• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kayınvalide Takıntısı

blackangel92

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
15 Nisan 2017
73
17
88
32
Merhaba benim konum kayınvalidemi ne yaparsa yapsın sevmemem.
5.5 senelik evliyim ilk 2 sene onun yüzünden eşimle çok sıkıntı yaşadık. Eşim tek çocuk. Her şeyde bizimle birlikte olmak istedi.tatillere gelmek, birlikte gezmek tozmak daha nice saçmalık. Sonra aramıza bir şekilde mesafe koyduk son 3 senedir de kendisinden resmen nefret ederek yaşıyorum. Ama bu duygu artık bana zarar veriyor. Hiçbir davranışını kabullenip sevemiyorum. Şimdi hiçbir şeyimize karışamıyor, haftada 1 maksimum 2 yemeğe gidiyoruz. Hatta bazı haftalar gitmiyoruz. Bizimle ilgili her şeye kendini dahil ederek BİZ diye hitap ediyor. Arkadaşlarımızdan bahsederken bile bizim ki diyor. Çocuk düşünüyoruz daha olmayan çocuğuma bizimki diye hitap ediyor. Haftanın 1 günü yemeğe gittiğimiz gün yemeğini paket yapıp istemiyorum dememe rağmen zorla gönderiyor. Ne güzel yemek ne hoş diyebilirsiniz ama ondan hiçbir şey istemiyorum hayır dememe rağmen asla dinlemiyor. Resmen hayatım ondan kaçarak geçiyor. Eşim mutlu olsun diye haftada 1 gidiyoruz ama tahammülüm yok. Görünürde hiçbir şey yaptığı ypk ama çok meraklı. Haftalık ne yaptıysam anlatmamı, arkadaşlarımla buluşmalarımızı anlatmamı istiyor. Aşırı ısrarcı kendi aileme karşıda sürekli yemek yedirme ısrarı var. Annem bile illallah etti. Hayır lafını asla duymuyor. Onu nasıl kabullenip yaşayacağım, kayınvalidenizi nasıl idare ediyorsunuz? 5 sene oldu hala sevmiyorum, görmek istemiyorum ama çarem yok, sonuçta eşimin annesi ve tek çocuk. Varlığı beni rahatsız etmeye yetiyor haftanın 1 günü gittikten sonra sürekli söylediklerini kafama takıyorım. Eşimle puzzle yapıyoruz beni de çağırın çok severim diyor. Bizle ilgili olan her şeye kendini dahil etmek istiyor. Evime hiç ama hiç çağırmıyorum çünkü ilk 2 sene evimde eşyalarımın yerini bile değiştiriyordu şimdi eve gelemiyor o sınırı koydum ama kafamdan kendisini atamıyorum. Bu şekilde olan var mi
 
Bence profesyonel birinden destek mi alsaniz? Hakli sebeplerden mesafelisiniz, ama bu durumun sizin günlerce enerjinizi yiyip bitirdigi gibi anliyorum ve bence size yazik. Kadin bu yastan sonra zor degisir, ama siz kendinizi yiyip bitirirsiniz böyle. Ic huzur cok önemli. Ben mesela kimsenin beynimi o kadar mesgul etmesine izin vermem. Degmiyor cünkü. Siz kafanizda binbir senaryo düsünürken onun kafasinda muhtemelen sadece "damdididamdididamdididamdam" diye bir melodi caliyordur. Kadinin esi yok mu? Veya kendi cevresi?
 
Merhaba benim konum kayınvalidemi ne yaparsa yapsın sevmemem.
5.5 senelik evliyim ilk 2 sene onun yüzünden eşimle çok sıkıntı yaşadık. Eşim tek çocuk. Her şeyde bizimle birlikte olmak istedi.tatillere gelmek, birlikte gezmek tozmak daha nice saçmalık. Sonra aramıza bir şekilde mesafe koyduk son 3 senedir de kendisinden resmen nefret ederek yaşıyorum. Ama bu duygu artık bana zarar veriyor. Hiçbir davranışını kabullenip sevemiyorum. Şimdi hiçbir şeyimize karışamıyor, haftada 1 maksimum 2 yemeğe gidiyoruz. Hatta bazı haftalar gitmiyoruz. Bizimle ilgili her şeye kendini dahil ederek BİZ diye hitap ediyor. Arkadaşlarımızdan bahsederken bile bizim ki diyor. Çocuk düşünüyoruz daha olmayan çocuğuma bizimki diye hitap ediyor. Haftanın 1 günü yemeğe gittiğimiz gün yemeğini paket yapıp istemiyorum dememe rağmen zorla gönderiyor. Ne güzel yemek ne hoş diyebilirsiniz ama ondan hiçbir şey istemiyorum hayır dememe rağmen asla dinlemiyor. Resmen hayatım ondan kaçarak geçiyor. Eşim mutlu olsun diye haftada 1 gidiyoruz ama tahammülüm yok. Görünürde hiçbir şey yaptığı ypk ama çok meraklı. Haftalık ne yaptıysam anlatmamı, arkadaşlarımla buluşmalarımızı anlatmamı istiyor. Aşırı ısrarcı kendi aileme karşıda sürekli yemek yedirme ısrarı var. Annem bile illallah etti. Hayır lafını asla duymuyor. Onu nasıl kabullenip yaşayacağım, kayınvalidenizi nasıl idare ediyorsunuz? 5 sene oldu hala sevmiyorum, görmek istemiyorum ama çarem yok, sonuçta eşimin annesi ve tek çocuk. Varlığı beni rahatsız etmeye yetiyor haftanın 1 günü gittikten sonra sürekli söylediklerini kafama takıyorım. Eşimle puzzle yapıyoruz beni de çağırın çok severim diyor. Bizle ilgili olan her şeye kendini dahil etmek istiyor. Evime hiç ama hiç çağırmıyorum çünkü ilk 2 sene evimde eşyalarımın yerini bile değiştiriyordu şimdi eve gelemiyor o sınırı koydum ama kafamdan kendisini atamıyorum. Bu şekilde olan var mi
Aynı durumdayız sizinle.Saygılı davranıyorum ama haddini aşarsa da uzaklaşıyorum. Olduğu gibi kabullenmeye çalışıyorum ancak beni bazen geriyor.Zor durumda kalıyorum genellikle:(
 
Merhaba benim konum kayınvalidemi ne yaparsa yapsın sevmemem.
5.5 senelik evliyim ilk 2 sene onun yüzünden eşimle çok sıkıntı yaşadık. Eşim tek çocuk. Her şeyde bizimle birlikte olmak istedi.tatillere gelmek, birlikte gezmek tozmak daha nice saçmalık. Sonra aramıza bir şekilde mesafe koyduk son 3 senedir de kendisinden resmen nefret ederek yaşıyorum. Ama bu duygu artık bana zarar veriyor. Hiçbir davranışını kabullenip sevemiyorum. Şimdi hiçbir şeyimize karışamıyor, haftada 1 maksimum 2 yemeğe gidiyoruz. Hatta bazı haftalar gitmiyoruz. Bizimle ilgili her şeye kendini dahil ederek BİZ diye hitap ediyor. Arkadaşlarımızdan bahsederken bile bizim ki diyor. Çocuk düşünüyoruz daha olmayan çocuğuma bizimki diye hitap ediyor. Haftanın 1 günü yemeğe gittiğimiz gün yemeğini paket yapıp istemiyorum dememe rağmen zorla gönderiyor. Ne güzel yemek ne hoş diyebilirsiniz ama ondan hiçbir şey istemiyorum hayır dememe rağmen asla dinlemiyor. Resmen hayatım ondan kaçarak geçiyor. Eşim mutlu olsun diye haftada 1 gidiyoruz ama tahammülüm yok. Görünürde hiçbir şey yaptığı ypk ama çok meraklı. Haftalık ne yaptıysam anlatmamı, arkadaşlarımla buluşmalarımızı anlatmamı istiyor. Aşırı ısrarcı kendi aileme karşıda sürekli yemek yedirme ısrarı var. Annem bile illallah etti. Hayır lafını asla duymuyor. Onu nasıl kabullenip yaşayacağım, kayınvalidenizi nasıl idare ediyorsunuz? 5 sene oldu hala sevmiyorum, görmek istemiyorum ama çarem yok, sonuçta eşimin annesi ve tek çocuk. Varlığı beni rahatsız etmeye yetiyor haftanın 1 günü gittikten sonra sürekli söylediklerini kafama takıyorım. Eşimle puzzle yapıyoruz beni de çağırın çok severim diyor. Bizle ilgili olan her şeye kendini dahil etmek istiyor. Evime hiç ama hiç çağırmıyorum çünkü ilk 2 sene evimde eşyalarımın yerini bile değiştiriyordu şimdi eve gelemiyor o sınırı koydum ama kafamdan kendisini atamıyorum. Bu şekilde olan var mi
kayinvalidenizle ilgili her seyi esinize devrederek kafanizi rahatlatacaksiniz. kadin aaa ben de puzzle severim mi dedi, ertesi gun esinizin koltugunun altina puzzle i verin, annesinin evinde beraber puzzle yapsinlar. siz de evde bir tane film acip kahve esliginde izleyin.
 
Merhaba benim konum kayınvalidemi ne yaparsa yapsın sevmemem.
5.5 senelik evliyim ilk 2 sene onun yüzünden eşimle çok sıkıntı yaşadık. Eşim tek çocuk. Her şeyde bizimle birlikte olmak istedi.tatillere gelmek, birlikte gezmek tozmak daha nice saçmalık. Sonra aramıza bir şekilde mesafe koyduk son 3 senedir de kendisinden resmen nefret ederek yaşıyorum. Ama bu duygu artık bana zarar veriyor. Hiçbir davranışını kabullenip sevemiyorum. Şimdi hiçbir şeyimize karışamıyor, haftada 1 maksimum 2 yemeğe gidiyoruz. Hatta bazı haftalar gitmiyoruz. Bizimle ilgili her şeye kendini dahil ederek BİZ diye hitap ediyor. Arkadaşlarımızdan bahsederken bile bizim ki diyor. Çocuk düşünüyoruz daha olmayan çocuğuma bizimki diye hitap ediyor. Haftanın 1 günü yemeğe gittiğimiz gün yemeğini paket yapıp istemiyorum dememe rağmen zorla gönderiyor. Ne güzel yemek ne hoş diyebilirsiniz ama ondan hiçbir şey istemiyorum hayır dememe rağmen asla dinlemiyor. Resmen hayatım ondan kaçarak geçiyor. Eşim mutlu olsun diye haftada 1 gidiyoruz ama tahammülüm yok. Görünürde hiçbir şey yaptığı ypk ama çok meraklı. Haftalık ne yaptıysam anlatmamı, arkadaşlarımla buluşmalarımızı anlatmamı istiyor. Aşırı ısrarcı kendi aileme karşıda sürekli yemek yedirme ısrarı var. Annem bile illallah etti. Hayır lafını asla duymuyor. Onu nasıl kabullenip yaşayacağım, kayınvalidenizi nasıl idare ediyorsunuz? 5 sene oldu hala sevmiyorum, görmek istemiyorum ama çarem yok, sonuçta eşimin annesi ve tek çocuk. Varlığı beni rahatsız etmeye yetiyor haftanın 1 günü gittikten sonra sürekli söylediklerini kafama takıyorım. Eşimle puzzle yapıyoruz beni de çağırın çok severim diyor. Bizle ilgili olan her şeye kendini dahil etmek istiyor. Evime hiç ama hiç çağırmıyorum çünkü ilk 2 sene evimde eşyalarımın yerini bile değiştiriyordu şimdi eve gelemiyor o sınırı koydum ama kafamdan kendisini atamıyorum. Bu şekilde olan var mi
Valla biz gelinler, hiçbir türlüsüne gelemiyoruz ne fena bir ırkız😁
Şaka bir yana da varlığı bile rahatsız ediyor kısmında biraz abartıyorsunuz. Eşinizin annesi yani napsın 🤷🏻‍♀️Burada nelerini okuduk. Saç saça baş başa girenler var kayınvalidesiyle. Bence oturun bi şükredin. Sadece size bağımlılığı var. Sürekli birlikte vakit geçirmek isteyen biri. Evet bu da hoş değil ama yuvanızı yıkmak isteyen biri yok,nifak sokan biri yok. Oğlunu size karşı dolduran yok.
Siz bir kere gıcık almışsınız ondan hep bunlar. Ne yapsa batıyor.
Biraz duygularınızı dizginleyin. Tamam böylesi de zor ama bence şükredin yani.
Görüşmeleri haftada bire düşürürseniz ilk adımı atarsınız. Zamanla anlar herhalde. Ailenize karşı da iyiymiş ne güzel.
 
Bence kendinizi telkin etmelisiniz. Eşinizin tek çocuk olması çok önemli bir konu çünkü annesinin eğer eşi de vefat ettiyse evladından başka kimsesi yok. Misal ben de tek çocuğum, babam vefat etti, annemi asla yalnız bırakamam ona Allah korusun bir şey olsa. Biraz kendinizi telkin edin çünkü böyle bir durum da olabilir ileride.
Kendinizi çok kasar ve her şeye takılırsanız bu sefer eşinizle aranız bozulabilir ki buna ne gerek var.
 
Merhaba benim konum kayınvalidemi ne yaparsa yapsın sevmemem.
5.5 senelik evliyim ilk 2 sene onun yüzünden eşimle çok sıkıntı yaşadık. Eşim tek çocuk. Her şeyde bizimle birlikte olmak istedi.tatillere gelmek, birlikte gezmek tozmak daha nice saçmalık. Sonra aramıza bir şekilde mesafe koyduk son 3 senedir de kendisinden resmen nefret ederek yaşıyorum. Ama bu duygu artık bana zarar veriyor. Hiçbir davranışını kabullenip sevemiyorum. Şimdi hiçbir şeyimize karışamıyor, haftada 1 maksimum 2 yemeğe gidiyoruz. Hatta bazı haftalar gitmiyoruz. Bizimle ilgili her şeye kendini dahil ederek BİZ diye hitap ediyor. Arkadaşlarımızdan bahsederken bile bizim ki diyor. Çocuk düşünüyoruz daha olmayan çocuğuma bizimki diye hitap ediyor. Haftanın 1 günü yemeğe gittiğimiz gün yemeğini paket yapıp istemiyorum dememe rağmen zorla gönderiyor. Ne güzel yemek ne hoş diyebilirsiniz ama ondan hiçbir şey istemiyorum hayır dememe rağmen asla dinlemiyor. Resmen hayatım ondan kaçarak geçiyor. Eşim mutlu olsun diye haftada 1 gidiyoruz ama tahammülüm yok. Görünürde hiçbir şey yaptığı ypk ama çok meraklı. Haftalık ne yaptıysam anlatmamı, arkadaşlarımla buluşmalarımızı anlatmamı istiyor. Aşırı ısrarcı kendi aileme karşıda sürekli yemek yedirme ısrarı var. Annem bile illallah etti. Hayır lafını asla duymuyor. Onu nasıl kabullenip yaşayacağım, kayınvalidenizi nasıl idare ediyorsunuz? 5 sene oldu hala sevmiyorum, görmek istemiyorum ama çarem yok, sonuçta eşimin annesi ve tek çocuk. Varlığı beni rahatsız etmeye yetiyor haftanın 1 günü gittikten sonra sürekli söylediklerini kafama takıyorım. Eşimle puzzle yapıyoruz beni de çağırın çok severim diyor. Bizle ilgili olan her şeye kendini dahil etmek istiyor. Evime hiç ama hiç çağırmıyorum çünkü ilk 2 sene evimde eşyalarımın yerini bile değiştiriyordu şimdi eve gelemiyor o sınırı koydum ama kafamdan kendisini atamıyorum. Bu şekilde olan var mi
Esinizde iş bitiyor. Bende evlendigimde ayniydik. Ben toydum. Herşeye huzursuzluk olmasın diye susuyordum bizi evimize gondermiyordu gideceğimiz zaman hastalık çıkarıyordu falan. Her gece ya hergece ağlıyordum artık huzurumuz bitmişti. Küçüktüm çünkü eşimde küçüktü ben 21 eşim 25ti. 7/8 ay böyle geçti resmen. Ama sonunda eşim annesine karşı ya biz bosanacagiz yada sen psikologa gidip destek alacaksın böyle olmaz diye. Sonucunda 1 yıl tedavi gördü duzeldi. Şimdi hiç birşeye karışmaz Allah var daha yardımı dokunur bana 🤭 sizde psikolojik destek almasını sağlayın gerekirse sizde gidin ciddiyim
 
Tek cocuk olmayanlar "sonucta tek cocuk" olmayi ne zannediyor merak ediyorum doğrusu. Ben de tek cocugum ve ailede baska tek cocuklar da var. Kimsenin anne babasi "sonucta tek" diye tepesinde durmuyor devamli. 🤷

Haftada 1 yemek yemek fazla bence, kimseye her hafta her hafta gidemem ben acikcasi. Ben gitmeyince eşim de gitmiyor haliyle.
Niye mecburlugunuz var anlamadim? Annesi de sizi gormeye bayilmiyordur zaten, eşiniz gitsin illa gidecegim diye tutturuyorsa.
 
Bence profesyonel birinden destek mi alsaniz? Hakli sebeplerden mesafelisiniz, ama bu durumun sizin günlerce enerjinizi yiyip bitirdigi gibi anliyorum ve bence size yazik. Kadin bu yastan sonra zor degisir, ama siz kendinizi yiyip bitirirsiniz böyle. Ic huzur cok önemli. Ben mesela kimsenin beynimi o kadar mesgul etmesine izin vermem. Degmiyor cünkü. Siz kafanizda binbir senaryo düsünürken onun kafasinda muhtemelen sadece "damdididamdididamdididamdam" diye bir melodi caliyordur. Kadinin esi yok mu? Veya kendi cevresi?
Destek alıyorum. Zaten sorun artık kayınvalidem değil. Günlerimi beynimi meşgul etmesi. Kendime üzülüyorum. Sadece 1 gün gördüğüm birisi beni bu kadar etkilememeli ama yapamıyorum. Eşi var. Ama varlığı yokluğu bir. Arkadaşlarıyla çok görüşen birisi değil. Evde oturup haftada 1 gün bizim gelmemizi bekliyor.
 
Tek cocuk olmayanlar "sonucta tek cocuk" olmayi ne zannediyor merak ediyorum doğrusu. Ben de tek cocugum ve ailede baska tek cocuklar da var. Kimsenin anne babasi "sonucta tek" diye tepesinde durmuyor devamli. 🤷

Haftada 1 yemek yemek fazla bence, kimseye her hafta her hafta gidemem ben acikcasi. Ben gitmeyince eşim de gitmiyor haliyle.
Niye mecburlugunuz var anlamadim? Annesi de sizi gormeye bayilmiyordur zaten, eşiniz gitsin illa gidecegim diye tutturuyorsa.
Eşim gitmediğimizde mutsuz olan birisi. Ve bu değiştiremeyeceğim bir duygu durumu. Annesi acıtasyon yapan bir insan ve maalesef eşim bundan etkileniyor. Gitsekte gitmesekte bir lafı benim takmama yetiyor. Ben kendimi değiştirmek istiyorum
 
Destek alıyorum. Zaten sorun artık kayınvalidem değil. Günlerimi beynimi meşgul etmesi. Kendime üzülüyorum. Sadece 1 gün gördüğüm birisi beni bu kadar etkilememeli ama yapamıyorum. Eşi var. Ama varlığı yokluğu bir. Arkadaşlarıyla çok görüşen birisi değil. Evde oturup haftada 1 gün bizim gelmemizi bekliyor.

Sizi neden bu kadar etkiledigini düsünüyorsunuz?
 
Esinizde iş bitiyor. Bende evlendigimde ayniydik. Ben toydum. Herşeye huzursuzluk olmasın diye susuyordum bizi evimize gondermiyordu gideceğimiz zaman hastalık çıkarıyordu falan. Her gece ya hergece ağlıyordum artık huzurumuz bitmişti. Küçüktüm çünkü eşimde küçüktü ben 21 eşim 25ti. 7/8 ay böyle geçti resmen. Ama sonunda eşim annesine karşı ya biz bosanacagiz yada sen psikologa gidip destek alacaksın böyle olmaz diye. Sonucunda 1 yıl tedavi gördü duzeldi. Şimdi hiç birşeye karışmaz Allah var daha yardımı dokunur bana 🤭 sizde psikolojik destek almasını sağlayın gerekirse sizde gidin ciddiyim
Travmatik bir hikayesi var. Burda onun özeli olduğu için saygımdan paylaşamıyorum. Tedavi olması gerekiyor ama kabul etmiyor. Denedik her şeyi ama tedaviyi kabıl etmeyen bir insan. Aşırı takıntılı. Örneğin 1 kap yemeğini giderken eve götürmem için kırk takla atıp telaşa düşüp her şeyi yapabilir. Normalde hazır yemek almak isterim. Ama bu zorbalıkların sonu yok. Bizi hasta etti kendisi hala tedavi olmuyor
 
Her hafta görüşerek mesafeli mi olduğunuzu sanıyorsunuz?
Çok mu yalnız kendisi, kocası yok sanırım.
Yaşlıysa da işiniz zor. Mecbur çekeceksiniz ya da takmamayı öğreneceksiniz.
Çok yaşlı değil. Eşi var. Bazı nedenlerden dolayı sosyal çevreleriyle görüşmüyorlar. Takmamayı nasıl öğreneceğim bilmiyorum.
 
Kadın fazla yalnız geldi bana.
Bu kadar ailenize girmesi bunaltıcı evet haklısınız. Kızı, kocası, arkadaşları yok mu ?
 
Travmatik bir hikayesi var. Burda onun özeli olduğu için saygımdan paylaşamıyorum. Tedavi olması gerekiyor ama kabul etmiyor. Denedik her şeyi ama tedaviyi kabıl etmeyen bir insan. Aşırı takıntılı. Örneğin 1 kap yemeğini giderken eve götürmem için kırk takla atıp telaşa düşüp her şeyi yapabilir. Normalde hazır yemek almak isterim. Ama bu zorbalıkların sonu yok. Bizi hasta etti kendisi hala tedavi olmuyor
Aynı şeyleri yaşadım buyuzden uzun yazdım size tek çare tedavi. Gerekirse ilaçlı tedavi. Bir yıl benm kayınvalidem kullandı anca düzeldi dedigim gibi ikna etmenin yollarını bulun yoksa sizin bu haliniz evliliginize yansır huzur falan kalmaz
 
Back