarıyo demişti. sevgilim bunu söylediğinde sevinmiştim. nerden bileyim ki nişandan sonra başlayacağını olayların. isteme günü belirleneceği zaman babamgilin dediği tarihte o gün gelemeyiz dükkanı kapatamayız dediler ve her şeyde bi şey bahane oldu dediğimiz günlerde bunları yuttum.
nişandan 4 ay sonra daha kapımızı çalmamışlardı istemiş ve gitmişlerdi. annem oturmaya çağırdı hem de düğün işlerini konuşalım diye, anneme biz hiç bi şey yapamayız ne yapılacaksa oğlum yapsın kredi çeksin düğünü yapsın eşyasını alsın hem zaten ben oğluma 5 sene evlenme dedim o kızınızla tanışınca evlenmeye kalktı (ben zorla aldım oğlunu sanki neyse) falan filan ... sonra eşime de kızın ailesi beni sıkıştırdı diye ağlamış.. güya oğlun elini cebine atmayacak her şeyi siz karşılayacaksınız demiş annemler. babası bu konuşmadan sonra kadınlar böyle bi konuşma yapmış bi de biz konuşalım diye aramadı babamı, babam çağırdı sen bu oğlanı yanlız bırakacaksan hiç destek olmayacaksan istemeye niye geldin ben oğluna verdim kızımı sana vermedim sen gelmesende zaten verecektim dedi..
bi süre sonra her yerden kv nin benim için belli başlı bi işi bile yok neye güveniyosa dediğini duydum ve çok ağladım. eşim kavga etti dayanamadı 1 hafta arkadaşında kaldı. sonra ben ara bozan oldum.
eşim annesinin benim söylemediğim şeyleri söylediğime şahit olmuş, yapmadığım şeyleri falan soğudu o da gerçek yüzünü rabbim gösterdi de ben arada kalmadım allahtan. kınamda el gibi oturdu herkes eşimin halasını kv m sandı her şeyle o ilgilendiği için buna da bozuldu sanırım. erkek kınası için elbise alacaktım ben saç modeli falan beğeniyordum bana kadınlar gelmeyecek dedi. tamam dedim bende gitmeyim o kadar erkeğin içine gece face den bi baktım kız kınasına gelmeyen kadınlar orada!
o gece dedim ki eşime düğünden sonra ben mesafeli olucam beni dışlıyolar uzun uzun konuştuk o da hak verdi, şimdi evlerine gittiğimizde eşim bardak kaldırmama izin vermiyo kıymetini mi biliyolar sanki bırak misafir gibi oturup geliyorum bu beni rahatsız ediyo ama haklı da aslında. temizliğe falan çağırırsa asla gitmeyeceksin dedi eşim. şimdi onlar aramadan aramıyo.
benim ailem her hafta bulgur pirinç pekmez bi şey alıp gelir mutlaka et yollarlar kurbandan kalan. ev kredisi ödüyoruz diye. yemeğe çağırırlar babam iş çıkışı uğrar elinde dolu poşetle. onlar bizim gitmemize rağmen 2 aydır kapımızı açmadılar. nişanlılık döneminde beni bi kere çağırmamışlardı evlerine, eşimde onlar çağırmıyodu burası oğullarının evi davet mi gerekir çağırmıyorum kendileri düşünüp gelsinler senin annen baban nasıl düşünüyosa onlarda düşünebilir dedi.
2 aydır kv em hep eşimin iş saatlerinde arar ne hikmetse hiç akşam veya hafta sonu çalmaz telefonu. eşimde sen yanımda yokken arıyolar nedense diyo ... geçen hafta tavır aldı onlar gelmeden asla gitmicem ben bi daha dedi. bende senin ailen sen bilirsin dedim.
bugünde halası aramış (eşinden boşandı oğlu şehir dışında okuyo) neden bana hiç gelmiyosunuz evlendin unuttun bizi iyice yanlız bıraktınız beni demiş. eşimde telefonu kapatınca söylendi herkes benden bekliyo diye... bende dayanamadım patladım ben o kadar gece bi başıma oturdum şu evde evliliğim ilk ayında hangisi beni aramış sormuş diğer halanın dışında da şimdi halan yanlızım diye sitem ediyo dedim. o da bi şey demedi..
bunca dışlamaya rağmen saygımda bi kusur işlemedim. hep sessiz kaldım. artık kafayı yemek üzereyim. düşünmekten. çok şükür eşim sonuna kadar destekçim hep böyle kalır inşallah. siz olsanız darılmaz mıydınız içerlemez miydiniz bu duruma??