- 15 Nisan 2017
- 73
- 17
- 88
- 32
- Konu Sahibi blackangel92
- #1
Merhaba benim konum kayınvalidemi ne yaparsa yapsın sevmemem.
5.5 senelik evliyim ilk 2 sene onun yüzünden eşimle çok sıkıntı yaşadık. Eşim tek çocuk. Her şeyde bizimle birlikte olmak istedi.tatillere gelmek, birlikte gezmek tozmak daha nice saçmalık. Sonra aramıza bir şekilde mesafe koyduk son 3 senedir de kendisinden resmen nefret ederek yaşıyorum. Ama bu duygu artık bana zarar veriyor. Hiçbir davranışını kabullenip sevemiyorum. Şimdi hiçbir şeyimize karışamıyor, haftada 1 maksimum 2 yemeğe gidiyoruz. Hatta bazı haftalar gitmiyoruz. Bizimle ilgili her şeye kendini dahil ederek BİZ diye hitap ediyor. Arkadaşlarımızdan bahsederken bile bizim ki diyor. Çocuk düşünüyoruz daha olmayan çocuğuma bizimki diye hitap ediyor. Haftanın 1 günü yemeğe gittiğimiz gün yemeğini paket yapıp istemiyorum dememe rağmen zorla gönderiyor. Ne güzel yemek ne hoş diyebilirsiniz ama ondan hiçbir şey istemiyorum hayır dememe rağmen asla dinlemiyor. Resmen hayatım ondan kaçarak geçiyor. Eşim mutlu olsun diye haftada 1 gidiyoruz ama tahammülüm yok. Görünürde hiçbir şey yaptığı ypk ama çok meraklı. Haftalık ne yaptıysam anlatmamı, arkadaşlarımla buluşmalarımızı anlatmamı istiyor. Aşırı ısrarcı kendi aileme karşıda sürekli yemek yedirme ısrarı var. Annem bile illallah etti. Hayır lafını asla duymuyor. Onu nasıl kabullenip yaşayacağım, kayınvalidenizi nasıl idare ediyorsunuz? 5 sene oldu hala sevmiyorum, görmek istemiyorum ama çarem yok, sonuçta eşimin annesi ve tek çocuk. Varlığı beni rahatsız etmeye yetiyor haftanın 1 günü gittikten sonra sürekli söylediklerini kafama takıyorım. Eşimle puzzle yapıyoruz beni de çağırın çok severim diyor. Bizle ilgili olan her şeye kendini dahil etmek istiyor. Evime hiç ama hiç çağırmıyorum çünkü ilk 2 sene evimde eşyalarımın yerini bile değiştiriyordu şimdi eve gelemiyor o sınırı koydum ama kafamdan kendisini atamıyorum. Bu şekilde olan var mi
5.5 senelik evliyim ilk 2 sene onun yüzünden eşimle çok sıkıntı yaşadık. Eşim tek çocuk. Her şeyde bizimle birlikte olmak istedi.tatillere gelmek, birlikte gezmek tozmak daha nice saçmalık. Sonra aramıza bir şekilde mesafe koyduk son 3 senedir de kendisinden resmen nefret ederek yaşıyorum. Ama bu duygu artık bana zarar veriyor. Hiçbir davranışını kabullenip sevemiyorum. Şimdi hiçbir şeyimize karışamıyor, haftada 1 maksimum 2 yemeğe gidiyoruz. Hatta bazı haftalar gitmiyoruz. Bizimle ilgili her şeye kendini dahil ederek BİZ diye hitap ediyor. Arkadaşlarımızdan bahsederken bile bizim ki diyor. Çocuk düşünüyoruz daha olmayan çocuğuma bizimki diye hitap ediyor. Haftanın 1 günü yemeğe gittiğimiz gün yemeğini paket yapıp istemiyorum dememe rağmen zorla gönderiyor. Ne güzel yemek ne hoş diyebilirsiniz ama ondan hiçbir şey istemiyorum hayır dememe rağmen asla dinlemiyor. Resmen hayatım ondan kaçarak geçiyor. Eşim mutlu olsun diye haftada 1 gidiyoruz ama tahammülüm yok. Görünürde hiçbir şey yaptığı ypk ama çok meraklı. Haftalık ne yaptıysam anlatmamı, arkadaşlarımla buluşmalarımızı anlatmamı istiyor. Aşırı ısrarcı kendi aileme karşıda sürekli yemek yedirme ısrarı var. Annem bile illallah etti. Hayır lafını asla duymuyor. Onu nasıl kabullenip yaşayacağım, kayınvalidenizi nasıl idare ediyorsunuz? 5 sene oldu hala sevmiyorum, görmek istemiyorum ama çarem yok, sonuçta eşimin annesi ve tek çocuk. Varlığı beni rahatsız etmeye yetiyor haftanın 1 günü gittikten sonra sürekli söylediklerini kafama takıyorım. Eşimle puzzle yapıyoruz beni de çağırın çok severim diyor. Bizle ilgili olan her şeye kendini dahil etmek istiyor. Evime hiç ama hiç çağırmıyorum çünkü ilk 2 sene evimde eşyalarımın yerini bile değiştiriyordu şimdi eve gelemiyor o sınırı koydum ama kafamdan kendisini atamıyorum. Bu şekilde olan var mi