Kayınvalide-eş - Hayattan bıktım

Eşim pasif bir adam. Evi uzağa taşırsak babası eşimi reddetmekle tehdit ettiği için gidemiyoruz. O kadar kötüyüm ki. Boşanmak tek çarem gibi ama aileme laf getirip boyunlarını bükmek istemiyorum. Unutamıyorum. Olanları aşamıyorum. Yapılanları bu derece unutamamak normal mi sizce ?
Ya su aileye laf getiremem kafasindan cikin ya nolur.
 
Esiniz pasif bir adam, siz de ondan hallice.
Ya boşanin ya da kabullenin. Duzelmesini beklemeyin.

Bir yere giderken neden kayinvalideye haber veriyorsunuz?
Kayinvalide anlattiginiz kadariyla zaten abuk subuk bir kadin.
Siz neden alakasi olmayan konuya bile onu katip sonra karisti diyorsunuz? Bu kadindan mantıklı bir tutum bekliyor muydunuz?

Çizginizi cekip icine girmesine izin vermeyin derdim ama o evreleri gecmissiniz
 
Anne olmayı zaten düşünmeyin bence şu an.
Eşiniz annesi mi haklı görüyor, sizi mi?
Böyle durumlarda top eşte oluyor çünkü.
 
Hepsinin mantık aynı isliyo

Hepsinin mantık aynı isliyo . Benim kvalidemin çocuğu da eltime gidiyo duymazsa kapıyı acmazsa çocuğa hemen arıyor nerdesin napiyosun kapıya gelmiş çocuk acmamissin diye. Bı misafir gelse elin yağlı olsa anahtarı alıp kendi iniyo kendi evinde olmayan lazım olan bir malzemeyi almak için . Belki ev müsait değil dağınık camasirligim ortada . En guzeli uzak olmak kafa rahat. Bana da nasip olur inşallah en tez vakitte.
Ben de evliliğim ilk aylarında evimin anahtarını vermiyorum diye sürekli laf sokuyordu. Vermesim de. Çünkü biliyorum ki suistimal edee. Ev dağının olsa dedikodusu döner. Sürekli eltisinin gelininin anahtarının eltisinde olduğundan bahsediyordu Alttan allttan..
 
19 20 21 yasında evlenen boyle eziyet goren kızların aileleri nasıl kollarından tutup baslarım senin evliligine de kertekele kocana da bosanacaksn okuluna hayatına bakacaksın kessssss diye bagırmaz ya.

Nasıl boyle aileler bir araya gelip her sey ortaya dokuldugunde bu tip ınsanlarla kızının arasını duzelttım sanıp evlerine donup uyurlar ve hayatlarına devam ederler aklım almıyor.
Icımden bir ses kocanın yası senden buyuk diyor.
5 yaş var aramızda
 
Şimdi durumlar ne ?
Eşinle ilişkin nasıl ?
Bence çocuk için evliliğiniz oturmamış.
Oradan uzağa taşınmaya bak.
Yoksa daha çok çekersin.
Şu an ailesi daha pasif konumda bizim ilişkimizle ilgili olarak. Ama yaşanılarla sürekli aklımda.. Böyle olduğunda eşimdende soğuyorum. Onu da suçluyorum. Hele ailesine gitmek haftada 1 gün 2 3 saat zulüm gibi. O yalancı kadının yüzünü görmek eziyet bana
 
Anne olmayı zaten düşünmeyin bence şu an.
Eşiniz annesi mi haklı görüyor, sizi mi?
Böyle durumlarda top eşte oluyor çünkü.
Elim net bir adam değil. İşine gelirse annesi işine gelirse ben haklıyım. Ama içten içe annesinin haklı olduğunu benim abarttığımı düşünüyor. Çünkü o alışık annesine ve haliyle davranışları batmıyor ona
 
Seninle hemen hemen kv açısından aynı tipe sahibiz. Bende Evliliğimin 1. Yılındayım ve 1 yıldır bütün kavgalarımız kv yüzünden olmuştur. Ben ne yaptım söyleyeyim belki sana da yardımcı olur. Kv bana yaptıklarına huzur bozulmasın diye sabır diyordum, ama burama kadar gelmişti, en son bana hakaret edince resmen onu şah damarından yakaladım ve sen bana nasıl hakaret edersin diye ortalığı ayağa kaldırdım heryerden engelledim ne gidiyorum ne gelebiliyor eşimede boşanırım umrumda değil dedim. Yaklaşık 2 aydır görüşmüyorum. Bu sürede evi taşıdım. Eşimin işine yakın ilçeye ama eş ailesine uzak olan. Yaklaşık 6 bine mal oldu. Ve ben karşıladım çünkü eşim ailesinden uzak diye isteksizdi :) Kavgalarımız %95 azaldı. Sigarayı bıraktım. Sanki evliliğimin ilk günlerini şimdi yaşıyorum gibi geliyor. Hatta sevgiliyken ki gibi sürekli gülüşün sohbet ediyoruz. O vahşi kavgalar bitti.
Ama o kadın durur mu en son aradı eşimi nasılsın demiyor da beni kötülüyor. Dert yanıyor benim be kadar kötü olduğumu anlatıyor eşim beni savunsada huzur bozmaya çalışıyor. Gene sinirlerim tepeme çıkıyor. Artık eşimin babasına şikayet ediyorum onu. Demem o ki eşin az buçukta olsa yanındaysa ezdirme kendini birşeyler yap. Kimse sana psikolojik şiddet uygulayıp hayatını zehir edemez, katlanmak zorunda değilsin t
Yaklaşık 2 3 aydır gündüzleri ne ben gidiyorum ne de o yüz bulup gelebiliyor. Haftada bir akşam eşim geldiğinde 2 3 saatliğe gidiyoruz. Yüzünü bile görmek hayatımı zehir ediyor. Gittiğimiz akşamlar eve geldiğimde istinasız ağlıyorum. O yalanları, yalanlarına yemin edişleri, söylemediklerimi haklı çıkmak için söyledin deyişleri.. Yaradan benim ahımı onlarda dilerim bırakmaz. Ama şunu da biliyorum ben gündüzleri gitmiyorum bu kadar laftan sonra ya yarım bir mesele olsa yinen suçlayacaklar beni gidip gelmiyor diye.. Çünkü sen bizim içimize giremedin bize ısınamadın deyip duruyor. Fırsat vermedi ki.. Şimdi bana herşeyi sil hiçbirşey olmamış gibi devam edelim deniyor. Benden bu kadarının beklenmedi haksızlık artık. Benim evliliğimi, psikolojimi, mutlu olabileceğim günleri o kadının sözümona “patavatsızlık” addettiği üstümde hakimiyet kurma, ben kaynanayım benim sözümü dinlesin tabiri caizse “ağaç yaşken eğilir” bizim ailemiz böyle sende böyle olacaksın tavrı bitirdi. Ama kimse ona toz kondurmuyor.
 
Birgün bir mesele oldu. Yazlıklarına benim ailem davet edilecekti. Kadın dedi ki: Annenleri çağır da yazlığa gidelim, yazlıkları var da çağırmıyorlar derler.
Benim ailemle bunu söyleyecek görgüsüz yok. Kimse yazlıkların bizi çağırmıyor demez. Y harfi bile çıkmadı ağızlarından..Ben bu lafa günlerce ağladım. Eşim ne var ki bunda cahil kadın öyle söyledi niyeti kötü değildi dedi. O kadın kendi çevresindeki herkesi saf olduğuna o kadar inandırmış ki, kimseye gerçeği gösteremiyorum.
 
Yaklaşık 2 3 aydır gündüzleri ne ben gidiyorum ne de o yüz bulup gelebiliyor. Haftada bir akşam eşim geldiğinde 2 3 saatliğe gidiyoruz. Yüzünü bile görmek hayatımı zehir ediyor. Gittiğimiz akşamlar eve geldiğimde istinasız ağlıyorum. O yalanları, yalanlarına yemin edişleri, söylemediklerimi haklı çıkmak için söyledin deyişleri.. Yaradan benim ahımı onlarda dilerim bırakmaz. Ama şunu da biliyorum ben gündüzleri gitmiyorum bu kadar laftan sonra ya yarım bir mesele olsa yinen suçlayacaklar beni gidip gelmiyor diye.. Çünkü sen bizim içimize giremedin bize ısınamadın deyip duruyor. Fırsat vermedi ki.. Şimdi bana herşeyi sil hiçbirşey olmamış gibi devam edelim deniyor. Benden bu kadarının beklenmedi haksızlık artık. Benim evliliğimi, psikolojimi, mutlu olabileceğim günleri o kadının sözümona “patavatsızlık” addettiği üstümde hakimiyet kurma, ben kaynanayım benim sözümü dinlesin tabiri caizse “ağaç yaşken eğilir” bizim ailemiz böyle sende böyle olacaksın tavrı bitirdi. Ama kimse ona toz kondurmuyor.
Kız ağlama yaşın küçükse ondan böylesin, ver cevabını otur, Seni parayla ezmesine izin verme, o nasıl kocasının parasıyla konuşuyor, sende kocanın parası senin paran, aynen bunları söyle, onların yaptığı aşağılık şeyleri duygusal düşünüp ağlama, senin için o denli önemli olmasın bu insanlar, onlar eşinle hayatına girdi o olmasa olmayacaktı bu kadar derinden hissetme, sakın susma içine atma saygısız denirse sen kendine bak sen bana hakaret edemezsin siz ve hepiniz bana hakaret edemezsiniz de
 
Bence bu kadar yakın evlerde oturmak arada,ilişkide mesafe olmaması sorun yaratıyor. Uzakta oturup arada bir görüşseydiniz bunların hiçbiri olmazdı mesafe gerçekten önemli
 
Birgün bir mesele oldu. Yazlıklarına benim ailem davet edilecekti. Kadın dedi ki: Annenleri çağır da yazlığa gidelim, yazlıkları var da çağırmıyorlar derler.
Benim ailemle bunu söyleyecek görgüsüz yok. Kimse yazlıkların bizi çağırmıyor demez. Y harfi bile çıkmadı ağızlarından..Ben bu lafa günlerce ağladım. Eşim ne var ki bunda cahil kadın öyle söyledi niyeti kötü değildi dedi. O kadın kendi çevresindeki herkesi saf olduğuna o kadar inandırmış ki, kimseye gerçeği gösteremiyorum.
Bunda gerçekten günlerce ağlaşacak birşey yok eşin haklı üstelik annesine cahil de demiş :) sana aşağılık kompleksi psikolojisi uygulattıysa ve böyle ima yaptıysa senim böyle anlaman çok normal ama gereksiz. Asla onun seni maddiyatla ve sözle ezmesine izin verme. Ee artık kocamın parası benim param de. Bizde ayrı gayrı yok de. Bizi ben ve oğlun diye ayırma de. Yuvamı mı bozacan de. Ah ben olsam neler derdim. Yaşın da küçük herhalde. Kafanı topla biraz uzaklaş ailene git veya tatile gidin.
 
Yaklaşık 2 3 aydır gündüzleri ne ben gidiyorum ne de o yüz bulup gelebiliyor. Haftada bir akşam eşim geldiğinde 2 3 saatliğe gidiyoruz. Yüzünü bile görmek hayatımı zehir ediyor. Gittiğimiz akşamlar eve geldiğimde istinasız ağlıyorum. O yalanları, yalanlarına yemin edişleri, söylemediklerimi haklı çıkmak için söyledin deyişleri.. Yaradan benim ahımı onlarda dilerim bırakmaz. Ama şunu da biliyorum ben gündüzleri gitmiyorum bu kadar laftan sonra ya yarım bir mesele olsa yinen suçlayacaklar beni gidip gelmiyor diye.. Çünkü sen bizim içimize giremedin bize ısınamadın deyip duruyor. Fırsat vermedi ki.. Şimdi bana herşeyi sil hiçbirşey olmamış gibi devam edelim deniyor. Benden bu kadarının beklenmedi haksızlık artık. Benim evliliğimi, psikolojimi, mutlu olabileceğim günleri o kadının sözümona “patavatsızlık” addettiği üstümde hakimiyet kurma, ben kaynanayım benim sözümü dinlesin tabiri caizse “ağaç yaşken eğilir” bizim ailemiz böyle sende böyle olacaksın tavrı bitirdi. Ama kimse ona toz kondurmuyor.
Bu sana özel değil kişisel algılama. Bı kaynatanlar hep söylüyor. Benim ki de söyledi. Sürekli söyledi. Sen bizim aramıza girmedin bize düşman gibi bakıyorsun bakışlarınla dedi durdu dedi durdu 1 sene :) benim arkadaşıma bile benim dedikodumu yaptı :)
Yani sana söz geçiremediği için diyor, sanki onlar bir kurum ve seni isterlerse onların istediği gibi biri olursan aralarına alacaklar. O mu karar veriyor, adam olsaydılar benim anlaşamayacağım kimse yok hayatta, ama onlarla anlaşamadık enerjimiz tutmadı Farklı dünyaların insanlarıyız. Bunda ağlayacak birşey yok. Millet öz ana babasıyla konuşmuyor.
Lütfen güzelim kendini toparla. Madem eşin taşınmıyor. Madem zenginler. Sende ye paralarını. Birikim yap kendine. Baktın olmuyor boşanırsın. Çocuk düşünme.
 
Ben de evliliğim ilk aylarında evimin anahtarını vermiyorum diye sürekli laf sokuyordu. Vermesim de. Çünkü biliyorum ki suistimal edee. Ev dağının olsa dedikodusu döner. Sürekli eltisinin gelininin anahtarının eltisinde olduğundan bahsediyordu Alttan allttan..
Ne gyzel yapabilmissiniz ben o kadar tavırlı olabilsem keşke . Gerçi bnedne önce eşim verir anahtarı . Bir kere TV gelcekti eve ama acelesi de yoktu ben kvalidedeyken kpeder anahtarı gönder Tv birakcam eve dedi ben de koltukları sandalyeleri yikarmistim ortalara çekmiştim kurusun diye . Yemekte kaynimlar biz fkaan kpeder diyo ki kızım o evin hali ne öyle gülerek . Gülse de denmez ki yani
 
Birgün bir mesele oldu. Yazlıklarına benim ailem davet edilecekti. Kadın dedi ki: Annenleri çağır da yazlığa gidelim, yazlıkları var da çağırmıyorlar derler.
Benim ailemle bunu söyleyecek görgüsüz yok. Kimse yazlıkların bizi çağırmıyor demez. Y harfi bile çıkmadı ağızlarından..Ben bu lafa günlerce ağladım. Eşim ne var ki bunda cahil kadın öyle söyledi niyeti kötü değildi dedi. O kadın kendi çevresindeki herkesi saf olduğuna o kadar inandırmış ki, kimseye gerçeği gösteremiyorum.
Vallahi benim kvalidem bu ya . Asla kimse yanlış soyeldigine inanmaz. Bir kere bir tek ben varım eşim yok . Benim babamın işinden dolayı kpeder onlara yaptircam bu seferki yeri dedi . Kvalide de çok pahalı yapiyolar dedi . Kpeder de en azından güzel yaparlar dedi kvalidemc hic sanmiyorum ama dedi . Ben bu nu eşime skyledigimde benim annem saf kaloli kotulugune dememiştir o patavassiz biraz ağzına geleni hemen söyler düşünmez dedi . Ben de şimdi takmıyorum cevap verilcekse veriyorum için soguyo en azından . Anneci kocaya nendesen boş sen cevabını ver ki sonra için içini yemesin
 
Bu sana özel değil kişisel algılama. Bı kaynatanlar hep söylüyor. Benim ki de söyledi. Sürekli söyledi. Sen bizim aramıza girmedin bize düşman gibi bakıyorsun bakışlarınla dedi durdu dedi durdu 1 sene :) benim arkadaşıma bile benim dedikodumu yaptı :)
Yani sana söz geçiremediği için diyor, sanki onlar bir kurum ve seni isterlerse onların istediği gibi biri olursan aralarına alacaklar. O mu karar veriyor, adam olsaydılar benim anlaşamayacağım kimse yok hayatta, ama onlarla anlaşamadık enerjimiz tutmadı Farklı dünyaların insanlarıyız. Bunda ağlayacak birşey yok. Millet öz ana babasıyla konuşmuyor.
Lütfen güzelim kendini toparla. Madem eşin taşınmıyor. Madem zenginler. Sende ye paralarını. Birikim yap kendine. Baktın olmuyor boşanırsın. Çocuk düşünme.
Kendinle ilgili anlattığını birebir yaşamışız resmen canım acaba ben mi yazdım bunu dedim Bi an demek ki hepsi aynı 😀
 
Ne gyzel yapabilmissiniz ben o kadar tavırlı olabilsem keşke . Gerçi bnedne önce eşim verir anahtarı . Bir kere TV gelcekti eve ama acelesi de yoktu ben kvalidedeyken kpeder anahtarı gönder Tv birakcam eve dedi ben de koltukları sandalyeleri yikarmistim ortalara çekmiştim kurusun diye . Yemekte kaynimlar biz fkaan kpeder diyo ki kızım o evin hali ne öyle gülerek . Gülse de denmez ki yani
Anahtar mevzusu bende de vardı , evlendiğim zaman kendi anneme çok yakın oturuyordum , hem anneme hem kayınvalideme evimin anahtarlarını vermiştim , dakika 1 gol 1 oldu , daha ben balayındayken evime girdi , evimize alışveriş yapmış da onları yerleştirmek adına ki daha önce bunun konusu olduğunda eşime de demiştim düğün sonrası girilsin istemiyorum , çünkü düğünden gece 12:00 de eve girip , sabah 6'da balayı için evden çıkmamız gerekecekti ve odamı kimsenin görmesini istememiştim . Dedim ki sen benim evime girersin bunu istemediğimi bilmene rağmen , bekle kızım dedim kendime elbet gün gelecek .

Çalışıyorum ben , bu sebeple de yemek yapıp evinden bize getirmeler başladı , öncesinde evime girdiğinde arardı kızım işte yemek yaptım ocağının üzerine bıraktım falan diye , ben de bir şey demezdim sinir olduğumla kalırdım , Allah razı olsun yapıyorsun ama gelmeden önce arasana evin müsait mi diye. Sonraları baktım artık eve girdikten sonra arayan kayınvalide onu da yapmaz oldu , işten bir geliyorum ki , bakıyorum ocağın üzerinde yapmış olduğu yemekler ki eşim bile bir gün dedi ki annem seni aradı mı onun bile dikkatini çekmiş ama tabi ben eşime söylesem kıyameti koparır biliyorum çünkü .

kayınvalidem habersiz gelip gittiği bir gün evimin anahtarını biz de unutmuş :halay::halay: Akşam oldu eve geçtim baktım aradı , eşim de evde , aaa evet anne biz de unutmuşsun dedim , tamam kaldırıyorum kenara veririm sana dedim :KK70: , 3 adet anahtarı farklı ilçelerde farklı farklı çöp kovalarına attım :))))) Sonra da "çanta değiştirirken kaybolmuş galiba"dedim :KK70: yılmadılar ama eşim kendi anahtarını verdi , ben de bir akşam iş çıkışı arkadaşlarla buluştum biliyorum anahtarı yok eşimin kaldı mı kapıda , gitti annesinden aldı anahtarını.

Sonra kendi evimize çıktık şükür , taşınma esnasında eşim en az 10 kez , annesi en az 50 kez anahtar mevzusunu açtılar ,ben de "hı hı, tamam tamam, aaa bak yine unuttum yaptırmayı" deyip geçiyorum.
Hatta annesi "aman ne değerli eviniz var , güvenemediniz gitti bile"dedi , Ben ne mi yapıyorum balayındayken bana yaptığı hareketinin acısını yavaş yavaş çıkmasını ve bu laf sokmalarının umurumda olmamasının keyfini yaşıyorum .
 
Anahtar mevzusu bende de vardı , evlendiğim zaman kendi anneme çok yakın oturuyordum , hem anneme hem kayınvalideme evimin anahtarlarını vermiştim , dakika 1 gol 1 oldu , daha ben balayındayken evime girdi , evimize alışveriş yapmış da onları yerleştirmek adına ki daha önce bunun konusu olduğunda eşime de demiştim düğün sonrası girilsin istemiyorum , çünkü düğünden gece 12:00 de eve girip , sabah 6'da balayı için evden çıkmamız gerekecekti ve odamı kimsenin görmesini istememiştim . Dedim ki sen benim evime girersin bunu istemediğimi bilmene rağmen , bekle kızım dedim kendime elbet gün gelecek .

Çalışıyorum ben , bu sebeple de yemek yapıp evinden bize getirmeler başladı , öncesinde evime girdiğinde arardı kızım işte yemek yaptım ocağının üzerine bıraktım falan diye , ben de bir şey demezdim sinir olduğumla kalırdım , Allah razı olsun yapıyorsun ama gelmeden önce arasana evin müsait mi diye. Sonraları baktım artık eve girdikten sonra arayan kayınvalide onu da yapmaz oldu , işten bir geliyorum ki , bakıyorum ocağın üzerinde yapmış olduğu yemekler ki eşim bile bir gün dedi ki annem seni aradı mı onun bile dikkatini çekmiş ama tabi ben eşime söylesem kıyameti koparır biliyorum çünkü .

kayınvalidem habersiz gelip gittiği bir gün evimin anahtarını biz de unutmuş :halay::halay: Akşam oldu eve geçtim baktım aradı , eşim de evde , aaa evet anne biz de unutmuşsun dedim , tamam kaldırıyorum kenara veririm sana dedim :KK70: , 3 adet anahtarı farklı ilçelerde farklı farklı çöp kovalarına attım :))))) Sonra da "çanta değiştirirken kaybolmuş galiba"dedim :KK70: yılmadılar ama eşim kendi anahtarını verdi , ben de bir akşam iş çıkışı arkadaşlarla buluştum biliyorum anahtarı yok eşimin kaldı mı kapıda , gitti annesinden aldı anahtarını.

Sonra kendi evimize çıktık şükür , taşınma esnasında eşim en az 10 kez , annesi en az 50 kez anahtar mevzusunu açtılar ,ben de "hı hı, tamam tamam, aaa bak yine unuttum yaptırmayı" deyip geçiyorum.
Hatta annesi "aman ne değerli eviniz var , güvenemediniz gitti bile"dedi , Ben ne mi yapıyorum balayındayken bana yaptığı hareketinin acısını yavaş yavaş çıkmasını ve bu laf sokmalarının umurumda olmamasının keyfini yaşıyorum .
Maşallah çok iyi yapmışsınız :)
 
Şu an ailesi daha pasif konumda bizim ilişkimizle ilgili olarak. Ama yaşanılarla sürekli aklımda.. Böyle olduğunda eşimdende soğuyorum. Onu da suçluyorum. Hele ailesine gitmek haftada 1 gün 2 3 saat zulüm gibi. O yalancı kadının yüzünü görmek eziyet bana
Uzak bir yere taşınma imkanınız yok mu ?
Bence başka şeylere odaklanın.
Çalışmıyorsanız iş bulun part time bile olur durumunuz iyiyse
Ya da bir eğitim vs de olabilir.
 
Erken evlenmeyin diye yalvarıyoruz(27den önce yapilan tüm evlilinler erkendir) ...
ama yok. Acılan konulara bakınca "30 yaşında evlendim" diyen yok.

Kv evine yerleşmeyin, aile apartmanına yerleşmeyin diyoruz. Ama yok. Açılan konularda hep kv ye yakınlık göze çarpıyor.

Zengin erkek ailesi ise bin kere düşünün diyoruz. Onlar genel olarak küçük kızlari alıp kendilerine uydurmaya çalışır diyoruz. Ama yok yine zengin aileye 20 sinde gelin olan kızlar konu açıyor.


Ünüversite okuyun diyoruz. Çalışmasanız bile eğitimli olmak önemli diyoruz. Açılan konulara bakıyoruz. Kv den izin alan ,evlenmeyi bilen ve fakat "birey" olamayan kızlar görüyoruz.

Konu sahibi sana demiyorum. Genel olarak durum bu. Ya biz anlatmayı beceremiyoruz ya da kızlarımız anlamak istemiyor.

E sonra da kimsenin ağlama hakkı olmuyor.

Ben su an 30 yaşındayım. Ama buraya yazdıklarımı 18 yaşında da biliyordum. Çünkü annem var. Babam var. Teyze dayı yengem var. Hepsi de tecrübelerini anlatiyorlardi. Ben de dinliyordum. Masal anlatmıyordu çünkü. Bir gerceklikten bahsediyordu.

Ya bi tek ben mi bi şeyi yaşayan bir insandan yeterince feyz alıyorum. Dinleyince neden anlamıyoruz illaki yaşamak mi lazim. Illaki birebir , bizzat tecrübe etmek zorunda mıyız ?

Ben anlamıyorum.

Neyse sevgili konu sahibi. Olan olmuş. Şimdi sana kendim tecrübe etmedigim ve fakat tecrübe edenlerden dinlediklerimi anlatayım.

Şu an içinde bulunduğun durum iki şekilde sonra erer.bu iki yöntemi ele alalım:

1_ sen içinde bulunduğun durumu kaniksayacaksın. Idare edeceksin. Herkesin evliliği böyle zaten diye bazı şeyleri görmezden geleceksin. En az 1 i erkek olmak üzere en azından 2 çocuk yapacaksın. Tabi bu süre içinde kavgalar gürültüler bağırış çağırışlar gırla gidecek. Ve sonra daha 35 yaşında bir ihtiyar ruh olacaksın. Yaşını daima oldugundan büyük göstereceksin. Kızlarına da idare etmeyi susmayı öğutleyeceksin. Ve kendi mutsuzluğunu onlara da "evlilik"diye yutturacaksın. Kendin gibu mutsuz bireyler yetiştireceksin.

2_hemen derhal eşini karşına alıp son kez o evden çıkmayı teklif edeceksin. Itiraz ederse onun kalabileceğini ama senin kalamayacağını söyleyip eşyanı toplayacaksın.

Boşanmak ailene anormal gelebilir. Ama senin zır deli bir halde tımarhaneye yatman cok daha anormal gelecektir.
 
Back
X