- Konu Sahibi kaderiminoyunu
-
- #1
canım allah sabır versin inan öyle çok üzüldüm ki kendimi senin yerine koydum dayanabilirmiydim bilmiyorum...
aynı evde üstelik yabancı bi evde yaşamak zorunda kalmak ve birde onlarla küs küs yaşamak...çok acı gerçekten..yediğin lokma boğazında kalır....uyku girmez göze...allah sabır versin kardeşim çok üzüldüm gerçekten...
ne söylesem bilemedim ama madem yazın çıkacaksınız, sabret sık dişini diyorum, büyüklük sende kalsın onlar laf atmasa bile sen at, surat asmamaya çalış en azından arkandan şöyleydi böyleydi demesinler...hadi kaynana şanındandır kaynanalığını yapacak ama koskoca kayınpedere noluyor yaa allahını seversen, gelinine küsecek kadar basitmisin yaa,,,o senin kızın sayılır...sen baba olup evde otoriteyi sağlayacağına çocuk gibi küsüyorsun gelinine tövbe tövbe...sabret canım az kaldı madem çıkıyorsunuz allah kurtarsın demekten başka bişey gelmiyor aklıma...
allah razı olsun canım
çıkıcazmı belli değil sanmıyorum canım eşim asla kiraya çıkmıyor ev amakda kolay değil
sadece beni kandırıyor ama buz gibi soğudum duramıyorum artık
evet lokmalar boğazımda duruyor abur cuburla besleniyorum odamda
biliyosunuz eşimin ailesiyle yaşıyoruz....geçende demiştim diğer konumda cumartesi eşim beni annemlere bırakcaktı iş çıkışı oraya gelcekti kalıcaktık ikimiz..giyindik çıkarken kaynanam" nereye "dedi "beni annemlere bırakcak "dedim.."anne sizde gelin akşam çay içeriz "dedim cevap " gelmemiz lazım zaten annenle konuşucaklarım var babanda babanla konuşcak "dedi imalı imalı..ve benim sinirlerim boşandı...ne konuşacaksın noluyor dedim ses etmedi ...neyse annemlere gittim ağladım böle böle dedi diye onlarda çok kızgı bana bi huzur vermediği için..artık kabak tadı verdi kiralık ev bulup çıkıyosunuz biz eşyanızı alırız dediler saolsunlar bayağa karar vermiştik..akşam geldiler kavga oldu ben bağırdım çağırdım çünkü artık burama kadar gelmişti babam kayınpederim kaynanam annem falan konuştuk bazı şeyleri ...kaynanam anneme benei şikayet etmiş misafir gelince odaya kapanıyomuşum..resmen iftira...yanlızlığa alışık biri olarak her akşam gelen misafirlerini kafam götürmediği için 2-3 dk lına odama gelip geri yanlarına gidiodum bunu abartmışta abartmış...sonra ben ailemin yanına 1 haftalına kalmaya gidiyorum arada .çünkü psikolojikmen ççktüm kolay değil bir yaşamak ..gidip kafa dinliyodum..bunu şikayet etmiş yok evinde alışamaz falan diye..bende herkezin içinde sinir krizi geçirdim ufak da olsa bayağa bi savundum kendimi ..orası benim evimmide benimseyecem tek birşey mi var bana ait o evde koltuklar beyaz eşyalar benimmi de sevip vebimseyecem kendi evim gibi dedim...babam kaynatama yazın çıksın bunlar dedi..o da çıksınlar ama bizden çoook uzak olsunlar dedi...öyle böyle mecburen eşimin ve ailemin yazın o evde çıkıcaz sözüyle bu eve geldim yine....ama cehennemmi belli değil..koskoca kayınpeder benle konuşmuyor ..çock gibi benim olduğum odaya bile gelmiyor...ben oturma odasında eşimle tw izliyorum yemeğini yiyip odasına gidiyor yatıyor..kaynanam bağıra bağıra niye böle yapıyon gel aşkım diyor kocasına bana bakarak üflüyor..ben şaşkınlıkla koskoca insanların bana yaptıklarını izliyorm anlam vermeye çalışıyorum...bu akşam dedim büyüklük bende kalsın" baba çayın bitmiş doldurayım mı " dedim " yok" dedi...kızına dedi doldur diye....al işte....artık yaşanmıyor...bitti hepsi kafamda kalbimde...elim kolum bağlı gidemiyorum...nereye gidicemki zaten..ailem hergün arıyor iyi ol takma boşver biz burda rahat edemiyoz diyo..ama şu yaşananları bilmiyolar..aslında söylemekten bıktım onlara içime kapandım artık ...kendimi savundum diye suçlu oldum...bu evde yemekde yiyemiyorum artık ben yerken bişe düşünürler diye...kaynanamda benle konuşmuo bende konuşmuyorm ..huzurum yok...yoruldum ..7 ay da çok yordunuz hakkımı helal etmiyorum
bu sefer kızmış güya sanane gitsin ben bile engel olamam ailesiyle görüşmesine demiş.sen hergün kızıı görüyon ya demiş eşim...bunlar yorulmuyor da vallahi :)
kayınvalıden çıkarıyor her şeyi, aslında eşin çok hatalı
durmadan annene gidip, annesinin yumurtlamalarına kızmıyor.
eşin, annesine kızmadı mı?
benim anlamadığım da bu kadar tantanalı yaşamak yerine çıkarın çocukları sizde rahat edin onlar da etsinler...
boğaz boğaza sıksak bile illa beraber oturacaz havasındalarmı??
ne anlıyorlar hır gür içinde yaşamak ama birlikte yaşamaktan...
anlamıyorum yaa.... eşinde maşallah aman kira ödemeyim de huzurum olmazsa olmasın havasında....
böyle gitmez canım. eninde sonunda çıkacaksın....ev almak konusunda ne diyor eşin...ne zamana kadar sabretmen gerekiyormuş???[/QUOTE
Bir türlü ayrılamadığı ailelerinden kopamıyorlar nedense.Gerçi bende durum çok farklı ama genelde tüm erkeklerde var bu durum malesef.Sanki herkes anlaşmak zorundaymış gibi.Komik buluyorum karısını kollamayıp,ailesi hatalı olsa bile hala onları savunan erkekleri.Kendi eşim de dahil..
benim anlamadığım da bu kadar tantanalı yaşamak yerine çıkarın çocukları sizde rahat edin onlar da etsinler...
boğaz boğaza sıksak bile illa beraber oturacaz havasındalarmı??
ne anlıyorlar hır gür içinde yaşamak ama birlikte yaşamaktan...
anlamıyorum yaa.... eşinde maşallah aman kira ödemeyim de huzurum olmazsa olmasın havasında....
böyle gitmez canım. eninde sonunda çıkacaksın....ev almak konusunda ne diyor eşin...ne zamana kadar sabretmen gerekiyormuş???
canım yazın çıkıcamı kesinkes bilsem takmayacamda hiç sanmıorum işte..Ah canım benim, allah sana sabır versin, hem sinir oldum hem cok üzüldüm.. Biraz daha sık dişini, bak ayrı eve cıkmaya karar vermişsiniz.. Onların laflarını takma, sinir olduğunuda belli etme.. Hiiiiic bozuntuya verme, verme ki onlar gıcık olsunlar!!
Aslında hep eşlerin sucu, ya niye baştan ayrı ev tutmazsın?! Böyle daha mı iyi oldu sanki?! Baştan evleri güzellikle ayırmak varken, tatınız tuzunuz bozulmadan, niye yani niye?! Şimdi ailesiyle senin aran iyice acıldı, güzel mi oldu?! Beraber yaşamayı bi marifet mi zannediyorlar anlamıyorum ki!?
bu sefer kızmış güya sanane gitsin ben bile engel olamam ailesiyle görüşmesine demiş.sen hergün kızıı görüyon ya demiş eşim...
şuanda huzurusuz olan bei içerde babasıla maç izlio
arada bana sen konuşmuınmu annemlerle dio kızıyo bukadar yani ben asla haklı değilim onun gözünde
canım çok doğru dedin şuan şaşkınlıklarla onları izliyorum küçücük bedenimle koskoca insanların bana yaptıkları sulmü izliyorum..tek suçlu benim şuan hiç bişey yapmamışken...susamıyorum tek suçum bu..kendimi savunmak....kötü gelin olmuşumdur zaten gözlerinde ..Seni çok iyi anlıyorum canım.Ben de kaynana kayınpeder yok ama ergen bir görümce var.Huzursuzluk çıkarmayı çok iyi başarır ve her daim beni benden eder.Sana tek tavsiyem o evden taşınana kadar sakın onlarla tartışmaya girme ve susabildiğin yere kadar sur.Çünkü ne yazık ki ne kadar haklı olursan ol haksızsın hep.Bu durumu değiştiremezsin,çoğumuzun değiştiremediğimiz gibi.Derdini anlamazlar,dikkat et yoksa benim gibi kötü gelin olursunAllah yardımcın olsun.
çok şanslısın aslında hiç değilse ailen sana destek oluyor ben de kp yok ama kv, dede ve babaanne var.. Benim babam yok annem sessiz biri kime söyleyeyim kime derdimi anlatayım yok kimsem eşime söyledim kaç kere kiraya çıkmam diyor bende herşeyi içime atıyorum beni anlayan yok.....ben böyle giderse çıkamayacam herhalde ayrı eve sen çıkarsın inşallah...... Senin adına çok sevindim inşallah kurtulursun o evdenbiliyosunuz eşimin ailesiyle yaşıyoruz....geçende demiştim diğer konumda cumartesi eşim beni annemlere bırakcaktı iş çıkışı oraya gelcekti kalıcaktık ikimiz..giyindik çıkarken kaynanam" nereye "dedi "beni annemlere bırakcak "dedim.."anne sizde gelin akşam çay içeriz "dedim cevap " gelmemiz lazım zaten annenle konuşucaklarım var babanda babanla konuşcak "dedi imalı imalı..ve benim sinirlerim boşandı...ne konuşacaksın noluyor dedim ses etmedi ...neyse annemlere gittim ağladım böle böle dedi diye onlarda çok kızgı bana bi huzur vermediği için..artık kabak tadı verdi kiralık ev bulup çıkıyosunuz biz eşyanızı alırız dediler saolsunlar bayağa karar vermiştik..akşam geldiler kavga oldu ben bağırdım çağırdım çünkü artık burama kadar gelmişti babam kayınpederim kaynanam annem falan konuştuk bazı şeyleri kaynanam özür diledi bugün evde çıkarken dediğim çok yanlıştı alan dedi ..kocasını aramış hemen ben evden hırlsa çıkınca o laftan sonra..ben böle bi hata yaptım demiş kayınpederde bağırmış çağırmış ona...kaynanam anneme benei şikayet etmiş misafir gelince odaya kapanıyomuşum..resmen iftira...yanlızlığa alışık biri olarak her akşam gelen misafirlerini kafam götürmediği için 2-3 dk lına odama gelip geri yanlarına gidiodum bunu abartmışta abartmış...sonra ben ailemin yanına 1 haftalına kalmaya gidiyorum arada .çünkü psikolojikmen ççktüm kolay değil bir yaşamak ..gidip kafa dinliyodum..bunu şikayet etmiş yok evinde alışamaz falan diye..bende herkezin içinde sinir krizi geçirdim ufak da olsa bayağa bi savundum kendimi ..orası benim evimmide benimseyecem tek birşey mi var bana ait o evde koltuklar beyaz eşyalar benimmi de sevip vebimseyecem kendi evim gibi dedim...babam kaynatama yazın çıksın bunlar dedi..o da çıksınlar ama bizden çoook uzak olsunlar dedi...öyle böyle mecburen eşimin ve ailemin yazın o evde çıkıcaz sözüyle bu eve geldim yine ama sanmıyorum bu yaz çıkıcamızı eşim asla kiraya çıkmıyor ev almak da kolay değil öyle böyle geldim bu eve....ama cehennemmi belli değil..koskoca kayınpeder benle konuşmuyor ..çock gibi benim olduğum odaya bile gelmiyor...ben oturma odasında eşimle tw izliyorum yemeğini yiyip odasına gidiyor yatıyor..kaynanam bağıra bağıra niye böle yapıyon gel aşkım diyor kocasına bana bakarak üflüyor..ben şaşkınlıkla koskoca insanların bana yaptıklarını izliyorm anlam vermeye çalışıyorum...bu akşam dedim büyüklük bende kalsın" baba çayın bitmiş doldurayım mı " dedim " yok" dedi...kızına dedi doldur diye....al işte....artık yaşanmıyor...bitti hepsi kafamda kalbimde...elim kolum bağlı gidemiyorum...nereye gidicemki zaten..ailem hergün arıyor iyi ol takma boşver biz burda rahat edemiyoz diyo..ama şu yaşananları bilmiyolar..aslında söylemekten bıktım onlara içime kapandım artık ...kendimi savundum diye suçlu oldum...bu evde yemekde yiyemiyorum artık ben yerken bişe düşünürler diye...kaynanamda benle konuşmuo bende konuşmuyorm ..huzurum yok...yoruldum ..7 ay da çok yordunuz hakkımı helal etmiyorum
tek suçlu eşin çünkü; annesine engel olmuyor, sana ayrı bir ev açmak istemıyor, keyfınden olmak istemıyor, siz çocukmuşsunuz gibi her defasında annesınin saçma sapan
davranışlarına izin verıyor.annesi suçlu oldugu halde, sana kızıyor.
ben sana bişi söyleyeyım mı? ciddi ve samimi bir şekilde söyleyecegım?
sen, babanın evıne gıt ve şu zamana kadar eve çıkmazsak boşanıcam senden de, eşine.
çok üzülüyorum sana, buradan ben sinir oluyorum
sankı benım başıma gelmiş gibi.
kağıt üzerinde evlisiniz belkı, ama sizi bağlayan hiçbir şey yok
annesi ne hakla sürekli seni şikayet eder ailene?
ne hakla, sürekli babanın evınde çirkefleşir?
ne hakla, kafasına göre seni şikayet eder?
bence dediğimi bir düşün sen, kurtulamazsın emin ol.
seninde allah yardımcın olsun canım biz resmen hepishanedeyiz kader mahkumuyüz..ben artık böle hissediyorum kendimi..sende çıkarsın inşalah bende ve bizim gibilerde ve lütfen hiç bir kız bu hata düşmesin artıkçok şanslısın aslında hiç değilse ailen sana destek oluyor ben de kp yok ama kv, dede ve babaanne var.. Benim babam yok annem sessiz biri kime söyleyeyim kime derdimi anlatayım yok kimsem eşime söyledim kaç kere kiraya çıkmam diyor bende herşeyi içime atıyorum beni anlayan yok.....ben böyle giderse çıkamayacam herhalde ayrı eve sen çıkarsın inşallah...... Senin adına çok sevindim inşallah kurtulursun o evden
canım çok doğru dedin şuan şaşkınlıklarla onları izliyorum küçücük bedenimle koskoca insanların bana yaptıkları sulmü izliyorum..tek suçlu benim şuan hiç bişey yapmamışken...susamıyorum tek suçum bu..kendimi savunmak....kötü gelin olmuşumdur zaten gözlerinde ..
aslında tek çare dediğin gibi o ama canım babama bişe olucak die çok korkuyorum kalp hastası böle şeylere dayanamaz sanıyorum..ablam her üzgün gitmemde o babama bişe olursa mahfederim sizi diyor..onlarda kızıyor bana alttan al sus tarzında...hani çekip gitsem bana kızacaklar sanıyorum babamdan çok çekiniyorum..bikaçkere gitmek gibi ufak bazı adımlar attım mahfoldu babam ...
amin canım.... Hemde hiç bitmeyen bir hapislik bana öyle gelmeye başladı artık benim oğlumda var herşeyine karışıyor kv çocuğun olmadan çıkman en iyisi...ben çıkamam herhalde eşim evim varken kiraya çıkmam diyor her konu açıldığında...seninde allah yardımcın olsun canım biz resmen hepishanedeyiz kader mahkumuyüz..ben artık böle hissediyorum kendimi..sende çıkarsın inşalah bende ve bizim gibilerde ve lütfen hiç bir kız bu hata düşmesin artık
Umarım işin içinde bir de görümce yoktur canım.Çünkü bu tip ailelerde en tehlikelisi görümce olur.Kayınvalide,kayınbaba yeri gelince seninle diyalog kurar belki oğullarını hatrına ama o görümceler mutlaka bulurlar kavga çıkaracak bir şey.(Lütfen her görümce alınmasın bu yazdıklarıma.)Ayrıca çekip gidersen,arayıp sormazsan,onlar surat yapınca sen de yaparsan bir süre sonra eşin de seni suçlar.Erkekleri aynı fabrikadan çıkan fakat dış görünüşleri ve bir kaç kişisel özelliklerin farklı olduğu makinelere benzetiyorum bazen.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?